October

You are here:
ជ្រកក្រោមស្លាបព្រះអង្គ

ទំនុក​ដំកើង ៦១ ទូល​បង្គំ​នឹង​អាស្រ័យ​នៅ​ក្នុង​ពន្លា​របស់​ទ្រង់​ជានិច្ច ទូល​បង្គំ​នឹង​ជ្រក​នៅ​ទី​កំបាំង ក្រោម​ស្លាប​ទ្រង់​។ ទំនុក​ដំកើង ៦១:៤ មាន​សត្វ​ក្ងាន​ព្រៃ​កាណាដា​បួន​ប្រាំ​គ្រួសារ មាន​កូន​ក្ងាន​តូច​ៗ ក្នុង​ស្រះ នៅ​ក្បែរ​តំបន់​ដែល​ខ្ញុំ​រស់នៅ​។ កូន​ក្ងាន​តូចៗ​ទាំង​នោះ​មាន​រោម​ស្រមូវៗ និង​គួរ​ឲ្យ​ស្រឡាញ់​ណាស់​។ ​ខ្ញុំ​ពិបាក​ឃាត់​ខ្លួនឯង​មិន​ឲ្យ​មើល​ពួកវា ពេល​ណា​ខ្ញុំ​ដើរ​លេង ឬ​រត់​ហាត់​ប្រាណ​នៅ​ជុំវិញ​ស្រះ​ទឹក​នោះ​។ តែ​ខ្ញុំ​បាន​រៀន​ជៀស​វាង​ការ​មើល​ពួក​វា​ចំ​ភ្នែក និង​ព្យាយាម​នៅ​ឲ្យ​ឆ្ងាយ​ពី​ពួកវា ពុំ​នោះ​ទេ មេបា​របស់​ពួកវា​អាច​សង្ស័យ​ថា ខ្ញុំ​មាន​បំណង​មិន​ល្អ អាច​នាំ​ឲ្យ​ពួកវា​នឹង​បញ្ចេញ​សម្លេង​គំរាម ហើយ​ដេញ​ខ្ញុំ​។ ព្រះ​គម្ពីរ​ក៏បាន​ប្រើ​ទិដ្ឋភាព​របស់​សត្វ​ការពារ​កូន​តូច​របស់​ខ្លួន ដើម្បី​ពិពណ៌នា អំពី​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ដែល​មាន​ភាព​ស្រទន់ និង​មាន​ការ​ការពារ សម្រាប់​កូន​ព្រះអង្គ(ទំនុក​ដំកើង ៩១:៤)។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ ទំនុក​ដំកើង ជំពូក៦១ ស្តេច​ដាវីឌ​ហាក់​ដូចជា​កំពុង​ស្រេក​ឃ្លាន​ការ​ថែរក្សា​របស់​ព្រះអង្គ​យ៉ាង​ដូច​នេះ​ផង​ដែរ​។ ទ្រង់​បាន​ពិពណ៌នា​ថា ព្រះអម្ចាស់​ជា “ជាទី​ជ្រក​ឲ្យ​ទូល​បង្គំ គឺ​ជា​ប៉ម​យ៉ាង​មាំ” (ខ.៣) តែ​កាលណា​ចិត្ត​ទ្រង់​ត្រូវ​បង្គ្រប នោះ​ទ្រង់​​ពោល​ថា “ទូល​បង្គំ​នឹង​អំពាវនាវ​ដល់​ទ្រង់​ពី​ចុង​ផែន​ដី​ផង សូម​នាំ​ទូល​បង្គំ​ទៅ​ឯ​ថ្មដា​ដែល​ខ្ពស់​ជាង​ទូល​បង្គំ”(ខ.២)។ ទ្រង់​ចង់​ជ្រក​នៅ​ទី​កំបាំង ក្រោម​ស្លាប​ព្រះ​អម្ចាស់​សារ​ជា​ថ្មី(ខ.៤)។ ពេល​ដែល​ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ថ្វាយ​ដល់​ព្រះអម្ចាស់ នូវ​ការ​ឈឺ​ចាប់ និង​ការ​ស្រេក​ឃ្លាន​ការ​ប្រោស​ឲ្យ​ជា ទ្រង់​ក៏​មាន​ការ​កម្សាន្ត​ចិត្ត ដោយ​បាន​ដឹង​ថា ព្រះ​អម្ចាស់​ស្តាប់​ឮ​ទ្រង់​អធិស្ឋាន(ខ.៥)។ ដោយសារ​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះអម្ចាស់ នោះ​ទ្រង់​ដឹង​ថា ទ្រង់​នឹង​ច្រៀង​សរសើរ​ដល់​ព្រះ​នាម​ព្រះអម្ចាស់​ជា​ដរាប(ខ.៨)។ ពេលណា​យើង​មាន​អារម្មណ៍​ថា…

