នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ

You are here:
រក​ឃើញ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ក្នុង​ព្រះអង្គ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)

លោកុប្បត្តិ ២៩:២៨-៣៥ ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​ឃើញថា យ៉ាកុប​ស្អប់​លេអា​។ លោកុប្បត្តិ ២៩:៣១ កាលពី​ក្មេង នៅពេល​គេ​សួរប៊ែន(Ben)ថា “តើ​ឯង​ចង់​ធ្វើ​ការងារ​អ្វី នៅ​ពេល​ឯង​ធំឡើង?” គាត់​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​ថា គាត់​ចង់​ធ្វើ​ការងារ​ដូច​បង​ដេវ(Dave)។ ដេវ​ជា​បង​ប្រុស​របស់​ប៊ែន​។ ដេវ​ជា​សិស្ស ដែល​ចេះ​លេង​កីឡា ពូកែ​ទំនាក់​ទំនង និង​បាន​ទទួល​បណ្ណ​សរសើរ​ពី​សាលា​ទៀត​ផង​។ ចំណែក​ឯង​ប៊ែន​វិញ គាត់​ចូល​ចិត្ត​និយាយ​ថា “ខ្ញុំ​មិន​ចេះ​លេង​កីឡា អៀន​ច្រើន ហើយ​រៀន​ខ្សោយ​។ ខ្ញុំ​តែងតែ​ចង់​មាន​ភាព​ជិត​ស្និទ្ធ​ជា​មួយ​បង​ដេវ តែ​គាត់​មិន​ចង់​នៅ​ក្បែរ​ខ្ញុំ​ទេ​។ គាត់​បាន​ហៅ​ខ្ញុំ​ថា “មនុស្ស​រំខាន”។ ប៊ែន​បាន​ព្យាយាម​ធ្វើ​ឲ្យ​បង​ប្រុស​គាត់​ស្រឡាញ់​គាត់​តាំងពី​ក្មេង​មក តែ​គាត់​ទទួល​បានតែ​ការ​ខក​ចិត្ត​។ ទាល់​តែ​ប៊ែន​បាន​ក្លាយ​ជា​អ្នក​ដើរ​តាម​ព្រះយេស៊ូវ ទើប​គាត់​បាន​រៀន​ទទួល​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ពី​ព្រះ​អង្គ​សង្គ្រោះ​របស់​គាត់​វិញ​។ នាង​ឡេអា ជា​ប្រពន្ធ​ទីមួយ​របស់​លោក​យ៉ាកុប បាន​ចំណាយ​ពេល​ពេញ​មួយ​ជីវិត ក្នុង​ការ​ដេញ​តាម​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​លោក​យ៉ាកុប(លោកុប្បត្តិ ២៩:៣២-៣៥)។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ លោក​យ៉ាកុប​នៅតែ​មាន​ការ​ប្តូរ​ផ្តាច់​ចំពោះ​នាង​រ៉ាជែល​។ ប៉ុន្តែ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ទត​ឃើញ​ទុក្ខ​វេទនា​របស់​នាង​ឡេអា ហើយក៏​បាន​ប្រទាន​នូវ​ការ​ប៉ះ​ប៉ូវ សម្រាប់​ការ​បដិសេធន៍​ដ៏​ជូរចត់​ដែល​នាង​បាន​ជួប​ក្នុង​ជីវិត​នាង​។ ព្រះអង្គ​បាន​ប្រទាន​ពរ​នាង ឲ្យ​មាន​កូន ជា​ការ​ដែល​មាន​តម្លៃ​យ៉ាង​ខ្លាំង ក្នុង​វប្បធម៌​នៅ​សម័យ​នោះ(ខ.៣១)។ លោក​យ៉ាកុប​បាន​មើល​រំលង និង​មិន​អើពើ តែ​ព្រះ​អម្ចាស់​បាន​ទត​ឃើញ ហើយ​ឮ​ទំនួញ​របស់​នាង(ខ.៣២-៣៣)។ នាង​បង្កើត​បាន​កូន​ស្រី​ម្នាក់ និង​កូន​ប្រុស៦នាក់ ដែល​រាប់​បញ្ចូល​ទាំង​លោក​យូដា ដែល​ជា​បុព្វ​បុរស​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​។ កាល​លោក​យូដា​ចាប់​កំណើត នាង​ក៏​បាន​ពោល​ថា…

Read article
ការ​បញ្ចេញមតិ​ក្លែងក្លាយ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)

