Alyson Kieda

You are here:
បោក​ចំបាប់​ជាមួយ​ព្រះអម្ចាស់

លោកុប្បត្តិ ៣២:២២-៣២ ដូច្នេះ យ៉ាកុប​នៅតែ​ម្នាក់ឯង ហើយ​មាន​ម្នាក់​មក​ចំបាប់​នឹង​គាត់​រហូត​ដល់​ភ្លឺ​។ លោកុប្បត្តិ ៣២:២៤ មិត្ត​ភក្តិ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​រាប់អាន​ជា​យូរ​មក​ហើយ បាន​ផ្ញើ​សំបុត្រ​មួយ​ច្បាប់​មក​ខ្ញុំ បន្ទាប់ពី​ស្វាមី​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​មរណៈ​ភាព​។ ក្នុង​សំបុត្រ​នោះ​គាត់​បាន​សរសេរ​ថា “លោក​អ័ឡិន(Alan) គឺជា​អ្នក​បោក​ចំបាប់​ជាមួយ​ព្រះ​។ គាត់​ប្រៀប​ដូចជា​លោក​យ៉ាកុប ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់ និង​ជា​មូល​ហេតុ​ដែល​ខ្ញុំ​ទទួល​ជឿ​ព្រះ រហូត​ដល់​ពេល​សព្វថ្ងៃ”។ ខ្ញុំ​មិន​ដែល​បាន​គិត​ចង់​ប្រៀបធៀប​ការ​ត​យុទ្ធ​របស់​ស្វាមី​ខ្ញុំ ជាមួយ​នឹង​ការ​ត​យុទ្ធ​របស់​លោក​យ៉ាកុប​ជា​ព្ធយុកោ​របស់​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែ គាត់​មាន​ចំណុច​ដែល​ដូច​លោក​យ៉ាកុប​។ ពេញ​មួយ​ជីវិត​គាត់ គាត់​មាន​សំណួរ​ជា​ច្រើន សម្រាប់​ព្រះអម្ចាស់ ជា​ការ​ត​យុទ្ធ​នឹង​ព្រះអង្គ ដែល​ប្រៀប​ដូចជា​លោក​យ៉ាកុប​បោក​ចំបាប់​ជាមួយ​ព្រះអង្គ​ផង​ដែរ​។ គាត់​ស្រឡាញ់​ព្រះ តែ​មិន​តែងតែ​អាច​ទទួល​ស្គាល់​ការ​ពិត​ដែល​ថា ព្រះអង្គ​ស្រឡាញ់​គាត់ បាន​អត់​ទោស​ឲ្យ​គាត់ ហើយ​ស្តាប់​ឮ​គាត់​អធិស្ឋាន​ទេ​។ តែ​ជីវិត​គាត់​បាន​ទទួល​ព្រះពរ​ជា​ច្រើន ហើយ​គាត់​ក៏មាន​ឥទ្ធិពល​ជា​វិជ្ជមាន ទៅ​លើ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​។ ជីវិត​របស់​លោក​យ៉ាកុប​មាន​ចារិក​លក្ខណៈ​ជា​ការ​ត​យុទ្ធ​។ គាត់​បាន​ធ្វើ​ការ​បោក​បញ្ឆោត​លោក​អេសាវ ជា​បង​ប្រុស​គាត់ ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​សិទ្ធិ​ធ្វើ​ជា​បង​ច្បង​។ គាត់​បាន​រត់ចោល​ផ្ទះ ហើយ​បាន​តយុទ្ធ​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​ជាមួយ​លោក​ឡាបាន់​ ជា​សាច់​ញាតិ និង​ជា​ឪពុក​ក្មេក​របស់​គាត់​។ បន្ទាប់មក គាត់​ក៏បាន​រត់​គេច​ពី​លោក​ឡាបាន់​ទៀត​។ គាត់​ស្ថិត​ក្នុង​ភាព​ឯកោ ហើយ​ខ្លាច​មិន​ហ៊ាន​ជួប​​លោក​អេសាវ​។ ប៉ុន្តែ គាត់​ក៏​បាន​ជួប​ទេវតា​របស់​ព្រះអម្ចាស់(លោកុប្បត្តិ ៣២:១) ដែល​ប្រហែល​ជា​ការ​រំឭក អំពី​ការ​យល់សប្តិ​ដែល​ព្រះអម្ចាស់​បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​គាត់​មាន កាលពី​មុន(២៨:១០-២២)។ បន្ទាប់​មក លោក​យ៉ាកុប​ក៏​បាន​បោក​ចំបាប់​ជាមួយ “បុរស​ម្នាក់”…

