អាហារនៃសេចក្តីស្រឡាញ់
រួចទ្រង់ក៏យកនំបុ័ងមកអរព្រះគុណ ហើយកាច់ប្រទានទៅគេ។ លូកា ២២:១៩ ខ្ញុំធ្លាប់បានចូលរួមកម្មវិធីខួបកំណើត ដែលគ្រួសារមួយបានរៀបចំឡើង ដោយធ្វើការតុបតែងផ្ទះតាមរបៀបដែលម្ចាស់ខួបកំណើតចូលចិត្ត ហើយក៏បានវេចខ្ចប់អំណោយ និងជាពិសេសរៀបចំអាហារដែលគាត់ចូលចិត្តផងដែរ។ ក្មេងស្រីដែលជាម្ចាស់ខួបកំណើត ចូលចិត្តញាំសាច់គោ និងបន្លែសាឡាត់ ហើយនិងនំខេកមានដាក់ស្ករសូកូឡាពណ៌សរ និងផ្លែរ៉ាសបឺរីពីលើ ដូចនេះអ្នករៀបចំកម្មវិធីក៏បានអាំងសាច់គោ លាយសាឡាត់ជាមួយបន្លែចម្រុះ ហើយក៏បានកុម្ម៉ង់ទិញនំខេក ដែលគាត់ចូលចិត្តនោះ។ ការរៀបចំអាហារដែលគាត់ចូលចិត្តនោះ គឺដើម្បីបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ដល់ម្ចាស់ខួបកំណើត។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបមានខគម្ពីរជាច្រើនដែលនិយាយអំពីពិធីជប់លៀង និងពិធីបុណ្យផ្សេងៗ ដែលមានការបរិភោគអាហារ ដើម្បីសរសើរដំកើងភាពស្មោះត្រង់របស់ព្រះ។ ពិធីបរិភោគអាហារ ជាផ្នែកមួយរបស់ប្រព័ន្ធនៃការថ្វាយបង្គំ ដោយការថ្វាយយញ្ញបូជា ដែលពួកអ៊ីស្រាអែលបានអនុវត្ត(មើលជនគណនា ២៨:១១-៣១) ដែលមានដូចជាបុណ្យរំលង បុណ្យអាទិត្យទី៧ និងថ្ងៃដើមខែជាដើមដែលត្រូវធ្វើប្រចាំខែ។ ហើយក្នុងបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ២៣:៥ ព្រះទ្រង់រៀបតុ ដែលមានអាហារ និងពែងដែលហៀរហូរទៅដោយសេចក្តីមេត្តា និងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ។ ការអនុវត្តន៍នូវការញាំនំប៉័ង ជាមួយស្រាទំពាំងបាយជូរ ដែលមានន័យបំផុត គឺនៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវកាច់នំប៉័ង និងយកស្រាទំពាំងបាយជូរមួយកែវមក ក្នុងពិធីលៀងព្រះអម្ចាស់ ជាតំណាងឲ្យអំណោយនៃការសុគតរបស់ព្រះអង្គនៅលើឈើឆ្កាង ដើម្បីសង្គ្រោះយើង។ បន្ទាប់មក ព្រះអង្គក៏បានបង្គាប់យើង ឲ្យ “ធ្វើពិធីនេះ ដើម្បីរំឭកអំពីព្រះអង្គ”(លូកា ២២:១៩)។ ពេលណាអ្នកចូលរួមពិធីបរិភោគអាហារណាមួយ សូមចំណាយពេលមួយភ្លែត…
Read article