Read article
សេចក្តីអាណិតក្នុងការប្រើទូរស័ព្ទ

និក្ខមនំ ៣៤:១-៨ យេហូវ៉ា គឺ​យេហូវ៉ា​ដ៏​ជា​ព្រះ​ទ្រង់​មាន​ព្រះហឫទ័យ​មេត្តា​ករុណា ហើយ​ទន់​សន្តោស ទ្រង់​យឺ​តនឹង​ខ្ញាល់ ហើយ​មាន​សេចក្តី​សប្បុរស និង​សេចក្តី​ទៀង​ត្រង់ ជា​បរិបូរ​។ និក្ខមនំ ៣៤:៦ តើ​អ្នក​ដឹក​ជញ្ជូន មាន​ភាពយឺត​យ៉ាវ ក្នុង​ការ​ដឹក​ជញ្ជូន​អាហារ​ឲ្យ​អ្នក​ទេ? អ្នក​អាច​ប្រើ​ទូរស័ព្ទ​ដៃ​របស់​អ្នក ដើម្បី​វាយ​តម្លៃ ដោយ​ដាក់​ពិន្ទុ​ឲ្យ​គាត់​តែ​១​ប៉ុណ្ណោះ​។ តើ​ម្ចាស់​ហាង​នោះ ខ្វះ​ការ​គួរសម​ចំពោះ​អ្នក​ទេ? អ្នក​អាច​សរសេរ​រិះ​គន់ នៅ​លើ​ផេក​របស់​គាត់​បាន​។ សព្វថ្ងៃ​នេះ យើង​អាច​ប្រើ​ទូរស័ព្ទ​វ័យ​ឆ្លាត ដើម្បី​ទិញ​ទំនិញ​តាម​អនឡាញ ទំនាក់​ទំនងជា​មួយ​មិត្ត​ភក្តិ ឬ​សាច់​ញាតិ ។​ល​។ តែ​វា​ក៏បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​យើង​នូវ​ឱកាស ដើម្បី​វាយ​តម្លៃ​​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក ជា​សាធារណៈ​ផង​ដែរ​។ ហើយ​រឿង​នេះ​បាន​ក្លាយ​ជា​បញ្ហា​។ ការ​វាយ​តម្លៃ​ឲ្យ​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក យ៉ាង​ដូច​នេះ អាច​នាំ​ឲ្យ​មាន​បញ្ហា ព្រោះ​មនុស្ស​អាច​ធ្វើ​ការ​វិនិច្ឆ័យ ដោយ​មិន​បាន​យល់​អំពី​បរិបទ​។ ឧទាហរណ៍ អ្នក​ដឹកជញ្ជូន​ត្រូវ​គេ​វាយ​តម្លៃ​មិន​ល្អ ដោយសារ​គាត់​ដឹក​អាហារ​ឲ្យ​គេ​យឺត តែ​គេ​មិន​បាន​ដឹង​ទេ​ថា គាត់​យឺត​ដោយសារ​ការ​ស្ទះ​ចរាចរណ៍ ជា​បញ្ហា​ដែល​គាត់​មិន​អាច​គ្រប់​គ្រង​បាន​។ ម្ចាស់ហាង​ត្រូវ​គេ​ធ្វើ​ការរិះគន់​អវិជ្ជមាន​នៅ​លើ​ផេក​គាត់ ដោយសារ​គាត់​ឆ្លើយតប​ចំពោះ​គេ​មិន​បាន​ល្អ តែ​គេ​មិន​បាន​ដឹង​ទេ​ថា គាត់​មិន​បាន​គេង​ពេញ​មួយ​យប់ ដោយសារ​កូន​ឈឺ​។ តើ​ធ្វើ​ដូច​ម្តេច ឲ្យ​យើង​អាច​ជៀសវាង​ការ​វាយ​តម្លៃ យ៉ាង​អយុត្តិធម៌​ដូច​នេះ? គឺ​ដោយ​យក​តម្រាប់​តាម​ចារិក​លក្ខណៈ​របស់​ព្រះអម្ចាស់​។ បទ​គម្ពីរ និក្ខមនំ ៣៤:៦-៧ បាន​ពិពណ៌នា​ថា…

Read article
អ្នកអាចទុកចិត្តព្រះអង្គបាន

ទំនុក​ដំកើង ៩:៧-១០ ឯ​អស់អ្នក​ដែល​ស្គាល់​ព្រះ​នាម​ទ្រង់ គេ​នឹង​ទុកចិត្ត​ដល់​ទ្រង់​។ ទំនុក​ដំកើង ៩:១០ កាល​ឆ្មា​ខ្ញុំ​ឈ្មោះ​មីគគី(Mickey) មាន​ជំងឺ​ឈឺ​ភ្នែក ខ្ញុំ​បាន​បន្តក់ថ្នាំ​ភ្នែក​ឲ្យ​វា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​។ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ដាក់​វា​នៅ​លើ​ឡាបូ​លាងដៃ ក្នុង​បន្ទប់​ទឹក វា​ក៏បាន​អង្គុយ​មើល​មក​ខ្ញុំ ដោយ​កែវ​ភ្នែក​បង្ហាញ​ការ​ភ័យ​ខ្លាច ហើយ​បាន​ត្រៀម​ខ្លួន​ដើម្បី​ទទួល​ថ្នាំ​បន្តក់​ភ្នែក​។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​សរសើរ​វា​ថា “ឆ្មា​ល្អ”។ ទោះ​វា​មិន​យល់ថា ខ្ញុំ​កំពុង​ធ្វើ​អ្វី​ក៏ដោយ វា​មិន​បាន​លោត​ចុះ​ពី​ឡាបូ​លាងដៃ គ្រហឹម​ដាក់​ខ្ញុំ ឬ​ខ្វាច​ដៃ​ខ្ញុំ​ទេ។ ផ្ទុយ​ទៅវិញ វា​បាន​ត្រដុស​ខ្លួន​វា​នឹង​ខ្ញុំ​កាន់តែ​ខ្លាំង ព្រោះ​វា​ដឹង​ថា វា​អាច​ទុកចិត្ត​ខ្ញុំ​។ កាល​ស្តេច​ដាវីឌ​និពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង​ជំពូក៩ ទ្រង់​ប្រាកដ​ជា​បាន​ដក​ពិសោធន៍​ជា​មួយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ និង​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះអម្ចាស់ ជា​ច្រើន​មក​ហើយ​។ ទ្រង់​បាន​ងាក​ទៅ​រក​ព្រះអម្ចាស់ ដើម្បី​ទទួល​ការ​ការពារ​ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​ខ្មាំង​សត្រូវ​ទ្រង់ ហើយ​ព្រះអម្ចាស់​ក៏​បាន​ជួយ​ទ្រង់(ខ.៣-៦)។ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ដែល​ស្តេច​ដាវីឌ​ត្រូវ​ការ​ជំនួយ ព្រះអម្ចាស់​មិន​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ទ្រង់​ខក​ចិត្ត​ឡើយ​។ ជា​លទ្ធផល ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ស្គាល់​ព្រះអម្ចាស់​កាន់តែ​ច្បាស់​។ ទ្រង់​ជ្រាប​ថា ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះ​ចេ​ស្តា សុ​ចរិត មាន​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ហើយ​ស្មោះ​ត្រង់​។ ហេតុ​នេះ​ហើយ ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ទុកចិត្ត​ព្រះអម្ចាស់​។ ទ្រង់​ជ្រាប​ថា ទ្រង់​អាច​ទុកចិត្ត​ព្រះអម្ចាស់​បាន​។ ខ្ញុំ​បាន​មើលថែ​ឆ្មា​ខ្ញុំ ពេល​វា​មាន​ជំងឺ​ច្រើន​ដង​ហើយ ចាប់​តាំងពី​ពេលយប់​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​វា ជា​កូន​ឆ្មា​ដែល​កំពុង​ស្រេក​ឃ្លាន​អាហារ​នៅ​លើ​ចិញ្ចើម​ផ្លូវ​។ វា​ដឹង​ថា វា​អាច​ទុកចិត្ត​ខ្ញុំ ទោះ​វា​មិន​យល់ អំពី​ការ​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​កំពុង​ធ្វើ​សម្រាប់​វា​ក៏ដោយ​។ ស្រដៀង​គ្នា​នេះ​ដែរ ការ​នឹក​ចាំ​ពី​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​ដែល​ព្រះអង្គ​មាន​ចំពោះ​យើង…