Read article
មាន​អំណរ​នៅ​ក្នុង​ការ​ឲ្យ

កិច្ចការ ២០:១៧-២៤,៣៤-៣៥ ដែល​ឲ្យ នោះ​បាន​ពរ​ជាជាង​ទទួល​។ កិច្ចការ ២០:៣៥ កាល​កូន​ប្រុស​របស់​អ្នក​ស្រី​ឃ័ររី(Keri) ដល់​ពេល​ដែល​ត្រូវ​ទទួល​ការ​វះ​កាត់​មួយ​លើក​ទៀត ទាក់ទង​នឹង​ជំងឺ​ចុះ​ខ្សោយ​សាច់ដុំ គាត់​ចង់​បង្វែរ​អារម្មណ៍​របស់​គាត់ ចេញពី​ស្ថានភាព​របស់​គ្រួសារ​គាត់ ដោយ​ធ្វើ​អ្វី​ម្យ៉ាង​សម្រាប់​អ្នក​ដទៃ​។ ដូច​នេះ គាត់​ក៏បាន​ប្រមូល​ស្បែកជើង ដែល​កូន​ប្រុស​គាត់​ឈប់​ពាក់ តែ​នៅ​ល្អ ហើយ​គាត់​ក៏​បាន​យក​ស្បែកជើង​ទាំង​នោះ ទៅ​បរិច្ចាគ​ឲ្យ​អង្គការ​គ្រីស្ទបរិស័ទ​មួយ​។ ការ​បរិច្ចាគ​របស់​គាត់​ក៏​បាន​បណ្តាល​ចិត្ត​មិត្ត​ភក្តិ និង​សមាជិក​គ្រួសារ ក៏​ដូចជា​អ្នក​ជិត​ខាង​ឲ្យ​ចូល​រួម​ជាមួយ​គាត់ ហើយ​មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន ពួកគេ​ប្រមូល​បាន​ស្បែក​ជើង​២រយ​គូ សម្រាប់​បរិច្ចាគ​។ ទោះ​ការ​បរិច្ចាគ​ស្បែកជើង​នោះ ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​ឡើង ដើម្បី​ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ក៏ដោយ ក៏​អ្នក​ស្រី​ឃ័ររី​មាន​អារម្មណ៍​ថា ក្រុម​គ្រួសារ​គាត់​បាន​ទទួល​ព្រះពរ​លើស​អ្នក​ដែល​បាន​ទទួល​ស្បែកជើង​ទាំង​នោះ​ទៅទៀត​។ គាត់​ថា ទង្វើ​សប្បុរស​ធម៌​នោះ បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ក្រុម​គ្រួសារ​គាត់​ណាស់ ហើយ​បាន​ជួយ​ឲ្យ​ពួក​គាត់​ផ្តោត​ចិត្ត​ទៅលើ​រឿង​ក្រៅ​ខ្លួន​។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ដឹង​អំពី​សារៈសំខាន់​នៃ​ការ​ឲ្យ​អំណោយ ដោយ​ចិត្ត​សប្បុរស​។ ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ទីក្រុង​យេរូសាឡិម គាត់​ក៏​បាន​ឈប់​នៅ​ទីក្រុង​អេភេសូរ​។ គាត់​ដឹង​ថា គាត់​មិន​ទំនងជា​មាន​ឱកាស​មក​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​ពួក​ជំនុំ ដែល​គាត់​បាន​បង្កើត​នៅ​ទីនោះ​ទៀត​ទេ​។ ក្នុង​​ពាក្យ​ចុង​ក្រោយ ទៅ​កាន់​ពួក​ចាស់ទុំ គាត់​ក៏បាន​រំឭក​ពួកគេ អំពី​កិច្ចការ​ដែល​គាត់​ខិតខំ​ធ្វើ​ថ្វាយ​ព្រះ(កិច្ចការ ២០:១៧-២០) ហើយក៏​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ពួកគេ​ឲ្យ​ខិតខំ​ធ្វើ​ការ​បម្រើ​ព្រះអង្គ​ផង​ដែរ(ខ.៣៥)។ បន្ទាប់មក គាត់​ក៏បាន​និយាយ​បញ្ចប់​ដោយ​ដក​ស្រង់​ព្រះបន្ទូល​ព្រះ​យេស៊ូវ​ថា “ដែល​ឲ្យ​នោះ​មាន​ពរ ជាជាង​ទទួល”(ខ.៣៥)។ ព្រះយេស៊ូវ​សព្វ​ព្រះទ័យ​ឲ្យ​យើង​ធ្វើ​ការ​លះបង់ អស់ពី​ចិត្ត និង​ដោយ​បន្ទាប​ខ្លួន(លូកា ៦:៣៨)។ ពេលណា​យើង​ចុះ​ចូល​នឹង​ការ​ដឹកនាំ​របស់​ព្រះអង្គ…

