នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ

You are here:
នៅតែនិយាយអំពីព្រះយេស៊ូវ

អ្នក​ទាំងនោះ​ចេះតែ​បង្រៀន ព្រមទាំង​ប្រាប់​ដំណឹងល្អ​ពី​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ នៅក្នុង​ព្រះវិហារ ហើយ​នៅ​អស់ទាំង​ផ្ទះ​រាល់តែថ្ងៃ​ជានិច្ច។ កិច្ចការ ៥:៤២ ក្នុង​ការ​សម្ភាស​តន្ត្រី​ករ​ម្នាក់​ដែល​ជា​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ គាត់​បាន​រៀបរាប់​អំពី​ពេល​មួយ ដែលគេ​បាន​ជំរុញ​ឲ្យ​គាត់ “ឈប់​និយាយ​អំពី​ព្រះយេស៊ូវ​” ច្រើនពេក។ តើ​ហេតុអ្វី​គាត់​ត្រូវ​ឈប់? គេ​បាន​លើកឡើង​ថា ក្រុម​ចម្រៀង​គាត់​នឹង​កាន់តែ​ល្បី​ឈ្មោះ  ហើយ​មាន​លុយ​កាន់តែ​ច្រើន ដើម្បី​ជួយ​អ្នកក្រ បើ​គាត់​ឈប់​និយាយ​ថា ការងារ​របស់​គាត់​សម្រាប់​លើក​ដំកើង​ព្រះយេស៊ូវ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ។ បន្ទាប់ពី​គាត់​បាន​គិត​រួចហើយ គាត់​ក៏បាន​សម្រេចចិត្ត​ប្រកាស​ថា អាជីព​ជា​តន្រ្តី​ករ​របស់​គាត់ គឺ​សម្រាប់​ចែក​ផ្សាយ​ជំនឿ​លើ​ព្រះគ្រីស្ទ … គាត់​មិន​អាច​ឈប់​ប្រកាស​អំពី​ព្រះអង្គ​បាន​ឡើយ។ គាត់​ក៏​បាន​ប្រាប់​គេ​ថា គាត់​មាន​ចិត្ត​ឆេះឆួល ក្នុង​ការ​ឆ្លើយតប​ការ​ត្រាស់​ហៅ ឲ្យ​ផ្សាយ​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​។ ពួក​សាវ័ក​ក៏​ធ្លាប់​ជួប​រឿង​ស្រដៀង​នេះ​ផង​ដែរ តែ​ក្នុង​កាលៈទេសៈ​ដែល​មានការ​គំរាមកំហែង​ខ្លាំង​ជាង​នេះ។ ពួក​គេ​បាន​ជាប់គុក ហើយ​មាន​ទេវតា​យាង​មក​រំដោះ​ពួក​គេ ហើយ​ប្រាប់​ពួក​គេ​ឲ្យ​បន្ត​ប្រាប់​អ្នកដទៃ អំពី​ដំណឹងល្អ​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ (កិច្ចការ ៥:១៩-២០)។ ពេល​អ្នក​ដឹកនាំ​សាសនា​បានដឹង​ថា ពួក​សាវ័ក​បាន​រត់​គេចខ្លួន ហើយ​នៅតែ​បន្ត​ប្រកាសដំណឹង​ល្អ​ទៀត ពួក​គេ​ក៏​បាន​ព្រមាន​ពួក​សាវ័ក​ថា “តើ​យើង​មិនបាន​ហាម​ផ្តាច់​មិន​ឲ្យ​ឯង​រាល់គ្នា​បង្រៀន​ពី​ឈ្មោះ​នោះ​ទៀត​ទេ​ឬអី?”(ខ.២៨)។ ពួក​សាវ័ក​ក៏បាន​ឆ្លើយតប​ថា ពួកគេ​ត្រូវតែ​ស្តាប់​បង្គាប់​របស់​ព្រះ​ជាជាង​ស្តាប់​តាម​មនុស្ស(ខ.២៩)។ ជា​លទ្ធផល ពួក​អ្នកដឹកនាំ​សាសនា​ទាំងនោះ ក៏បាន​ឲ្យ​គេ​ចាប់​ពួក​សាវ័ក​វាយ​នឹង​រំពាត់ ព្រម​ទាំង​ហាមឃាត់ មិន​ឲ្យ​និយាយ​ពី​ព្រះនាម​ព្រះយេស៊ូវ​ទៀត(ខ.៤០)។ ពួក​សាវ័ក​មាន​អំណរ​ក្នុង​ការ​រងទុក្ខ ដើម្បី​ព្រះនាម​ព្រះយេស៊ូវ​ ហើយ “ចេះតែ​បង្រៀន ព្រមទាំង​ប្រាប់​ដំណឹងល្អ​ពី​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ នៅ​ក្នុង​ព្រះវិហារ ហើយ​នៅ​អស់ទាំង​ផ្ទះ​រាល់តែថ្ងៃ​ជានិច្ច”(ខ.៤២)។…

