Kenneth Petersen

You are here:
ត្រៀម​ខ្លួន​ចេញទៅ​តាម​ការ​ត្រាស់ហៅ

អេភេសូរ ៤:១-៧,១១-១៦ ខ្ញុំ​ទូន្មាន​អ្នក​រាល់​គ្នា​ថា ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដើរ​បែប​គួរ​នឹង​ការងារ ដែល​ទ្រង់​បាន​ហៅ​មក​ធ្វើ​ចុះ​។ អេភេសូរ ៤:១ សៀវភៅ​មាន​ចំណង​ជើង​ថា តួរ​លេខ​ដែល​បាន​បម្រុង​ទុក បាន​ពិពណ៌នា អំពី​ការ​ត្រៀម​ខ្លួន​របស់​លោក ចន គ្លែន(John Glenn) សម្រាប់​ការហោះហើរ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទី​អវកាស​ នៅ​ក្រៅ​ភព​ផែន​ដី​។ កុំព្យូទ័រ​ក្នុង​ឆ្នាំ១៩៦២ នៅ​មាន​ភាព​ក្មេង​ខ្ចី និង​រញ៉េរញ៉ៃ ងាយ​នឹង​ធ្វើ​ការ​គណនា​ខុស​។ លោក​គ្លែន​មិន​បាន​ទុក​ចិត្ត​លើ​កុំព្យូទ័រ​រទាំង​នោះ​ទេ ហើយ​មាន​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ អំពី​ការ​គណនា​សម្រាប់​ការ​បាញ់​បង្ហោះ​យានអវកាស​។ តែ​គាត់​ស្គាល់​ស្រ្តី​ម្នាក់​មាន​ខួរ​ក្បាល​ឆ្លាត​វ័យ ដែល​កំពុង​ធ្វើ​ការ​ក្នុង​បន្ទប់​ខាង​ក្រោយ អាច​ធ្វើ​ការ​គណនា​បាន​យ៉ាង​សុក្រឹត​។ គាត់​ទុកចិត្ត​នាង​។ លោក​គ្លែន​ក៏​បាន​និយាយ​ថា “បើ​នាង​និយាយ​ថា ការ​គណនា​សម្រាប់​ការ​បាញ់​បង្ហោះ​យាន​នោះ​មាន​ភាព​ត្រឹម​ត្រូវ ​ខ្ញុំ​អាច​ត្រៀម​ខ្លួន​ជា​ស្រេច​សម្រាប់​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ទី​អវកាស”។ ស្រ្តី​នោះ​មាន​ឈ្មោះ ខាត់ធើរីន ចនសិន(Katherine Johnson) ជា​គ្រូ​បង្រៀន និង​ជា​ស្រ្តី​មាន​កូន​បី​នាក់​។ នាង​ស្រឡាញ់​ព្រះយេស៊ូវ ហើយ​បាន​ធ្វើ​ការ​បម្រើ​ព្រះអង្គ ក្នុង​ពួក​ជំនុំ​របស់​នាង​។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​ពរ​គាត់ ឲ្យ​មាន​គំនិត​ឆ្លាត​គួរ​ឲ្យ​កត់​សំ​គាល់​។ អង្គ​ការ​ណាសា​ក៏​បាន​ហៅ​គាត់​ឲ្យ​ចូល​ធ្វើ​ការ ក្នុង​ចុង​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ១៩៥០ ដើម្បី​ជួយ​ដល់​កម្មវិធី​អវកាស​។ គាត់​ជា “ស្ត្រី​វ័យ​ឆ្លាត” ដែល​លោក​គ្លែន​ត្រូវ​ការ​ក្នុង​ការងារ​គាត់ និង​ស្ថិត​ក្នុង​ចំណោម “មនុស្ស​កុំព្យូទ័រ” ដែល​គេ​បាន​ជួល​ឲ្យ​ធ្វើ​ការ​ក្នុង​អង្គ​ការ​ណាសា​ក្នុង​សម័យ​នោះ​។ ព្រះ​ទ្រង់​ប្រហែល​មិន​បាន​ត្រាស់ហៅ​យើង​ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​អ្នក​ជំនាញ​ផ្នែក​គណិត​វិទ្យា​ដ៏​ឆ្លាត​វ័យ តែ​ព្រះ​អង្គ​បាន​ហៅ​យើង​រាល់​គ្នា​ឲ្យ​ទទួល “ព្រះ​គុណ​ផ្តល់​មក​យើង​រាល់​គ្នា​រៀង​រាល់​ខ្លួន តាម​ខ្នាត​អំណោយ​ទាន​នៃ​ព្រះគ្រីស្ទ”(អេភេសូរ…

Read article
ព្រះអង្គ​ជា​ព្រះ​ដ៏​ជា​ព្រះ

និក្ខមនំ ៣:១១-១៥ ព្រះ​ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​ម៉ូសេ​ថា «អញ​ជា​ព្រះ​ដ៏​ជា​ព្រះ»។ និក្ខមនំ ៣:១៤ លោក​ជែក(Jack) ជា​សាស្ត្រាចារ្យ​ទស្សន​វិជ្ជា និង​អក្សរ​សាស្រ្ត ដែល​មាន​កំរិត​បញ្ញា​ខ្ពស់​។ កាល​គាត់​មាន​អាយុ​១៥​ឆ្នាំ គាត់​បាន​ប្រកាស​ថា គាត់​ជា​មនុស្ស​ដែល​មិន​ជឿ​ថា​ព្រះ​មាន​ពិតមែន។​ ​ពេល​គាត់​ពេញវ័យ គាត់​មាន​ការ​ការពារ​យ៉ាង​មុតមាំ សម្រាប់ “ជំនឿ​នៃ​មនុស្ស​ដែល​មិន​ជឿ​ថា ព្រះ​មាន​ពិតមែន”។ មិត្ត​ភក្តិ​ជា​គ្រីស្ទបរិស័ទ​បាន​ព្យាយាម​បញ្ចុះ​បញ្ចូល​គាត់​។ លោក​ជែក​ក៏​បាន​និយាយ​ថា “មនុស្ស​គ្រប់​គ្នា និង​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​សុទ្ធតែ​មាន​ជំនឿ​ខុសពី​គាត់”។ ប៉ុន្តែ គាត់​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​មាន​លក្ខណៈ​ខុសពី​ស្នាដៃ​អក្សរ​សាស្រ្ត និង​រឿង​ទេវកថា​ផ្សេង​ទៀត​។ ក្នុង​សំណេរ​របស់​គាត់​អំពី​ដំណឹង​ល្អ គាត់​បាន​និយាយ​ថា “បើសិន​ជា​មាន​រឿង​ទេវកថា​ណា​មួយ ​ប្រែ​ក្លាយ​ជា​ការ​ពិត នោះ​វា​នឹង​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប”។ មាន​បទ​គម្ពីរ​មួយ ដែល​មាន​ឥទ្ធិពល​បំផុត​មក​លើ​លោក​ជែក គឺ​និក្ខមនំ ជំពូក៣ ដែល​ក្នុង​នោះ ព្រះ​ទ្រង់​កំពុង​ត្រាស់ហៅ​លោក​ម៉ូសេ ឲ្យ​ដឹកនាំ​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ចេញពី​ទឹកដី​អេស៊ីព្ទ​។ លោក​ម៉ូសេ​ក៏​បាន​ទូល​សួរ​ព្រះ​អង្គ​ថា “តើ​ទូល​បង្គំ​ជា​អ្វី ដែល​ព្រះ​អង្គ​ឲ្យ​ទូល​បង្គំ​ទៅ​ឯ​ផារ៉ោន?”(ខ.១១)។ ព្រះអម្ចាស់​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​តប​ថា “អញ​ជា​ព្រះ​ដ៏​ជា​ព្រះ”(ខ.‌១៤)។ ខ​គម្ពីរ​នេះ​បាន​បង្កប់​អត្ថន័យ​ដ៏​ស្មុគស្មាញ នៅ​ក្នុង​ពាក្យ និង​ព្រះ​នាម​របស់​ព្រះ តែ​បាន​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​អំពី​ព្រះ​វត្ត​មាន​ដ៏​អស់​កល្ប​របស់​ព្រះ ចាប់​តាំងពី​អស់​កល្ប​ជានិច្ច​រៀងមក​។ អ្វី​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ចាប់​អារម្មណ៍​នោះ នៅ​សម័យ​ក្រោយមក ព្រះយេស៊ូវ​ក៏បាន​មាន​បន្ទូល​ដូច​នេះ អំពី​អង្គ​ទ្រង់​ផង​ដែរ​ថា “មុន​ដែល​លោក​អ័ប្រាហាំ​កើតមក នោះ​មាន​ខ្ញុំ​ហើយ”(យ៉ូហាន ៨:៥៨)។…

Read article
ព្រះ​លោហិត​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​លាង​សម្អាត

អេសាយ ១:១៥-២០ ទោះបើ​អំពើបាប​របស់​ឯង​ដូច​ជា​ពណ៌​ក្រហមទែង​ក៏ដោយ គង់តែ​នឹង​បាន​ស​ដូច​ហិមៈ​។ អេសាយ ១:១៨ តាម​ធម្មតា អ្វីៗ​ដែល​មនុស្ស​បង្កើត​មក មិន​តែងតែ​មាន​មាន​ពណ៌​ក្រហម​ស្រាប់​ទេ​។ តើ​អ្នក​អាច​ដាក់​ពណ៌​ក្រហម​ស្រស់ នៅ​លើ​រូប​ផ្លែ​ប៉ោម នៅ​លើ​អាវ​យឺត ឬ​នៅ​ក្នុង​ក្រែម​លាប​បបូរ​មាត់ ដោយ​របៀបណា? នៅ​សម័យ​ដើម គេ​ចំរាញ់​យក​លក្ខណ៍​ពណ៌​ក្រហម ចេញ​ពី​ដី​ឥដ្ឋ ឬ​ថ្ម​ពណ៌​ក្រហម​។ នៅ​ក្នុង​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ ១៤០០ ជនជាតិ​អាហ្សថេក បាន​ច្នៃ​បង្កើត​ថ្នាំ​ពណ៌​ក្រហម ចេញ​ពី​ចៃ​ពណ៌​សរ ដែល​នៅ​ជាប់​ដើម​ដំបង​យក្ស ព្រោះ​ចៃ​ទាំង​នោះ​មាន​ឈាម​ពណ៌​ក្រហម​។ សព្វថ្ងៃ​នេះ គេ​បាន​ប្រើ​សត្វ​ល្អិត​តូចៗ​ទាំង​នោះ ដើម្បី​ផលិត​ថ្នាំ​ពណ៌​ក្រហម សម្រាប់​ផ្គត់ផ្គង់ នៅ​ទូ​ទាំង​ពិភពលោក​។ ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ ពណ៌​ក្រហម​គឺ​ពណ៌​របស់​ក្សត្រ ហើយ​ក្នុង​ន័យ​ធៀប វា​ជា​និមិត្ត​សញ្ញា​តំណាង​ឲ្យ​បាប និង​ក្តី​អាម៉ាស់​។ ជាង​នេះ​ទៅទៀត វា​ជា​ពណ៌​របស់​ឈាម​។ កាល​ពួក​ទាហាន ដោះ​ព្រះ​ពស្ត្រ​ព្រះយេស៊ូវ​ចេញ ហើយ​យ​កអាវ​ក្រហម​មក​បំពាក់​ឲ្យ​ទ្រង់​វិញ(ម៉ាថាយ ២៧:២៨) និមិត្ត​សញ្ញា​ទាំង​បី​នោះ បាន​បង្ហាញ​ចេញ​នៅ​ក្នុង​រូប​ភាព​ពណ៌​ក្រហម​ដ៏​ឈឺ​ចាប់ ដោយ​គេ​ចំអក​ឲ្យ​ព្រះ​អង្គ​ថា ព្រះ​អង្គ​ជា​ក្សត្រ គេ​បំពាក់​សេចក្តី​អាម៉ាស់​ពីលើ​ព្រះអង្គ ហើយ​ពណ៌​ក្រហម​នោះ ជា​និមិត្ត​សញ្ញា​តំណាង​ឲ្យ​ឈាម ដែល​នឹង​ហូរ​ចេញពី​ព្រះ​កាយ​ព្រះអង្គ​ក្នុង​ពេល​ដ៏​ខ្លី​ខាង​មុខ​។ ប៉ុន្តែ កណ្ឌ​គម្ពីរ​អេសាយ​បាន​ថ្លែង​ទំនាយ អំពី​ព្រះយេស៊ូវ​ដែល​បំពាក់​ទៅ​ដោយ​ពណ៌​ក្រហម នឹង​រំដោះ​យើង​ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​បាប​មាន​ពណ៌​ក្រហមទែង ដែល​ប្រឡាក់​យើង​។ គឺ​ដូច​ដែល​ព្រះអម្ចាស់​មាន​បន្ទូល​ថា…