Read article
នៅពេលដែលគេមិនស្គាល់តម្លៃព្រះអង្គ

១ពេត្រុស ២:៤-១០ ឯ​អ្នក​រាល់​គ្នា ដែល​កំពុង​តែ​មក​ឯ​ទ្រង់​ដ៏​ជា​ថ្ម​រស់ ដែល​មនុស្ស​បាន​បោះបង់ចោល​ចេញ តែ​ព្រះ​បាន​ជ្រើសរើស ហើយ​រាប់​ជា​វិសេស​វិញ​។ ១ពេត្រុស ២:៤ តើ​អ្នក​ធ្លាប់​ទៅ​កន្លែង​លក់​ទំនិញ​មួយ​ទឹក មាន​តម្លៃថោកៗ ហើយ​ស្រមៃ​ថា អ្នក​អាច​រកបាន​វត្ថុ​ដែល​មាន​តម្លៃ​យ៉ាង​ខ្លាំង? រឿង​នេះ​បាន​កើត​ឡើង ក្នុង​រដ្ឋ​ខុននែកធី​ខាត់ នៅពេល​ដែល​គេ​បាន​ទិញ​ចាន​បុរាណ​ចិន​មួយ មាន​រូប​ផ្កា ក្នុង​តម្លៃ​តែ​៣៥ដុល្លា នៅ​កន្លែង​លក់​ទំនិញ​មួយ​ទឹក ហើយ​នៅ​ក្នុង​ការ​ដាក់​ដេញ​ថ្លៃ នៅ​ឆ្នាំ២០២១ គេ​បាន​លក់​ចាន​បុរាណ​នោះ ក្នុង​តម្លៃ​ជាង​៧០​ម៉ឺន​ដុល្លា​។ តាម​ពិត ចាន​មួយ​នោះ ជា​ចាន​គោម​ដ៏​កម្រ និង​ជា​វត្ថុ​បុរាណ ដែល​មាន​សារៈសំខាន់​ផ្នែក​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត ដែលគេ​បាន​ផលិត​នៅ​សតវត្សរ៍ទី១៥​។ រឿង​នេះ​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​នូវ​ការ​ក្រើន​រំឭក​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​ថា របស់​អ្វី​ដែលគេ​មិន​សូវ​ឲ្យ​តម្លៃ អាច​ជា​វត្ថុ​ដែល​មាន​តម្លៃ​យ៉ាង​ខ្លាំង​។ កាល​សាវ័ក​ពេត្រុស​សរសេរ​សំបុត្រ ផ្ញើ​ទៅ​អ្នកជឿ ដែល​រស់នៅ ដោយ​ការ​បែក​ខ្ញែក​គ្នា ក្នុង​សម័យ​ដើម ជំនឿ​ដែល​ពួកគេ​មាន​ចំពោះ​ព្រះយេស៊ូវ គឺជា​ជំនឿ​លើ​ព្រះ​មួយ​អង្គ ដែល​លោកិយ​បាន​បដិសេធន៍​។ ទោះ​អ្នក​ដឹកនាំ​សាសនា​យូដា​ភាគ​ច្រើន​បាន​ស្អប់​ខ្ពើម​ព្រះគ្រីស្ទ ហើយ​ពួក​អ្នក​ដឹកនាំ​របស់​ចក្រភព​រ៉ូម៉ាំង​បាន​ឆ្កាង​ព្រះអង្គ​ក៏​ដោយ ក៏​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​មិន​បាន​ឲ្យ​តម្លៃ​ព្រះអង្គ​ ព្រោះ​ព្រះអង្គ​មិន​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ត្រូវ​តាម​ការ​រំពឹង​ចង់​បាន​របស់​ពួកគេ​។ ទោះ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​មិន​ទទួល​ស្គាល់​តម្លៃ​ព្រះអង្គ ព្រះវរបិតា​បាន​ជ្រើសរើស និង​រាប់​ព្រះ​អង្គ​ថា​មាន​តម្លៃ​ដ៏​វិសេស(១ពេត្រុស ២:៤)។ តម្លៃ​ដែល​ព្រះអង្គ​មាន​សម្រាប់​យើង គឺ​លើស​មាស​ប្រាក់​ទៅទៀត(១:១៨-១៩)។ ហើយ​យើង​មាន​ការ​ធានា​ថា អស់អ្នក​ដើរ​តាម​ព្រះយេស៊ូវ នឹង​មិន​មាន​សេចក្តី​ខ្មាស ដែល​បាន​សម្រេច​ចិត្តជឿ​ព្រះអង្គ​ឡើយ(២:៦)។ ពេល​អ្នក​ដទៃ​មិន​ឲ្យ​តម្លៃ​ព្រះយេស៊ូវ…