Read article
អធិស្ឋានក្នុងពេលដ៏ពិបាក

កាលណា​ចិត្ត​ទូលបង្គំ​ត្រូវ​បង្គ្រប នោះ​ទូលបង្គំ​នឹង​អំពាវនាវ​ដល់​ទ្រង់​ពី​ចុង​ផែនដី​ផង។ ទំនុកដំកើង ៦១:២ លោក​រូ​ស៊ែ​ល មួរ(Russell Moore) ជា​អ្នកនិពន្ធ និង​ទេវវិទូ ដែល​ពិពណ៌នា​ថា គាត់​បាន​សង្កេតឃើញ​ភាព​ស្ងាត់ជ្រងំ​គួរឲ្យ​ភ័យខ្លាច បាន​កើតមាន​ក្នុង​មជ្ឈមណ្ឌល​កុមារ​កំព្រា​មួយ នៅ​ប្រទេស​រុស្ស៊ី ជា​កន្លែង​ដែល​គាត់​ចិញ្ចឹម​ក្មេង​ប្រុសៗ។ ក្រោយមក មាន​គេ​ពន្យល់​គាត់​ថា កូនង៉ែត​ទាំង​នោះ​បាន​ឈប់​យំ ដោយសារ​ពួក​គេ​បាន​ដឹង​ខ្លួន​ថា គ្មាន​នរណា​ឆ្លើយតប ចំពោះ​ការ​ស្រែកយំ​របស់​ពួក​គេ​ទេ។ ពេលណា​យើង​ស្ថិត​ក្នុង​ពេល​ដ៏​ពិបាក យើង​ក៏​អាច​មាន​អារម្មណ៍​ថា គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​ស្តាប់​យើង​ឮ​ផង​ដែរ។ ហើយដែល​អាក្រក់​បំផុត​នោះ យើង​ក៏​អាច​មាន​អារម្មណ៍​ថា ព្រះ​ទ្រង់​មិនបាន​ស្តាប់​ឮ​សម្រែក​របស់​យើង ឬ​ទត​មើល​ទឹកភ្នែក​យើង​ឡើយ។ តែ​ព្រះអង្គ​ពិតជា​ស្តាប់​ឮ និង​ទត​ឃើញ​មែន! ហេតុនេះ​ហើយ យើង​ចាំបាច់​ត្រូវ​ទូល​អង្វរ ដូច​ដែល​មាន​ចែង​ជា​ពិសេស ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង។ អ្នក​និពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុកដំកើង​បាន​ទូល​អង្វរ សូម​ជំនួយ​ពី​ព្រះ ហើយក៏​បាន​ទូល​ថ្វាយ​អំពី​ស្ថានភាព​របស់​ខ្លួន​ដល់​ព្រះអង្គ។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុកដំកើង ជំពូក៦១ ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ទូល​អង្វរ​ដល់​ព្រះ​អាទិករ​របស់​ទ្រង់​ថា “កាលណា​ចិត្ត​ទូលបង្គំ​ត្រូវ​បង្គ្រប នោះ​ទូលបង្គំ​នឹង​អំពាវនាវ​ដល់​ទ្រង់​ពី​ចុង​ផែនដី​ផង សូម​នាំ​ទូលបង្គំ​ទៅ​ឯ​ថ្ម​ដា​ដែល​ខ្ពស់​ជាង​ទូលបង្គំ”(ខ.២)។ ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ស្រែក​រក​ព្រះ ព្រោះ​ទ្រង់​ជ្រាប​ថា មានតែ​ព្រះអង្គ​ទេ ដែល​ជា “ទីជ្រកកោន” និង​ជា “ប៉ម​យ៉ាង​មាំ” (ខ.៣)។ ការអធិស្ឋាន​ទូល​អង្វរ តាម​គំរូ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុកដំកើង គឺ​បាន​បញ្ជាក់​ថា ព្រះ​ទ្រង់​មានអំណាច​គ្រប់គ្រង​លើ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់ ក៏ដូចជា​នឹក​ចាំ…

Read article
ទឹកដែលនាំទៅរកជីវិត

នាង​នឹង​បាន​សូម​ពី​អ្នកនោះ​វិញ រួច​អ្នកនោះ​នឹង​ឲ្យទឹក​រស់​ដល់​នាង។ យ៉ូហាន ៤:១០ ការរស់នៅ​របស់​អេន​ឌ្រា(Andrea) ក្នុង​គ្រួសារ​មានការ​លំបាក​យ៉ាង​ខ្លាំង បាន​ជា​នាង​រត់​ចោលផ្ទះ នៅ​អាយុ១៤ឆ្នាំ ដោយ​រកបាន​ការងារ​មួយ​ធ្វើ និង​រស់នៅ​ជាមួយ​មិត្ត​ភក្តិ។ ដោយសារ​នាង​ស្រេកឃ្លាន​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ និង​ចង់​ឲ្យ​គេ​ឲ្យ​តម្លៃ​មក​លើ​នាង ក្រោយមក នាង​ក៏បាន​ផ្លាស់​ទៅ​រស់នៅ​ជាមួយ​បុរស​ម្នាក់ ដែល​បាន​នាំ​នាង​សេព​គ្រឿងញៀន បន្ថែម​ពីលើ​ការ​ញៀន​ស្រា ដែល​នាង​កំពុង​មានស្រាប់។ តែ​ទំនាក់ទំនង និង​សារធាតុ​ញៀន​ទាំងនោះ​មិន​អាច​បំពេញ​ការស្រេកឃ្លាន​របស់​នាង​បានទេ។ នាង​ក៏បាន​បន្ត​ស្វែងរក​ការ​ស្កប់ចិត្ត ហើយ​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំក្រោយ​មក នាង​ក៏បាន​ជួប​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ ដែល​បាន​នាំ​នាង​ឲ្យ​ស្គាល់​ព្រះយេស៊ូវ​ ហើយ​អធិស្ឋាន​ជាមួយ​នាង។ ពីរបី​ខែក្រោយ​មក ទីបំផុត នាង​ក៏បាន​រក​ឃើញ​ព្រះ​មួយ​អង្គ ដែល​អាច​បំបាត់​ការស្រេកឃ្លាន​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​នាង​បាន។ ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះនាម​យេ​ស៊ូ​វ។ ស្ត្រី​សាសន៍​សាម៉ារី ដែល​បាន​ជួប​ព្រះយេស៊ូវ​ នៅ​ក្បែរ​អណ្តូង​ទឹក ក៏បាន​បំបាត់​ការ​ស្រេក​ខាងវិញ្ញាណ​របស់​នាង​ផង​ដែរ។ នាង​បាន​ទៅ​ដង​ទឹក នៅ​ពេល​ថ្ងៃ​ក្តៅ(យ៉ូហាន ៤:៥-៧) ប្រហែល ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ស្រ្តី​ដទៃទៀត​ឃើញ និង​និយាយដើម​នាង ដោយសារ​នាង​មាន​ប្រវត្តិ​មាន​ប្តី​ច្រើន ហើយ​កំពុង​មាន​ទំនាក់​ទំនង​ផិតក្បត់(ខ.១៧-១៨)។ ពេល​ព្រះយេស៊ូវ​ចូល​មក​ក្បែរ​នាង ហើយ​សុំ​ទឹក​នាង​សោយ ព្រះអង្គ​មិនបាន​ធ្វើតាម​ទំនៀម​ទំលាប់​របស់​សាសន៍​យូដា​ ដែល​តាមធម្មតា សាសន៍​យូដា មិនរាប់​អាន​សាសន៍​សាម៉ារី​ឡើយ។ តែ​ព្រះអង្គ​សព្វព្រះទ័យ​នឹង​ប្រទាន​អំណោយ​នៃ​ទឹក​រស់​ដល់​នាង ដែល​នាំឲ្យ​នាង​មានជីវិត​អស់​កល្ប​ជានិច្ច(ខ.១០)។ ព្រះអង្គ​សព្វព្រះទ័យ​នឹង​បំបាត់​ការ​ស្រេកទឹក​ខាងវិញ្ញាណ​របស់​នាង។ ពេល​ណា​យើង​ទទួល​ជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ ជា​ព្រះអម្ចាស់ និង​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ យើង​ក៏​ផឹកទឹក​រស់​នោះ​ផង​ដែរ។ បន្ទាប់មក…

Read article
ទិវាបន្ទាបខ្លួន

នោះ​ក៏​បន្ទាប​ព្រះអង្គ​ទ្រង់ ទាំង​ចុះចូល​ស្តាប់​បង្គាប់ រហូតដល់​ទី​មរណៈ គឺ​ទ្រង់​ទទួល​សុគត​ជាប់​ឈើឆ្កាង​ផង។ ភីលីព ២:៨ ជា​ញឹកញាប់ ខ្ញុំ​ច្រើនតែ​អស់សំណើច នឹង​ថ្ងៃបុណ្យ​ជាតិ​មិន​ផ្លូវការ​ជាច្រើន ដែលគេ​បាន​នាំគ្នា​បង្កើត​ឡើង នៅ​សហរដ្ឋអាមេរិក។ គ្រាន់តែ​ក្នុង​ខែកុម្ភៈ គេ​មាន​ទិវា​នំ​ផ្អែម ទិវា​អ្នក​លេប​ផ្លែដាវ និង​ថែម​ទាំង​មាន​ទិវា​អបអរ​នំ​របស់​ឆ្កែ​ទៀត​ផង។ អ្វី​ដែល​គួរឲ្យ​ចាប់អារម្មណ៍​បំផុត​នោះ គឺ​គេ​បាន​ហៅ​ថ្ងៃនេះ​ថា ទិវា​បន្ទាបខ្លួន។ គេ​បាន​ទទួលស្គាល់​ជាស​កល​ថា ការ​បន្ទាបខ្លួន ជា​គុណធម៌​មួយ ដែល​សមនឹង​ឲ្យ​យើង​អបអរ។ តែ​គួរឲ្យ​ស្តាយ​ណាស់ ដែលគេ​មិនតែងតែ​ឲ្យ​តម្លៃ​ការ​បន្ទាបខ្លួន​ឡើយ។ នៅ​សម័យ​បុរាណ គេ​បាន​ចាត់ទុក​ការ​បន្ទាបខ្លួន ជា​ចំណុចខ្សោយ មិនមែន​គុណធម៌​នោះ​ទេ ហើយ​គេ​ក៏បាន​ឲ្យ​តម្លៃ​មក​លើ​កិត្តិសព្ទ​វិញ។ គេ​បាន​លើកទឹកចិត្ត​មនុស្ស​ឲ្យ​អួត​សំញែង​ជោគជ័យ​របស់​ខ្លួន ហេតុនេះ​ហើយ គេ​តែងតែ​ព្យាយាម​លើក​ដំកើង​ខ្លួន​ឯង​ជានិច្ច គឺ​មិន​ដែល​បន្ទាប​ចុះ​ទេ។ ការ​បន្ទាបខ្លួន​គឺ​មានន័យថា ដាក់ខ្លួន​ឲ្យ​ទាប​ជាងគេ ប្រៀប​ដូចជា​អ្នកបម្រើ ដែល​ទៀប​ជាង​ចៅហ្វាយនាយ​អញ្ចឹង​ដែរ។ តែ​អ្នក​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត​បាន​មានប្រសាសន៍​ថា ផ្នត់គំនិត​នេះ​ក៏បាន​ផ្លាស់​ប្តូរ នៅពេល​ដែលគេ​ធ្វើ​គុត​ព្រះយេស៊ូវ​នៅ​លើ​ឈើឆ្កាង។ កាលនោះ ព្រះ​ដែល​មាន​សិរី​រុង​រឿង​ជា​ព្រះ បាន​លះបង់​សិរីល្អ ដើម្បី​ធ្វើជា “អ្នកបម្រើ” ហើយ​បាន​បន្ទាប​ព្រះ​កាយ​ដល់​អស់ព្រះជន្ម ដើម្បី​សង្គ្រោះ​មនុស្សជាតិ​ឲ្យ​រួចពី​បាប(ភីលីព ២:៦-៨)។ ការ​បន្ទាប​ព្រះ​កាយ​របស់​ព្រះអង្គ បាន​នាំឲ្យ​មនុស្ស​មានការ​យល់ដឹង​ជាថ្មី អំពី​ការ​បន្ទាបខ្លួន។ នៅ​ចុង​សតវត្សរ៍​ទី១ ដោយសារ​ការអ្វី​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ធ្វើ សូម្បីតែ​អ្នកនិពន្ធ​ដ៏​ល្បីល្បាញ​ដែល​មិន​ជឿ​ព្រះ ក៏បាន​ចាត់ទុក​ការ​បន្ទាបខ្លួន​ជា​គុណធម៌​ផង​ដែរ។…