Read article
ការ​ចុះ​ចូល​ព្រះអម្ចាស់​ទាំងស្រុង

លោកុប្បត្តិ ២២:១-៣,៦-១២ អ័ប្រាហាំ​ហៅ​កន្លែង​នោះ​ថា «យេហូវ៉ា-យីរេ» ដូចជា​គេ​ក៏​និយាយ​ដរាប​ដល់​សព្វថ្ងៃ​នេះ​ដែរ ថា​នៅ​ភ្នំ​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា គឺ​ទ្រង់​នឹង​ផ្គត់ផ្គង់​ឲ្យ​។ លោកុប្បត្តិ ២២:១៤ លោក​ចាត់សិន វែន ដេវែនទ័រ(Judson Van DeVenter) បាន​រៀន​គូរ​គំនូរ​ប្រេង និង​បាន​រៀន​សិល្បៈ ព្រម​ទាំង​បាន​ក្លាយ​ជា​គ្រូ​សិល្បៈ​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ព្រះ​ទ្រង់​មាន​ផែនការ​ខុសពី​គោលដៅ​របស់​គាត់​។ មិត្ត​ភក្តិ​របស់​គាត់​បាន​ឲ្យ​តម្លៃ​មក​លើ​ការងារ​ដែល​គាត់​ធ្វើ​ក្នុង​ព្រះវិហារ ហើយក៏​បាន​ជំរុញ​គាត់​ឲ្យ​ទៅ​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ​។ លោក​ចាត់សិន​ក៏​មាន​អារម្មណ៍​ថា ព្រះអម្ចាស់​កំពុង​ត្រាស់ហៅ​គាត់​ផង​ដែរ តែ​គាត់​ពិបាក​លះបង់​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ដែល​គាត់​មាន​ចំពោះ​ការ​បង្រៀន​សិល្បៈ​។ គាត់​ក៏បាន​ព្យាយាម​បដិសេធន៍​ការ​ត្រាស់ហៅ​នេះ តែ​ក្រោយមក គាត់​ក៏​បាន​សារភាព​ថា ពេល​ដ៏​សំខាន់​បំផុត​នៃ​ជីវិត​គាត់​បាន​មកដល់ ហើយ​គាត់​ក៏បាន​ចុះ​ចូល​បំណង​ព្រះទ័យ​ព្រះអង្គ​ទាំងស្រុង​។ យើង​មិន​ដឹង​ថា លោក​អ័ប្រាហាំ​មាន​ការ​ឈឺ​ចាប់​ក្នុង​ចិត្ត​ខ្លាំង​ប៉ុណ្ណា​ទេ នៅពេល​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​ត្រាស់ហៅ​គាត់ ឲ្យ​លះបង់​អ៊ីសាក់ ជា​កូន​ប្រុស​គាត់​។ នៅពេល​ដែល​យើង​បាន​ដឹង​ថា ព្រះអង្គ​បាន​ត្រាស់​បង្គាប់​លោក​អ័ប្រាហាំ​ឲ្យ​យកកូន​ប្រុស​ទៅ​ធ្វើ​យញ្ញ​បូជា​ថ្វាយ​ព្រះអង្គ(លោកុប្បត្តិ ២២:២) យើង​អាច​សួរ​ខ្លួន​ឯង​ថា តើ​ព្រះអង្គ​សព្វ​ព្រះទ័យ​ឲ្យ​យើង​លះបង់​អ្វី​ខ្លះ​ដែល​មាន​តម្លៃ​ចំពោះ​យើង​? យើង​ដឹង​ថា នៅ​ទី​បំផុត​ព្រះអង្គ​ក៏បាន​ទុក​ជីវិត​ឲ្យ​អ៊ីសាក់(ខ.១២) ហើយ​រឿង​នេះ​បាន​បង្រៀន​យើង​ថា លោក​អ័ប្រាហាំ​បាន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​លះបង់​អ្វីៗ​ដែល​មាន​តម្លៃ​បំផុត​ចំពោះ​គាត់​។ គាត់​បាន​ទុក​ចិត្ត​ថា ព្រះអង្គ​នឹង​ផ្គត់ផ្គង់​គាត់ ក្នុង​ពេល​ដែល​គាត់​ធ្វើ​តាម​ការ​ត្រាស់ហៅ​ដ៏​ពិបាក​របស់​ព្រះអង្គ​។ បើ​យើង​និយាយ​ថា យើង​ស្រឡាញ់​ព្រះ តើ​យើង​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​លះបង់​របស់​អ្វី​ដែល​មាន​តម្លៃ​បំផុត​ចំពោះ​យើង​ទេ? លោក​ចាត់សិន វែន ដឺវែនទ័រ បាន​ទៅតាម​ការ​ត្រាស់ហៅ​របស់​ព្រះអង្គ ឲ្យ​ទៅ​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ…