អេភេសូរ ៤:១៧,២២-៣២ ដូច្នេះ ដែល​បាន​ដោះ​សេចក្តី​កំភូត​ចេញ​ហើយ នោះ​ត្រូវ​ឲ្យ​និយាយ​សេចក្តី​ពិត នឹង​អ្នក​ជិត​ខាង​រៀង​ខ្លួន​វិញ ដ្បិត​យើង​រាល់​គ្នា​ជា​អវយវៈ​ផង​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក​។ អេភេសូរ ៤:២៥ អតិថិជន​ម្នាក់​របស់​កម្ម​វិធី​កក់​តាក់​ស៊ី​មួយ ក្នុង​ទីក្រុង បាន​ចែកចាយ​ថា គាត់​មាន​ការ​ពិបាក​យ៉ាង​ខ្លាំង នៅ​ក្នុង​ការ​អត់​ធ្មត់​ចំពោះ​ក្លិន​ស្អុយ របស់​ផ្លែឈើ​ដែល​មាន​ក្លិន​ស្អុយ​បំផុត​នៅ​លើ​ពិភពលោក ដែល​អ្នក​បើកបរ​ម្នាក់​បាន​បរិភោគ​ពេល​កំពុង​បើកបរ ហើយ​អ្នក​បើកបរ​ម្នាក់​ទៀត​បាន​ឈ្លោះ​ប្រកែក​តាម​ទូរស័ព្ទ​ជាមួយ​មិត្ត​ស្រី​របស់​គាត់​។ អ្នក​បើកបរ​ម្នាក់​ទៀត​ក៏បាន​ព្យាយាម​បញ្ចុះ​បញ្ចូល​គាត់ ឲ្យ​ដាក់​លុយ​វិនិយោគ នៅ​ក្នុង​គម្រោង​ផុនហ្ស៊ី​ដែល​ជា​គម្រោង​បោក​ប្រាស់។ ក្នុង​ករណី​នីមួយៗ គាត់​មិន​បាន​បញ្ចេញមតិ​មិន​ល្អ​នោះ​ទេ តែ​ផ្ទុយ​ទៅវិញ គាត់​បាន​ឲ្យ​ពិន្ទុ​ផ្កាយ៥ដល់​អ្នក​បើកបរ​នីមួយៗ​។ គាត់​ពន្យល់​ថា “ពួកគេ​ទាំង​អស់​ហាក់​ដូចជា​មនុស្ស​ល្អ​ទេ​។ ខ្ញុំ​មិន​ចង់​ឲ្យ​គេ​លុប​ឈ្មោះ​ពួកគេ​ចេញពី​កម្មវិធី​នេះ ដោយសារ​ការ​បញ្ចេញ​យោបល់​អាក្រក់​របស់​ខ្ញុំ​ទេ”។ ដូច​នេះ ក្នុង​រឿង​នេះ គាត់​បាន​បញ្ចេញមតិ​ក្លែងក្លាយ ដោយ​លាក់​បាំង​ការ​ពិត​មិន​ឲ្យ​អ្នក​បើកបរ និង​អ្នក​ដទៃ​បាន​ដឹង​។ យើង​ប្រហែល​ជា​លាក់​បាំង​ការ​ពិត​​ពី​អ្នក​ដទៃ ដោយសារ​មូល​ហេតុ​ផ្សេងៗ​។ ប៉ុន្តែ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​អ្នកជឿ​ព្រះ នៅ​ទីក្រុង​អេភេសូរ ឲ្យ​និយាយ​ពាក្យ​ពិត ចំពោះ​​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ក្នុង​នាម​ជា​មនុស្ស​ដែល​បាន​កើតជា​ថ្មី​ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទ​។ ការ​នេះ​តម្រូវ​ឲ្យ​មាន​ទម្លាប់​នៃ​ការ​រស់​នៅ​ដែល​សុចរិត និង​បរិសុទ្ធ(អេភេសូរ ៤:២៤) ជា​ជីវិត​ដែល​បាន​ញែក​ចេញ​ថ្វាយ​ព្រះអង្គ និង​បង្ហាញ​ឲ្យ​គេ​ស្គាល់​ផ្លូវ​របស់​ព្រះអង្គ តាមរយៈ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​ពួកគេ​។ ពួកគេ​ត្រូវ​ជំនួស​ការ​កុហក ដោយ​ការ​និយាយ​ពាក្យ​ពិត​ដល់​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក ព្រោះ​ការ​កុហក​ធ្វើ​ឲ្យ​បែក​បាក់ និង​បង្អាក់​ការ​រួបរួម តែ​សេចក្តី​ពិត​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​រួបរួម​គ្នា ក្នុង​នាម​ជា​អ្នកជឿ​។ គឺ​ដូច​ដែល​គាត់​មាន​ប្រសាសន៍​ថា…

Read article
ការ​ចេះ​ទប់​អារម្មណ៍​ប្រកបដោយ​ប្រាជ្ញា (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)