Read article
ការពារចិត្តរបស់អ្នក

ចូរ​រក្សា​ចិត្ត ដោយ​អស់ពី​ព្យាយាម ដ្បិត​អស់ទាំង​ផល​នៃ​ជីវិត សុទ្ធតែ​ចេញពី​ក្នុងចិត្ត​មក។ សុភាសិត ៤:២៣ លោក​អ័ប្រា​ហាំ វ៉ល​ដ៍(Abraham Wald) ជា​អ្នកជំនាញ​ផ្នែក​គណិតវិទ្យា មានកំណើត​នៅ​ប្រទេស​ហុងគ្រី។ គាត់​បាន​ប្រើ​ជំនាញ​គាត់ ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​កិច្ចប្រឹងប្រែង ក្នុង​សង្គ្រាម​លោក​លើក​ទី២ បន្ទាប់ពី​គាត់​បាន​ផ្លាស់មក​រស់នៅ​សហរដ្ឋអាមេរិក នៅ​ឆ្នាំ១៩៣៨។ កងទ័ព​អាមេរិក​បាន​ស្វែង​រក​វិធីការ​ពារ​យន្តហោះ​ចម្បាំង​របស់​ខ្លួន ពី​ការ​បាញ់ប្រហារ​របស់​កងទ័ព​សត្រូវ ដូចនេះ គេ​ក៏បាន​ឲ្យ​លោ​កវ៉ល និង​មិត្ត​រួមការ​ងារ​របស់​គាត់ ក្នុង​ក្រុម​ស្រាវជ្រាវ​ស្ថិតិ រិះរក​វិធី​សាស្រ្ត​ការពារ​យន្តហោះ​របស់​កងទ័ព​ឲ្យ​កាន់តែ​មាន​សុវត្ថិភាព។ ពួក​គេ​ក៏បាន​ចាប់ផ្តើម​ធ្វើការ​ពិនិត្យ​យន្តហោះ​ដែល​បាន​វិលត្រឡប់​ពី​សមរភូមិ​វិញ ដើម្បី​រកមើល​ចំណុច​ដែល​ខូចខាត​ខ្លាំង​ជាងគេ នៅ​លើ​យន្តហោះ។ តែ​គេ​ក៏បាន​សរសើរ​លោក​វ៉ល ដែល​បាន​រក​ឃើញថា ចំណុច​ខូចខាត​របស់​យន្តហោះ​ដែល​បាន​វិលត្រឡប់​ពី​សមរភូមិ​វិញ គ្រាន់តែ​បាន​តំណាង​ឲ្យ​ផ្នែក​របស់​យន្តហោះ​ដែល​សត្រូវ​បាញ់ត្រូវ តែ​មិន​បាន​ធ្វើឲ្យ​យន្តហោះ​ធ្លាក់។ គាត់​ក៏បាន​ដឹង​ថា គេ​ត្រូវ​រកមើល​ផ្នែក​ដែល​ត្រូវការ​ការពារ​បន្ថែម នៅ​លើ​យន្តហោះ​ដែល​សត្រូវ​បាន​បាញ់ធ្លាក់។ យន្តហោះ​ដែលគេ​បាញ់ត្រូវ​ចំ​ម៉ាស៊ីន ដែល​ជាផ្នែក​ងាយ​រងគ្រោះ​បំផុត បាន​ធ្លាក់​បាត់​ហើយ ដូចនេះ គេ​មិន​អាច​យក​ពួកវា​មក​ពិនិត្យ​បាន​ទេ។ ស្តេច​សាឡូម៉ូន​បាន​បង្រៀន​យើង អំពី​របៀបការ​ពារ​ចិត្ត​របស់​យើង ជាផ្នែក​ដែល​ងាយ​រងគ្រោះ​បំផុត។ គឺ​ដូចដែល​ទ្រង់​បាន​បង្រៀន​បុត្រា​ទ្រង់ ឲ្យ​រក្សា ឬ​ការពារ​ចិត្ត ឲ្យអស់​ពី​ព្យាយាម ព្រោះ “អស់ទាំង​ផល​នៃ​ជីវិត សុទ្ធតែ​ចេញពី​ក្នុងចិត្ត​មក”(សុភាសិត ៤:២៣)។ សេចក្តី​បង្រៀន​របស់​ព្រះ ដឹកនាំ​យើង ក្នុង​ការរស់នៅ ដោយ​បញ្ចៀស​យើង មិន​ឲ្យ​សម្រេចចិត្ត​ខុស…