Read article
ព្រះយេស៊ូវជាក្សត្រល្អបំផុត

២របាក្សត្រ ២១:៤-៧,១៦-២០ ឯពួក​រាស្ត្រ​ទ្រង់​មិន​បាន​ថ្វាយ​ព្រះ​ភ្លើង​ដល់​ទ្រង់ ដូច​បាន​ថ្វាយ​ដល់​ពួក​ឰយុកោ​ទ្រង់​ទេ​។ ២របាក្សត្រ ២១:១៩ ក្នុង​បទ​ចម្រៀង​កាយ​វិការ មាន​ចំណង​ជើង​ថា ហាមីលតុន(Hamilton) មាន​ការ​បង្ហាញ​តួ​អង្គ​ស្តេច​ជច ទី៣(King George III) របស់​ប្រទេស​អង់​គ្លេស តាម​របៀប​កំប្លែង ជា​តួ​អង្គ​ដែល​ចិត្ត​អាក្រក់ និង​មាន​សតិ​មិន​ល្អ​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ក្នុង​សៀវភៅ​ជីវប្រវត្តិ​ថ្មី​មួយ​របស់​ស្តេច​ជច មាន​ការ​បក​ស្រាយ​ថា ទ្រង់​មិនមែន​ជា​អ្នក​ដឹកនាំ​ផ្តាច់​ការ ដូច​ដែល​គេ​បាន​ពិពណ៌នា នៅ​ក្នុង​បទ​ចម្រៀង​ហាមីលតុន ឬ​នៅ​ក្នុង​ការ​ប្រកាស​ឯករាជ​របស់​សហរដ្ឋអាមេរិក​នោះ​ឡើយ​។ បើសិន​ជា​ស្តេច​ជច ពិតជា​មនុស្ស​សាហាវ​ព្រៃ​ផ្សៃ ដូច​ដែល​ជនជាតិ​អាមេរិក​បាន​និយាយ​មែន នោះ​ទ្រង់​មុខ​ជា​បាន​ទប់​ស្កាត់​ការ​បះបោរ​ទាមទារ​ឯករាជ​របស់​ជនជាតិ​អាមេរិក ដោយ​ប្រើ​វិធី​សាស្ត្រ​បំផ្លិច​បំផ្លាញ​ទឹកដី​អាមេរិក​មិនខាន​។ តែ​ទ្រង់​មិន​បាន​អនុវត្ត​ដូច​នេះ​ទេ ដោយសារ​ទ្រង់​មាន​ចារិក​លក្ខណៈ​ថ្លៃថ្នូរ និង​ចិត្ត​ល្អ​។ តើ​ស្តេច​ជច​បាន​សោយ​ទីវង្គត ដោយ​វិប្បដិសារី​ឬ​ទេ? តើ​ការ​ដឹកនាំ​របស់​ទ្រង់​អាច​មាន​ជោគជ័យ​ជាង​នេះ​ទេ បើសិន​ជា​ទ្រង់​មាន​អត្ត​ចារិក​ផ្តាច់​ការ​ ​មក​លើ​ប្រជាជន​របស់​ទ្រង់? ជា​ការ​ពិត​ណាស់ ការ​ដឹកនាំ​ផ្តាច់​ការ​មិន​ប្រាកដ​ថា អាច​នាំមក​នូវ​ជោគជ័យ​បាន​ឡើយ​។ ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់​បាន​ចែងថា ស្តេច​យ៉ូរ៉ាម​បាន​ពង្រឹង​រាជ​បល្ល័ង្ក​របស់​ខ្លួន​ឲ្យ​បាន​រឹងមាំ ដោយ “សំឡាប់​កនិដ្ឋា​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដោយ​ដាវ​ទៅ ព្រម​ទាំង​ពួក​ដែល​ជា​ប្រធាន ក្នុង​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​ជា​ច្រើន​ដែរ”(២របាក្សត្រ ២១:៤)។ យ៉ូរ៉ាម​បាន “ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ដ៏​លាមក​អាក្រក់ នៅ​ព្រះ​នេត្រ​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា”(ខ.៦)។ ការ​ដឹកនាំ​ដ៏​សាហាវ​ព្រៃ​ផ្សៃ​របស់​ទ្រង់ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រជា​រាស្រ្ត​ស្អប់​ខ្ពើម​ទ្រង់ បានជា​ពួកគេ​មិន​បាន​ទួញ​យំ ចំពោះ​ការ​ស្លាប់​របស់​ទ្រង់​ដោយ​រោគា​ដ៏​អាក្រក់ ហើយ​ក៏​មិន​ដុត​ភ្លើង​ថ្វាយ​ទ្រង់…