Read article
ការ​ជួបជុំ​គ្នា​ក្នុង​ព្រះយេស៊ូវ

ហេព្រើរ ១០:១៩-២៥ ឥត​លែង​ប្រជុំ​គ្នា ដូចជា​អ្នក​ខ្លះ​ធ្លាប់​នោះ​ឡើយ ត្រូវ​ឲ្យ​កំឡា​ចិត្ត​គ្នា​វិញ ឲ្យ​កាន់តែ​ខ្លាំង​ឡើង​ផង តាម​ដែល​ឃើញថា​ថ្ងៃ​នោះ​ជិត​មកដល់​ហើយ​។ ហេព្រើរ ១០:២៥ កាល​ខ្ញុំ​កំពុង​ឆ្លង​កាត់​អំឡុង​ពេល​នៃ​ការ​ឈឺ​ចាប់​ផ្លូវ​អារម្មណ៍ និង​វិញ្ញាណ និង​ការ​តស៊ូ ដោយសារ​កាលៈទេសៈ​ដ៏​ពិបាក ក្នុង​ជីវិត​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា បើ​ខ្ញុំ​ដក​ខ្លួន​ចេញពី​ពួក​ជំនុំ​របស់​ខ្ញុំ ជីវិត​ខ្ញុំ​នឹង​មាន​ភាព​ងាយ​ស្រួល​ជាង​។(ហើយ​ជួនកាល ខ្ញុំ​ពិតជា​បាន​ឆ្ងល់​ថា ហេតុ​អ្វី​ខ្ញុំ​ចាំបាច់​ត្រូវ​ទៅ​ព្រះវិហារ?)។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​នៅតែ​បាន​ទទួល​ការ​បណ្តាល​ចិត្ត​ឲ្យ​បន្ត​ចូល​រួម​ជាមួយ​ពួកគេ នៅ​ថ្ងៃ​អា​ទិត្យ​។ ទោះ​ស្ថានភាព​របស់​ខ្ញុំ នៅតែ​មិន​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​អស់​រយៈ​ពេល​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ ការ​ថ្វាយបង្គំ ការ​ជួយ​ជុំ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ ជា​មួយ​អ្នកជឿ​ដទៃ​ទៀត ការ​ជួបជុំ​គ្នា​អធិស្ឋាន និង​សិក្សា​ព្រះ​គម្ពីរ បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នូវ​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត ដែល​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ការ ដើម្បី​ស៊ូ​ទ្រាំ និង​នៅតែ​មាន​សេចក្តី​សង្ឃឹម​។ ហើយ​ជា​ញឹក​ញាប់ ខ្ញុំ​មិន​គ្រាន់តែ​បានឮ​ការ​ចែកចាយ ឬ​ការ​បង្រៀន​ដែល​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ តែ​ក៏បាន​ទទួល​ការ​កម្សាន្ត​ចិត្ត ហើយ​មាន​គេ​យក​ចិត្ត​ទុកដាក់​ក្នុង​ការ​ស្តាប់​ខ្ញុំ​ចែក​ចាយ​បញ្ហា​របស់​ខ្ញុំ ដោយ​ការ​អាណិត និង​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​ហេព្រើរ​បាន​បង្រៀន​យើង​ថា “ឥត​លែង​ប្រជុំ​គ្នា ដូចជា​អ្នក​ខ្លះ​ធ្លាប់​នោះ​ឡើយ ត្រូវ​ឲ្យ​កំឡា​ចិត្ត​គ្នា​វិញ ឲ្យ​កាន់តែ​ខ្លាំង​ឡើង​ផង តាម​ដែល​ឃើញថា​ថ្ងៃ​នោះ​ជិត​មកដល់​ហើយ”(ហេព្រើរ ១០:២៥)។ អ្នក​និពន្ធ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ហេព្រើរ​ដឹង​ថា ពេលណា​យើង​ប្រឈម​មុខ​ដាក់​ទុក្ខ​លំបាក និង​បញ្ហា​ក្នុង​ជីវិត​យើង យើង​ត្រូវ​ការ​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ពី​អ្នក​ដទៃ ហើយ​អ្នក​ដទៃ​ក៏​ត្រូវ​ការ​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ពី​យើង​ផង​ដែរ​។ ដូច​នេះ កណ្ឌ​គម្ពីរ​នេះ​ក៏បាន​រំឭក​យើង​ផង​ដែរ ឲ្យ…

Read article
ការ​លះបង់​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ

អេសាយ ៥៣:៤-៧,១០-១២ ឯ​ការ​វាយ​ផ្ចាល​ដែល​នាំ​ឲ្យ​យើង​បានជា​មេ​ត្រី នោះ​បាន​ធ្លាក់​ទៅលើ​ទ្រង់ ហើយ​យើង​រាល់​គ្នា​បាន​ប្រោស​ឲ្យ​ជា ដោយសារ​ស្នាម​រំពាត់​នៅ​អង្គ​ទ្រង់​។ អេសាយ ៥៣:៥ មុន​ពេល​លោក​ជីម ខាវីហ្សែល(Jim Caviezel) ដើរតួ​សម្ដែង​ជា​ព្រះយេស៊ូវ ក្នុង​ខ្សែ​ភាពយន្ត​រឿង ការ​លះបង់​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ លោក​មែល គីបសិន(Mel Gibson) បាន​ដាស់តឿន​គាត់​ថា ការ​ដើរតួ​សម្ដែង​នេះ​នឹង​មាន​ការ​ពិបាក​យ៉ាង​ខ្លាំង ហើយ​អាច​មាន​ផល​ប៉ះ​ពាល់​អវិជ្ជមាន​មក​លើ​អាជីព​របស់​គាត់ នៅ​ក្នុង​ហូលីវូឌ​។ លោក​ជីម​ក៏​បាន​ទទួលយក​ការ​ដើរ​តួ​សម្តែង​នេះ ដោយ​និយាយ​ថា គាត់​ត្រូវតែ​ដើរ​​តួ​សម្ដែង​ក្នុង​រឿង​នេះ ទោះ​ពិបាក​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ។ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ថត​រឿង​នោះ លោក​ជីម​ត្រូវ​រន្ទះ​បាញ់​មួយ​ដង គាត់​បាន​ស្រក​គីឡូ​អស់២៣គីឡូ ហើយ​ត្រូវ​គេ​វាយ​ជ្រុលដៃ បណ្តាល​ឲ្យ​របួស​នៅ​ក្នុង​ឈុត​ធ្វើ​ទារុណកម្ម​ព្រះយេស៊ូវ​។ ក្រោយមក គាត់​ក៏បាន​លើក​ឡើង​ថា “ខ្ញុំ​មិន​ចង់​ឲ្យ​គេ​មើល​ឃើញ​ខ្ញុំ​ទេ តែ​ចង់​ឲ្យ​គេ​មើល​ឃើញ​ព្រះយេស៊ូវ​វិញ​។ ការ​ប្រែ​ចិត្ត​អាច​កើត​មាន តាមរយៈ​ខ្សែ​ភាពយន្ត​នេះ”។ ខ្សែ​ភាព​យន្ត​នេះ​ប៉ះ​ពាល់​ចិត្ត​លោក​ជីម និង​មនុស្ស​ជា​ច្រើន នៅ​កន្លែង​ថតកុន ហើយ​មានតែ​ព្រះអម្ចាស់​ទេ ដែល​បាន​ជ្រាប​ថា មាន​មនុស្ស​ប៉ុន្មាន​លាន​នាក់ ដែល​បាន​ទស្សនា​រឿង​នេះ ហើយ​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​នៅ​ក្នុង​ជីវិត​។ ខ្សែ​ភាពយន្ត​រឿង ការ​លះបង់​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ បាន​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​អំពី​ពេល​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ទទួល​រក​ទុក្ខ​វេទនា​ជាទី​បំផុត ចាប់​តាំងពី​ពេល​ដែល​ព្រះ​អង្គ​យាង​ចូល​ក្នុង​ទីក្រុង​យេរូសាឡិម ដោយ​ការ​ដង្ហែ​នៃ​ជ័យ​ជម្នះ និង​បាន​រាប់​បញ្ចូល​ការ​ក្បត់​របស់​មិត្តសំឡាញ់ ការ​ចំអក ការ​វាយ​ដំ និង​ការ​ឆ្កាង​អង្គ​ទ្រង់​។ រឿង​នេះ​សុទ្ធតែ​បាន​ចែង​ក្នុង​ដំណឹង​ល្អ​ទាំងបួន​។ បទ​គម្ពីរ​អេសាយ…