សុភាសិត ២៩:៤-១១,២០ ឯង​ដែល​ឃើញ​មនុស្ស​រហ័ស​នឹង​បញ្ចេញ​សំដី ឬ​មាន​សេចក្តី​សង្ឃឹម ចំពោះ​មនុស្សល្ងី​ល្ងើ ជាជាង​អ្នក​នោះ​ទៅទៀត​។ សុភាសិត ២៩:២០ បន្ទាប់ពី​កងទ័ព​ខាង​ត្បូង​បាន​ទទួល​បរាជ័យ​ធ្ងន់ធ្ងរ នៅ​តំបន់​ហ្កេធីស្បឺក ក្នុង​សម័យ​សង្គ្រាម​ស៊ីវិល​អាមេរិក(១៨៦៣) ឧត្តមសេនីយ៍ រ៉ូបឺត អ៊ី លី(Robert E. Lee) ក៏​បាន​ដឹកនាំ​ទ័ព​ដ៏​ត្រដាបត្រដួស​របស់​គាត់ ឲ្យ​ដកថយ​មក​តំបន់​ខាង​ត្បូង​វិញ​។ ពេល​នោះ ភ្លៀង​បាន​ធ្លាក់​មក​ខ្លាំង​ធ្វើ​ឲ្យ​ជន់​លិច​ទន្លេ​ផូតូម៉ាក បានជា​គាត់​មិន​អាច​ឆ្លង​មក​តំបន់​ខាង​ត្បូង​បាន​។ លោក​ប្រធានាធិបតី​អេប្រាហាំ លីនខិន(Abraham Lincoln) ក៏បាន​ជំរុញ​ឧត្តមសេនីយ៍ ចច មីដ(George Meade) ឲ្យ​ធ្វើ​ការ​វាយ​សម្រុក​។ ប៉ុន្តែ កងទ័ព​របស់​លោក​មីដ​ក៏​កំពុង​មាន​ភាព​ត្រដាបត្រដួសមិន​ខុសពី​កងទ័ព​របស់​លោក​លី​ឡើយ​។ ដូច​នេះ គាត់​ក៏បាន​ឲ្យ​ទាហាន​គាត់​សម្រាក​សិន​។ លោក​លីនខិន ក៏បាន​ចាប់​កាន់​ប៉ាកកា​សរសេរ​សំបុត្រ ដែល​ក្នុង​នោះ គាត់​បាន​សារភាព​ថា កាល​នោះ​គាត់​កំពុង​មាន “ភាព​តានតឹង​ក្នុង​ចិត្ត​ជាទី​បំផុត” ចំពោះ​ការ​ស្ទាក់ស្ទើរ​របស់​លោក​មីដ នៅ​ក្នុង​ការ​ដេញ​តាម​កងទ័ព​របស់​លោក​លី​។ នៅ​លើ​ស្រោម​សំបុត្រ​នោះ លោក​ប្រធានាធិបតី​ក៏បាន​សរសេរ​ដោយ​ផ្ទាល់​ថា “ផ្ញើ​ទៅ​កាន់​លោក​ឧត្តមសេនីយ៍​មីដ​។ មិន​បាន​ផ្ញើ ឬ​ចុះ​ហត្ថលេខា​ឡើយ”។ ជា​ការ​ពិត​ណាស់ គាត់​មិន​បាន​ចុះ​ហត្ថលេខា ឬ​ផ្ញើ​សំបុត្រ​នោះ​ទៅ​លោក​មីដ​ឡើយ​។ មុន​សម័យ​របស់​លោក​លីនខិន ជា​យូរ​មក​ហើយ មាន​អ្នក​ដឹង​នាំ​ដ៏​អស្ចារ្យ​ម្នាក់ ដែល​បាន​ដឹង​អំពី​សារៈសំខាន់​នៃ​ការ​គ្រប់​គ្រង​អារម្មណ៍​ខ្លួនឯង។ កំហឹង​របស់​មនុស្ស​គឺ​ជា​អំណាច​ដ៏​គ្រោះ​ថ្នាក់…

Read article
បង្ហាញ​ឲ្យ​គេ​ស្គាល់​សេចក្តី​មេត្តា​របស់​ព្រះអង្គ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)

ម៉ាថាយ ៧:៧-១២ ដូច្នេះ អស់​ទាំង​ការ​អ្វី ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ចង់​ឲ្យ​មនុស្ស​លោក​ប្រព្រឹត្ត​នឹង​ខ្លួន នោះ​ត្រូវ​ឲ្យ​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​នឹងគេ​ដូច្នោះ​ដែរ​។ ម៉ាថាយ ៧:១២ ទាហាន​ហ្វាំងឡង់​ម្នាក់ បាន​ដេកដួល​មាន​របួស​ក្នុង​សមរ​ភូមិ ក្នុង​អំឡុង​សង្គ្រាម​រដូវរងា រយៈ​ពេល៣ខែ រវាង​ប្រទេស​ហ្វាំងឡង់ និង​ប្រទេស​រុស្ស៊ី(ឆ្នាំ១៩៣៩ ដល់ ១៩៤០)។ មាន​ទាហាន​រុស្ស៊ី​ម្នាក់​បាន​ដើរមក ឃើញ​គាត់​ដេក​នៅ​លើ​ដី​ដូច​នេះ ក៏បាន​ភ្ជង់​កាំភ្លើង​ដាក់​គាត់​។ ទាហាន​ហ្វាំងឡង់​ដឹង​ច្បាស់​ថា ជីវិត​គាត់​ត្រូវ​អស់​ពេល​នោះ​ហើយ​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ទាហាន​រុស្ស៊ី​ក៏​បាន​ហុច​កញ្ចប់​ថ្នាំ​ឲ្យ​គាត់ រួច​បន្ត​ដើរទៅ​មុខ​ទៀត​។ អ្វី​ដែល​គួរ​ឲ្យ​កត់​សំគាល់​នោះ ទាហាន​ហ្វាំងឡង់​រូប​នោះ​ក៏​បាន​ជួប​រឿង​ដូច​ទាហាន​រុស្ស៊ី​ផង​ដែរ​ ដោយ​លើក​នេះ គាត់​បាន​ឃើញ​ទាហាន​រុស្ស៊ី​ម្នាក់​កំពុង​ដេកដួល​មាន​របួស នៅ​លើ​ដី ដោយ​គ្មាន​នរណា​ជួយ​ក្នុង​សមរ​ភូមិ​។ គាត់​ក៏បាន​ប្រគល់​កញ្ចប់​ថ្នាំ​ពេទ្យ​ឲ្យ​ទៅ​ទាហាន​រុស្ស៊ី​នោះ ហើយក៏​បាន​បន្ត​ដើរទៅ​មុខ​ទៀត​។ ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ប្រទាន​យើង នូវ​គោលការណ៍​សម្រាប់​ដឹកនាំ​ជីវិត​យើង ដោយ​មាន​បន្ទូល​ថា “អស់​ទាំង​ការ​អ្វី ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ចង់​ឲ្យ​មនុស្ស​លោក​ប្រព្រឹត្ត​នឹង​ខ្លួន នោះ​ត្រូវ​ឲ្យ​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​នឹងគេ​ដូច្នោះ​ដែរ”(ម៉ាថាយ ៧:១២)។ តើ​អ្នក​អាច​ស្រមៃ​​ថា ពិភពលោក​នឹង​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​យ៉ាងណា បើសិន​ជា​អ្នកជឿ​ព្រះ​ប្រកាន់​ខ្ជាប់​តាម​គោលការណ៍​ដ៏​សាមញ្ញ​នេះ? តើ​យើង​អាច​រំពឹង​ថា ការ​កៀបសង្កត់​នឹង​បាន​បញ្ចប់ ក្នុង​កំរិត​ណា បើ​សិន​ជា​យើង​រួម​គ្នា​ដើរ​តាម​ប្រាជ្ញា​របស់​ព្រះយេស៊ូវ? អ្វីៗ​នឹង​មាន​ភាព​ល្អ​ប្រសើរ​ឡើង បើសិន​ជា​យើង​ដើរ​តាម​ការ​ដឹកនាំ​របស់​ព្រះអង្គ ដោយ​ផ្តល់​ឲ្យ​អ្នក​ដទៃ នូវ​សេចក្តី​អាណិត និង​សេចក្តី​មេត្តា​ដែល​យើង​សង្ឃឹមថា គេ​នឹង​ផ្តល់​ឲ្យ​យើង​។ ពេល​ណា​យើង​ឲ្យ “អំណោយ​ដ៏​ល្អ” ដល់​អ្នក​ដទៃ…

