ពេលដែលព្រះទ្រង់មិនបានសម្រេចព្រះទ័យដែលទ្រង់បានបង្ហាញ
គេមិនព្រមស្តាប់តាមឪពុកទេ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យនឹងប្រហារជីវិតគេចោល។(១សាំយ៉ូអែល ២:២៥) ពួកកូនប្រុសរបស់លោកអេលីមិនព្រមស្តាប់បង្គាប់តាមគាត់ ពេលដែលគាត់ស្តីបន្ទោសពួកគេ ដោយសារពួកគេបានប្រព្រឹត្តអំពើបាប។ បទគម្ពីរនេះ បានផ្តល់ឲ្យនូវការបង្រៀនបីយ៉ាង សម្រាប់ជីវិតយើង។ ១) មនុស្សអាចប្រព្រឹត្តអំពើបាបអស់ពេលយ៉ាងយូរ និងធ្ងន់ធ្ងរយ៉ាងខ្លាំង ដល់ថ្នាក់ព្រះអម្ចាស់នឹងមិនប្រទានការប្រែចិត្ត។ ហេតុនេះហើយបានជាសាវ័កប៉ុលបានប្រើយើង ឲ្យប្រដៅតម្រង់អ្នកដែលបានប្រព្រឹត្តបាបយ៉ាងដូចនោះ “ក្រែងព្រះទ្រង់នឹងបណ្តាលឲ្យគេប្រែចិត្ត” តែគាត់មិនបានថា ព្រះអង្គ “មុខជាប្រទានគេនូវការប្រែចិត្ត”នោះឡើយ(២ធីម៉ូថេ ២:២៥)។ ជីវិតដែលរស់នៅក្នុងអំពើបាប អាច“ហួសពេល” ដែលត្រូវប្រែចិត្ត។ គឺដូចដែលបទគម្ពីរហេព្រើរ ១២:១៧ បានចែងអំពីលោកអេសាវថា “ទោះបើគាត់ខំស្វែងរក ទាំងស្រក់ទឹកភ្នែកក៏ដោយ គង់តែរកផ្លូវប្រែចិត្តមិនឃើញទេ”។ គាត់បានហួសពេល មិនអាចប្រែចិត្តបាន។ ការនេះមិនមានន័យថា បុគ្គលដែលពិតជាបានប្រែចិត្ត បន្ទាប់ពីបានរស់នៅក្នុងអំពើបាបពេញមួយជីវិត មិនអាចឲ្យព្រះទ្រង់សង្រ្គោះនោះទេ។ ពួកគេពិតជាអាច ហើយនឹងបានសង្រ្គោះ។ ព្រះទ្រង់មានសេចក្តីមេត្តាកុរណា លើសពីការរំពឹងគិតរបស់យើង។ ចូរយើងនឹកចាំ អំពីចោរដែលជាប់ឆ្កាង ជាមួយព្រះយេស៊ូវ។ កាលនោះ ព្រះអង្គបានមានបន្ទូលទៅគាត់ថា “ខ្ញុំប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា ថ្ងៃនេះ អ្នកនឹងនៅក្នុងស្ថានបរមសុខជាមួយនឹងខ្ញុំដែរ”(លូកា ២៣:៤៣)។ ២) ជួនកាល ព្រះទ្រង់បានបន្តអនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សដែលកំពុងប្រព្រឹត្តបាប នៅបន្តការប្រព្រឹត្តរបស់ខ្លួនទៀត។ គឺដូចមានសេចក្តីចែងថា “គេមិនព្រមស្តាប់តាមឪពុកទេ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យនឹងប្រហារជីវិតគេចោល”។…
Read article