Jennifer Benson Schuldt

You are here:
ការ​ចែក​ចាយ​អំពី​ភាព​ឆេះឆួល​ចំពោះ​ព្រះគ្រីស្ទ

រ៉ូម ១២:៩-១៦ ខាង​ឯ​សេចក្តី​ឧស្សាហ៍ នោះ​កុំ​ឲ្យ​ខ្ជិល​ឡើយ ខាងឯ​វិញ្ញាណ នោះ​ក៏ចូរ​ព្យាយាម​ចុះ ដោយខំ​ប្រឹង​បំរើ​ព្រះអម្ចាស់​។ រ៉ូម ១២:១១ កាល​យើង​បាន​ជួប​លោក​ហេនរី(Henry) ជា​អ្នក​ជិត​ខាង ​លើក​ដំបូង គាត់​បាន​ដក​ព្រះ​គម្ពីរ​ចាស់​ដាច់​រហែក​មួយ​ក្បាល ចេញពី​កាបូប​ដែល​គាត់​តែងតែ​ស្ពាយ​ជា​ប្រចាំ​។ គាត់​មើល​មក​យើង​ដោយ​ទឹក​មុខ​រីករាយ ហើយ​សួរ​យើង​ថា តើ​យើង​ចង់​ជជែក​គ្នា​ជាមួយ​គាត់ អំពី​ព្រះ​គម្ពីរ​ដែរ​ឬ​ទេ​។ យើង​ក៏​បាន​ងក់​ក្បាល ហើយ​គាត់​ក៏​បាន​បើក​ទៅ​កាន់​ទំព័រ​ដែល​គាត់​បាន​គូស​ចំណាំ​នៅ​លើ​ខ​គម្ពីរ​មួយ​ចំនួន​។ គាត់​ក៏បាន​បង្ហាញ​សៀវភៅ​កត់​ត្រា​មួយ​ក្បាល ដែល​គាត់​បាន​កត់ទុក​អំពី​អ្វី​ដែល​គាត់​រៀន​បាន​ពី​ព្រះ​គម្ពីរ ហើយក៏​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា គាត់​បាន​បង្កើត​មេ​រៀន​ក្នុង​កុំព្យូទ័រ ដែល​មាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ឯកសារយោង​ដទៃ​ទៀត​។ លោក​ហេនរី​ក៏​បាន​ចែក​ចាយ អំពី​ពេល​ដែល​គាត់​បាន​ចេញពី​ស្ថានភាព​គ្រួសារ​ដ៏​ពិបាក ហើយ​បន្ទាប់មក កាល​គាត់​កំពុង​ស្ថិត​ក្នុង​ស្ថាន​ភាព​ឯកោ និង​ពិបាក​បំផុត គាត់​ក៏​បាន​ទទួលយក​ការ​សុគត និង​ការ​មាន​ព្រះ​ជន្ម​ឡើង​វិញ​របស់​ព្រះយេស៊ូវ ធ្វើ​ជា​មូលដ្ឋាន​គ្រឹះ​នៃ​សេចក្តី​ជំនឿ​របស់​គាត់(កិច្ចការ ៤:១២)។ ជីវិត​គាត់​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ ខណៈ​ពេល​ដែល​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បាន​ជួយ​គាត់ ឲ្យ​ដើរ​តាម​គោលការណ៍​របស់​ព្រះ​គម្ពីរ​។ ទោះ​លោក​ហេនរី​បាន​ថ្វាយ​ជីវិត​គាត់​ដល់​ព្រះអង្គ​កាល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​មុន​ក៏​ដោយ ក៏​ភាព​ក្លៀវក្លា​របស់​គាត់​នៅតែ​ថ្មី​ជានិច្ច ហើយ​បាន​នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​ប៉ះ​ពាល់​ចិត្ត​ណាស់​។ ភាព​ឧស្សាហ៍​របស់​លោក​ហេនរី​បាន​បណ្តាល​ចិត្ត​ខ្ញុំ ជា​អ្នក​ដើរ​តាម​ព្រះយេស៊ូវ​អស់​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ ឲ្យ​ពិចារណា​អំពី​ភាព​ឆេះឆួល​ខាង​វិញ្ញាណ​របស់​ខ្ញុំ​ផង​ដែរ​។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បង្រៀន​យើង​ថា “ខាង​ឯសេចក្តី​ឧស្សាហ៍ នោះ​កុំ​ឲ្យ​ខ្ជិល​ឡើយ ខាង​ឯ​វិញ្ញាណ នោះ​ក៏​ចូរ​ព្យាយាម​ចុះ ដោយ​ខំ​ប្រឹង​បំរើ​ព្រះអម្ចាស់”(រ៉ូម ១២:១១)។ ការ​បង្រៀន​នេះ​មិន​ពិបាក​ឲ្យ​យើង​អនុវត្តន៍​តាម​ទេ បើសិន​ជា​យើង​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ព្រះ​បន្ទូល​កែ​ប្រែ​យើង ឲ្យ​មាន​អាកប្ប​កិរិយា ដែល​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ សម្រាប់​ការ​គ្រប់​យ៉ាង…