Read article
ព្រះ​អង្គ​បាន​អត់​ទោស និង​មិន​នឹក​ចាំ​ទៀត

អេសាយ ៤៣:១៨-២៥ គឺ​អញ អញ​នេះ​ហើយ​ជា​អ្នក​ដែល​លុប​អំពើ​រំលង​របស់​ឯង​ចេញ ដោយ​យល់​ដល់​ខ្លួន​អញ ហើយ​អញ​មិន​នឹក​ចាំ​អំពើបាប​របស់​ឯង​ទៀត​ឡើយ​។ អេសាយ ៤៣:២៥ អ្នក​ស្រី​ជីល ផ្រាយ(Jill Price) មាន​សមត្ថ​ភាព​ចម្លែក​ម្យ៉ាង ពី​កំណើត ដោយ​គាត់​អាច​ចងចាំ​ជា​លម្អិត នូវ​ព្រឹត្តិការណ៍​នីមួយៗ​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ចំពោះ​គាត់​។ នៅ​ក្នុង​គំនិត​គាត់ គាត់​អាច​នឹក​ឃើញ​រឿង​ដែល​បាន​កើត​ឡើង ដូច​អ្វី​ដែល​គាត់​ពិត​ជា​បាន​ជួប​ប្រទះ​ក្នុង​ជីវិត​គាត់។ មាន​ខ្សែ​ភាព​យន្ត​ភាគ​មួយ មាន​ចំណង​ជើង​ថា មនុស្ស​មិន​ចេះ​ភ្លេច និយាយ​អំពី​ស្ត្រី​ជា​មន្ត្រី​ប៉ូលិស​ម្នាក់ មាន​សមត្ថភាព​ចងចាំ​ជា​លម្អិត​មិន​ចេះ​ភ្លេច ដែល​មាន​ប្រយោជន៍​យ៉ាង​ខ្លាំង នៅ​ក្នុង​ការ​ប្រកួត​ល្បែង​ចងចាំ និង​ការ​ដោះ​ស្រាយ​រឿង​ក្តី​ឧក្រិដ្ឋ​កម្ម​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ សម្រាប់​អ្នក​ស្រី​ជីល ផ្រាយ សមត្ថភាព​ចងចាំ​មិន​ចេះ​ភ្លេច​នេះ​បាន​នាំ​ឲ្យ​គាត់​មាន​ការ​លំបាក​ជា​ច្រើន​។ គាត់​មិន​អាច​ភ្លេច​ពេល​ដែល​គេ​រិះ​គន់​គាត់ ឬ​ពេល​ដែល​គាត់​ជួប​រឿង​ព្រាត់​ប្រាស់ ហើយ​មិន​អាច​ភ្លេច​ការ​អ្វី​ដែល​គាត់​បាន​ធ្វើ ដែល​នាំ​ឲ្យ​គាត់​មាន​វិប្បដិសារី​។ នាង​បាន​នឹក​ឃើញ​រឿង​ទាំង​អស់​នោះ ក្នុង​ខួរ​ក្បាល​នាង ម្តង​ហើយ​ម្តង​ទៀត​។ ព្រះ​នៃ​យើង​ជ្រាប​អំពី​អ្វីៗ​ទាំង​អស់ ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ពី​អតីត​កាល ហើយ​ក៏​ជ្រាប​អំពី​រឿង​ទាំង​អស់​ដែល​នឹង​កើត​ឡើង​នៅពេល​អនាគត​។ ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​ចែងថា ព្រះ​ប្រាជ្ញាញាណ​របស់​ព្រះ​អង្គ​គ្មាន​ដែន​កំណត់​។ តែ​ព្រះអង្គ​បាន​មាន​បន្ទូល​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យើង ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​អេសាយ​ថា “គឺ​អញ អញ​នេះ​ហើយ​ជា​អ្នក​ដែល​លុប​អំពើ​រំលង​របស់​ឯង​ចេញ ដោយ​យល់​ដល់​ខ្លួន​អញ ហើយ​អញ​មិន​នឹក​ចាំ​អំពើបាប​របស់​ឯង​ទៀត​ឡើយ”(៤៣:២៥)។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​ហេព្រើរ​បាន​បញ្ជាក់​កាន់តែ​ច្បាស់​ថា “យើង​រាល់​គ្នា​បាន​ញែក​ជា​បរិសុទ្ធ ដោយសារ​ដង្វាយ​ថ្វាយ​រូប​អង្គ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ១ដង​ជា​សំរេច” ហើយ​ព្រះអង្គ​នឹង​លែង​នឹក​ចាំ​ពី​អំពើបាប និង​សេចក្តី​ទទឹង​ច្បាប់​របស់​យើង​ទៀត(ហេព្រើរ ១០:១០,១៧)។ ពេលណា​យើង​សារភាព​បាប​យើង…