Read article
ការអ្វីដែលពិតជាចាំបាច់

ដ្បិត​អ្នករាល់គ្នា​លះ​ចោល​បញ្ញត្ត​របស់​ព្រះ ទៅកាន់​តាម​សណ្តាប់​មនុស្ស​វិញ។ ម៉ាកុស ៧:៨ មាន​ពេល​មួយ ស្ត្រី​ជា​ម្តាយ​វ័យក្មេង​ម្នាក់​បាន​កាត់​សាច់​អាំង​ធំ​មួយដុំ ជា​ពីរ មុន​ពេល​នាង​ដាក់​វា​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ឆ្នាំង​ធំ​មួយ។ ស្វាមី​របស់​នាង​ក៏បាន​សួរ​នាង​ថា ហេតុអ្វី​នាង​ចាំបាច់​កាត់​សាច់​នោះ​ជា​ពីរ។ នាង​ក៏បាន​ឆ្លើយ​ថា នាង​កាត់​វា​ជា​ពីរ គឺ​ដោយសារ​ម្តាយ​នាង​តែងតែ​ធ្វើ​ដូចនេះ​ដែរ។ ទោះជាយ៉ាងណា​ក៏ដោយ សំណួរ​របស់​ស្វាមី​នាង​ក៏បាន​ធ្វើឲ្យ​នាង​ចាប់ផ្តើម​មាន​ចម្ងល់ អំពី​ទំនៀមទម្លាប់​មួយ​នេះ។ ដូចនេះ នាង​បាន​សួរ​ម្តាយ​នាង។ នាង​មានការ​ភ្ញាក់ផ្អើល ពេល​បានដឹង​ថា តាមពិត ម្តាយ​នាង​មានទម្លាប់​កាត់​សាច់​អាំង​នោះ​ជា​ពីរ គឺ​ដោយសារ​ឆ្នាំង​របស់​គាត់​តូច​ពេក មិន​អាច​ដាក់​សាច់​ធំ​ទាំងមូល​ចូល​បាន។ ហើយដោយ​សារ​កូនស្រី​គាត់​មាន​ឆ្នាំង​ធំ​ៗ​ច្រើន នាង​មិន​ចាំបាច់​ត្រូវការ​កាត់​សាច់​ជា​ពីរ​ទៀត​ទេ។ មាន​ប្រពៃណី​ជាច្រើន​បាន​កើតមាន ផ្អែក​ទៅលើ​កាលៈទេសៈ​ដ៏​ចាំបាច់ តែ​អ្នក​ជំនាន់​ក្រោយ​បាន​បន្ត​កាន់​តាម​ប្រពៃណី​នោះ ដោយ​មិន​បាន​ចោទសួរ​អ្វី​ឡើយ វា​បាន​ក្លាយជា​របៀប​ដែល​ពួក​គេ​ធ្វើអ្វី​មួយ។ វា​ជា​រឿង​ធម្មតា​ទេ ដែល​មនុស្ស​ចង់​បន្ត​កាន់​តាម​ប្រពៃណី​ដែល​អ្នក​ជំនាន់​មុន​បាន​បង្កើត។ ពួក​ផារិស៊ី​ក៏​ខំ​រក្សា​ប្រពៃណី ក្នុង​សម័យ​របស់​ពួក​គេ​ផង​ដែរ(ម៉ាកុស ៧:១-២) តែ​ពួក​គេ​បាន​យក​ប្រពៃណី​ទាំងនោះ​មក​បន្ថែម​ពីលើ​បន្ទុក​នៃ​ក្រឹត្យវិន័យ។ ព្រះយេស៊ូវ​ក៏​បាន​ស្តី​បន្ទោស​ពួក​ផា​រិ​ស៊ី​ថា “ដ្បិត​អ្នករាល់គ្នា​លះ​ចោល​បញ្ញត្ត​របស់​ព្រះ ទៅកាន់​តាម​សណ្ដាប់​មនុស្ស​វិញ” ម៉ាកុស ៧:៨។ ព្រះអង្គ​ក៏បាន​បើក​សម្ដែង​ឲ្យ​គេ​ដឹង​ថា គេ​មិន​ត្រូវ​យក​ប្រពៃណី​មក​ជំនួស​ឲ្យ​ប្រាជ្ញា​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ​នោះ​ឡើយ។ អ្នក​ដែល​ពិតជា​មានចិត្តចង់​ដើរតាម​ព្រះ(ខ.៦-៧) ផ្តោត​ចិត្ត​ទៅ​លើ​សណ្ឋាន​នៃ​ចិត្ត​របស់​ខ្លួន ជាជាង​ប្រឹង​កាន់​តាម​ក្រឹត្យវិន័យ ឬ​ប្រពៃណី ឲ្យ​ល្អមើល​តែ​សម្បក​ក្រៅ។ យើង​ចាំបាច់​ត្រូវ​ធ្វើការ​វាយតម្លៃ​មក​លើ​ទំនៀមទម្លាប់ ឲ្យបាន​ទៀងទាត់ ជាពិសេស​ទំនៀមទម្លាប់​ដែល​យើង​ស្រឡាញ់ និង​កាន់​តាម​យ៉ាង​ខ្ជាប់ខ្ជួន។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បើក​សម្ដែង​ឲ្យ​យើង​ដឹង​ថា មានការអ្វី​ខ្លះ​ដែល​យើង​ពិតជា​ត្រូវការ…

