ងាកមករកផ្លូវរបស់ព្រះអង្គវិញ
ទ្រង់ក៏ស្គាល់ផ្លូវដែលឯងបានដើរក្នុងទីរហោស្ថានសំបើមនេះផង ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯង ទ្រង់បានគង់នៅជាមួយនឹងឯង អស់រវាង៤០ឆ្នាំនេះ ហើយឯងគ្មានខ្វះខាតអ្វីឡើយ។ ចោទិយកថា ២:៧ ឧបមាថា អ្នកកំពុងធ្វើដំណើរនៅតំបន់និរតី នៃសហរដ្ឋអាមេរិក ពីទីក្រុងវ៉ាយ(Why ប្រែថា ហេតុអ្វី) រដ្ឋអារីហ្សូណា។ ហើយក៏បានទៅរដ្ឋផ្សេងទៀត ដោយឆ្លងកាត់ ទីក្រុងអាន់សឺធិន(Uncertain ប្រែថា មិនច្បាស់លាស់) រដ្ឋតិចសាស់។ បត់ទៅតំបន់ឥសាន អ្នកត្រូវឈប់សម្រាក នៅទីក្រុងឌីសម៉ល(Dismal ប្រែថា គួរឲ្យព្រួយបារម្ភ) រដ្ឋធេនេស៊ី។ ទីបំផុតអ្នកទៅដល់គោលដៅរបស់អ្នក នៅទីក្រុងភែននិក(Panic ប្រែថាតក់ស្លត់) រដ្ឋភែនស៊ីលវែនា។ បើអ្នកបើកបរបន្តិចទៀត ប្រហែល៦ម៉ោង អ្នកអាចទៅដល់ទីក្រុងអាស៊ួរិន(Assurance ប្រែមកថា មានភាពជឿជាក់) នៅភាគខាងលិចរដ្ឋវើជីនា។ តំបន់ទាំងនោះសុទ្ធតែមានឈ្មោះចម្លែកៗ តែជាទីកន្លែងពិត ក្នុងទឹកដីអាមេរិក ទោះអ្នកមិនទំនងជាធ្វើដំណើរកាត់តាមតំបន់ទាំងនោះឬអត់ក៏ដោយ។ ជួនកាល ការធ្វើដំណើរនៃជីវិតមានអារម្មណ៍ដូចនេះឯង។ យើងក៏ងាយនឹងប្រៀបធៀបជីវិតយើង ទៅនឹងជីវិតដ៏ពិបាករបស់ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល ក្នុងវាលរហោស្ថាន(ចោទិយកថា ២:៧)។ ការរស់នៅអាចមានការពិបាកជាច្រើន។ ប៉ុន្តែ តើយើងបានសង្កេតឃើញចំណុចដូចគ្នាដទៃទៀតទេ? យើងទៅតាមផ្លូវរបស់យើង ដោយងាកបែរចេញពីផ្លូវព្រះ(១:៤២-៤៣)។ ជាញឹកញាប់ យើងច្រើនតែរអ៊ូរទាំអំពីការខ្វះខាតរបស់យើង មិនខុសពីពួកអ៊ីស្រាអែលឡើយ(ជនគណនា…
Read article