Read article
ព្រះ​អង្គ​កែ​ប្រែ​ផេះ​ឲ្យ​ក្លាយ​ជា​ភួង​លម្អ

អេសាយ ៦១:១-៤ ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​បាន​ចាក់​ប្រេង​តាំង​ខ្ញុំ … នឹង​ចែក​ឲ្យ​ដល់​ពួក​អ្នក​ដែល​សោយ​សោក នៅ​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូន​បាន​ភួង​លំអ​ជំនួស​ផេះ ។ អេសាយ ៦១:១,៣ បន្ទាប់ពី​មាន​ភ្លើង​ឆេះ​ព្រៃ​ដែល​បាន​បង្ក​វិនាស​កម្ម​ខ្លាំង​បំផុត ក្នុង​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ​រដ្ឋ​ខូឡូរ៉ាដូ មាន​អង្គការ​គ្រីស្ទបរិស័ទ​មួយ​បាន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ជួយ​ក្រុម​គ្រួសារ​ទាំងឡាយ​រុករក​វត្ថុ​មាន​តម្លៃ នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​ពួកគេ​ដែល​អគ្គីភ័យ​បាន​បំផ្លាញ​ទាំងស្រុង​។ សមាជិក​របស់​គ្រួសារ​ទាំង​នោះ ក៏បាន​លើក​ឡើង​អំពី​វត្ថុ​មាន​តម្លៃ ដែល​ពួក​គេ​សង្ឃឹមថា នៅ​សេសសល់​។ មាន​របស់​ទ្រព្យ​តិចតួច​ណាស់​ដែល​នៅសល់​។ បុរស​ម្នាក់​បាន​រៀបរាប់​យ៉ាង​ស្រទន់​អំពី​ចិញ្ចៀន​រៀប​ការ​របស់​គាត់​។ គាត់​បាន​ដាក់​វា​នៅ​លើ​ទូ​ដាក់​ខោអាវ ក្នុង​បន្ទប់​គេង​នៅ​ជាន់លើ​។ ផ្ទះ​របស់​គាត់​បាន​ទទួលរង​ការខូចខាត​ទាំងស្រុង ដោយ​អ្វីៗ​ដែល​ធ្លាប់​មាននៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​នោះ បាន​ប្រែ​ក្លាយ​ជា​ធ្យូង និង​ផេះ ឬ​បាន​រលាយ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​កម្ទេចកំទី នៅ​ជាន់​ក្រោម​ដី​ហើយ​។ ក្រុម​អ្នក​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត បាន​ស្វែងរក​ចិញ្ចៀន​នោះ នៅ​ក្នុង​ទីតាំង​ដែល​ធ្លាប់​មាន​បន្ទប់​គេង​នោះ តែ​មិន​មាន​លទ្ធផល​អ្វី​ទេ​។ ហោរា​អេសាយ​បាន​កត់​ត្រា​ដោយ​ការ​សោក​សង្រេង អំពី​ការ​បំផ្លិច​បំផ្លាញ​ទីក្រុង​យេរូសាឡិម ដែល​នឹង​ហៀបនឹង​កើត​ឡើង​។ ដូច​គ្នា​នេះ​ដែរ មាន​ពេល​ខ្លះ​យើង​ក៏​មាន​អារម្មណ៍​ថា ជីវិត​ដែល​យើង​បាន​កសាង​ឡើង បាន​ទទួលរង​ការ​បំផ្លិច​បំផ្លាញ​នៅ​សល់​តែ​ផេះ។ យើង​មាន​អារម្មណ៍​ថា យើង​មិន​មាន​អ្វី​នៅសល់​ទៀត​ទេ ទាំង​ខាង​ផ្លូវ​អារម្មណ៍ និង​វិញ្ញាណ​។ តែ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​អេសាយ​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​យើង​នូវ​ក្តី​សង្ឃឹម គឺ​ដូច​មាន​សេចក្តី​ចែង​មក​ថា “ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​បាន​ចាក់​ប្រេង​តាំង​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ​ដល់​មនុស្ស​ទាល់ក្រ ទ្រង់​បាន​ចាត់​ខ្ញុំ​ឲ្យ​មក ដើម្បី​នឹង​ប្រោស​មនុស្ស​ដែល​មាន​ចិត្ត​សង្រេង … ហើយ​ឲ្យ​កំសាន្ត​ចិត្ត​នៃ​អស់​អ្នកណា​ដែល​សោយ​សោក” (អេសាយ ៦១:១-២)។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​កែ​ប្រែ​សោក​នាដកម្ម​របស់​យើង ឲ្យ​ក្លាយ​ជា​សិរី​ល្អ ដោយ​ព្រះអង្គ “នឹង​ចែក​ឲ្យ​ដល់​ពួក​អ្នក​ដែល​សោយ​សោក…

