ថ្វាយទៅព្រះដែលបានប្រទានមកយើង (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
“តែតើទូលបង្គំជាអ្វី ហើយរាស្ត្ររបស់ទូលបង្គំនេះជាអ្វី ដែលយើងខ្ញុំរាល់គ្នាអាចនឹងថ្វាយដង្វាយយ៉ាងនេះ ដោយស្ម័គ្រពីចិត្តបាន ដ្បិតគ្រប់របស់ទាំងអស់មកពីទ្រង់ យើងខ្ញុំរាល់គ្នាបានយកតែពីព្រះហស្តទ្រង់ ថ្វាយដល់ទ្រង់វិញ”។ ១របាក្សត្រ ២៩:១៤ កាលប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ព្រះវិហារខ្ញុំមានបុគ្គលិកខ្លះ ដែលបានសម្រេចចិត្តយកស្ទីគ័រទៅបិទ ពីលើអ្វីៗទាំងអស់ ក្នុងអគារព្រះវិហារ ដោយប្រកាសថា សម្ភារៈទាំងអស់នោះជា “កម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះវិហារផាកសាយ”។ ពីដំបូង ខ្ញុំឆ្ងល់ថា តើយើងគួរតែរំពឹងថា អ្នកដែលចង់លួចធុងសំរាមរបស់ព្រះវិហារ អាចយកវាមកឲ្យយើងវិញទេ ពេលដែលពួកគេឃើញស្ទីគ័រព្រះវិហារ ហើយចង់យកវាមកឲ្យយើងវិញ។ ការដាក់ស្ទីគ័រនេះហាក់ដូចជាមិនសូវមានប្រយោជន៍ទេ។ តែមិនយូរប៉ុន្មាន ខ្ញុំក៏បានដឹងថា ខ្ញុំពិតជាចូលចិត្តត្រឡប់របស់របរប្រើប្រាស់ក្នុងព្រះវិហារ ដើម្បីមើលស្ទីគ័រដែលបញ្ជាក់ថា វាជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះវិហារ។ ព្រះគម្ពីរទាំងមូលបានរំឭកយើងម្តងហើយម្តងទៀតថា ព្រះទ្រង់ជាម្ចាស់លើអ្វីៗទាំងអស់ និងជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់ប្រកបដោយព្រះគុណ។ កាលស្តេចដាវីឌ កំពុងរៀបផែនការសាងសង់ព្រះវិហារ ទ្រង់បានចង្អុលបង្ហាញគេយ៉ាងច្បាស់ និងដោយការបន្ទាបខ្លួន ឲ្យងាកទៅរកការផ្គត់ផ្គង់របស់ព្រះអម្ចាស់។ ព្រោះទ្រង់ជ្រាបថា ក្នុងនាមយើងជាជីវិតដែលព្រះអង្គបានបង្កើត ក្នុងពិភពលោកជាស្នាព្រះហស្តព្រះអង្គ អ្វីដែលយើងអាចថ្វាយទៅព្រះអាទិករ គឺសុទ្ធតែជាអ្វីដែលព្រះអង្គបានប្រទានមកយើង។ ក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី សាវ័កប៉ុលក៏បានសរសេរផងដែរថា “តើអ្នកមានអ្វីខ្លះ ដែលអ្នកមិនបានទទួល ចុះបើបានទទួលមែន ហេតុអ្វីបានជាអួតខ្លួនដូចជាមិនបានទទួលវិញ?”(១កូរិនថូស ៤:៧)។ ពាក្យពេចន៍របស់ស្តេចដាវីឌ មិនមែនជាការយល់ដឹងថ្មីមួយ សម្រាប់រាស្រ្តរបស់ព្រះនោះទេ។ ក្នុងជំនាន់មុន កាលពួកអ៊ីស្រាអែលកំពុងរៀបចំខ្លួន…
Read article
ព្រះគ្រីស្ទសំខាន់ជាងគេ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)