Read article
ភាពផុសផុលកើតមាន

នោះ​បើ​រាស្ត្រ​អញ ដែល​បាន​ហៅ តាម​ឈ្មោះ​អញ … នោះ​អញ​នឹង​ស្តាប់​ពីលើ​ស្ថានសួគ៌។ ២របាក្សត្រ ៧:១៤ ក្រុង​អា​រូ​គុន​ជា​ក្រុង​តូច​មួយ នៅ​តំបន់​ខាងលិច​នៃ​ប្រទេស​អូស្រ្តាលី ដែល​មាន​ជនជាតិ​ដើម​រស់នៅ ៧កុលសម្ព័ន្ធ។ ដំណឹងល្អ​បាន​មកដល់​ក្រុង​អា​រូ​គុន​មួយ​សតវត្សរ៍​ហើយ តែ​ជួនកាល ប្រជាជន​នៅ​ទីនោះ តែ​ងមានការ​សងសឹក​ភ្នែក​ឲ្យ​ធួន​នឹង​ភ្នែក។ កាលពី​ឆ្នាំ២០១៥ ភាព​តានតឹង​រវាង​កុលសម្ព័ន្ធ​បាន​កើតមាន ហើយ​ពេល​ដែល​មានរឿង​ឃាតកម្ម​មួយ​កើតឡើង គ្រួសារ​ជនរងគ្រោះ​ក៏​បាន​សងសឹក ដោយ​តម្រូវឲ្យ​មានការ​ស្លាប់​របស់​នរណា​ម្នាក់​ក្នុង​គ្រួសារ​របស់​ឃាតករ។ តែ​រឿង​ដ៏​គួរឲ្យ​កត់សំគាល់​ក៏បាន​កើតឡើង នៅដើម​ឆ្នាំ២០១៦។ ប្រជាជន​អា​រូ​គុន​ក៏បាន​ចាប់ផ្តើម​ស្វែងរក​បំណង​ព្រះទ័យ​ព្រះ ដោយ​ការអធិស្ឋាន។ ការ​ប្រែចិត្ត​ក៏បាន​កើតមាន បន្ទាប់​មក មនុស្ស​ជា​ច្រើន​បាន​ទទួល​បុណ្យ​ជ្រមុជទឹក ខណៈ​ពេល​ដែល​ភាព​ផុស​ផុល​បាន​កើតមាន​យ៉ាង​ឆាប់រហ័ស​ក្នុង​ក្រុង​នោះ។ ប្រជាជន​មាន​អំណរ​យ៉ាង​ខ្លាំង បាន​ជា​ពួក​គេ​នាំគ្នា​រាំ​នៅ​តាមផ្លូវ ហើយ​គ្រួសារ​របស់​ជនរងគ្រោះ​មិនបាន​សងសឹក​ឡើយ តែ​ផ្ទុយទៅវិញ ពួក​គេ​ក៏បាន​អត់ឱន​ទោស​ឲ្យ​គ្រួសារ​របស់​ឃាតករ។ មិនយូរ​ប៉ុន្មាន មាន​មនុស្ស១ពាន់​នាក់ បាន​ចូលរួម​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ ជា​រៀងរាល់​សប្តាហ៍​នៅ​ព្រះវិហារ ក្នុង​ក្រុង​ដែល​មាន​ប្រជាជន​រស់នៅ​តែ១៣០០នាក់​ប៉ុណ្ណោះ។ យើង​ឃើញថា ភាព​ផុស​ផុល​ដូចនេះ កើតមាន​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ​ផង​ដែរ គឺ​ដូច​នៅ​សម័យ​ស្តេច​ហេ​សេ​គា ពេល​ដែល​ហ្វូង​មនុស្ស​ងាក​បែរមក​រក​ព្រះ​វិញ(២របាក្សត្រ ៣០) និង​នៅ​ថ្ងៃបុណ្យ​ទី៥០ ពេល​ដែល​មនុស្ស​រាប់ពាន់​នាក់ បាន​ប្រែចិត្ត​ទទួល​ជឿ​ព្រះ(កិច្ចការ ២:៣៨-៤៧)។ ភាព​ផុស​ផុល​ជា​កិច្ចការ​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ តាម​ពេលវេលា​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​កំណត់ តែ​មុន​នឹង​មាន​ភាព​ផុស​ផុល​កើតឡើង រាស្រ្ត​របស់​ព្រះអង្គ​ត្រូវ​តែ​អធិស្ឋាន។ គឺ​ដូចដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រាប់​ស្តេច​សាឡូម៉ូន​ថា “នោះ​បើ​រាស្ត្រ​អញ ដែល​បាន​ហៅ…