Read article
គំរូ​នៃ​ការ​បន្ទាប​ខ្លួន ដោយ​ការ​លះបង់

ភីលីព ២:១-៨ គឺ​ទ្រង់​បាន​លះបង់​ព្រះអង្គ​ទ្រង់ មក​យក​រូប​ភាព​ជា​បាវ​បំរើ​វិញ ព្រម​ទាំង​ប្រសូត​មក​មាន​រូប​ជា​មនុស្ស​ផង​។ ភីលីព ២:៧ បន្ទាប់ពី​ការ​ប្រកួត​ចប់ កីឡាករ​បាល់​បោះ​មហាវិទ្យាល័យ​ដ៏​ល្បី​ល្បាញ​ម្នាក់ មិន​បាន​ចេញ​ទៅណា​ទេ​។ គាត់​បាន​ជួយ​អ្នក​បោស​សម្អាត​រើស​សម្បក​ដប និង​កញ្ចប់​អាហារ​ដែល​ទស្សនិកជន​បាន​ចោល​ នៅ​កន្លែង​អង្គុយ។ ពេល​ដែល​អ្នក​គាំទ្រ​របស់​គាត់​ម្នាក់​បាន​បង្ហោះ​វីដេអូ​សកម្មភាព​របស់​គាត់ មាន​មនុស្ស៨ម៉ឺន​នាក់​បាន​មើល​វីដេអូ​នោះ​។ ក្នុង​ចំណោម​ពួកគេ មាន​មនុស្ស​ម្នាក់​សរសេរ​ថា “យុវជន​ម្នាក់​នេះ ស្ថិត​ក្នុង​ចំណោម​មនុស្ស​ដែល​បន្ទាប​ខ្លួន​បំផុត ដែល​អ្នក​ធ្លាប់​បាន​ជួប​ក្នុង​ជីវិត​អ្នក”។ សម្រាប់​កីឡាករ​បាល់បោះ​ម្នាក់​នេះ ការ​ចេញទៅ​ជាមួយ​ក្រុម​របស់​ខ្លួន ដើម្បី​អបអរ​ជ័យ​ជម្នះ​ក្នុង​ការ​ប្រកួត គឺ​មាន​ភាព​ងាយ​ស្រួល​ជាង​ការ​ដើរ​រើស​សំរាម​។ តែ​ផ្ទុយ​ទៅវិញ គាត់​បាន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ធ្វើ​កិច្ចការ​ដ៏​ពិបាក​ដែលគេ​រាល់​គ្នា​មើល​រំលង​។ ព្រះយេស៊ូវ​ក៏បាន​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ការ​បន្ទាប​ខ្លួន​ ដោយ​ព្រះអង្គ​បាន​លះបង់​កន្លែង​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់ ក្នុង​នគរ​ស្ថាន​សួគ៌ ដើម្បី​ទទួលយក​តួនាទី​ជា​អ្នក​បម្រើ​នៅ​លើ​ផែនដី(ភីលីព ២:៧)។ ព្រះអង្គ​បាន​ស្ម័គ្រ​ព្រះទ័យ​បន្ទាប​ព្រះ​កាយ​ចុះ ដើម្បី​យើង​រាល់​គ្នា​។ ព្រះ​រាជ​កិច្ច​របស់​ព្រះ​អង្គ​នៅ​លើ​ផែនដី​ក៏បាន​រាប់​បញ្ចូល​ការ​បង្រៀន ការ​ប្រោស​ជំងឺ និង​ការ​ស្រឡាញ់​មនុស្ស​ទាំង​អស់ ហើយ​បេសកកម្ម​ធំ​បំផុត​របស់​ព្រះអង្គ គឺ​ការ​សុគត និង​មាន​ព្រះ​ជន្ម​រស់​ឡើង​វិញ ដើម្បី​សង្គ្រោះ​ពួកគេ​ឲ្យ​រួច​ពី​បាប​។ ទោះ​គំរូ​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ​អាច​បណ្តាល​ចិត្ត​យើង​ឲ្យ​រើស​សំរាម ជូត​សម្អាត​តុ ឬ​លើក​អាហារ​ឲ្យ​គេ តែ​គំរូ​ព្រះអង្គ​មាន​អំណាច​បំផុត​ក្នុង​ជីវិត​យើង នៅ​ពេលណា​យើង​កែ​ប្រែ​អាកប្ប​កិរិយា​របស់​យើង ចំពោះ​អ្នក​ដទៃ​។ ការ​បន្ទាប​ខ្លួន​ពិត​ប្រាកដ គឺជា​លក្ខណៈ​សម្បត្តិ​នៅ​ខាង​ក្នុង ដែល​មិន​គ្រាន់​តែ​កែ​ប្រែ​សកម្មភាព​របស់​យើង​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ តែ​ក៏​កែ​ប្រែ​ចិត្ត​គំនិត​យើង​ផង​ដែរ​។ គំរូ​របស់​ព្រះអង្គ​បាន​បណ្តាល​ចិត្ត​យើង​ឲ្យ ចេះ​ឲ្យ​តម្លៃ​អ្នក​ដទៃ​លើស​ខ្លួនឯង(ខ.៣)។ លោក​អេនឌ្រូ មួរេយ(Andrew Murray)…