កូល៉ុស ២:៦-១២ ចូរប្រយ័ត្ន ក្រែងមានអ្នកណាចាប់អ្នករាល់គ្នាធ្វើជារំពា ដោយពាក្យបរមត្ថ និងពាក្យបញ្ឆោតជាអសារឥតការ។ កូល៉ុស ២:៨ ខ្ញុំ និងភរិយារបស់ខ្ញុំចូលចិត្តមើលខ្សែភាពយន្តបែបស្នេហារ៉ូមែនទិច មានលក្ខណៈប្រឌិត ដែលធ្វើឲ្យទស្សនិកជនមានអារម្មណ៍រីករាយ។ ខ្ញុំអាចនិយាយបានថា នេះជាចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់គាត់ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំក៏ចូលចិត្តមើលរឿងប្រភេទនេះដែរ។ ខ្សែភាពយន្តទាំងនោះមានចំណុចគួរឲ្យចាប់ចិត្ត ដែលយើងអាចស្មានទុកជាមុនថា នៅចុងបញ្ចប់តួអង្គដែលជាគូរស្នេហ៍នឹងបានរួមរស់ជាមួយគ្នា ដោយសុភមង្គលជារៀងរហូត។ ថ្មីៗនេះ យើងបានមើលរឿងមួយ ដែលបានផ្តល់ឲ្យទស្សនិកជននូវយោបល់ដ៏រ៉ូមិនទិចមួយចំនួន ដែលយើងអាចយកមកវិភាគ។ ពីដំបូងគេថា សេចក្តីស្រឡាញ់គឺជាអារម្មណ៍។ បន្ទាប់មកគេថា ចូរធ្វើតាមបេះដូងរបស់អ្នកចុះ។ ហើយនៅចុងបញ្ចប់គេនិយាយថា សុភមង្គលរបស់អ្នកសំខាន់លើសអ្វីៗទាំងអស់។ ជាការពិតណាស់ អារម្មណ៍របស់យើងសំខាន់។ ប៉ុន្តែ ការផ្តេតផ្តួលទៅតាមអារម្មណ៍ ដោយផ្ដោតទៅលើខ្លួនឯងខ្លាំងពេក គឺជាគ្រឹះដ៏ទន់ជ្រាយ ដែលពិបាកនឹងជួយឲ្យជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍មានភាពស្ថិតស្ថេរ។ វប្បធម៌របស់លោកិយបានផ្តល់ឲ្យនូវយោបល់ប្លែកៗជាច្រើន ដែលស្តាប់ទៅពីរោះពីដំបូង ប៉ុន្តែ បើយើងពិនិត្យឲ្យបានដិតដល់យើងនឹងឃើញយោបល់ទាំងនោះ មានភាពប្រេះស្រាំខ្លាំងណាស់។ នៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរកូល៉ុសជំពូក២ សាវ័កប៉ុលបានបង្រៀនយើងឲ្យធ្វើការពិនិត្យមើលយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ន។ គាត់បាននិយាយសង្កត់ធ្ងន់ថា កាលណាយើងបាន “ចាក់ឫស ហើយស្អាងឡើងក្នុងទ្រង់ ទាំងតាំងនៅខ្ជាប់ខ្ជួនក្នុងសេចក្តីជំនឿ”(ខ.៧) យើងនឹងអាចមើលដឹងថា វប្បធម៌របស់យើងកំពុងបោកបញ្ឆោតយើង ត្រង់ចំណុចណាខ្លះ។ សាវ័កប៉ុលបានហៅការកុហកនោះថា “ពាក្យបរមត្ថ និងពាក្យបញ្ឆោតជាអសារឥតការ”…
Read article
ធ្វើកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
“ហើយក្នុងគ្រប់ទាំងអស់ ទោះបើការអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នានឹងធ្វើ ដោយពាក្យសំដី ឬកិរិយាក៏ដោយ ចូរធ្វើទាំងអស់ ដោយព្រះនាមនៃព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ ទាំងអរព្រះគុណដល់ព្រះដ៏ជាព្រះវរបិតា ដោយសារទ្រង់ផង” កូល៉ុស ៣:១៧ ថ្ងៃនេះ យើងមានកិច្ចការដែលត្រូវធ្វើ។ ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរសំបុត្រកូរិនថូសខ្សែទី១ ពេលដែលសាវ័កប៉ុលបង្គាប់ពួកជំនុំឲ្យស្វាគមន៍លោកធីម៉ូថេយ៉ាងកក់ក្តៅ ចូលទៅក្នុងសហគមន៍របស់ពួកគេ គឺមិនមែនដោយសារលោកធីម៉ូថេចង់ស្វែងរកកេរ្តិ៍ឈ្មោះ ចង់មានមុខនាទីខ្ពង់ខ្ពស់ ឬព្យាយាមស្វែងរកការចាប់អារម្មណ៍នោះទេ។ តាមពិត មូលហេតុដ៏សាមញ្ញ គឺដោយសារលោកធីម៉ូថេ កំពុងធ្វើការរបស់ព្រះអម្ចាស់(១កូរិនថូស ១៦:១០)។ ការធ្វើការរបស់ព្រះអម្ចាស់ គឺសំដៅទៅលើការអ្វីក៏ដោយ ដែលយើងអាចដាក់ដៃធ្វើ ឬផ្ដោតចិត្តទៅលើ ដែលផ្គាប់ព្រះទ័យព្រះ គឺកិច្ចការដែលយើងធ្វើថ្វាយព្រះអង្គ ជាជាងធ្វើដើម្បីឲ្យមនុស្សស្ងើចសរសើរយើង(កូល៉ុស ៣:២៣)។ គឺអាចធ្វើនៅក្នុងរូបកាយព្រះគ្រីស្ទ ឬនៅក្នុងការបម្រើដល់លោកិយនៅជុំវិញយើង។ ក្នុងខ.១៧ សាវ័កប៉ុលបានរាប់បញ្ចូលឃ្លា “ក្នុងគ្រប់ទាំងអស់ ទោះបើការអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នានឹងធ្វើ”។ ពាក្យ “ក្នុងគ្រប់ទាំងអស់” ដែលយើងជាគ្រីស្ទបរិស័ទធ្វើ គឺមានន័យថា ដោយជំនួយពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ យើងគួរតែព្យាយាមចូលរួមយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព ក្នុងការងារផ្សាយដំណឹងល្អ។ ទោះយើងកំពុងជួយយកអសារអ្នកជិតខាងយើង កំពុងឈរស្វាគមន៍នៅពីមុខទ្វារព្រះវិហារ ឬស្ម័គ្រចិត្តនៅក្នុងសហគមន៍ ការបម្រើនីមួយៗគឺសុទ្ធតែជាឱកាស ដើម្បីនាំអ្នកដទៃ ឲ្យងាកទៅរកព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង។ យើងមានឯកសិទ្ធិពិសេសណាស់ ដែលមានវត្តមាននៅលើផែនដីនេះ ដើម្បីនាំអ្នកមិនជឿឲ្យក្លាយជាអ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូវ ដោយចិត្តប្តូរផ្តាច់។ ក្នុងរូបកាយព្រះគ្រីស្ទ…
Read article
ព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)
២កូរិនថូស ៤:១៦-១៨ ដ្បិតរបស់ដែលមើលឃើញ នោះស្ថិតស្ថេរមិនយូរប៉ុន្មានទេ តែឯរបស់ដែលមើលមិនឃើញ នោះនៅស្ថិតស្ថេរអស់កល្បជានិច្ចវិញ។ ២កូរិនថូស ៤:១៨ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់ ពេលដែលបានឃើញឪពុករបស់ខ្ញុំបាត់បង់ការចងចាំ។ ជំងឺវង្វេងរបស់មនុស្សចាស់ពិតជាកាចសាហាវណាស់ ព្រោះវាបានឆក់យកការចងចាំរបស់គាត់ អំពីទំនាក់ទំនងទាំងអស់ដែលគាត់មាន ក្នុងជីវិតគាត់។ ខណៈពេលដែលជំងឺរបស់គាត់កាន់តែមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ គាត់មិនចាំខ្ញុំទៀតទេ ហើយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំបានបាត់បង់គាត់ម្តងបន្តិចៗ។ តែក្នុងពេលដ៏ឈឺចាប់នោះ ខ្ញុំបានរកឃើញការកម្សាន្តចិត្ត ដោយនឹកចាំ អំពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ ដែលបានសន្យាថា ព្រះអង្គតែងតែយកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះយើងជានិច្ច។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបបានរំឭកយើងថា ព្រះអម្ចាស់បានដាក់ជីវិតរបស់យើង និងអ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងស្រឡាញ់ នៅក្នុងព្រះហស្តព្រះអង្គ។ ខ្ញុំបានប្រកាន់ខ្ជាប់តាមសេចក្តីសង្ឃឹមថា ថ្ងៃមួយ នៅនគរស្ថានសួគ៌ ឪពុករបស់ខ្ញុំនឹងបានទទួលការស្អាងឡើងវិញទាំងស្រុង ដោយព្រះអាទិករដែលមានក្តីស្រឡាញ់នឹងកែប្រែចិត្តគំនិត និងវិញ្ញាណរបស់គាត់ជាថ្មី។ ខ្ញុំក៏ចាំបាច់ត្រូវចងចាំថា សាវ័កប៉ុលបានរៀបរាប់ថា ទុក្ខលំបាករបស់យើង “នៅតែមួយភ្លែតទេ”(២កូរិនថូស ៤:១៧)។ ត្រង់ចំណុចនេះ គាត់មិនមែនចង់មានន័យថា ទុក្ខលំបាករបស់យើងគឺជារឿងតូចតាចនោះទេ ព្រោះគាត់ក៏បានរងទុក្ខជាច្រើនហើយដែរ(ខ.៧-១២)។ ក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ទុក្ខលំបាករបស់យើងក្នុងពេលបច្ចុប្បន្នស្រាលទេ ហើយក៏មានរយៈពេលខ្លីដែរ។ ពេលណាយើងគិតអំពីព្រះពរដ៏រុងរឿងទាំងអស់ដែលយើងមានក្នុងព្រះយេស៊ូវ ក្នុងពេលសព្វថ្ងៃ ក៏ដូចជានៅពេលអនាគតដ៏អស់កល្បជានិច្ច យើងនឹងទទួលស្គាល់ថា ទុក្ខលំបាករបស់យើងស្រាលទេ ហើយក៏មានរយៈពេលខ្លីផង(ខ.១៧)។ ដោយសារព្រះ និងព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះអង្គ យើងអាចសម្រេចចិត្តបន្តមានក្តីសង្ឃឹមទៀត។…
Read article
ពេលខ្យល់ព្យុះបក់បោកមក (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
“នោះកើតមានខ្យល់ព្យុះជាខ្លាំង ហើយរលកបោកចូលក្នុងទូក ដល់ម៉្លេះបានជាទូកពេញហើយ តែទ្រង់ផ្ទំលក់លើខ្នើយ នៅកន្សៃទូក ពួកសិស្សដាស់ទ្រង់ឡើងទូលថា លោកគ្រូអើយ យើងវិនាស ហើយលោកមិនរវល់ទេឬអី កាលតើនឡើង ទ្រង់កំហែងខ្យល់ ក៏បង្គាប់ទៅសមុទ្រថា ចូរស្ងៀមទៅ ហើយឈប់ចុះ នោះខ្យល់ក៏ស្ងប់ ហើយស្ងាត់ឈឹងសូន្យទាំងអស់ទៅ”។ ម៉ាកុស ៤:៣៧-៣៩ នរណាក៏ដោយដែលមានបទពិសោធន៍ច្រើនក្នុងជីវិត សុទ្ធតែដឹងថា ខ្យល់ព្យុះនៃជីវិតនឹងមកដល់ពីមួយពេលទៅមួយពេល ពិតប្រាកដមែន។ ជួនកាល យើងស្រាប់តែប្រឈមមុខដាក់ការបាត់បង់ការងារ ដោយមិនបានត្រៀមខ្លួនទុកជាមុន ឬធ្លាក់ខ្លួនឈឺធ្ងន់ ឬក៏មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ស្លាប់ចោល ឬមួយមានការបែកគ្នា ដោយសោកសៅជាដើម។ យើងប្រហែលមានអារម្មណ៍ថា ទុក្ខលំបាកទាំងនោះហាក់ដូចជាពិបាកពេកសម្រាប់យើង គឺប្រៀបដូចជាទូកដែលកំពុងតែលិច មិនខុសពីពេលដែលពួកសាវ័កកំពុងជួបខ្យល់ព្យុះ នៅក្នុងសមុទ្រកាលីឡេនោះឡើយ។ ការដើរតាមព្រះយេស៊ូវមិនមានន័យថា ខ្យល់ព្យុះនៃជីវិតមិនអាចកើតមានក្នុងការរស់នៅរបស់យើងនោះទេ ប៉ុន្តែ យើងអាចមានការកម្សាន្តចិត្ត ដោយដឹងថា ព្រះទ្រង់សន្យាថា នឹងឃុំគ្រងយើង នៅក្នុងខ្យល់ព្យុះនោះ។ ព្រះអង្គអាចធ្វើឲ្យចិត្តយើងស្ងប់ ហើយព្រះអង្គថែមទាំងអាចធ្វើឲ្យខ្យល់ព្យុះនីមួយៗស្ងប់ផងដែរ។ ពេលណាខ្យល់ព្យុះមកដល់ យើងច្រើនតែជួបការល្បួងឲ្យមានការសង្ស័យចំពោះព្រះអង្គ។ ពួកសាវ័កនៅតែទូលសួរព្រះយេស៊ូវ ទោះពួកគេបានឃើញព្រះអង្គធ្វើការអស្ចារ្យដោយផ្ទាល់ក៏ដោយ។ ពួកគេបានឃើញព្រះអង្គមុខទល់នឹងមុខ ហើយបានបរិភោគអាហារជាមួយព្រះអង្គរៀងរាល់ថ្ងៃ ប៉ុន្តែ ពេលដែលខ្យល់ព្យុះមកដល់ ពួកគេមានការតក់ស្លុត ដោយខ្វះជំនឿ គឺធ្វើមើលតែពួកគេបានភ្លេចព្រះអង្គជានរណា…
Read article
ការស្គាល់ព្រះ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)
ហេព្រើរ ១:១-៤ គឺទ្រង់ជារស្មីភ្លឺមកពីសិរីល្អនៃព្រះ ហើយជារូបភាពនៃអង្គទ្រង់។ ហេព្រើរ ១:៣ មានពេលមួយ ខ្ញុំបានធ្វើដំណើរតាមយន្តហោះ ទៅកាន់ប្រទេសឥណ្ឌាជាលើកទីមួយ ហើយក៏បានទៅដល់អាកាសយានដ្ឋានបឹងកាឡូរូ នៅពេលរំលងអាធ្រាត្រ។ អ៊ីមែលដែលខ្ញុំបានទទួល មិនបានបញ្ជាក់ច្បាស់ថា នរណានឹងមកទទួលខ្ញុំ ហើយខ្ញុំគួរទៅជួបគាត់នៅកន្លែងណាទេ។ ខ្ញុំក៏បានដើរតាមហ្វូងមនុស្សដែលបានចេញពីយន្តហោះ ទៅកាន់កន្លែងទទួលវ៉ាលី និងច្រកគយ ហើយបន្ទាប់មក ក៏បានចេញទៅកន្លែងទទួលអ្នកដំណើរមកដល់ ក្នុងអាកាសធាតុដ៏ស្អុះស្អាប់ នៅរដូវក្តៅ ដោយព្យាយាមរកមនុស្សដែលមកទទួលខ្ញុំ ក្នុងចំណោមមនុស្សដ៏ច្រើនកកកុញ។ ខ្ញុំក៏បានដើរចុះឡើងៗ នៅមុខហ្វូងមនុស្សនោះ ពេញមួយម៉ោង ដោយដឹងសង្ឃឹមថា នឹងមាននរណាម្នាក់មើលខ្ញុំស្គាល់។ ទីបំផុត មានបុរសចិត្តល្អម្នាក់ដើរមករកខ្ញុំ។ គាត់សួរខ្ញុំថា “តើលោកឈ្មោះវីន(Winn)មែនទេ? ឲ្យខ្ញុំសុំទោស ខ្ញុំគិតថា ខ្ញុំនឹងមើលលោកស្គាល់។ លោកបានដើរចុះឡើងៗនៅមុខខ្ញុំរហូត តែលោកមិនមានភិនភាគ ដូចដែលខ្ញុំគិតស្មានទេ”។ ជាធម្មតា យើងមានការភាន់ច្រឡំ ឬមើលមិនស្គាល់មនុស្ស ឬទីកន្លែងដែលយើងគួរតែស្គាល់។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះទ្រង់បានប្រទានយើងនូវវិធីជួយយើងឲ្យស្គាល់ព្រះអង្គ ដោយគ្មានការភាន់ច្រឡំ។ ព្រះអង្គបានយាងមក យកកំណើតជាមនុស្ស ដោយមានព្រះនាមយេស៊ូវ ដែលព្រះអង្គ “ជារស្មីភ្លឺមកពីសិរីល្អនៃព្រះ ហើយជារូបភាពនៃអង្គទ្រង់”(ហេព្រើរ ១:៣)។ ព្រះគ្រីស្ទគឺជាព្រះ។ ពេលណាយើងបានឃើញព្រះយេស៊ូវ…
Read article