Read article
យើងជាស្នាដៃល្អឯករបស់ព្រះអង្គ

អេភេសូរ ២:១-១០ ដ្បិត​យើង​រាល់​គ្នា​ជា​ស្នាដៃ ដែល​ទ្រង់​បង្កើត​ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទ​យេស៊ូវ​សំរាប់​ការ​ល្អ ដែល​ព្រះ​បាន​រៀបចំ​ជាមុន ឲ្យ​យើង​រាល់​គ្នា​ប្រព្រឹត្ត​តាម​។ អេភេសូរ ២:១០ ក្នុង​សៀវភៅ ដែល​លោក អាធ័រ ស៊ី ប្រ៊ូក(Arthur C. Brooks) បាន​និពន្ធ​មាន​ចំណង​ជើង​ថា នគរ​អាត្លង់ទិច គាត់​បាន​ពិពណ៌នា អំពី​ពេល​ដែល​គាត់​បាន​ទៅ​ទស្សនា​សារៈ​មន្ទីរ​រាជ​វាំង​ជាតិ ក្នុង​ប្រទេស​តៃវ៉ាន់ ដែល​មាន​ការ​ប្រមូល​ផ្តុំ​នូវ នៃ​ស្នាដៃ​សិល្បៈ​ចិន មាន​ចំនួន​ច្រើន​ជាង​គេ​នៅ​លើ​ពិភពលោក​។ អ្នក​នាំ​ភ្ញៀវ​ចូល​ទស្សនា​បាន​សុំ​ឲ្យ​គាត់​គិត​ អំពី​របស់​អ្វីមួយ​ដែលគេ​មិន​ទាន់​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​វា​ក្លាយ​ជា​ស្នាដៃ​សិល្បៈ​។ គាត់​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​ថា ពេល​នោះ​គាត់​បាន​គិត​អំពី​ផ្ទាំង​ក្រណាត់​ទ​ទេ ដែល​មិន​ទាន់​មាន​រូប​គំនូរ​។ អ្នក​នាំ​ភ្ញៀវ​រូប​នោះ​ក៏​បាន​តប​ថា យើង​អាច​មើល​ផ្ទាំង​ក្រណាត់​ទទេ តាម​របៀប​មួយ​ទៀត ដោយ​ស្រមៃ​ថា រូប​គំនូរ​គឺ​មាននៅ​ក្នុង​គំនិត​របស់​វិចិត្រករ​រួច​ជា​ស្រេច​ហើយ គឺ​គ្រាន់តែ​គាត់​មិន​ទាន់​បាន​បង្ហាញ​ចេញ​មក​ឲ្យ​គេ​ឃើញ នៅ​លើ​ផ្ទាំង​ក្រ​ណាត់​នោះ​។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​អេភេសូរ ២:១០ ពាក្យ ស្នាដៃ​ដែល​ទ្រង់​បង្កើត   ឬ​ស្នា​ដៃឯក ជា​ពាក្យ​ដែល​បាន​បក​ប្រែ​ពី​ពាក្យ poiēma ជា​ភាសាក្រិក ដែល​ជា​ឫស​នៃ​ពាក្យ កំណាព្យ ក្នុង​ភាសា​អង់គ្លេស​។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បង្កើត​យើង​មក​ជា​ស្នាដៃ​សិល្បៈ ឬ​បទ​កំណាព្យ​ដ៏​រស់​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ស្នាដៃ​សិល្បៈ​នោះ​បាន​ខូច ព្រោះ “ពីដើម អ្នក​រាល់​គ្នា​ក៏​ស្លាប់​ក្នុង​ការ​រំលង ហើយ​ក្នុង​អំពើបាប​ដែរ”(ខ.‌១)។ បាន​សេចក្តី​ថា…