Read article
ភាព​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ​នៅ​ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)

ហេព្រើរ ៤:១២-១៦ ដូច្នេះ ដែល​មាន​សំដេច​សង្ឃ​យ៉ាង​ធំ១អង្គ …ទ្រង់​បាន​ត្រូវ​សេចក្តី​ល្បួង​គ្រប់​យ៉ាង ដូចជា​យើង​រាល់​គ្នា​ដែរ តែ​ឥត​ធ្វើបាប​ឡើយ​។ ហេព្រើរ ៤:១៤-១៥ អ្នក​រចនា​ផ្នែក​ខាង​ក្នុង ដែល​កំពុង​ធ្វើ​ការ​កែលំអ​ផ្ទះ​មួយ​ខ្នង បាន​បង្ហាញ​ការ​កោត​ស្ញប់​ស្ញែង ចំពោះ​ឥដ្ឋ​ការ៉ូ​សេរ៉ាមិច​ដែលគេ​បាន​ផលិត​ដោយដៃ ហើយ​ត្រូវ​បាន​ជ្រើសរើស សម្រាប់​ការ​កែលំអ​បន្ទប់​ទឹក​របស់​ផ្ទះ​នោះ​។ ឥដ្ឋ​ការ៉ូ​ទាំង​នោះ​ត្រូវ​បាន​គេ​ផលិត​ដោយ​ផ្ទាល់ដៃ “មិន​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ តែ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​មាន​ការ​ពេញ​ចិត្ត​​ឥត​ខ្ចោះ”។ ពួកវា​មាន​ភាព​ខុស​ប្លែក​ពី​ឥដ្ឋ​ការ៉ូ​ដែលគេ​បាន​ផលិត​ក្នុង​រោង​ចក្រ ដែល​ប្រើ​ពុម្ព​តែមួយ​។ ភាព​មិន​គ្រប់​លក្ខណ៍​នេះ​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​ពួកវា​នូវ​សម្រស់ ដោយ​បន្ថែម​នូវ​ភាព​ទាក់ទាញ និង​រចនាបថ ដល់​សំណង់​អគារ​ដែល​គេ​ប្រើ​ប្រាស់​ជា​ប្រចាំ​។ ខ្ញុំ​មាន​ការ​យល់​ដឹង​តិចតួច អំពី​រចនាបថ ឬ​ភាព​ទាក់ទាញ​របស់​ឥដ្ឋ​ការ៉ូ ដូច​នេះ ខ្ញុំ​មិន​ដឹង​ថា ឥដ្ឋ​ការ៉ូ​មាន​ផល​ប៉ះ​ពាល់​ជា​វិជ្ជមាន ឬ​អវិជ្ជមាន​យ៉ាងណា ចំពោះ​ការ​រចនា​បន្ទប់​ទឹក​នោះ​ទេ​។ ប៉ុន្តែ នៅពេល​ដែល​ខ្ញុំ​គិត​អំពី​ភាព​មិន​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ ខ្ញុំ​ក៏បាន​នឹក​ចាំ​អំពី​ភាព​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ​នៃ​ការ​ប្រសូត​របស់​ព្រះយេស៊ូវ ដោយ​យាង​ចុះពី​ស្ថាន​សួគ៌ មក​ប្រសូត​ជា​មនុស្ស​។ អ្នក​និពន្ធ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ហេព្រើរ​បាន​បញ្ជាក់​ថា “ដ្បិត​សំដេច​សង្ឃ​នៃ​យើង ទ្រង់​មិនមែន​មិន​អាច​នឹង​អាណិត​អាសូរ ដល់​សេចក្តី​កម្សោយ​របស់​យើង​រាល់​គ្នា​នោះ​ទេ ព្រោះ​ទ្រង់​បាន​ត្រូវ​សេចក្តី​ល្បួង​គ្រប់​យ៉ាង ដូចជា​យើង​រាល់​គ្នា​ដែរ តែ​ឥត​ធ្វើបាប​ឡើយ”(ហេព្រើរ ៤:១៥)។ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ព្រះអង្គ​កំពុង​បំពេញ​ព្រះ​រាជ​កិច្ច​នៅ​លើ​ផែនដី ព្រះអង្គ​មិន​ដែល​មាន​បន្ទូល ឬ​ធ្វើ​អ្វីមួយ​ដែល​ជា​អំពើបាប​នោះ​ទេ​។ ព្រះអង្គ​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ​។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​ហេព្រើរ​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យើង ឲ្យ​ប្រកាន់​ខ្ជាប់​តាម​សេចក្តី​ជំនឿ ដែល​យើង​មាន​ចំពោះ​ព្រះយេស៊ូវ(ខ.១៤) ព្រោះ​ព្រះអង្គ​ជ្រាប និង​មាន​ព្រះទ័យ​អាណិត ចំពោះ​ទុក្ខ​លំបាក​ដែល​យើង​បាន​រង​ទ្រាំ​។…