Read article
ព្រះ​អង្គ​កែ​ប្រែ​ផេះ​ឲ្យ​ក្លាយ​ជា​ភួង​លម្អ

អេសាយ ៦១:១-៤ ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​បាន​ចាក់​ប្រេង​តាំង​ខ្ញុំ … នឹង​ចែក​ឲ្យ​ដល់​ពួក​អ្នក​ដែល​សោយ​សោក នៅ​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូន​បាន​ភួង​លំអ​ជំនួស​ផេះ ។ អេសាយ ៦១:១,៣ បន្ទាប់ពី​មាន​ភ្លើង​ឆេះ​ព្រៃ​ដែល​បាន​បង្ក​វិនាស​កម្ម​ខ្លាំង​បំផុត ក្នុង​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ​រដ្ឋ​ខូឡូរ៉ាដូ មាន​អង្គការ​គ្រីស្ទបរិស័ទ​មួយ​បាន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ជួយ​ក្រុម​គ្រួសារ​ទាំងឡាយ​រុករក​វត្ថុ​មាន​តម្លៃ នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​ពួកគេ​ដែល​អគ្គីភ័យ​បាន​បំផ្លាញ​ទាំងស្រុង​។ សមាជិក​របស់​គ្រួសារ​ទាំង​នោះ ក៏បាន​លើក​ឡើង​អំពី​វត្ថុ​មាន​តម្លៃ ដែល​ពួក​គេ​សង្ឃឹមថា នៅ​សេសសល់​។ មាន​របស់​ទ្រព្យ​តិចតួច​ណាស់​ដែល​នៅសល់​។ បុរស​ម្នាក់​បាន​រៀបរាប់​យ៉ាង​ស្រទន់​អំពី​ចិញ្ចៀន​រៀប​ការ​របស់​គាត់​។ គាត់​បាន​ដាក់​វា​នៅ​លើ​ទូ​ដាក់​ខោអាវ ក្នុង​បន្ទប់​គេង​នៅ​ជាន់លើ​។ ផ្ទះ​របស់​គាត់​បាន​ទទួលរង​ការខូចខាត​ទាំងស្រុង ដោយ​អ្វីៗ​ដែល​ធ្លាប់​មាននៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​នោះ បាន​ប្រែ​ក្លាយ​ជា​ធ្យូង និង​ផេះ ឬ​បាន​រលាយ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​កម្ទេចកំទី នៅ​ជាន់​ក្រោម​ដី​ហើយ​។ ក្រុម​អ្នក​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត បាន​ស្វែងរក​ចិញ្ចៀន​នោះ នៅ​ក្នុង​ទីតាំង​ដែល​ធ្លាប់​មាន​បន្ទប់​គេង​នោះ តែ​មិន​មាន​លទ្ធផល​អ្វី​ទេ​។ ហោរា​អេសាយ​បាន​កត់​ត្រា​ដោយ​ការ​សោក​សង្រេង អំពី​ការ​បំផ្លិច​បំផ្លាញ​ទីក្រុង​យេរូសាឡិម ដែល​នឹង​ហៀបនឹង​កើត​ឡើង​។ ដូច​គ្នា​នេះ​ដែរ មាន​ពេល​ខ្លះ​យើង​ក៏​មាន​អារម្មណ៍​ថា ជីវិត​ដែល​យើង​បាន​កសាង​ឡើង បាន​ទទួលរង​ការ​បំផ្លិច​បំផ្លាញ​នៅ​សល់​តែ​ផេះ។ យើង​មាន​អារម្មណ៍​ថា យើង​មិន​មាន​អ្វី​នៅសល់​ទៀត​ទេ ទាំង​ខាង​ផ្លូវ​អារម្មណ៍ និង​វិញ្ញាណ​។ តែ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​អេសាយ​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​យើង​នូវ​ក្តី​សង្ឃឹម គឺ​ដូច​មាន​សេចក្តី​ចែង​មក​ថា “ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​បាន​ចាក់​ប្រេង​តាំង​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ​ដល់​មនុស្ស​ទាល់ក្រ ទ្រង់​បាន​ចាត់​ខ្ញុំ​ឲ្យ​មក ដើម្បី​នឹង​ប្រោស​មនុស្ស​ដែល​មាន​ចិត្ត​សង្រេង … ហើយ​ឲ្យ​កំសាន្ត​ចិត្ត​នៃ​អស់​អ្នកណា​ដែល​សោយ​សោក” (អេសាយ ៦១:១-២)។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​កែ​ប្រែ​សោក​នាដកម្ម​របស់​យើង ឲ្យ​ក្លាយ​ជា​សិរី​ល្អ ដោយ​ព្រះអង្គ “នឹង​ចែក​ឲ្យ​ដល់​ពួក​អ្នក​ដែល​សោយ​សោក…

Read article
ទ្វារបស់ព្រះអង្គបើកចំហសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់