Read article
ការ​អំពាវនាវ​ឲ្យ​អធិស្ឋាន

លោកុប្បត្ដិ ២៥-២៦ និង ម៉ាថាយ ៨:១-១៧ នេហេមា ១:៤-១១ កាល​ខ្ញុំ​ឮ​ពាក្យ​ទាំង​នោះ ខ្ញុំ​ក៏​អង្គុយ​យំ ហើយ​សៅសោក​នៅ​អស់​ពីរបី​ថ្ងៃ ខ្ញុំ​ក៏​តម ហើយ​អធិស្ឋាន នៅ​ចំពោះ​ព្រះ​នៃ​ស្ថាន​សួគ៌​។ នេហេមា ១:៤ លោក​អាប្រាហាំ លីនខិន(Abraham Lincoln) បាន​ប្រាប់​រឿង​អាថ៌កំបាំង​មួយ​ដល់​មិត្ត​ភក្តិ​របស់​គាត់​ម្នាក់​ថា គាត់​បាន​ទទួល​ការ​ជំរុញ​ចិត្ត​ជា​ច្រើន​លើក​ច្រើន​សារ ឲ្យ​លត់​ជង្គង់​ចុះ ដោយ​ការ​ជឿ​ជាក់​មិន​អាច​ប្រកែក​បាន​ថា គាត់​មិន​មាន​កន្លែងណា​ផ្សេង​ទៀត​ដែល​ត្រូវ​ទៅ​ទេ​។ ក្នុង​សម័យ​សង្គ្រាម​ស៊ីវិល​អាមេរិក ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ភ័យ​តក់ស្លុត លោក​ប្រធានាធិបតី អាប្រាហាំ លីនខិន​មិន​គ្រាន់តែ​បាន​ចំណាយ​ពេល​អធិស្ឋាន​យ៉ាង​ខ្ជាប់ខ្ជួន តែ​ក៏បាន​អំពាវនាវ​ប្រជាជន​ទូ​ទាំង​ផ្ទៃ​ប្រទេស​ឲ្យ​ចូល​រួម​អធិស្ឋាន​ជាមួយ​គាត់​ផង​ដែរ​។ ក្នុង​ឆ្នាំ ១៨៦១ គាត់​បាន​ប្រកាស​ជ្រើស​រើស​យក​ថ្ងៃ​មួយ ធ្វើ​ជា “ទិវា​បន្ទាប​ខ្លួន​អធិស្ឋាន​តម”។ ហើយ​គាត់​ក៏បាន​ប្រារព្ធ​ទិវា​នេះ​ម្តង​ទៀត នៅ​ឆ្នាំ១៨៦៣ ដោយ​លើក​ឡើង​ថា ប្រទេស​ជាតិ និង​មនុស្ស​ម្នាក់ៗ​មាន​កាតព្វកិច្ច​ពឹង​ផ្អែកលើ​អំណាច​នៃ​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ព្រះ ដោយ​សារភាព​បាប និង​កំហុស​របស់​ខ្លួន នៅ​ចំពោះ​ព្រះអង្គ ដោយ​ការ​បន្ទាប​ខ្លួន សោក​ស្តាយ​ចំពោះ​បាប​របស់​ខ្លួន តែ​មាន​ក្តី​សង្ឃឹម​ដ៏​មុត​មាំ​ថា ការ​ប្រែ​ចិត្ត​ពិត​ប្រាកដ​នឹង​នាំ​ទៅ​រក​សេចក្តី​មេត្តា និង​ការ​អត់​ទោស​បាប”។ បន្ទាប់ពី​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​បាន​រស់នៅ​ជា​ចំណាប់​ខ្មាំង ក្នុង​ចក្រភព​បាប៊ីឡូន​បាន៧០ឆ្នាំ ស្តេច​ស៊ីរូស ក៏បាន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​វិល​ត្រឡប់​ទៅ​ទីក្រុង​យេរូសាឡិម​វិញ​។ ពួក​សំណល់​នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​ក៏​បាន​វិល​ត្រឡប់​។ ពេល​ដែល​លោក​នេហេមា(នេហេមា ១:៦) ដែល​ជា​អ្នក​ថ្វាយ​ពែង​ដល់​ស្តេច​បាប៊ីឡូន(ខ.១១)…