Read article
ការកម្សាន្តចិត្ត ក្នុងសម្លេងខ្សិបៗ

យ៉ូប ២៦:៧-១៤ យើង​ឮ​និយាយ​ពី​ទ្រង់ ជា​សំឡេង​ខ្សាវៗ​យ៉ាងណា​ទៅ​។ យ៉ូប ២៦:១៤ ជញ្ជាំង​ខ្សឹប ក្នុង​ស្ថានីយ​រថភ្លើង​គ្រេន ស៊ែន​ត្រូល ក្នុង​ទីក្រុង​ញូយ៉ក គឺ​ជាទី​កន្លែង​ស្ងប់​ស្ងាត់​មួយ ក្នុង​តំបន់​ដ៏​អ៊ូអរ​។ កន្លែង​ពិសេស​នេះ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​មនុស្ស​ទំនាក់​ទំនង​គ្នា​ដោយ​សម្លេង​ខ្សឹប​ៗ ចម្ងាយ​ប្រហែល១០ម៉ែត្រពី​គ្នា​។ ពេល​ដែល​មនុស្ស​ម្នាក់​ឈរ​នៅ​ជើង​សរសេរ​ដែល​ទ្រ​ពិដាន​មាន​រាងកោង​មូល​ទៅ​លើ ហើយ​និយាយ​ខ្សឹប​ៗ​ដាក់​ជញ្ជាំង​នៅ​ជាប់​សរសរ​នោះ រលក​សម្លេង​របស់​គាត់​នឹង​រត់​ឡើង​ទៅលើ តាម​ពិដាន​ថ្ម​ដែល​មាន​រាងកោង​នោះ ទៅ​រក​អ្នក​ស្តាប់​ម្នាក់​ទៀត នៅ​សសរ​ម្ខាង​ទៀត​។ លោក​យ៉ូប​បានឮ​សម្លេង​ខ្សឹប ពេល​ដែល​ជីវិត​គាត់​មាន​ពេញ​ដោយ​សម្លេង​រំខាន និង​សោក​នាដកម្ម នៃ​ការ​បាត់បង់​អ្វីៗ​គ្រប់​យ៉ាង(យ៉ូប ១:១៣-១៩ ២:៧)។ មិត្ត​ភក្តិ​គាត់​បាន​បញ្ចេញ​យោបល់​ឮ​ៗ ឲ្យ​គាត់​ស្តាប់ ហើយ​សេចក្តី​អំពល់​បាន​ឈ្លានពាន​ចូល​ក្នុង​ផ្នែក​នីមួយៗ​នៃ​ជីវិត​គាត់​។ តែ​ភាព​អស្ចារ្យ​នៃ​ធម្មជាតិ បាន​និយាយ​មក​កាន់​គាត់​យ៉ាង​ស្រទន់ អំពី​ព្រះ​ចេស្ដា​របស់​ព្រះអម្ចាស់​។ សម្រស់​នៃ​ផ្ទៃ​មេឃ អាថ៌កំបាំង​នៃ​ផែនដី ដែល​មាន​ក្នុង​លំហ​អាកាស និង​ស្ថេរ​ភាព​នៃ​ជើង​មេឃ បាន​រំឭក​លោក​យ៉ូប​ថា ពិភពលោក ស្ថិត​ក្នុង​ព្រះ​ហស្ត​ព្រះអង្គ(២៦:៧-១១)។ សូម្បីតែ​ទឹកស​មុទ្រ​ដែល​កក្រើក​រំពើក និង​សម្លេង​ផ្គរ​លាន់​ក៏បាន​នាំ​ឲ្យ​គាត់​ពោល​ថា “មើល ការ​ទាំង​នេះ​គ្រាន់តែ​ជា​កិច្ច​ខាង​ក្រៅ​របស់​ទ្រង់​ទេ ហើយ​យើង​ឮ​និយាយ​ពី​ទ្រង់ ជា​សំឡេង​ខ្សាវៗ​យ៉ាងណា​ទៅ”(ខ.