រ៉ូម ១០:៨-១៣ ហើយ​គ្រប់​គ្នា គឺ​អស់​អ្នកណា​ដែល​អំពាវនាវ​ដល់​ព្រះ​នាម​ព្រះអម្ចាស់ នោះ​នឹង​បាន​សង្គ្រោះ​។ រ៉ូម ១០:១៣ ភោជនីយ​ដ្ឋាន ក្នុង​តំបន់​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​រស់នៅ​កាលពី​ក្មេង មាន​ការ​រៀបចំ​ស្រប​តាម​ការ​បត់​បែន​នៃ​សង្គម និង​ការ​ប្រកាន់​ពូជ​សាសន៍​នៅ​ចុង​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ១៩៥០ និង​ដើម​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ១៩៦០​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ជំនួយ​ការ​ក្នុង​ផ្ទះ​បាយ ដែល​មាន​អ្នក​ស្រី​ម៉ារី(Mary)ជា​ចុងភៅ និង​អ្នក​លាង​ចាន​ដូច​ខ្ញុំ សុទ្ធតែ​ជា​ជនជាតិ​អាមេរិក​ស្បែក​ខ្មៅ ហើយ​ភ្ញៀវ​ដែល​មក​បរិភោគ​អាហារ​ក្នុង​ភោជនីយដ្ឋាន​សុទ្ធតែ​ជា​ជនជាតិ​អាមេរិក​ស្បែក​ស​។ ភ្ញៀវ​ដែល​ជា​ជនជាតិ​ស្បែក​ខ្មៅ​អាច​កុម្ម៉ង់​អាហារ​បាន តែ​ពួកគេ​ត្រូវ​ទៅ​យក​អាហារ​នៅ​ទ្វារ​ខាង​ក្រោយ​។ គោល​នយោបាយ​ប្រភេទ​នេះ បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​មាន​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​ភាព​មិន​ស្មើ​គ្នា មក​លើ​ជនជាតិ​ស្បែក​ខ្មៅ​នៅ​សម័យ​នោះ​។ ទោះ​រឿង​នេះ​បាន​កន្លង​ផុត​ទៅជា​យូរ​ឆ្នាំ​ហើយ​ក្តី ក៏​យើង​នៅតែ​ត្រូវ​ការកា​រលូត​លាស់ នៅ​ក្នុង​របៀប​ដែល​យើង​ទំនាក់​ទំនង​គ្នា ក្នុង​នាម​ជា​មនុស្ស​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បង្កើត ឲ្យ​មាន​រូប​ភាព​ដូច​ព្រះអង្គ​។ បទ​គម្ពីរ រ៉ូម ១០:៨-១៣ បាន​បង្រៀន​យើង​ថា ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ស្វាគមន៍​មនុស្ស​ទាំង​អស់​ចូល​ក្នុង​មហា​គ្រួសារ​របស់​ព្រះអង្គ ដោយ​ស្មើ​ភាព​គ្នា គឺ​គ្មាន​ការ​រើសអើង​នោះ​ទេ​។ មនុស្ស​ទាំង​អស់​ត្រូវ​ចូល​តាម​ផ្លូវ​តែមួយ តាមរយៈ​ការ​ជឿ​លើ​ការ​សុគត​របស់​ព្រះយេស៊ូវ ដែល​បាន​លាង​សម្អាត​បាប និង​អត់​ទោស​បាប​ឲ្យ​យើង​។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​សេចក្តី​សង្រ្គោះ​សម្រាប់​មនុស្ស​គ្រប់​ពណ៌​សម្បុរ ដោយ​មិន​រើស​មុខ មិន​ប្រកាន់​ឋានៈ​ក្នុង​សង្គម ឬ​ពូជ​សាសន៍​ឡើយ​។ ក្នុង​ព្រះអង្គ​មនុស្ស​គ្រប់​គ្នា មាន​ភាព​ស្មើ​គ្នា​។ គឺ​ដូច​ដែល​ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​ចែងថា “អស់​អ្នក​ណា​ជឿ​ដល់​ទ្រង់ នោះ​នឹង​គ្មាន​ហេតុ​នាំ​ឲ្យ​ខ្មាស​ឡើយ» ហើយ​សាសន៍​យូដា និង​សាសន៍​ក្រេក​មិន​ខុស​អំពី​គ្នា​ឡើយ ដ្បិត​ព្រះអម្ចាស់​ដដែល​នៃ​គ្រប់​គ្នា ទ្រង់​មាន​ជា​បរិបូរ សំរាប់​អស់​អ្នកណា ដែល​អំពាវនាវ​រក​ទ្រង់”(ខ.១១-១២)។ ចំពោះ​ព្រះបន្ទូល​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​ខាងលើ​នេះ…

Read article
កុំអស់សង្ឃឹម

២កូរិនថូស ៤:១៦-១៨ ហេតុ​នោះ​យើង​ខ្ញុំ​មិន​ណាយ​ចិត្ត​ឡើយ ប៉ុន្តែ ទោះបើ​មនុស្ស​ខាង​ក្រៅ​របស់​យើង​ខ្ញុំ កំពុង​តែ​ពុក​រលួយ​ទៅ​ក៏​ពិតមែន តែ​នៅ​ខាង​ក្នុង​កំពុង​តែ​កែ​ប្រែ​ជា​ថ្មី​ឡើង​រាល់​ថ្ងៃ​ជានិច្ច​វិញ​។ ២កូរិនថូស ៤:១៦ ក្នុង​រយៈ​ពេល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​នេះ ខ្ញុំ​មិន​ដែល​ឃើញ​ម្តាយ​ខ្ញុំ​មាន​សុខ​ភាព​ល្អ ម្តង​ណា​ឡើយ​។ គាត់​បាន​កើត​ជំងឺ​ទឹកនោម​ផ្អែម​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​មក​ហើយ ហើយ​ជាតិ​ស្ករ​ក្នុង​ឈាម​គាត់​បាន​ឡើង​ចុះ មិន​ដែល​ទៀង​ទាត់​​។ សុខ​ភាព​គាត់​មាន​បញ្ហា​កាន់តែ​ស្មុគស្មាញ ហើយ​តម្រងនោម​របស់​គាត់​ក៏​បាន​ខូច បានជា​គាត់​ចាំបាច់​ត្រូវ​ទៅ​លាង​ឈាម​ជា​ប្រចាំ​។ ការ​ខូច​ប្រព័ន្ធ​ប្រសាទ និង​ការ​បាក់​ឆ្អឹង​បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​គាត់​ត្រូវ​ប្រើ​ប្រាស់​រទេះរុញ​។ ភ្នែក​របស់​គាត់​ក៏​ចាប់​ផ្តើម​អន់​ខ្សោយ​កាន់តែ​ខ្លាំង ឆ្ពោះ​ទៅ​រក​ភាព​ពិការ​ភ្នែក​។ ប៉ុន្តែ ខណៈ​ពេល​ដែល​រូបកាយ​គាត់​មាន​ការ​ចុះ​ខ្សោយ​ឥត​ឈប់ឈរ ជីវិត​នៃ​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​គាត់​មាន​ការ​ចម្រើន​ឡើង​យ៉ាង​ខ្លាំងក្លា​។ គាត់​បាន​ចំណាយ​ពេល​រាប់​ម៉ោង អធិស្ឋាន​ឲ្យ​អ្នក​ដទៃ ឲ្យ​ស្គាល់ និង​ដក​ពិសោធន៍​ជា​មួយ​ក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ​។ ព្រះបន្ទូល​ដ៏​មាន​តម្លៃ​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ មាន​រស់​ជាតិ​កាន់តែ​ផ្អែម​សម្រាប់​គាត់​។ មុន​ពេល​ភ្នែក​គាត់​ងងឹត គាត់​បាន​សរសេរ​សំបុត្រ​ផ្ញើ​ទៅ​ប្អូន​ស្រី​គាត់ ដោយ​រាប់​បញ្ចូល​ទាំង​ខ​គម្ពីរ២កូរិនថូស ជំពូក៤ ដែល​បាន​ចែងថា “ហេតុ​នោះ​យើង​ខ្ញុំ​មិន​ណាយ​ចិត្ត​ឡើយ ប៉ុន្តែ ទោះបើ​មនុស្ស​ខាង​ក្រៅ​របស់​យើង​ខ្ញុំ កំពុង​តែ​ពុក​រលួយ​ទៅ​ក៏​ពិតមែន តែ​នៅ​ខាង​ក្នុង​កំពុង​តែ​កែ​ប្រែ​ជា​ថ្មី​ឡើង​រាល់​ថ្ងៃ​ជានិច្ច​វិញ”(ខ.១៦)។ សាវ័ក​ប៉ុល​ដឹង​ថា មនុស្ស​ងាយ​នឹង​ជួប​ភាព​អស់​សង្ឃឹម​។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ ២កូរិនថូស ជំពូក១១ គាត់​បាន​ពិពណ៌នា អំពី​ជីវិត​របស់​គាត់ ដែល​ជួប​គ្រោះ​ថ្នាក់ ការ​ឈឺ​ចាប់ និង​ការ​ខ្វះខាត(ខ.២៣-២៩)។ តែ​គាត់​ដឹង​ថា ទុក្ខ​លំបាក​ទាំង​នោះ​មិន​ស្ថិត​ស្ថេរ​ឡើយ​។ ហើយ​គាត់​ក៏បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យើង ឲ្យ​គិត​អំពី​ការ​អ្វី​ដែល​យើង​អាច​មើល​ឃើញ…