Read article
សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្ថិត​ស្ថេរ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)

១កូរិនថូស ១៣:៤-១៣ សេចក្តី​ស្រឡាញ់​មិន​ដែល​ផុត​ឡើយ​។ ១កូរិនថូស ១៣:៨ នៅ​ក្នុង​ពិធី​មង្គល​ការ​របស់​អ្នក​ស្រី មេរេឌិត(Meredith) ម្តាយ​របស់​គាត់​បាន​អាន​ខ​គម្ពីរ ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ១កូរិនថូស​។ ជា​ញឹក​ញាប់ គេ​ច្រើន​តែ​ហៅ​ជំពូកទី១៣ នៃ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​នេះ​ថា “ជំពូក​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់” ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​នេះ​គឺ​ជា​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ដែល​សក្ដិសម​បំផុត​ សម្រាប់​ពិធី​មង្គល​ការ​របស់​គាត់​។ គឺ​ដូច​ដែល​បទ​គម្ពីរ​នេះ​បាន​ចែងថា “ឯ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​តែង​តែ​អត់​ធ្មត់ ហើយក៏​សប្បុរស សេចក្តី​ស្រឡាញ់​មិន​ចេះ​ឈ្នានីស មិន​ចេះ​អួត​ខ្លួន ក៏​មិន​ដែល​មាន​ចិត្ត​ធំ​ផង”(ខ.៤)។ ពេល​ខ្ញុំ​ស្តាប់​ឮ​គាត់​អាន​ខ​គម្ពីរ​នេះ ខ្ញុំ​ឆ្ងល់​ថា តើ​គូរ​ស្វាមី​ភរិយា​ក្នុង​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន បាន​ដឹង​ទេ​ថា មាន​អ្វី​បណ្តាល​ចិត្ត​សាវ័ក​ប៉ុល​ឲ្យ​សរសេរ​បទ​គម្ពីរ​នេះ​។ បទ​គម្ពីរ​នេះ​មិនមែន​ជា​កំណាព្យ​ស្នេហា​ទេ​។ តែ​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​សរសេរ​ពាក្យ​ពេចន៍​ទាំង​អស់​នេះ ដើម្បី​បង្រៀន​ពួក​ជំនុំ​ដែល​កំពុង​ជួប​ការ​បាក់​បែក ក្នុង​គោលបំណង​ដើម្បី​ជួយ​ពួកគេ​ឲ្យ​មាន​ការ​រួបរួម​។ និយាយ​ឲ្យ​ស្រួល​ស្តាប់ ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​កូរិនថូស “កំពុង​ស្ថិត​ក្នុង​ភាព​រញ៉េរញ៉ៃ”។ បញ្ហា​ដែល​កំពុង​ក្តៅ​គគុក​មាន​ដូចជា អំពើ​អសីលធម៌​ផ្លូវភេទ អំពើ​ពេស្យាចារ និង​ការ​ប្រជែង​គ្នា​រវាង​អ្នក​ដឹកនាំ​។ ការ​ប្តឹងផ្តល់​រវាង​សមាជិក​ពួក​ជំនុំ បាន​កើត​ឡើង​ជា​ធម្មតា​។ ការ​ថ្វាយបង្គំ​ច្រើនតែ​គ្មាន​សណ្ដាប់​ធ្នាប់ ដោយ​អ្នក​ដែល​ចេះ​និយាយ​ភាសា​ដទៃ​បាន​ប្រជែង ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​និយាយ​មុនគេ ហើយ​អ្នក​ខ្លះ​ទៀត​បាន​ថ្លែង​ទំនាយ ដើម្បី​ឲ្យ​គេ​ស្ងើច​សរសើរ​ខ្លួន(មើល១កូរិនថូស ជំពូក១៤)។ ភាព​រញ៉េរញ៉ៃ​ក្នុង​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​កូរិនថូស​បាន​កើត​មាន​ឡើង ដោយសារ​ពួកគេ​ខកខាន​មិន​បាន​ប្រកប​គ្នា ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​។ ហេតុ​នេះ​ហើយ សាវ័ក​ប៉ុល​ក៏បាន​បង្ហាញ​ផ្លូវ​ដ៏​ប្រសើរ ដោយ​បង្រៀន​ពួក​គេ​អំពី​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ព្រោះ “សេចក្តី​ស្រឡាញ់​មិន​ដែល​ផុត​ឡើយ”។ ប៉ុន្តែ…

Read article
ព្រះអង្គ​មិន​ដែល​មើល​រំលង​យើង (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)