Read article
ការ​ជម្នះ​ទុក្ខ​លំបាក

លោកុប្បត្ដិ ៥០:១៥-២១ អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​គិត​ធ្វើ​អាក្រក់​ដល់​ខ្ញុំ តែ​ព្រះ​ទ្រង់​សំរេច​ជា​ការ​ល្អ​វិញ ដើម្បី​នឹង​សង្គ្រោះ​ដល់​ជីវិត​នៃ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​។ លោកុប្បត្ដិ ៥០:២០ អ្នក​ស្រី​អ៊ែន(Anne) បាន​ចម្រើន​វ័យ​ធំឡើង នៅ​ក្នុង​ភាព​ក្រីក្រ និង​ការ​ឈឺ​ជាប់​។ បង​ប្អូន​បង្កើត​របស់​គាត់​ពីរ​នាក់​បាន​ស្លាប់ មុន​ពេល​ពួកគេ​មាន​អាយុ១ឆ្នាំ​។ ពេល​គាត់​មាន​អាយុ៥ឆ្នាំ ជំងឺ​ភ្នែក​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ភ្នែក​គាត់​ខ្វាក់​ស្ទើរ​ទាំងស្រុង បានជា​គាត់​មិន​អាច​រៀន​អាន ឬ​សរសេរ​កើត​។ ពេល​គាត់​មាន​អាយុ៨ឆ្នាំ ម្តាយ​របស់​គាត់​ក៏បាន​បាត់បង់​ជីវិត​ដោយសារ​ជំងឺ​របេង​។ មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន ឪពុក​របស់​គាត់​ដែល​ចូល​ចិត្ត​ប្រើ​អំពើ​ហិង្សា​មក​លើ​គ្រួសារ ក៏​បាន​បោះបង់ចោល​កូនទំាង៣នាក់ ដែល​កំពុង​រស់នៅ​យ៉ាង​ត្រដាបត្រដួស​។ សាច់​ញាតិ​របស់​គាត់​ក៏​បាន​យក​កូន​ពៅ​ទៅ​នៅ​ជាមួយ តែ​អ្នក​ស្រី​អ៊ែន និង​ប្អូន​ប្រុស​គាត់​ឈ្មោះ ជីមមី(Jimmie) បាន​ទៅ​រស់នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ចាស់​ទ្រុឌ​ទ្រោម​ដែល​មាន​មនុស្ស​រស់នៅ​ប្រជ្រៀត​គ្នា ក្នុង​តំបន់​ធូកបឺរី អាមហោស​។ ពីរ​បី​ខែ​ក្រោយមក ជីមមី​ក៏​បាន​ស្លាប់​ចោល​គាត់​ទៀត​។ ពេល​គាត់​មាន​អាយុ១៤ឆ្នាំ កាលៈទេសៈ​របស់​គាត់​ក៏បាន​ប្រែ​ជា​មាន​ភាព​ភ្លឺ​ស្វាង​ឡើង​។ គេ​បាន​បញ្ជូន​គាត់​ឲ្យ​ទៅរៀន​នៅ​សាលា​សម្រាប់​ជន​ពិការ​ភ្នែក ដែល​នៅ​ទីនោះ គាត់​ក៏បាន​ទទួល​ការវះកាត់​ភ្នែក ដើម្បី​ឲ្យ​អាច​មើល​ច្បាស់​ជាង​មុន ហើយក៏​បាន​រៀន​អាន និង​សរសេរ​។ គាត់​មាន​ការ​ពិបាក​ក្នុង​ការ​សម្រប​ខ្លួន​នៅ​ទីនោះ តែ​ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ គាត់​រៀន​ពូកែ ហើយក៏​បាន​បញ្ចប់​ការ​សិក្សា ដោយ​ពិន្ទុ​ខ្ពស់​បំផុត​។ ក្រោយមក អ្នក​ស្រី​អ៊ែន ស៊ូលីវ៉ន(Anne Sullivan) ក៏បាន​ក្លាយ​ជា​គ្រូ​បង្រៀន និង​គូកន​របស់​កញ្ញា​ហេឡិន ឃែរល័រ(Helen Keller)។ ដោយសារ​ការ​ប្រឹង​ប្រែង ការ​អត់​ធ្មត់…

Read article
ក្តីអំណរដែលមិនអាចកាត់ថ្លៃបាន

សុភាសិត ១៧:១២-២២ ចិត្ត​ដែល​សប្បាយ​ជា​ថ្នាំ​យ៉ាង​វិសេស តែ​វិញ្ញាណ​បាក់​បែក​រមែង​ឲ្យ​ឆ្អឹង​រីង​ស្ងួត​ទៅ​។ សុភាសិត ១៧:២២ រៀង​រាល់​ថ្ងៃ ដែល​កូនៗ​របស់​អ្នក​ស្រី​ខូលីន(Colleen)ត្រូវ​ទៅរៀន គាត់​តែងតែ​ស្លៀក​ពាក់​ខោអាវ​ឈុត ឬ​ពាក់​ម៉ាស​ខុសៗ​គ្នា ដើម្បី​ទៅ​ទទួល​កូនៗ​របស់​គាត់ ខណៈ​ពេល​ដែល​ពួកគេ​ចេញ​ពី​រថ​យន្ត​ដឹក​សិស្ស រៀង​រាល់​ពេល​រសៀល​។ គាត់​បាន​ធ្វើ​ដូច​នេះ៣ឆ្នាំ​ហើយ ហើយ​បាន​នាំមក​នូវ​ភាព​សប្បាយ​រីករាយ ដល់​គ្រប់​គ្នា​នៅ​ក្នុង​រថយន្ត​ដឹក​សិស្ស រាប់​បញ្ចូល​ទាំង​អ្នក​បើកបរ​ផង​ដែរ​។ អ្នក​បើកបរ​បាន​និយាយ​ថា “អ្នក​ស្រី​ខូលីន​បាន​នាំមក​នូវ​ភាព​សប្បាយ​រីករាយ​យ៉ាង​ខ្លាំង ដល់​ក្មេងៗ​នៅ​លើ​ឡាន​។ ពិតជា​អស្ចារ្យ​ណាស់​។ ខ្ញុំ​ចូល​ចិត្ត​អ្វី​ដែល​គាត់​កំពុង​ធ្វើ”។ កូនៗ​របស់​អ្នក​ស្រី​ខូលីន​ក៏​យល់​ឃើញ​ដូច​នេះ​ដែរ​។ រឿង​នេះ​បាន​ចាប់​ផ្តើម នៅពេល​ដែល​អ្នក​ស្រី​ខូលីន​ចាប់​ផ្តើម​ទទួល​ចិញ្ចឹម​ក្មេង​កំព្រា​។ គាត់​ដឹង​ថា ពួកគេ​មាន​ការ​ពិបាក​យ៉ាងណា ពេល​ដែល​ពួកគេ​បាន​បាត់បង់​ឪពុក​ម្តាយ ហើយ​ត្រូវ​ទៅរៀន​នៅ​សាលា​រៀន​ថ្មី ដូច​នេះ គាត់​ក៏បាន​ចាប់​ផ្តើម​ស្លៀក​ពាក់​ខោអាវ​ឈុត ដើម្បី​ស្វាគមន៍​ពួកគេ​ជា​ប្រចាំ​។ បន្ទាប់ពី​គាត់​បាន​ធ្វើ​ដូច​នេះ​បាន៣ថ្ងៃ​ហើយ ក្មេងៗ​មិន​ចង់​ឲ្យ​គាត់​ឈប់​ទេ​។ ដូច​នេះ អ្នក​ស្រី​ខូលីន​ក៏បាន​បន្ត​ធ្វើ​ដូច​នេះ​ទៀត​។ ការ​ធ្វើ​ដូច​នេះ តម្រូវ​ឲ្យ​គាត់​លះបង់​ពេល​វេលា និង​ប្រាក់កាស​ជា​ច្រើន នៅ​ហាង​លក់​ខោអាវ​ឈុត​។ គឺ​ដូច​ដែល​អ្នក​ស្រី មេរេឌីត ធ័រហា(Meredith TerHaar)ជា​អ្នក​កាសែត​បាន​ពិពណ៌នា​ថា ការ​ធ្វើ​ដូច​នេះ​បាន​នាំមក​នូវ​ភាព​សប្បាយ​រីករាយ ដែល​ជា​លទ្ធផល​មិន​អាច​កាត់​ថ្លៃ​បាន​។ រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ​យោបល់​ប្រកបដោយ​ប្រាជ្ញា ដែល​ស្តេច​សាឡូម៉ូន​បាន​កត់ទុក​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​ថា “ចិត្ត​ដែល​សប្បាយ​ជា​ថ្នាំ​យ៉ាង​វិសេស តែ​វិញ្ញាណ​បាក់​បែក​រមែង​ឲ្យ​ឆ្អឹង​រីង​ស្ងួត​ទៅ”(សុភាសិត ១៧:២២)។ តែ​អ្នក​ស្រី​ខូលីន​បាន​នាំមក​នូវ​ភាព​សប្បាយ​រីករាយ​ដល់​កូនៗ​របស់​គាត់(ទាំង​កូន​បង្កើត និង​កូន​ចិញ្ចឹម) ដោយ​សង្ឃឹមថា ពួកគេ​នឹង​បាន​រួច​ផុត​ពី​វិញ្ញាណ​ដែល​ប្រេះ​បែក​។…

Read article
ភាពស្រស់ស្អាត ក្នុងចំណោមគុម្ពបន្លា

លោកុប្បត្ដិ ២:៨-៩ ៣:១៦-១៩ រួច​ព្រះយេហូវ៉ា​ដ៏​ជា​ព្រះ​ទ្រង់​ធ្វើ​សួន​ច្បារ១នៅ​ស្រុក​អេដែន​ទិស​ខាង​កើត ក៏​ដាក់​មនុស្ស​ដែល​ទ្រង់​បាន​សូន​ធ្វើ​ឲ្យ​នៅ​ទីនោះ​។ លោកុប្បត្តិ ២:៨ ប៉ា​របស់​ខ្ញុំ​ចូល​ចិត្ត​សកម្មភាព​កម្សាន្ត​ក្រៅ​ផ្ទះ នៅ​ក្នុង​ធម្មជាតិ​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បង្កើត ដែល​មាន​ដូចជា ការ​ទៅ​បោះតង់ ការ​ស្ទូច​ត្រី និង​ការ​ដើរ​រើស​ថ្ម​ស្អាត​ៗ​។ គាត់​ក៏​ចូល​ចិត្ត​ធ្វើ​នេះ​ធ្វើ​នោះ​នៅ​ក្នុង​ទី​ធ្លា​ផ្ទះ និង​សួន​ដំណាំ​របស់​គាត់​ផង​ដែរ​។ តែ​គាត់​ត្រូវ​ចំណាយ​ពេល​រាប់​ម៉ោង ដើម្បី​លោះ​មែកឈើ កាប់ដី បណ្ដុះ​គ្រាប់ពូជ ឬ​ដាំ​ដើម​ផ្កា ដក​រុក្ខ​ជាតិ​ចង្រៃ​ចោល កាត់​ស្មៅ ស្រោច​ទឹក​ក្នុង​ទី​ធ្លា​ផ្ទះ និង​ច្បារ​ដំណាំ​ជាដើម​។ លទ្ធផល​ដែល​ទទួល​បាន​គឺ​សក្តិ​សមនឹង​ការ​ប្រឹង​ប្រែង​របស់​គាត់ ដោយ​យើង​ទទួល​បាន​ទី​ធ្លា​ផ្ទះ​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត ផ្លែ​ប៉េងប៉ោះ​មាន​រស​ជាតិ​ឆ្ងាញ់ និង​ផ្កា​កូឡាប​គួរ​ពេចពិលរមឹលមើល។ ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ គាត់​បាន​លោះ​ដើម​ផ្កា​កូឡាប​ជិត​ដល់​គល់ ហើយ​ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ​ពួកវា​ក៏បាន​ដុះ​ឡើង​វិញ ដោយ​ចេញ​ផ្កា​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត មាន​ក្លិន​ក្រអូប​។ ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​លោកុប្បត្ដិ យើង​ឃើញថា លោក​អ័ដាម និង​នាង​អេវ៉ា​បាន​រស់នៅ ចម្រើន​ឡើង និង​ដើរ​ជាមួយ​ព្រះអម្ចាស់ នៅ​ក្នុង​សួន​ច្បារ​អេដែន​។ នៅ​ទីនោះ “ព្រះ​ទ្រង់​ក៏​ធ្វើ​ឲ្យ​ដីដុះ​គ្រប់​អស់​ទាំង​ដើមឈើ​ដែល​គួរ​ពេចពិលរមឹលមើល ហើយ​សំរាប់​ជា​អាហារ​ផង”(លោកុប្បត្តិ ២:៩)។ ខ្ញុំ​ស្រមៃ​ថា ក្នុង​សួន​ច្បារ​ដ៏​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ​នោះ ក៏​មាន​ដើម​ផ្កា​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត ដែល​បញ្ចេញ​ក្លិន​ក្រអូប​ផង​ដែរ ហើយ​ប្រហែល​ជា​មាន​ដើម​ផ្កា​កូឡាប ដែល​មិន​មាន​បន្លា! បន្ទាប់ពី​លោក​អ័ដាម និង​នាង​អេវ៉ា​បាន​បះបោរ​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ ពួកគេ​ត្រូវ​ព្រះ​អង្គ​បណ្តេញ​ចេញ​ពី​សួន​ច្បារ ហើយ​ចាំបាច់​ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​ដាំ​ដុះ និង​ថែទាំ​ច្បារ​ដំណាំ​របស់​ពួកគេ…