Read article
មានលក្ខណៈសម្បត្តិមិនសក្ដិសម

សូមអាន : អេសាយ ២:១-៤,៩-១៤ ដ្បិត​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​អ្នក​រាល់​គ្នា ទ្រង់​ជា​ព្រះ​លើ​ស្ថាន​សួគ៌ ហើយ​ជា​ព្រះ​លើ​ផែន​ដីផង​។ យ៉ូស្វេ ២:១១ នៅ​ក្នុង​ខ្សែ​ភាព​យន្ត​ហូលីវូដ​ជា​ច្រើន យើង​សង្កេត​ឃើញ​តួ​អង្គ​ចារបុរស ចារនារី បាន​ទាក់ទាញ​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍​យ៉ាង​ខ្លាំង ដោយ​ពួកគេ​​មាន​ភាព​​ឆ្លាតវៃ​អស្ចារ្យ ហើយ​អាច​បើកឡាន​ទំនើប​លឿនៗ ក្នុង​ស្ថានភាព​គ្រោះ​ថ្នាក់​បំផុត​។ តែ​អ្នក​ស្រី​យ៉ូណា មែនដេស(Jonna Mendez) ជា​អតីត​ប្រធាន​ភ្នាក់ងារ​ចារ​កម្ម​ស៊ីអាយអេ បាន​ធ្វើ​ការ​លើក​ឡើងជា​វិជ្ជមាន អំពី​រឿង​ពិត​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​។ គាត់​មាន​ប្រសាសន៍​ថា ភ្នាក់ងារ​ចារ​កម្ម “ត្រូវតែ​មាន​រូប​សម្បត្តិ​ខាង​ក្រៅ ដែល​មិន​ទាក់ទាញ​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍​ពី​មនុស្ស​នៅ​ជុំ​វិញ​ពួកគេ ហើយ​អ្នក​ដទៃ​មិន​គិតថា ពួកគេ​ជា​មនុស្ស​ឆ្លាត”។ ភ្នាក់ងារ​សម្ងាត់​ដែល​ល្អ​បំផុត មាន​លក្ខណៈ​សម្បត្តិ​ខាង​ក្រៅ​តិច​បំផុត​ដែល​សក្តិ​សមជា​ភ្នាក់ងារ​សម្ងាត់​។ ពេល​ដែល​ពួក​អ្នក​ស៊ើប​ការ​ពីរ​នាក់​របស់​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល បាន​បន្លំ​ខ្លួន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទីក្រុង​យេរីខូ នាង​រ៉ាហាប​ក៏​បាន​ជួយ​លាក់​បំពួន​ពួកគេ កុំ​ឲ្យ​ទាហាន​របស់​ស្តេច​រក​ឃើញ(យ៉ូស្វេ ២:៤)។ នាង​ហាក់​ដូចជា​មាន​លក្ខណៈ​សម្បត្តិ​តិច​បំផុត ដែល​សក្តិ​សមជា​មនុស្ស​ដែល​ព្រះ​អាច​ប្រើ ជា​ភ្នាក់ងារ​សម្ងាត់ ព្រោះ​នាង​មាន​ចំណុច​ខ្វះខាត​ធំៗ​បី ដែល​មាន​ដូចជា នាង​ជា​ជនជាតិ​កាណាន នាង​ជា​មនុស្ស​ស្រី និង​ជា​ស្រី​រកស៊ី​ផ្លូវភេទ​។ តែ​នាង​រ៉ាហាប​បាន​ជឿ​ថា ព្រះ​របស់​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល “ទ្រង់​ជា​ព្រះ​លើ​ស្ថាន​សួគ៌”(ខ.១១)។ នាង​បាន​លាក់​បំពួន​អ្នក​ស៊ើប​ការ​របស់​ព្រះ នៅ​លើ​ដំបូល​ផ្ទះ​របស់​នាង ហើយ​ក៏​បាន​ជួយ​ពួកគេ​គេច​ខ្លួន ដោយ​សុវត្ថិភាព​។ ព្រះ​ទ្រង់​ក៏បាន​ប្រទាន​រង្វាន់ សម្រាប់​សេចក្តី​ជំនឿ​របស់​នាង ដោយ​លោក​យ៉ូស្វេ​បាន​ទុក​ជីវិត​ឲ្យ​នាង និង​គ្រួសារ​នាង(៦:២៥)។…

Read article
ពន្លឺតូចៗរាប់ពាន់ផ្សំចូលគ្នា

សូមអាន អេភេសូរ ៥:៨-២០ ចូរ​ដើរ​ដូចជា​មនុស្ស​ភ្លឺ​ចុះ​។ អេភេសូរ ៥:៨ ជ្រោះ​ជ្រៅ​ឌីសម៉ល ខេនាន ក្នុង​ភាគ​ពាយព្យ​នៃ​រដ្ឋ​អាឡាបាម៉ា បាន​ទាក់ទាញ​ភ្ញៀវ​ទេសចរណ៍​ជា​ច្រើន ឲ្យ​មក​ទស្សនា​កម្សាន្ត​ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ ជា​ពិសេស​នៅ​ខែ​ឧសភា និង​ខែ​មិថុនា នៅពេល​ដែល​កូន​របស់​សត្វ​មមុង​ម្យ៉ាង​បាន​ញាស់ ហើយ​ប្រែ​ក្លាយ​ជា​ដង្កូវ​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​។ នៅ​ពេលយប់ សត្វ​ដង្កូវ​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​ទាំង​នេះ​បាន​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​ពណ៌​ខៀវ​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត ដោយ​ពួកវា​រាប់​ពាន់​ក្បាល​ជួប​ជុំ​គ្នា​បង្កើត​ជា​ពន្លឺ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ពេចពិល​រមិល​មើល​។ រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ការ​បង្រៀន​របស់​សាវ័ក​ប៉ុល ឲ្យ​អ្នកជឿ​ព្រះគ្រីស្ទ​ដើរ​ដូចជា​មនុស្ស​ភ្លឺ​។ គាត់​ពន្យល់​ថា “កាលពី​ដើម​អ្នក​រាល់​គ្នា​ក៏​ងងឹត​ដែរ តែ​ឥឡូវ​នេះ​វិញ បាន​ភ្លឺ​ក្នុង​ព្រះអម្ចាស់ ដូច្នេះ ចូរ​ដើរ​ដូចជា​មនុស្ស​ភ្លឺ​ចុះ”(អេភេសូរ ៥:៨)។ តែ​ជួនកាល យើង​ប្រហែល​ជា​ឆ្ងល់​ថា ពន្លឺ​ដ៏​តូច​របស់​យើង​អាច​នាំមក​នូវ​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ ដោយ​របៀបណា​។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បង្រៀន​ថា យើង​មិន​ត្រូវ​ការ​ធ្វើ​ការ​តែ​ម្នាក់ឯង ដើម្បី​នាំមក​នូវ​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​នោះ​ទេ​។ គាត់​បាន​ហៅ​យើង​ថា “មនុស្ស​ភ្លឺ”(ខ.៨) ហើយ​ពន្យល់​ថា យើង​គួរ “នឹង​ទទួល​ចំណែក​កេរ្តិ៍​អាករ ក្នុង​ពួក​បរិសុទ្ធ​នៅ​ទី​ភ្លឺ​ផង”(កូល៉ុស ១:១២)។ ការ​រស់នៅ​ជា​ពន្លឺ​ក្នុង​លោកិយ គឺជា​ការ​រួបរួម​គ្នា ជា​កិច្ចការ​នៃ​រូបកាយ​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ និង​កិច្ចការ​របស់​ពួក​ជំនុំ​។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បក​ស្រាយ​កាន់តែ​ច្បាស់​ អំពី​ការ​រួបរួម​គ្នា​នេះ ដែល​ត្រូវ​មាន​ការ​ថ្វាយបង្គំ​រួម​គ្នា ដោយ“និយាយ​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក ដោយបទ​ទំនុក​ដំកើង ទំនុក​បរិសុទ្ធ នឹង​ចំរៀង​ខាង​ឯ​វិញ្ញាណ”(អេភេសូរ ៥:១៩)។ ពេលណា​យើង​បាក់​ទឹក​ចិត្ត…