Read article
ការចុះចូលបំណងព្រះទ័យព្រះអង្គ

ទំនុក​ដំកើង ៣៧:៥-៦ ចូរ​ទុកដាក់​ផ្លូវ​អ្នក​នឹង​ព្រះយេហូវ៉ា​ចុះ ថែម​ទាំង​ទុកចិត្ត​ដល់​ទ្រង់​ផង នោះ​ទ្រង់​នឹង​ប្រោស​ឲ្យ​បាន​សំរេច​។ ទំនុក​ដំកើង ៣៧:៥ លោក​យ៉ូណាថាន រូមី(Jonathan Roumie) ជា​តារា​ភាពយន្ត ដែល​បាន​ដើរតួ​ជា​ព្រះយេស៊ូវ ក្នុង​ខ្សែ​ភាព​យន្ត​ភាគ​ដ៏​ជោគជ័យ​មួយ មាន​ចំណង​ជើង​ថា ពួក​រើស​តាំង ដែល​ផ្អែក​ទៅលើ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ដំណឹង​ល្អ​។ នៅ​ខែ​ឧសភា ឆ្នាំ២០១៨ គាត់​រៀន​សូត្រ​បាន​ថា ព្រះ​ទ្រង់​មិន​សព្វ​ព្រះទ័យ​នឹង​ជួយ​មនុស្ស​ដែល​ជួយ​ខ្លួនឯង​នោះ​ទេ តែ​ព្រះ​អង្គ​ជួយ​អ្នក​ដែល​ទុកចិត្ត និង​ពឹង​ផ្អែកលើ​ព្រះអង្គ​។ គាត់​បាន​រស់នៅ​ក្នុង​ទីក្រុង​ឡូស អ៊ែនជេលេស បាន៨ឆ្នាំ ហើយ​ស្ទើរតែ​មិន​មាន​លុយ​ជាប់​ខ្លួន​សោះ គឺ​គ្រាន់តែ​មាន​អាហារ​គ្រប់​គ្រាន់​ពី​មួយ​ថ្ងៃ​ទៅ​មួយ​ថ្ងៃ ហើយ​ក៏​រក​ការងារ​មិន​បាន​។ គាត់​មិន​ដឹង​ថា គាត់​អាច​ជម្នះ​បញ្ហា​នេះ​ដោយ​របៀបណា​ទេ ដូច​នេះ គាត់​ក៏បាន​ថ្វាយ​ចិត្ត និង​ការងារ​របស់​គាត់​ដាច់​ដល់​ព្រះអម្ចាស់​។ គាត់​ក៏​បាន​អធិស្ឋាន​ថា “ទូល​បង្គំ​សូម​ចុះ​ចូល​បំណង​ព្រះទ័យ​ព្រះអង្គ​។ ទូល​បង្គំ​សូម​ចុះ​ចូល​បំណង​ព្រះទ័យ​ព្រះអង្គ”។ នៅ​ពេល​ក្រោយមក ក្នុង​ថ្ងៃ​ដដែល​នោះ គាត់​ក៏​ទទួល​បាន​មូលប្បទានប័ត្រ​៤សន្លឹក​នៅ​ក្នុង​ប្រអប់​សំបុត្រ​របស់​គាត់ ហើយ៣ខែ​ក្រោយមក គាត់​ក៏បាន​ដើរតួ​ជា​ព្រះយេស៊ូវ ក្នុង​រឿង​ពួក​រើស​តាំង​។ លោក​រូមី​ក៏​បាន​ដឹង​ថា ព្រះ​ទ្រង់​ជួយ​មនុស្ស​ដែល​ទុកចិត្ត​ព្រះអង្គ​។ អ្នក​និពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង បាន​បង្រៀន​យើង​ឲ្យ​ថ្វាយ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​ដល់​ព្រះអង្គ ជាជាង​ច្រណែន និង​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច ចំពោះ​មនុស្ស​អាក្រក់(ទំនុក​ដំកើង ៣៧:១)។ ព្រះអង្គ​នឹង​ដឹកនាំ​ការ​រស់នៅ និង​ប្រទាន​យើង​នូវ​សេចក្តី​សុខ​សាន្ត(ខ.៥-៦) ពេលណា​ជីវិត​របស់​យើង មាន​ព្រះអង្គ​ជា​ចំណុច​កណ្តាល ដោយ​ទុកចិត្ត​ព្រះអង្គ…

