ទំនុកដំកើង ៩:៧-១០
ឯអស់អ្នកដែលស្គាល់ព្រះនាមទ្រង់ គេនឹងទុកចិត្តដល់ទ្រង់។ ទំនុកដំកើង ៩:១០
កាលឆ្មាខ្ញុំឈ្មោះមីគគី(Mickey) មានជំងឺឈឺភ្នែក ខ្ញុំបានបន្តក់ថ្នាំភ្នែកឲ្យវារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ពេលដែលខ្ញុំដាក់វានៅលើឡាបូលាងដៃ ក្នុងបន្ទប់ទឹក វាក៏បានអង្គុយមើលមកខ្ញុំ ដោយកែវភ្នែកបង្ហាញការភ័យខ្លាច ហើយបានត្រៀមខ្លួនដើម្បីទទួលថ្នាំបន្តក់ភ្នែក។ ខ្ញុំក៏បានសរសើរវាថា “ឆ្មាល្អ”។ ទោះវាមិនយល់ថា ខ្ញុំកំពុងធ្វើអ្វីក៏ដោយ វាមិនបានលោតចុះពីឡាបូលាងដៃ គ្រហឹមដាក់ខ្ញុំ ឬខ្វាចដៃខ្ញុំទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ វាបានត្រដុសខ្លួនវានឹងខ្ញុំកាន់តែខ្លាំង ព្រោះវាដឹងថា វាអាចទុកចិត្តខ្ញុំ។
កាលស្តេចដាវីឌនិពន្ធបទគម្ពីរទំនុកដំកើងជំពូក៩ ទ្រង់ប្រាកដជាបានដកពិសោធន៍ជាមួយសេចក្តីស្រឡាញ់ និងសេចក្តីស្មោះត្រង់របស់ព្រះអម្ចាស់ ជាច្រើនមកហើយ។ ទ្រង់បានងាកទៅរកព្រះអម្ចាស់ ដើម្បីទទួលការការពារឲ្យរួចផុតពីខ្មាំងសត្រូវទ្រង់ ហើយព្រះអម្ចាស់ក៏បានជួយទ្រង់(ខ.៣-៦)។ ក្នុងអំឡុងពេលដែលស្តេចដាវីឌត្រូវការជំនួយ ព្រះអម្ចាស់មិនបានធ្វើឲ្យទ្រង់ខកចិត្តឡើយ។ ជាលទ្ធផល ស្តេចដាវីឌបានស្គាល់ព្រះអម្ចាស់កាន់តែច្បាស់។ ទ្រង់ជ្រាបថា ព្រះអម្ចាស់មានព្រះចេស្តា សុចរិត មានសេចក្តីស្រឡាញ់ ហើយស្មោះត្រង់។ ហេតុនេះហើយ ស្តេចដាវីឌបានទុកចិត្តព្រះអម្ចាស់។ ទ្រង់ជ្រាបថា ទ្រង់អាចទុកចិត្តព្រះអម្ចាស់បាន។
ខ្ញុំបានមើលថែឆ្មាខ្ញុំ ពេលវាមានជំងឺច្រើនដងហើយ ចាប់តាំងពីពេលយប់ដែលខ្ញុំបានឃើញវា ជាកូនឆ្មាដែលកំពុងស្រេកឃ្លានអាហារនៅលើចិញ្ចើមផ្លូវ។ វាដឹងថា វាអាចទុកចិត្តខ្ញុំ ទោះវាមិនយល់ អំពីការអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងធ្វើសម្រាប់វាក៏ដោយ។ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ការនឹកចាំពីសេចក្តីស្មោះត្រង់ដែលព្រះអង្គមានចំពោះយើង និងចរិយាសម្បត្តិរបស់ព្រះអង្គ អាចជួយឲ្យយើងទុកចិត្តព្រះអង្គ ពេលណាយើងមិនអាចយល់អំពីការអ្វីដែលព្រះអង្គកំពុងធ្វើ។ ចូរយើងបន្តទុកចិត្តព្រះអង្គ ក្នុងពេលដ៏ពិបាកក្នុងជីវិតយើង។—Karen Huang
ចូរនឹកឃើញពេលដ៏ពិបាក ដែលព្រះទ្រង់បានបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ និងសេចក្តីស្មោះត្រង់របស់ព្រះអង្គ។ តើអ្នករៀនសូត្របានអ្វីខ្លះទៀត អំពីចារិកលក្ខណៈរបស់ព្រះអង្គ? តើការនេះអាចលើកទឹកចិត្តអ្នកដូចម្តេចខ្លះ នៅថ្ងៃនេះ?
ឱព្រះវរបិតា ព្រះអង្គតែងតែស្មោះត្រង់ជានិច្ច។ សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំឲ្យទុកចិត្តព្រះអង្គ។ សូមឲ្យពេលដ៏ពិបាកបាននាំទូលបង្គំចូលទៅជិតព្រះអង្គកាន់តែខ្លាំង។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : យេរេមា ១៨-១៩ និង ២ធីម៉ូថេ ៣