Read article
សេចក្តីសប្បុរសសម្រាប់អ្នកទាល់ក្រ

សូមអាន : នាងរស់ ២:៥-១២ ដោយ​ព្រោះ​លោក​មិនខាន​នឹង​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​សប្បុរស ដល់​ទាំង​មនុស្ស​រស់ និង​មនុស្ស​ស្លាប់​ផង​។ នាងរស់ ២:២០ មាន​ពេល​មួយ ភរិយា​របស់​លោក​ជែរ៉ល(Gerald) បាន​ជជែក​គ្នា​ជាមួយ​អ្នក​ស្រី​វ៉ាឡឺរី(Valerie) ហើយក៏​បាន​ដឹង​អំពី​ការ​ស្លាប់​របស់​កូន​អ្នក​ស្រីវ៉ាឡឺរី។ បន្ទាប់​ពី​បាន​ដឹង​អំពី​ទុក្ខ​លំបាក​របស់​គាត់ តាម​ផ្លូវ​ត្រឡប់​ទៅ​ផ្ទះ​វិញ លោក​ជែរ៉ល​ក៏បាន​សម្រេច​ចិត្ត​កែ​ច្នៃ​គ្រែ​សម្រាប់​កូន​តូច​ដែល​កូន​គាត់​ឈប់​ប្រើ ឲ្យ​ក្លាយ​ជា​អំណោយ​ដែល​អ្នក​ស្រីវ៉ាឡឺរី​មិន​អាច​ភ្លេច​បាន​។ មួយ​សប្តាហ៍​ក្រោយមក លោក​ជែរ៉ល​ក៏​បាន​យក​បង់​សម្រាប់​អង្គុយ​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត​មួយ មកឲ្យ​គាត់​។ អ្នក​ស្រី​វ៉ាឡឺរី​ក៏​បាន​និយាយ​ថា “បង់​នេះ​គឺជា​ភស្តុតាង​បង្ហាញថា ពិភពលោក​នេះ​នៅ​មាន​មនុស្ស​ចិត្ត​ល្អ”។ នាងរស់ និង​អ្នក​ស្រី​ណាអូមី​ក៏​បាន​ជួប​ការ​បាត់បង់​ដ៏​ធ្ងន់ធ្ងរ ដូច​អ្នក​ស្រី​វ៉ាឡឺរី​ផង​ដែរ​។ ស្វាមី​របស់​អ្នក​ស្រី​ណាអូមី និង​កូន​ប្រុស​ពីរ​នាក់​បាន​ស្លាប់​ចោល​គាត់​។ ហើយ​គាត់ និង​កូន​ប្រសារ​ស្រី​របស់​គាត់ គឺ​នាងរស់​មិន​មាន​កូន ហើយក៏​គ្មាន​នរណា​ជួយ​ទំនុក​បម្រុង​ពួកគេ​ឡើយ(នាងរស់ ១:១-៥)។ ពេល​នាងរស់​ទៅ​​រើស​កួរ​ស្រូវ​ដែលគេ​បាន​ជ្រុះ នៅ​វាល​ស្រែ លោក​បូអូស​ដែល​ជា​ម្ចាស់​ស្រែ​នោះ ក៏បាន​សួរ​នាំ​អំពី​នាង​។ ពេល​គាត់​បាន​ដឹង​ថា នាង​ជា​នរណា គាត់​ក៏​បាន​បង្ហាញ​សេចក្តី​សប្បុរស​ចំពោះ​នាង(២:៥-៩)។ នាងរស់​មាន​ការ​ស្ញប់​ស្ញែង ហើយក៏​បាន​សួរ​លោក​បូអូស​ថា “ហេតុ​អ្វី​បានជា​លោក​ប្រោស​មេត្តា ដោយ​អាណិត​ដល់​ខ្ញុំ​ជា​សាសន៍​ដ៏ទៃ​ដូច្នេះ”(ខ.១០)។ គាត់​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​ថា “គេ​បាន​ប្រាប់​ដល់​ខ្ញុំ ពី​គ្រប់​ទាំង​កិរិយា ដែល​នាង​បាន​ប្រព្រឹត្ត​នឹង​ម្តាយ​ក្មេក តាំងពី​ប្តី​នាង​ស្លាប់​ចោល​ទៅ”(ខ.១១)។ ក្រោយមក លោក​បូអូស​ក៏​បាន​យក​នាងរស់​ធ្វើ​ជា​ភរិយា ហើយ​ក៏​បាន​ជួយ​ផ្គត់ផ្គង់​អ្នក​ស្រី​ណាអូមី(ជំពូក៤)។ ព្ធយុកោ​របស់​ស្តេច​ដាវីឌ និង​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ចាប់​កំណើត​ពី​អ្នក​ទាំង​ពីរ​។ ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រើ​លោក​ជែរ៉ល…