Read article
ដាំក្បាលចុះទៅរកគ្រោះមហន្តរាយ

សុភាសិត ២៧:៨-១២ មនុស្ស​ដែល​មាន​គំនិត​ឆ្លៀវឆ្លាត គេ​ឃើញ​ការ​អាក្រក់​មក ក៏​ពួន​ខ្លួន តែ​មនុស្ស​ល្ងង់​ខ្លៅ គេ​ចេះតែ​ដើរទៅ​ហើយក៏​ត្រូវ​មាន​ទុក្ខ​។ សុភាសិត ២៧:១២ កាលពី​ឆ្នាំ១៨៩២ ប្រជាជន​ម្នាក់​កើត​ជំងឺ​អាសន្ន​រោគ បាន​ចម្លង​ជំងឺ​នេះ​ដោយ​មិន​ដឹង​ខ្លួន តាមរយៈ​ទឹក​ទន្លេ​អ៊ែលបឺ ដែល​ហូរ​កាត់​ទីក្រុង​ហ៊ែមបឺក ជា​ទន្លេ​ដែល​ផ្គត់ផ្គង់​ទឹក​ប្រើ​ប្រាស់​ដល់​ប្រទេស​អាឡឺម៉ង់​។ ពលរដ្ឋ​រាប់​ម៉ឺន​នាក់​បាន​ស្លាប់ ក្នុងរយៈ​ពេល​តែ​ប៉ុន្មាន​សប្ដាហ៍​ប៉ុណ្ណោះ​។ កាល៨ឆ្នាំ​មុន លោក​រ៉ូបឺត កូច(Robert Koch) ជា​ជីវវិទូ​ជំនាញ​មី​ក្រុប បាន​រក​ឃើញថា ជំងឺ​អាសន្ន​រោគ​ជា​ជំងឺ​ឆ្លង​តាម​ទឹក​។ ការ​រក​ឃើញ​របស់​លោក​កូច បាន​ជំរុញ​ចិត្ត​អាជ្ញាធរ​នៅ​តាម​បណ្តា​ទីក្រុង​ធំៗ​នៅ​ទ្វីបអឺរ៉ុប ឲ្យ​ធ្វើ​ការ​ចំណាយ​ទៅ​លើ​ការ​សង​សង់​ប្រព័ន្ធ​បន្សុទ្ធ​ទឹក ដើម្បី​ការពារ​ទឹក​ប្រើ​ប្រាស់​របស់​ពួកគេ​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ អាជ្ញាធរ​នៅ​ទីក្រុង​ហ៊ែមបឺក មិន​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ទាំង​អស់​។ ពួកគេ​បាន​លើក​ឡើង អំពី​ការ​ចំណាយ និង​មាន​ការ​សង្ស័យ​មក​លើ​ការ​ស្រាវ​ជ្រាវ​បែប​វិទ្យាសាស្ត្រ​នោះ ដូច​នេះ ពួកគេ​ក៏​មិន​បាន​អើពើ​ចំពោះ​ការ​ដាស់តឿន​ដ៏​ច្បាស់​លាស់ ខណៈ​ពេល​ដែល​ទីក្រុង​របស់​ពួកគេ​បាន​ដាំ​ក្បាល​ចុះ​ទៅ​រក​គ្រោះ​មហន្ត​រាយ​។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​សុភាសិត​បាន​ចែង​អំពី​មនុស្ស​ដែល​ដឹង​ថា គ្រោះ​ថ្នាក់​នឹង​កើត​មាន តែ​បដិសេធន៍​មិន​បញ្ចៀស​គ្រោះ​ថ្នាក់​នោះ​។ គឺ​ដូច​មាន​សេចក្តី​ចែងថា “មនុស្ស​ដែល​មាន​គំនិត​ឆ្លៀវឆ្លាត គេ​ឃើញ​ការ​អាក្រក់​មក ក៏​ពួន​ខ្លួន”(២៧:១២)។ ពេលណា​ព្រះ​ទ្រង់​ជួយ​យើង​ឲ្យ​មើល​ឃើញ​គ្រោះ​ថ្នាក់​នៅ​ខាង​មុខ យើង​ចាំបាច់​ត្រូវ​ធ្វើ​អ្វី​ម្យ៉ាង ដើម្បី​ស្វែងរក​ដំណោះ​ស្រាយ​។ យើង​អាច​ផ្លាស់​ប្តូរ​ទិសដៅ ដោយ​ប្រាជ្ញា​។ ឬ​យើង​រៀបចំ​ខ្លួន ដោយ​​វិធាន​ការ​ដ៏​ត្រឹម​ត្រូវ​ដែល​ព្រះអង្គ​ប្រទាន​។ តែ​ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ យ៉ាង​ហោច​ណាស់ យើង​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ម្យ៉ាង​។ ការ​មិន​ធ្វើ​អ្វី​សោះ…

Read article