Read article
សំណូមពរអធិស្ឋាននៅលើកាតប៉ូស្តាល់

ព្រមទាំង​ប្រើ​សេចក្តី​អធិស្ឋាន និង​សេចក្តី​ទូល​អង្វរ​គ្រប់យ៉ាង ដើម្បី​អធិស្ឋាន​ដោយ​ព្រះវិញ្ញាណ​រាល់ពេល​រាល់វេលា។ អេភេសូរ ៦:១៨ ក្នុងអំឡុងពេល​នៃ​សិក្ខាសាលា​អ្នកនិពន្ធ ថេ​មី(Tamy) បាន​ឲ្យ​កាត​ប៉ូស្តាល់​មក​ខ្ញុំ។ នៅ​ខ្នង​កាត​ប៉ូស្តាល់ មាន​សំណេរ​អំពី​សំណូមពរ​អធិស្ឋាន។ នាង​បាន​ពន្យល់​ថា នាង​បាន​អាន​ជីវប្រវត្តិ​របស់​សមាជិក​ក្រុម​របស់ខ្ញុំ ហើយក៏​បាន​សរសេរ​សំណូមពរ​អធិស្ឋាន នៅ​លើ​កាត​ប៉ូស្តាល់​នី​មួយៗ ហើយក៏​បាន​អធិស្ឋាន ពេល​ដែល​នាង​បាន​ឲ្យ​កាត​ប៉ូស្តាល់​ទាំងនោះ​មក​យើង។ ខ្ញុំ​មានចិត្ត​ស្ញប់ស្ញែង ចំពោះ​ការ​សរសេរ​រៀបរាប់​ជា​លម្អិត នៅ​លើ​កាត​ដែល​នាង​បាន​ផ្ញើ​មក​​នោះ។ ហេតុនេះ​ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏បាន​អរព្រះគុណ​ព្រះអង្គ សម្រាប់​ការ​លើកទឹកចិត្ត​ខ្ញុំ តាមរយៈ​នាង។ បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​ក៏បាន​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​នាង​វិញ។ ពេលណា​ខ្ញុំ​កំពុង​តយុទ្ធ​នឹង​ការឈឺចាប់ និង​ការ​ហត់នឿយ ក្នុងអំឡុងពេល​សិក្ខាសាលា​នោះ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ទាញ​កាត​នោះ​ចេញ​មក​មើល។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​វិញ្ញាណ​ខ្ញុំ​មាន​ភាព​ស្រស់ថ្លា​ឡើង តាមរយៈ​ការ​លើកទឹកចិត្ត​ក្នុង​កាត​ប៉ូស្តាល់​របស់​នាង។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ទទួលស្គាល់ ឥទ្ធិពល​របស់​ការអធិស្ឋាន​ឲ្យ​អ្នកដទៃ ដែល​នាំឲ្យ​មាន​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត។ គាត់​បាន​ជំរុញ​អ្នកជឿ​ទាំងឡាយ​ឲ្យ​ត្រៀមខ្លួន​តយុទ្ធ​នឹង “នឹង​អំណាច​អាក្រក់​ខាងវិញ្ញាណ”(អេភេសូរ ៦:១២)។ គាត់​បាន​លើកទឹកចិត្ត​ឲ្យ​មានការ​អធិស្ឋាន​ដ៏​ជាប់លាប់ និង​ជាក់លាក់ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​សង្កត់ធ្ងន់ ទៅលើ​ភាព​ចាំបាច់​នៃ​ការអធិស្ឋាន និង​ទូល​អង្វរ​ឲ្យ​គ្នា​ទៅវិញទៅមក។ សាវ័ក​ប៉ុល​ក៏បាន​សុំ​ឲ្យ​គេ​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គាត់​ផង​ដែរ ប្រយោជន៍ឲ្យ​ព្រះ​បាន​ប្រទាន​ពាក្យ​សម្តី​មក​គាត់ ឲ្យ​គាត់​បាន​បើក​មាត់​ដោយ​ក្លាហាន នឹង​សម្ដែង​ពី​សេចក្តី​អាថ៌កំបាំង​នៃ​ដំណឹងល្អ ដែល​គាត់​ជា​ទូត​ជាប់ច្រវាក់ ដោយ​ព្រោះ​ដំណឹងល្អ (ខ.១៩-២០)។ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គ្នា​ទៅវិញទៅមក ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​កម្សាន្ត​ចិត្ត​យើង ហើយ​ជួយ​ឲ្យ​ការ​ប្តេជ្ញា​ចិត្ត​យើង​កាន់តែ​មាន​ភាព​រឹង​មាំ។ គាត់​បាន​បញ្ជាក់​ថា យើង​ត្រូវការ​ព្រះអង្គ និង​ត្រូវការ​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅ​មក ដោយ​ធានា​យើង​ថា…

Read article
បានស្អាតទាំងស្រុង

ដ្បិត​យើងខ្ញុំ​ទាំងអស់គ្នា​បាន​ត្រឡប់ទៅ​ដូចជា​មនុស្ស​ដែល​មិន​ស្អាត ហើយ​អស់ទាំង​អំពើ​សុចរិត​របស់​យើងខ្ញុំ ក៏ដូចជា​អាវ​កខ្វក់​ហើយ។ អេសាយ ៦៤:៦ ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំ និង​ភរិយា​របស់ខ្ញុំ កំពុង​សម្អាតផ្ទះ​របស់​យើង មុន​ពេល​ភ្ញៀវ​មកដល់។ ខ្ញុំ​សង្កេត​ឃើញ​ឥដ្ឋការ៉ូ នៅ​ក្នុង​ផ្ទះបាយ​របស់​យើង មានស្នាម​ប្រឡាក់​ជាប់​ខ្លាំង បាន​ជា​ខ្ញុំ​ត្រូវ​លត់​ជង្គង់​ដុះ​ជូត​វា​ឲ្យ​ជ្រះ​ស្អាត។ តែ​មិនយូរ​ប៉ុន្មាន ខ្ញុំ​ក៏បាន​ដឹង​ថា ពេលណា​ខ្ញុំ​ដុះ​ជូត​កាន់តែ​ច្រើន នោះ​ខ្ញុំ​ក៏បាន​កត់សំគាល់​ឃើញ​ស្នាម​ប្រឡាក់​កាន់​តែ​ច្រើន នៅ​កន្លែង​ផ្សេង​ទៀត។ ស្នាម​ប្រឡាក់​នី​មួយៗ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​លប់​បំបាត់ គឺ​គ្រាន់តែ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ស្នាម​ប្រឡាក់​ដទៃទៀត លេចឡើង​កាន់តែ​ច្បាស់។ ភ្លាម​នោះ រនាប​នៅផ្ទះ​បាយ​យើង​ហាក់ដូចជា​ប្រឡាក់ ដល់​ថ្នាក់​មិន​អាច​ដុះ​ឲ្យ​ជ្រះ​ស្អាត​បាន។ ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏បាន​ដឹង​ថា ទោះ​ខ្ញុំ​ខំប្រឹង​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ខ្ញុំ​មិន​អាច​ធ្វើឲ្យ​កម្រាលឥដ្ឋ​ស្អាត​ទាំងស្រុង​បាន​ឡើយ។ ព្រះគម្ពីរ​បាន​ចែង អំពី​រឿង​ស្រដៀង​នេះ​ផង​ដែរ អំពី​ការ​លាង​សម្អាតខ្លួន​ឯង ដែល​ក្នុង​នោះ ទោះ​យើង​ខំប្រឹង​លាង​សម្អាតខ្លួន​ឯង​ប៉ុណ្ណា​ក៏ដោយ ក៏​យើង​នៅតែ​មិន​អាច​ជ្រះ​ស្អាត​ដដែល។ ពេល​ដែល​ពួក​អ៊ីស្រាអែល ជា​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះ កំពុង​ស្ថិត​ក្នុង​ភាព​អស់សង្ឃឹម(អេសាយ ៦៤:៥) ហោរា​អេសាយ​ក៏បាន​សរសេរ​ថា “យើងខ្ញុំ​ទាំងអស់គ្នា​បាន​ត្រឡប់ទៅ​ដូចជា​មនុស្ស​ដែល​មិន​ស្អាត ហើយ​អស់ទាំង​អំពើ​សុចរិត​របស់​យើងខ្ញុំ ក៏ដូចជា​អាវ​កខ្វក់​ហើយ”(ខ.៦)។ ប៉ុន្តែ ហោរា​អេសាយ​ក៏បាន​ដឹងផង​ដែរ​ថា ពួក​គេ​នៅតែ​អាច​មាន​ក្តី​សង្ឃឹម តាមរយៈ​សេចក្តីល្អ​របស់​ព្រះ។ ហេតុនេះ​ហើយ គាត់​ក៏បាន​អធិស្ឋាន​ថា “ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ ទ្រង់​ជា​ព្រះវរបិតា​នៃ​យើងខ្ញុំ យើងខ្ញុំរាល់គ្នា​ជា​ដីឥដ្ឋ ហើយ​ទ្រង់​ជាជាង​ស្មូន”(ខ.៨)។ គាត់​ដឹង​ថា មានតែ​ព្រះ​ទេ ដែល​អាច​សម្អាត​ស្នាម​ប្រឡាក់​ដែល​ជ្រៅ​បំផុត…

