សេចក្តីស្រឡាញ់ កើតមានតាមរយៈការអធិស្ឋាន
លូកា ៦:២៧-៣១ ចូរឲ្យពរដល់អ្នកណាដែលគេប្រទេចផ្តាសាអ្នក ហើយអធិស្ឋានឲ្យអ្នកណាដែលធ្វើទុក្ខអ្នក។ លូកា ៦:២៨ កាលពីមុន លោកចន(John) បានបង្កការរំខានជាច្រើន នៅព្រះវិហារ អស់ពេលជាច្រើនឆ្នាំ។ គាត់ជាមនុស្សឆេវឆាវ មានការទាមទារច្រើន ហើយខ្វះការគួរសមជាញឹកញាប់។ គាត់តែងតែរអ៊ូរទាំថា គេ “បម្រើ” គាត់មិនបានល្អ ហើយថា អ្នកស្ម័គ្រចិត្ត និងបុគ្គលិកព្រះវិហារមិនចេះធ្វើការ។ និយាយដោយស្មោះត្រង់ទៅ គេពិតជាពិបាកស្រឡាញ់គាត់ណាស់។ ដូចនេះ ពេលដែលខ្ញុំបានទទួលដំណឹងថា គាត់បានទៅពិនិត្យសុខភាពរកឃើញថា គាត់មានជំងឺមហារីក ខ្ញុំពិបាកអធិស្ឋានឲ្យគាត់។ គំនិតរបស់ខ្ញុំមានពេញទៅដោយការនឹកចាំ អំពីពាក្យសម្តីទ្រគោះបោះបោក និងអត្តចរិតរបស់គាត់ ដែលមិនសមរម្យ។ តែការនឹកចាំការបង្គាប់របស់ព្រះយេស៊ូវ ឲ្យស្រឡាញ់អ្នកដទៃ បានបណ្តាលចិត្តខ្ញុំឲ្យអធិស្ឋានឲ្យលោកចន ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ពីរបីថ្ងៃក្រោយមក ខ្ញុំក៏បានដឹងថា ខ្លួនឯងបានចាប់ផ្តើមគិតអំពីលក្ខណៈសម្បត្តិអាក្រក់របស់គាត់ តិចជាងមុន។ ខ្ញុំបានគិតឃើញថា គាត់មុខជាមានការឈឺចាប់ណាស់ ហើយក៏ប្រហែលកំពុងមានអារម្មណ៍ថា វង្វេងចេញឆ្ងាយពីសេចក្តីពិត។ ខ្ញុំក៏បានដឹងថា ការអធិស្ឋានបានបើកចំហចិត្ត អារម្មណ៍ និងទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយជាមួយអ្នកដទៃ ឲ្យព្រះអម្ចាស់យាងចូល ហើយជួយឲ្យយើងមានចិត្តគំនិតដូចព្រះអង្គ។ ការថ្វាយបំណងចិត្ត និងអារម្មណ៍របស់យើង ដល់ព្រះអង្គ ក្នុងការអធិស្ឋាន គឺជាការអនុញ្ញាតឲ្យព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធកែប្រែចិត្តគំនិតយើង…
Read article