ជន​គណនា ៦:២២-២៧ ព្រះយេហូវ៉ា​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះ​ភក្ត្រ​ទ្រង់​ភ្លឺ​មក​ដល់​ឯង ព្រម​ទាំង​ផ្តល់​ព្រះ​គុណ​ដល់​ឯង​ផង​។ ជន​គណនា ៦:២៥ មាន​ពេល​មួយ អ្នក​ស្រី​យ៉ូអានី(Joanie) បាន​រៀបរាប់​អំពី​ទុក្ខ​លំបាក​របស់​គាត់ ទៅ​កាន់​មិត្ត​ភក្តិ​ថា ជួនកាល គាត់​មាន​អារម្មណ៍​ថា គេ​មើល​រំលង និង​មិន​ឲ្យ​តម្លៃ​គាត់​សោះ​។ ពាក្យ​សម្តី​នេះ​បាន​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​បរិយាកាស​ដ៏​ក្រោម​ក្រំ​។ ស្វាមី​របស់​គាត់​បាន​ចាកចោល​គាត់ និង​កូន​តូចៗ ដើម្បី​ទៅ​រស់នៅ​ជាមួយ​ស្រី​ផ្សេង​។ គាត់​ក៏​បាន​រៀបរាប់​ថា “ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ល្អ​ចំពោះ​គាត់​អស់ពី​ចិត្ត ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​ហើយ​។ ឥឡូវ​នេះ ខ្ញុំ​មិន​ដឹង​ថា មាន​នរណា​មើល​ឃើញ​ខ្ញុំ ឬ​ចំណាយ​ពេល ដើម្បី​ស្គាល់​ខ្ញុំ​ច្បាស់​ទេ”។ មិត្ត​ភក្តិ​របស់​គាត់​ក៏​បាន​តប​ថា “ខ្ញុំ​មាន​ការ​សោក​ស្តាយ ដែល​បានឮ​ដូច​នេះ​។ ប៉ា​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ចាកចោល​ខ្ញុំ ពេល​ខ្ញុំ​មាន​អាយុ៦ឆ្នាំ ហើយ​គ្រួសារ​ខ្ញុំ ជា​ពិសេស​ម្តាយ​របស់​ខ្ញុំ មាន​ការ​ពិបាក​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង​។ ប៉ុន្តែ នៅ​ពេល​គាត់​ដណ្តប់​ភួយ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​គេង នៅ​ពេលយប់ គាត់​តែងតែ​និយាយ​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា “ព្រះអង្គ​មិន​ដែល​បិទ​ព្រះ​នេត្រ​របស់​ព្រះអង្គ​ឡើយ”។ នៅពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ធំឡើង គាត់​ក៏បាន​ពន្យល់​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា កាល​នោះ គាត់​កំពុង​បង្រៀន​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា​ ព្រះ​អង្គ​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ ហើយ​តែងតែ​មើលថែ​ខ្ញុំ​ជានិច្ច សូម្បី​នៅពេល​ដែល​ខ្ញុំ​កំពុង​គេង​លក់​ក៏ដោយ”។ ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​បាន​កត់ទុក​នូវ​ព្រះបន្ទូល ដែល​ព្រះ​បាន​ប្រទាន​មក​លោក​ម៉ូសេ ដើម្បី​ចែកចាយ​ដល់​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ដ៏​ពិបាក នៅពេល​ដែល​ពួក​គេ​រស់នៅ​វិលវល់​ក្នុង​វាល​រហោស្ថាន​ស៊ីណាយ​។ គឺ​ដូច​ដែល​គាត់​ប្រកាស​ទៅ​កាន់​ពួក​គេ​ថា “សូម​ឲ្យ​ព្រះយេហូវ៉ា​ប្រទាន​ពរ ហើយ​រក្សា​ឯង សូម​ឲ្យ​ព្រះយេហូវ៉ា​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះ​ភក្ត្រ​ទ្រង់​ភ្លឺ​មក​ដល់​ឯង…

Read article
ផែនការ​របស់​យើង និង​ផែនការ​ព្រះ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)