Read article
បញ្ចាំងពន្លឺព្រះអង្គ

នៅក្នុង​ទ្រង់​មានជីវិត ហើយ​ជីវិត​នោះ​ជា​ពន្លឺ​នៃ​មនុស្សលោក។ យ៉ូហាន ១:៤ ដើម្បី​ឲ្យ​ផ្ទាំង​គំនូរ​ពណ៌​ប្រេង រូប​ទេសភាព​មាន​សម្រស់​ស្អាត នៅត្រង់​ចំណុច​ភ្លឺ បែប​ចំណាំងផ្លាត វិចិត្រករ ឈ្មោះ​អ័មែន ខាប្រេរ៉ា(Armand Cabrera) បាន​អនុវត្ត​តាម​គោលការណ៍​ជា​គន្លឹះ ដែល​ទទួលស្គាល់​ថា “ពន្លឺ​ចំណាំងផ្លាត​មិនដែល​ភ្លឺ​ខ្លាំង ដូច​ប្រភព​ពន្លឺ​ឡើយ”។ គាត់​បាន​ធ្វើការ​សង្កេតឃើញ​ថា អ្នក​ដែល​ទើប​តែ​ក្លាយ​ជា​វិចិត្រករ ច្រើនតែ​ដាក់​ពណ៌​ឲ្យ​ភ្លឺ​ពេក នៅត្រង់​ចំណុច​ភ្លឺ។ គាត់​ថា “ពន្លឺ​ចំណាំង​ផ្លាត​មានការ​គួបផ្សំ​ជាមួយ​ចំណុច​ស្រមោល ហេតុនេះ​ហើយ វា​ត្រូវតែ​ធ្វើជា​ជំនួយ គឺ​មិនមែន​ប្រជែង​នឹង​ផ្នែក​ដែល​ភ្លឺ ក្នុង​ផ្ទាំងគំនូរ​របស់​វិចិត្រករ​នោះ​ឡើយ”។ រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ការ​បង្រៀន​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ អំពី​ព្រះយេស៊ូវ​ ដែល​ជា​ពន្លឺ​នៃ​មនុស្សជាតិ (យ៉ូហាន ១:៤)។ លោក​យ៉ូហាន បាទីស្ទ “បាន​មក​សំរាប់​ជាទី​បន្ទាល់ ដើម្បីនឹង​ធ្វើ​បន្ទាល់​ពី​ពន្លឺ ប្រយោជន៍ឲ្យ​មនុស្ស​ទាំងអស់​បាន​ជឿ ដោយសារ​គាត់”(ខ.៧)។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​ដំណឹងល្អ​បាន​ប្រាប់​យើង​ថា “គាត់​មិនមែន​ជា​ពន្លឺ​នោះ​ទេ គឺ​មក​គ្រាន់តែ​នឹង​ធ្វើ​បន្ទាល់​ពី​ពន្លឺ​តែប៉ុណ្ណោះ”(ខ.៨)។ ក្នុងនាម​យើង​ជា​គ្រីស្ទបរិស័ទ យើង​មិន​ខុសពី​លោក​យ៉ូហាន បាទីស្ទ​ឡើយ។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ជ្រើសរើស​យើង ឲ្យ​ធ្វើ​បន្ទាល់​ពី​ពន្លឺ​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ ដល់​អ្នក​ដែល​កំពុង​រស់នៅ ក្នុង​ភាព​ងងឹត​នៃ​លោកិយ​ដែល​មិន​ជឿ​ព្រះ។ នេះ​ជា​តួនាទី​ដ៏​សំខាន់​របស់​យើង ព្រោះ​អ្នក​មិន​ជឿ​អាច​ពិបាក​ទទួល​ពន្លឺ​នៃ​សិរីល្អ​ដោយ​ផ្ទាល់​ពី​ព្រះអង្គ។ លោក​ខាប្រេរ៉ា​បាន​បង្រៀន​សិស្សរបស់​គាត់​ថា “ចំណុច​អ្វី​ដែល​ទទួល​ពន្លឺ​ដោយ​ផ្ទាល់​ពី​ប្រភព​ពន្លឺ ក្នុង​រូបគំនូរ​ណា​មួយ ក្លាយ​ជា​ទី​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​ផង​ដែរ”។ ស្រដៀង​គ្នា​នេះ​ដែរ…

Read article