ការឆ្លើយតប ដោយការដឹងគុណ
ដានីយ៉ែល ៦:១-១០ លោកលុតជង្គង់ចុះអធិស្ឋាន ហើយអរព្រះគុណដល់ព្រះរបស់លោក១ថ្ងៃ៣ដង ដូចជាកាលពីមុន។ ដានីយ៉ែល ៦:១០ លោកធីម៉ូថេ(Timothy) ជានាវិកជនជាតិអូស្ត្រាលី ដែលបានរស់ដោយសារសាច់ត្រីឆៅ និងទឹកភ្លៀងតែម្នាក់ឯង អស់រយៈពេល៣ខែ។ ទូកក្តោងរបស់គាត់បានខូចដោយសារខ្យល់ព្យុះ ហើយបានរសាត់អណ្ដែតក្នុងមហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិក ចម្ងាយជិត២ពាន់គីឡូម៉ែត្រពីឆ្នេរសមុទ្រ។ ប៉ុន្តែ ក្រោយមក ពួកនាវិកនៅលើទូកនេសាទរបស់ជនជាតិម៉ិចស៊ីកូ ដែលកំពុងនេសាទត្រីធូណា បានប្រទះឃើញទូកក្តោងរបស់គាត់ ដែលបានខូចនោះ ហើយក៏ជួយសង្គ្រោះគាត់។ ក្រោយមក បុរសស្គមស្គាំង និងទ្រោមខ្លួនដោយសារអាកាសធាតុដ៏កាចសាហាវ ក៏បានប្រកាសថា “ខ្ញុំពិតជាចង់ថ្លែងអំណរគុណក្រៃលែង ចំពោះកាពីទែនរបស់ទូកនេសាទ និងក្រុមហ៊ុននេសាទ ដែលបានសង្គ្រោះជីវិតខ្ញុំ”។ លោកធីម៉ូថេ បានថ្លែងអំណរគុណ បន្ទាប់ពីគាត់បានឆ្លងកាត់ទុក្ខវេទនានៅកណ្តាលមហាសមុទ្រ ប៉ុន្តែ ហោរាដានីយ៉ែលបានបង្ហាញចេញនូវចិត្តដែលដឹងគុណព្រះអម្ចាស់ នៅមុនពេល នៅក្នុងពេល និងនៅក្រោយពេលដែលគាត់ជួបរឿងវិបត្តិ។ គាត់ត្រូវគេនិរទេស ទៅទីក្រុងបាប៊ីឡូនពីនគរយូដា ជាមួយពូជអំបូរយូដាដទៃទៀត(ដានីយ៉ែល ១:១-៦)។ ប៉ុន្តែ ក្រោយមក គាត់ក៏បានឡើងកាន់មុខតំណែងធំ ដែលធ្វើឲ្យពួកនាម៉ឺនដទៃទៀតច្រណែនឈ្នានីស ហើយចង់ឲ្យគេសម្លាប់គាត់(៦:១-៧)។ ពួកសត្រូវរបស់គាត់ ក៏បានទៅគាល់អធិរាជនៃចក្រភពបាប៊ីឡូន ដើម្បីសូមឲ្យទ្រង់ចេញច្បាប់ ដែលចែងថា នរណាក៏ដោយដែលអធិស្ឋានទៅរកព្រះណាមួយ នឹងត្រូវគេកាត់ទោស ដោយបោះចូលទៅក្នុងរូងសឹង(ខ.៧)។ នៅពេលនោះ…
Read article
