កន្លែងដ៏សុខសាន្តរបស់យើង
ខ្ញុំមានការងារដំបូងបំផុត នៅភោជនីយដ្ឋានអាហាររហ័ស។ នៅពេលល្ងាចថ្ងៃសៅរ៍ មានបុរសម្នាក់បាននៅក្នុងភោជនីដ្ឋាននោះមិនឃើញទៅណា ហើយក៏បានសួរខ្ញុំថា ខ្ញុំចេញពីធ្វើការនៅម៉ោងប៉ុន្មាន។ ពេលនោះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍មិនស្រួល។ ប៉ុន្មានម៉ោងក្រោយមក គាត់ក៏បានហៅដំឡូងចៀនមួយចាន បន្ទាប់មក គាត់ក៏បានហៅភេសជ្ជះមួយកំប៉ុង ដូចនេះ អ្នកគ្រប់គ្រងភោជ្ជនីយដ្ឋានក៏មិនបានបណ្តេញគាត់ទេ។ ទោះបីជាខ្ញុំមិនរស់នៅឆ្ងាយពីភោជនីដ្ឋាន ក៏ខ្ញុំនៅតែមិនហ៊ានដើរទៅផ្ទះតែម្នាក់ឯង កាត់តាមកន្លែងចតរថយន្ត ហើយកាត់តាមវាលខ្សាច់។ ទីបំផុត ដល់ពេលពាក់កណ្តាលអាធ្រាត ខ្ញុំក៏បានចូលទៅក្នុងការិយ៉ាល័យ ដើម្បីទូរស័ព្ទ។ ហើយប៉ារបស់ខ្ញុំក៏បានលើកទូរស័ព្ទ ហើយក៏បានងើបចេញពីដំណេកដ៏កក់ក្តៅរបស់គាត់ ដោយគ្មានការស្ទាក់ស្ទើរ ។ ៥នាទីក្រោយមក គាត់ក៏បានមកដល់ ហើយក៏បានជូនខ្ញុំទៅផ្ទះ។ កាលនោះខ្ញុំដឹងច្បាស់ថា ប៉ាខ្ញុំនឹងមកជួយខ្ញុំ នៅពេលយប់នោះ ហើយការនេះក៏បានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីការធានា ដែលមានចែង នៅក្នុងបទគម្ពីរ ទំនុកដំកើង ជំពូក៩១។ ព្រះវរបិតានៃយើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ តែងតែគង់នៅជាមួយយើងជានិច្ច ដោយការពារ និងថែរក្សាយើង ពេលដែលយើងមានការច្របូកច្របល់ ឬមានការភ័យខ្លាច ឬក៏មានការខ្វះខាត។ ទ្រង់បានប្រកាសថា ពេលដែលពួកគេអំពាវរកទ្រង់ ទ្រង់នឹងឆ្លើយតប(ទំនុកដំកើង ៩១:១៥)។ ទ្រង់មិនគ្រាន់តែជាកន្លែង ដែលយើងអាចរត់ទៅរក ដើម្បីទទួលបាននូវភាពសុខសាន្តប៉ុណ្ណោះទេ។ ទ្រង់ ជា ជម្រករបស់យើង(ខ.១)។…
Read articleមិនដូចការផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម
ក្នុងអំឡុងពេលវិស្សមកាល ខ្ញុំ និងស្វាមីខ្ញុំបានចុះឈ្មោះ ចូលរួមការជិះទូកកម្សាន្ត ចុះតាមខ្សែទឹកទន្លេឆាតាហ៊ូឈី នៅរដ្ឋចចជា។ ដោយសារខ្ញុំបានពាក់ស្បែកជើងសង្រែក រ៉ូបសម្រាប់រដូវក្តៅ និងមួកដែលមានហាមធំ ខ្ញុំក៏បានលាន់មាត់ ពេលដែលយើងដឹងថា ការធ្វើដំណើរនោះ មានរាប់បញ្ចូលការជិះទូកចុះតាមល្បាក់ទឹក ដែលមានទឹកហូរខ្លាំង គឺខុសពីការផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម។ តែអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលយើងបានជិះទូកនោះ ជាមួយប្តីប្រពន្ធមួយគូរ ដែលមានបទពិសោធន៍នៅក្នុងការជិះទូកចុះតាមល្បាក់ទឹក។ ពួកគេក៏បានបង្រៀនស្វាមីខ្ញុំ អំពីមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃការអ៊ំទូក ហើយក៏បានសន្យាថា នឹងនាំយើងទៅដល់គោលដៅ ដោយសុវត្ថិភាព។ ខ្ញុំក៏បានអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលពេលនោះខ្ញុំមានអាវសុវត្ថិភាព។ ខ្ញុំក៏បានស្រែក ហើយតោងដៃជ័ររបស់ទូកនោះ ទាល់តែយើងបានទៅដល់ត្រើយ ដែលមានសុទ្ធតែភក់ ដែលនៅខ្សែទឹកខាងក្រោម។ ខ្ញុំក៏បានបោះជំហានទៅលើឆ្នេរ ហើយក៏បានចាក់ទឹកចេញពីការបូបយួរដៃរបស់ខ្ញុំ ខណៈពេលដែលស្វាមីខ្ញុំបានជួយពូតជាយរូបរបស់ខ្ញុំ ដែលបានទទឹកជោគ។ យើងក៏បានអស់សំណើចយ៉ាងសប្បាយ ទោះការធ្វើដំណើរនេះ មិនមានភាពងាយស្រួល ដូចការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មក៏ដោយ។ យ៉ាងណាមិញ ព្រះយេស៊ូវបានដាស់តឿនពួកសាវ័កទ្រង់យ៉ាងច្បាស់ អំពីការធ្វើដំណើរដ៏ពិបាក ដែលពួកគេនឹងជួបនៅពេលខាងមុខ គឺខុសពីការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មអំពីការធ្វើដំណើរនោះ ដែលមិនបានរៀបរាប់ជាលម្អិត អំពីចំណុចដ៏សំខាន់មួយ នៃការធ្វើដំណើរនោះ។ ទ្រង់បានប្រាប់ពួកគេថា ពួកគេនឹងជួបការបៀតបៀន ហើយស្លាប់ដោយសារជំនឿ ហើយទ្រង់នឹងសុគត ហើយក្រោយមក ទ្រង់ក៏បានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ ទ្រង់ក៏បានធានាដល់ពួកគេថា ពួកគេអាចទុកចិត្តទ្រង់បាន…
Read article“គួរឲ្យស្រឡាញ់!”
នៅពេលព្រឹកថ្ងៃមួយ ពេលដែលកូនស្រីខ្ញុំបានរៀបចំខ្លួនរួចរាល់ហើយ នាងក៏បាននិយាយឮៗថា “គួរឲ្យស្រឡាញ់”។ ខ្ញុំមិនដឹងថា នាងចង់និយាយពីអ្វីទេ។ បន្ទាប់មក នាងក៏បានទះថ្មមៗ ពីលើអាវរបស់នាង ដែលបងប្អួនជីដូនមួយរបស់នាងបានឲ្យ។ នៅពីមុខអាវនោះ ខ្ញុំឃើញពាក្យ “គួរឲ្យស្រឡាញ់”។ ខ្ញុំក៏បានឱបនាងយ៉ាងណែន ហើយក៏បានញញឹម ដោយក្តីអំណរ។ ខ្ញុំក៏បានប្រាប់នាងថា “កូនគួរឲ្យស្រឡាញ់ណាស់!” នាងក៏បានញញឹមកាន់តែខ្លាំង ដោយនិយាយពាក្យនោះម្តងហើយម្តងទៀត។ ខ្ញុំមិនមែនជាឪពុកដែលល្អឥតខ្ចោះទេ។ ប៉ុន្តែ ពេលនោះ ជាពេលដ៏ល្អឥតខ្ចោះ។ នៅក្នុងការឆ្លើយឆ្លងដ៏មានន័យនោះ ខ្ញុំបានឃើញទឹកមុខរបស់កូនស្រីខ្ញុំ បញ្ចេញរស្មី ដោយសារនាងបានទទួលសេចក្តីស្រឡាញ់ដោយឥតលក្ខខ័ណ្ឌ ពោលគឺនាងបានបញ្ចេញទឹកមុខនៃក្តីអំណរ។ នាងដឹងថា ពាក្យដែលនៅពីខាងមុខអាវរបស់នាង គឺត្រូវនឹងអារម្មណ៍ដ៏ពិត ដែលឪពុករបស់នាងមាន ចំពោះនាង។ តើមានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ ដែលដឹងច្បាស់ ក្នុងចិត្តថា ព្រះវរបិតាបានស្រឡាញ់យើង ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលគ្មានព្រំដែន? ជួនកាល យើងពិបាកនឹងយល់ អំពីសេចក្តីពិតនេះ។ ពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលនៅសម័យដើម ក៏មានបញ្ហានេះផងដែរ។ ពួកគេឆ្ងល់ថា តើទុក្ខលំបាករបស់ពួកគេ គឺជាសញ្ញាបញ្ជាក់ថា ព្រះទ្រង់លែងស្រឡាញ់ពួកគេឬយ៉ាងណា? ប៉ុន្តែ ក្នុងបទគម្ពីរ យេរេមា ៣១:៣ ហោរាយេរេមាបានរំឭកពួកគេថា កាលពីមុន ព្រះទ្រង់ធ្លាប់មានបន្ទូលប្រាប់ពួកគេថា…
Read articleការឆ្លើយតប ចំពោះការរិះគន់
ខ្ញុំធ្វើការជាមួយក្រុមការងារ ដែលរៀបចំពិធីប្រចំាឆ្នាំរបស់សហគមន៍។ យើងបានចំណាយពេល១១ខែ ដើម្បីរៀបគម្រោងលម្អឹតជាច្រើន ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណា ឲ្យមានជោគជ័យ នៅក្នុងការប្រារព្ធពិធី។ យើងបានជ្រើសរើសកាលបរិច្ឆេទ និងទីកន្លែងដ៏ល្អ។ យើងកំណត់តម្លៃសំបុត្រចូលរួម។ យើងបានជ្រើសរើសអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង រាប់ចាប់ពីអ្នកលក់អាហារ ដល់អ្នកបច្ចេកទេសផ្នែកសម្លេង។ ខណៈពេលដែលពិធីកាន់តែជិតចូលមកដល់ យើងក៏បានឆ្លើយតប សំណួររបស់សាធារណៈជន ហើយក៏បានផ្តល់ឲ្យនូវការណែនាំ។ ក្រោយមក យើងក៏បានប្រមូលមតិរបស់អ្នកចូលរួម។ មតិខ្លះល្អ។ មតិខ្លះទៀត មិនពិរោះស្តាប់។ ក្រុមការងាររបស់យើងបានឮថា អ្នកចូលរួមមានចិត្តរំភើបរីករាយ ហើយក៏បានឮពាក្យរអ៊ូរទាំផងដែរ។ ការឆ្លើយតបអវិជ្ជមាន អាចធ្វើឲ្យយើងបាក់ទឹកចិត្ត ហើយជួនកាល ធ្វើឲ្យយើងចង់បោះបង់ចោលការងារយើង។ យ៉ាងណាមិញ លោកនេហេមា ក៏មានអ្នករិះគន់ផងដែរ ខណៈពេលដែលគាត់ដឹកនាំក្រុមការងារ សាងសង់កំផែងក្រុងយេរូសាឡិមឡើងវិញ។ គេពិតជាបានសើចចម្អកឲ្យលោកនេហេមា និងអ្នកដែលធ្វើការជាមួយគាត់ ដោយនិយាយថា “បើគ្រាន់តែមានចចកមួយឡើងទៅលើកំផែងថ្ម ដែលគេកំពុងតែធ្វើនោះឲ្យរលំទៅហើយ”(នេហេមា ៤:៣)។ ពេលដែលខ្ញុំបានរៀនសូត្រអំពីរបៀបដែលគាត់ឆ្លើយតប ចំពោះអ្នករិះគន់ ខ្ញុំក៏ចេះឆ្លើយតប ចំពោះអ្នករិះគន់របស់ខ្ញុំ។ គឺគាត់បានឆ្លើយតប ដោយងាកបែរទៅរកព្រះ ដើម្បីទទួលជំនួយពីទ្រង់ ជាជាងមានអារម្មណ៍ពិបាកចិត្ត ឬខំតបតចំពោះពាក្យសម្តីរបស់គេ។ គាត់មិនបានឆ្លើយតប ដោយត្រង់ៗតែម្តងទេ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានទូលដល់ព្រះថា គេកំពុងតែប្រព្រឹត្តមកលើរាស្រ្តរបស់ទ្រង់ យ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ(ខ.៤)។…
Read articleសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលមានការបន្ទាបខ្លួន
កាលលោកបេនយ៉ាមីន ហ្វ្រែងគ្លីន(Benjamin Franklin) នៅជាយុវជន គាត់បានកត់ត្រា អំពីគុណធម៌ទាំង១២ ដែលគាត់ចង់ ឲ្យកើតមាន ក្នុងជីវិតគាត់។ គាត់ក៏បានបង្ហាញការកត់ត្រានោះ ដល់មិត្តភក្តិគាត់ម្នាក់ ហើយមិត្តភក្តិនោះក៏បានឲ្យយោបលថា គាត់គួរតែបន្ថែម “ការបន្ទាបខ្លួន” នៅក្នុងចំណោមគុណធម៌ទាំងនោះផងដែរ។ លោកហ្វ្រែងគ្លីនពេញចិត្តនឹងយោបលនេះ។ បន្ទាប់មក គាត់ក៏បានធ្វើការណែនាំមួយចំនួន នៅក្នុងការកត់ត្រានោះ ដើម្បីជួយខ្លួនគាត់ សម្រេចឲ្យបានគុណធម៌នីមួយៗ ក្នុងជីវិតគាត់។ នៅក្នុងការគិតហ្វឹកហាត់ឲ្យបានការបន្ទាបខ្លួន លោកហ្វែ្រងគ្លីន ក៏បានលើកឡើងថា ព្រះយេស៊ូវជាគំរូដ៏ល្អ សម្រាប់ឲ្យគាត់យកតម្រាប់តាម។ ព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញដល់យើង នូវគំរូដ៏ល្អបំផុត នៃការបន្ទាបខ្លួន។ គឺដូចដែលមានសេចក្តីចែងថា “ត្រូវតែមានគំនិតគិតដូចជាព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវវិញ ដែលទោះបើទ្រង់មានរូបអង្គជាព្រះក៏ដោយ គង់តែមិនបានរាប់សេចក្តីស្មើនឹងព្រះនោះ ទុកជាសេចក្តីដែលគួរកាន់ខ្ជាប់ឡើយ គឺទ្រង់បានលះបង់ព្រះអង្គទ្រង់ មកយករូបភាពជាបាវបំរើវិញ ព្រមទាំងប្រសូតមកមានរូបជាមនុស្សផង”(ភីលីព ២:៥-៧)។ ព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញចេញ នូវការបន្ទាបខ្លួន ដែលល្អប្រសើរបំផុត។ ទោះទ្រង់បានគង់នៅជាមួយព្រះវរបិតាអស់កល្បជានិច្ចក៏ដោយ ក៏ទ្រង់នៅតែសម្រេចព្រះទ័យបន្ទាបខ្លួន នៅក្រោយឈើឆ្កាង ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ដើម្បីឲ្យទ្រង់អាចលើកអ្នកដែលជឿទ្រង់ ឲ្យចូលទៅក្នុងក្តីអំណរនៃព្រះវត្តមានទ្រង់ តាមរយៈការសុគរបស់ទ្រង់។ យើងយកតម្រាប់តាមការបន្ទាបខ្លួនរបស់ព្រះយេស៊ូវ ពេលដែលយើងខិតខំបម្រើព្រះវរបិតានៃយើង ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ដោយបម្រើអ្នកដទៃ។ ព្រះទ័យសប្បុរសរបស់ព្រះយេស៊ូវ ជួយឲ្យយើងមើលឃើញសម្រស់…
Read articleហៅយើងចំឈ្មោះ
អ្នកផ្សាយពាណិជ្ជកម្មបានធ្វើការសន្និដ្ឋានថា ពាក្យសម្តីដែលទាក់ទាញអារម្មណ៍ទស្សនិកជនបំផុត គឺឈ្មោះរបស់ពួកគេ។ ហេតុនេះហើយ ប៉ុស្ទទូរទស្សន៍មួយ នៅចក្រភពអង់គ្លេស ក៏បានចាប់ផ្តើមការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មមានលក្ខណៈផ្ទាល់ខ្លួន ជាលើកដំបូង តាមរយៈសេវ៉ាកម្មចាក់ផ្សាយតាមបណ្តាញអ៊ីនធើណិតរបស់ខ្លួន។ យើងប្រហែលជាសប្បាយចិត្ត ពេលបានឮឈ្មោះយើង នៅក្នុងការផ្សាយក្នុងទូរទស្សន៍ ប៉ុន្តែ វាមិនសូវមានន័យសម្រាប់យើងទេ បើសិនជាអ្នកដែលបានហៅឈ្មោះយើងនោះ មិនបានស្រឡាញ់យើងទេនោះ។ នាងម៉ារា ដែលជាអ្នកស្រុកម៉ាក់ដាឡា បានទៅមើលផ្នូរដែលគេបានបញ្ចុះព្រះសពព្រះយេស៊ូវ បន្ទាប់ពីទ្រង់បានសុគតនៅលើឈើឆ្កាង។ ពេលនោះ នាងមានអំណរយ៉ាងខ្លាំង ដោយបានឮទ្រង់មានបន្ទូលហៅឈ្មោះនាង (យ៉ូហាន ២០:១៦)។ គ្រាន់តែបានឮឈ្មោះនាង នាងក៏បានងាកទៅរកគ្រូ ដែលនាងបានស្រឡាញ់ និងដើរតាម។ ពេលនោះ នាងប្រាកដជាមានការភ្ញាក់ផ្អើល ហើយមានអំណរជាខ្លាំងណាស់។ ការដែលទ្រង់បានហៅឈ្មោះនាង ដោយភាពស្និទ្ធស្នាលដូចនេះ គឺបានផ្តល់ឲ្យនូវការបញ្ជាក់ ដល់នាងថា ព្រះដែលបានស្គាល់នាង គ្មានកន្លែងចន្លោះ ទ្រង់នៅមានព្រះជន្មរស់ ហើយសុគតទៀតទេ។ នាងម៉ារាបានឃើញ និងបានឮព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលដោយផ្ទាល់ ក្នុងពេលដ៏ពិសេសនោះ ប៉ុន្តែ ព្រះទ្រង់ក៏បានស្រឡាញ់យើងផ្ទាល់ៗខ្លួនផងដែរ។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់នាងម៉ារាថា ទ្រង់នឹងយាងឡើងទៅព្រះវរបិតាទ្រង់វិញ(ខ.១៧) ប៉ុន្តែ ទ្រង់បានប្រាប់ពួកសិស្សទ្រង់ផងដែរថា ទ្រង់នឹងមិនទុកឲ្យពួកគេឯកកោឡើយ(យ៉ូហាន ១៤:១៥-១៨)។ ព្រះទ្រង់នឹងចាត់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ឲ្យគង់នៅ ក្នុងចិត្តកូនរបស់ទ្រង់(កិច្ចការ ២:១-១៣)។…
Read article