អេសាយ ៥៥:៨-១២ ពីព្រោះ​ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា “គំនិត​អញ មិនមែន​ដូចជា​គំនិត​របស់​ឯង​រាល់​គ្នា​ទេ ឯ​ផ្លូវ​របស់​ឯង​រាល់​គ្នា​ក៏​មិនមែន​ជា​ផ្លូវ​របស់​អញ​ដែរ”។ អេសាយ ៥៥:៨ កាល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​មុន ស្វាមី​របស់​ខ្ញុំ​បាន​សម្រេច​ចិត្ត​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ទ្វីប​អាហ្វ្រិក ជាមួយ​មនុស្ស​មួយ​ក្រុម មកពី​ព្រះវិហារ​របស់​គាត់​។ នៅ​នាទី​ចុង​ក្រោយ ក្រុម​របស់​គាត់​ក៏បាន​ទទួល​ដំណឹង​ថា ពួកគេ​មិន​អាច​ធ្វើ​ដំណើរ​បានទេ​។ ម្នាក់ៗ​មាន​ការ​ខក​ចិត្ត ប៉ុន្តែ ចំពោះ​លុយ​ដែល​ពួកគេ​ប្រមូល​បាន សម្រាប់​បង់​ថ្លៃ​សំបុត្រ​យន្តហោះ ការ​ស្នាក់​នៅ និង​អាហារ ពួកគេ​ក៏​បាន​បរិច្ចាគ​ឲ្យ​ប្រជាជន​នៅ​ភូមិ​នោះ ​ដែល​ពួកគេ​មិន​អាច​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ជួប​បាន​។ ប្រជាជន​ក្នុង​ភូមិ​នោះ​ក៏​បាន​ប្រើ​លុយ​នោះ ដើម្បី​សាង​សង់​អាគារ ធ្វើ​ជា​កន្លែង​ស្នាក់​នៅ​សម្រាប់​ជន​រង​គ្រោះ​នៃ​ការ​រំលោភ​បំពាន។ ថ្មីៗ​នេះ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​អធិស្ឋាន ក្នុង​ពេល​បរិភោគ​អាហារ​ពេល​ព្រឹក ស្វាមី​របស់​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ជួប​មនុស្ស​ម្នាក់ ដែល​បាន​រស់នៅ​ក្នុង​ភូមិ ដែល​គាត់​ស្ទើរតែ​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​កាល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​មុន​។ បុរស​នោះ​ក៏បាន​ប្រាប់​ស្វាមី​ខ្ញុំ​ថា គាត់​ជា​គ្រូ​បង្រៀន​នៅ​ភូមិ​នោះ ហើយ​ថា គាត់​បាន​ដើរ​កាត់​ពីមុខ​អាគារ​នោះ ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​។ គាត់​ក៏​បាន​បញ្ជាក់​ថា ព្រះអម្ចាស់​កំពុង​តែ​ប្រើ​អាគារ​នោះ ដើម្បី​ជួយ​មនុស្ស​ដែល​ងាយ​រង​គ្រោះ​បំផុត ក្នុង​តំបន់​នោះ​។ ផែនការ និង​បំណង​ចិត្ត​របស់​យើង មិន​តែងតែ​សម​ស្រប​នឹង​បំណង​ព្រះទ័យ​របស់​ព្រះ​ទេ​។ ដ្បិត​គំនិត​ព្រះអង្គ មិនមែន​ដូចជា​គំនិត​របស់​យើង​រាល់​គ្នា​ទេ ឯ​ផ្លូវ​របស់​យើង​រាល់​គ្នា​ក៏​មិនមែន​ជា​ផ្លូវ​របស់​ព្រះអង្គ​ដែរ(អេសាយ ៥៥:៨)។ ផ្លូវ​របស់​ព្រះ​មិន​គ្រាន់តែ​ខុសពី​ផ្លូវ​របស់​យើង​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ តែ​ក៏ “ខ្ពស់​ជាង” និង​ល្អ​ជាង ព្រោះ​ការ​អ្វី​ដែល​ព្រះអង្គ​ធ្វើ គឺ​តែងតែ​សម​ស្រប​នឹង​​ការ​ពិត​ដែល​ថា ព្រះអង្គ​ជា​នរណា(ខ.៩)។…

Read article
ព្រះ​អង្គ​តាម​រក​យើង (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)

អេសេគាល ៣៤:១១-១៦ ដ្បិត​ព្រះ​អម្ចាស់​យេហូវ៉ា ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ដូច្នេះ​ថា មើល អញ គឺ​អញ​នេះ​ហើយ នឹង​ស្វែង​រក​ចៀម​របស់​អញ​ទាំង​ស៊ើប​សួររក​ទាល់តែ​ឃើញ​ផង​។ អេសេគាល ៣៤:១១ អ៊ែវិន(Evan) មាន​បញ្ហា​ញៀន​ថ្នាំ​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​ហើយ ដែល​បាន​រា​រាំង​គាត់ មិន​ឲ្យ​ចូល​មក​ជិត​ព្រះ​។ គាត់​ឆ្ងល់​ថា តើ​ធ្វើ​ដូច​ម្តេច​ឲ្យ​គាត់​សក្តិ​សមនឹង​ទទួល​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ? ដូច​នេះ ខណៈ​ពេល​ដែល​គាត់​បន្ត​ទៅ​ព្រះវិហារ គាត់​មាន​អារម្មណ៍​ថា មាន​គម្លាត​ធំ​មួយ​មិន​អាច​តភ្ជាប់​បាន ដែល​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​ដាច់​ចេញពី​ព្រះ​។ ប៉ុន្តែ ពេល​ណា​អ៊ែវិន​អធិស្ឋាន​អស់ពី​ចិត្ត អំពី​រឿង​អ្វីមួយ ព្រះអម្ចាស់​ហាក់​ដូចជា​បាន​ឆ្លើយតប​ចំពោះ​គាត់​។ ព្រះអង្គ​ក៏បាន​ចាត់​មនុស្ស​ឲ្យ​មក​លើក​ទឹក​ចិត្ត និង​កម្សាន្ត​ចិត្ត​គាត់ ក្នុង​ពេល​ដ៏​ពិបាក​។ ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​ក្រោយមក អ៊ែវិន​ក៏​បាន​ដឹង​ថា ព្រះអម្ចាស់​បាន​តាម​រក​គាត់​ជានិច្ច ហើយក៏​បាន​បង្ហាញថា ព្រះអង្គ​តែងតែ​ស្រឡាញ់ និង​យក​ព្រះទ័យ​ទុកដាក់​ចំពោះ​គាត់​។ ហើយ​នៅពេល​នោះ គាត់​ក៏បាន​ចាប់​ផ្តើម​ទុក​ចិត្ត​លើ​ការ​អត់​ទោស​បាប និង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះអង្គ​។ គាត់​ក៏​បាន​និយាយ​ថា “ឥឡូវ​នេះ ខ្ញុំ​ដឹង​ថា​ព្រះ​អង្គ​បាន​អត់​ទោស​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ហើយ ហើយ​ខ្ញុំ​អាច​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ព្រះអង្គ​នាំ​ខ្ញុំ ចូល​ទៅ​ជិត​ព្រះអង្គ ទោះ​ខ្ញុំ​កំពុង​តែ​តយុទ្ធ​នឹង​ការ​ញៀន​ថ្នាំ​ក៏ដោយ”។ បទ​គម្ពីរ​អេសេគាល ៣៤:១១-១៦ បាន​ពិពណ៌នា​អំពី​ព្រះ​មួយ​អង្គ ដែល​តាម​រក​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ​។ គឺ​ដូច​ដែល​ព្រះអង្គ​មាន​បន្ទូល​ថា “មើល អញ គឺ​អញ​នេះ​ហើយ នឹង​ស្វែង​រក​ចៀម​របស់​អញ​ទាំង​ស៊ើប​សួររក​ទាល់តែ​ឃើញ​ផង”(ខ.១១)។ រឿង​នេះ​បាន​កើត​ឡើង​បន្ទាប់ពី​អ្នក​ដឹកនាំ​របស់​ពួកគេ ដែល​ជា​មនុស្ស​បាន​បោះបង់ចោល​ពួកគេ ហើយ​ពួកគេ​ក៏​បាន​ឈប់​ស្តាប់​បង្គាប់​ព្រះអង្គ…