Read article
រៀនជម្នះការខកចិត្ត

សូមអាន ១របាក្សត្រ ២៨:២-៣,៦-១២ ឯ​យើង​បាន​មាន​បំណង ចង់​ស្អាង​ព្រះវិហារ សំរាប់​ឲ្យ​ហិប​នៃ​សេចក្តី​សញ្ញា​ផង​ព្រះយេហូវ៉ា​បាន​សំរាក​នៅ​។ ១របាក្សត្រ ២៨:២ សិស្ស​មួយ​ក្រុម ដែល​ជិត​បញ្ចប់​ការ​សិក្សា នៅ​វិទ្យាល័យ​រដ្ឋ​អូ​ក្លាហូម៉ា បាន​រ៉ៃ​អង្គាស​ប្រាក់​ពេញ​មួយ​ឆ្នាំ ដើម្បី​ឲ្យ​ពួកគេ​មាន​លទ្ធ​ភាព​ធ្វើ​ដំណើរ​កម្សាន្ត​ដ៏​កម្រ​មួយ​។ តែ​ពេល​ដែល​ពួកគេ​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅលើ​អាកាសយាន​ដ្ឋាន ពួកគេ​ក៏​បាន​ដឹង​ថា ពួក​គេ​បាន​ទិញ​សំបុត្រ​យន្តហោះ ពី​ក្រុម​ហ៊ុន​អាកាស​ចរណ៍​​ក្លែងក្លាយ​។ រដ្ឋបាល​របស់​សាលា​បាន​រៀបរាប់​ថា សិស្ស​ទាំង​នោះ​មាន​ការ​ខក​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង​។ តែ​ទោះ​ពួកគេ​ត្រូវ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ផែនការ​ក៏ដោយ ក៏​ពួកគេ​បាន​សម្រេច​ចិត្ត “ប្រើ​ពេល​វេលា​របស់​ខ្លួន ​ឲ្យ​មាន​ប្រយោជន៍​បំផុត”។ ពួកគេ​ក៏បាន​ចំណាយ​ពេល​ពីរ​ថ្ងៃ នៅ​កន្លែង​កម្សាន្ត​មួយ​ចំនួន ក្នុង​តំបន់​ជិត​ខាង ហើយ​នៅ​ទីនោះ មាន​គេ​ចេញ​ថ្លៃ​សំបុត្រ​យន្តហោះ​ឲ្យ​ពួកគេ​។ ពេលណា​ផែនការ​បរាជ័យ ឬ​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ យើង​អាច​មាន​ការ​ខក​ចិត្ត ឬ​ថែម​ទាំង​ខូច​ចិត្ត​ទៀត​ផង​។ ជា​ពិសេស នៅពេល​ដែល​យើង​បាន​ចំណាយ​ពេល​វេលា ប្រាក់កាស ឬ​ទឹក​ចិត្ត​ជា​ច្រើន ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ផែនការ​នោះ​។ ស្តេច​ដាវីឌ​មាន​បំណង​ព្រះទ័យ ចង់​សាង​សង់​ព្រះវិហារ​ថ្វាយ​ព្រះអម្ចាស់(១របាក្សត្រ ២៨:២) តែ​ព្រះអម្ចាស់​បាន​មាន​បន្ទូល​ថា ព្រះអង្គ​មិន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ស្តេច​ដាវីឌ​សាងសង់​ព្រះវិហារ សម្រាប់​ព្រះ​នាម​ព្រះអង្គ​ឡើយ តែ​សាឡូម៉ូន​ជា​បុត្រា​ទ្រង់​នឹង​បាន​សង់​ព្រះវិហារ​ថ្វាយ​ព្រះអង្គ​វិញ(ខ.៣,៦)។ ពេល​នោះ ស្តេច​ដាវីឌ​មិន​បាន​អស់​សង្ឃឹម​ឡើយ​។ ទ្រង់​បាន​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះអម្ចាស់ ដែល​បាន​ជ្រើសរើស​ទ្រង់ ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​ស្តេច​អ៊ីស្រាអែល ហើយ​ទ្រង់​ក៏បាន​ផ្ទេរ​ផែនការ​សម្រាប់​សាង​សង់​ព្រះវិហារ ទៅ​ស្តេច​សាឡូម៉ូន(ខ.១១-១៣)។ ទន្ទឹម​នឹង​នោះ ទ្រង់​ក៏បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ស្តេច​សាឡូម៉ូន ឲ្យ​មាន​កំឡាំង និង​ចិត្ត​ក្លាហាន​ឡើង…

Read article