Read article
ព្រះដែលមិនចេះប្រែប្រួល

មាន​ពរ​ហើយ មនុស្ស​ណា​ដែល​ស៊ូទ្រាំ​នឹង​សេចក្តី​ល្បួង។ យ៉ាកុប ១:១២ ពេល​គេ​មើល​រូបថត​ដ៏​ល្បីល្បាញ​មួយ​សន្លឹក​ គេ​អាច​ឃើញ​រូប​ស្នាម​ស្បែកជើង នៅ​លើ​ដី​ពណ៌ប្រផេះ។ ស្នាម​ស្បែកជើង​នោះ គឺ​ដាន​ជើង​ដែល​អវកាសយានិក ប៊ូស អាល់​ឌីន(Buzz Aldrin) បាន​បន្សល់​ទុក នៅ​លើ​ស្ថាន​ព្រះ​ចន្ទ កាលពី​ឆ្នាំ១៩៦៩។ អ្នក​វិទ្យាសាស្ត្រ​បាន​មានប្រសាសន៍​ថា ស្នាម​ស្បែកជើង​នោះ នៅ​មាន​នៅ​លើ​ស្ថាន​ព្រះចន្ទ​ដដែល ដោយ​គ្មាន​ការប្រែប្រួល ចាប់តាំងពី​ឆ្នាំ​នោះ​មក។ ដោយសារ​នៅ​ស្ថាន​ព្រះចន្ទ​គ្មាន​ខ្យល់​បក់ ឬ​ទឹក នោះ​គ្មាន​ការ​សឹក​រីក​រិល​កើតឡើង​នៅ​ទីនោះ​ទេ ដូចនេះ ការអ្វី​ក៏ដោយ​ដែលគេ​បាន​បន្សល់ទុក​នៅ​លើ​ផ្ទៃ​ខាងលើ​នៃ​ស្ថាន​ព្រះចន្ទ គឺ​នៅ​មាន​វត្ត​មាន​នៅ​ទីនោះ​ដដែល។ នេះ​ជា​រឿង​អស្ចារ្យ​ណាស់ តែ​យើង​នឹង​មាន​ចិត្ត​ស្ងើច​កាន់​តែ​ខ្លាំង ពេល​ដែល​យើង​បាន​ជញ្ជឹង​គិត អំពី​ព្រះ​វត្ត​មាន​ដ៏​ស្ថិតស្ថេរ​របស់​ព្រះ​ដែល​បាន​បង្កើត​ស្ថាន​ព្រះចន្ទ និង​របស់​សព្វសារពើ​មក។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​យ៉ាកុប​បាន​ចែងថា “គ្រប់​ទាំង​របស់​ដ៏​ល្អ ដែល​ព្រះ​ប្រទាន​មក និង​អស់ទាំង​អំណោយទាន​ដ៏​គ្រប់លក្ខណ៍ នោះ​សុទ្ធតែ​មក​ពី​ស្ថាន​លើ គឺ​មក​ពី​ព្រះវរបិតា​នៃ​ពន្លឺ ដែល​ទ្រង់​មិន​ចេះ​ប្រែប្រួល សូម្បីតែ​ស្រមោល​នៃ​សេចក្តី​ផ្លាស់​ប្រែ​ក៏​គ្មាន​ដែរ”(យ៉ាកុប ១:១៧)។ សាវ័ក​យ៉ាកុប​បាន​បង្រៀន ក្នុង​បរិបទ​នៃ​ទុក្ខ​លំបាក​របស់​យើង យ៉ាងដូច​នេះ​ថា “កាលណា​អ្នករាល់គ្នា​មាន​សេចក្តី​ល្បួង​ផ្សេងៗ នោះ​ត្រូវ​រាប់​ជា​សេចក្តី​អំណរ​សព្វគ្រប់​វិញ”(ខ.២)។ តើ​ហេតុអ្វី? ព្រោះ​ព្រះ​ដ៏​ធំ​ប្រសើរ ដែល​មិន​ចេះ​ប្រែប្រួល ស្រឡាញ់​យើង។ ក្នុង​ពេល​ដែល​យើង​មានទុក្ខ​លំបាក យើង​ចាំបាច់​ត្រូវ​នឹក​ចាំ​អំពី​ការ​ផ្គត់ផ្គង់​ដ៏​ជាប់លាប់​របស់​ព្រះអង្គ។ យើង​ក៏​អាច​នឹក​ចាំ​អំពី​បទចម្រៀង​ទំនុក​សកល មាន​ចំណង​ជើង​ថា “ទ្រង់​ស្មោះត្រង់​យ៉ាង​ក្រៃលែង” ដែល​មានទំនុក​ច្រៀង​ដូចនេះ​ថា…

Read article