Read article
ទៅ​នេសាទ​ឲ្យ​បាន​មិត្ត​ភក្តិ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)

ម៉ាថាយ ៤:១៨-២២ រួច​ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​គេ​ថា ចូរ​មក​តាម​ខ្ញុំៗ នឹង​តាំង​អ្នក ឲ្យ​ជា​អ្នក​នេសាទ​មនុស្ស​វិញ​។ ម៉ាថាយ ៤:‌១៩ នៅពេល​រសៀល​មួយ​នោះ ភែតធី(Patty) បាន​ចំណាយ​ពេល​ស្ទូច​ត្រី នៅ​មាត់​ច្រាំង​ទន្លេ ក្នុង​តំបន់​។ គាត់​ទើបតែ​បាន​ផ្លាស់ទី​លំនៅ​មក​តំបន់​នេះ ក្នុង​ពេល​ថ្មីៗ​នេះ ដូច​នេះ គាត់​មិន​សង្ឃឹមថា​អាច​ស្ទូច​បាន​ត្រី​ទេ តែ​​គាត់​ស្ទូច​ឲ្យ​បាន​មិត្ត​ភក្តិ​ថ្មីៗ នៅ​ថ្ងៃ​នោះ​។ គាត់​មិន​បាន​ដាក់​នុយ​ជន្លេន ឬ​នុយ​អ្វី​ទៀត ជាប់​ខ្សែ​សន្ទូច​របស់​គាត់​ទេ​។ តែ​ផ្ទុយ​ទៅវិញ គាត់​បាន​ប្រើ​ដង​សន្ទូច​ធំ​ហើយ​វែង ដោយ​ចង​ភ្ជាប់​កញ្ចប់​នំ​តូចៗ​នឹង​ខ្សែ​សន្ទូច ចែក​ឲ្យ​មនុស្ស​ដែល​កំពុង​ជិះ​ទូក​លេង​តាម​ខ្សែ​ទឹក នៅពេល​ថ្ងៃ ក្នុង​រដូវ​ក្តៅ​។ គាត់​បាន​ប្រើ​មធ្យោបាយ​ដ៏​ប៉ិន​ប្រសប់​នេះ ដើម្បី​រាប់អាន​អ្នក​ជិត​ខាង​ថ្មី​របស់​គាត់ ដែល​ហាក់​ដូចជា​ចូល​ចិត្ត​ញាំ​នំ​ដ៏​ផ្អែម​ឆ្ងាញ់​របស់​គាត់​។ ការ​ដែល​ភែតធី​បាន​ទៅ “នេសាទ​ឲ្យ​បាន​មិត្ត​ភក្តិ” ក្នុង​ន័យ​ត្រង់​យ៉ាង​ដូច​នេះ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ការ​ត្រាស់ហៅ ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​មាន សម្រាប់​លោក​ពេត្រុស និង​លោក​អនទ្រេ ដើម្បី​ឲ្យ​ពួកគេ​ដើរ​តាម​ព្រះអង្គ​អស់​មួយ​ជីវិត​។ បង​ប្អូន​ពីរ​នាក់​នេះ​ជា​អ្នក​នេសាទ​ដែល​ឧស្សាហ៍​ព្យាយាម។ ពួកគេ​កំពុង​ទម្លាក់​សំណាញ់​ចូល​ទៅ​ក្នុង​សមុទ្រ​កាលីឡេ​។ ព្រះយេស៊ូវ​ក៏បាន​បង្អាក់​ការងារ​របស់​ពួក​គេ ដោយ​ការ​ត្រាស់ហៅ​ឲ្យ​ដើរ​តាម​ព្រះអង្គ​វិញ ដោយ​មាន​បន្ទូល​ប្រាប់​ពួក​គេ​ថា ព្រះអង្គ​នឹង​ចាត់​ពួកគេ​ឲ្យ​ចេញទៅ “នេសាទ​មនុស្ស” មិនមែន​នេសាទ​ត្រី​ទេ(ម៉ាថាយ ៤:១៩)។ បន្តិច​ក្រោយមក ព្រះអង្គ​ក៏​បាន​ត្រាស់ហៅ​យ៉ាង​ដូច​នេះ ដល់​អ្នក​នេសាទ​ពីរ​នាក់​ទៀត គឺ​លោក​យ៉ាកុប និង​លោក​យ៉ូហាន​។ ពួក​គេ​សុទ្ធតែ​បាន​ទុក​សំណាញ់…

Read article