១៤)។ បើសិន​ជា​ភាព​អស្ចារ្យ​នៃ​ពិភពលោក គឺ​តំណាង​ឲ្យ​សមត្ថភាព​តែមួយ​ភាគ​តូច​របស់​ព្រះអង្គ នោះ​យើង​អាច​ដឹង​ច្បាស់​ថា ព្រះអង្គ​មាន​អំណាច​លើស​ពី​លទ្ធ​ភាព​ដែល​យើង​អាច​យល់​បាន​។ ក្នុង​ពេល​ដែល​ជីវិត​មាន​ភាព​ខ្ទេច​ខ្ទាំ ការ​គិត​អំពី​ភាព​អស្ចារ្យ​នៃ​ព្រះ​ចេស្ដា​ព្រះអង្គ អាច​នាំមក​នូវ​ការ​កម្សាន្ត​ចិត្ត​យើង ឲ្យ​មាន​សង្ឃឹម​ឡើង​។ ព្រះ​ទ្រង់​អាច​ធ្វើ​អ្វីៗ​គ្រប់​យ៉ាង រាប់​បញ្ចូល​ទាំង​ការ​អ្វី​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ធ្វើ…

Read article
ការរចនាដ៏ប្រណិតរបស់ព្រះអង្គ

លោកុប្បត្ដិ ១:១៤-២៣ ព្រះ​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា “ចូរ​ឲ្យ​មាន​មច្ឆា​ជាតិ​រវើក​នៅ​ក្នុង​ទឹកជា​បរិបូរ និង​បក្សី​ជាតិ​ហើរ​លើ​ដី​នៅ​នា​អាកាស”។ លោកុប្បត្ដិ ១:២០ អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​អន្តរជាតិ​មួយ​ក្រុម​បាន​បង្កើត​ដ្រូន ឬ​យន្តហោះ​គ្មាន​មនុស្ស​បើក​តូច​មួយ ដែល​ចេះ​ទទះ​ស្លាប់ តាម​គំរូ​របស់​សត្វ​ត្រចៀកកាំ​។ សត្វ​ត្រចៀកកាំ​អាច​ហោះ​ហើរ ដោយ​ល្បឿន១៤០គីឡូម៉ែត្រ​ក្នុង​មួយ​ម៉ោង ហើយ​អាច​សំកាំង ហោះ​ដាំ​ក្បាល​ចុះ​មក​ក្រោម ហើយ​បត់​ចុះ​ឡើង​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស ហើយ​ក៏​អាច​ឈប់​ភ្លាមៗ​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ដ្រូន​ដែលគេ​បាន​ផលិត​ឲ្យ​ចេះ​ហោះ​ដូច​សត្វ​ត្រចៀក​កាំ​នោះ មិន​មាន​សមត្ថភាព​ដូច​សត្វ​ត្រចៀក​កាំ​ឡើយ​។ អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​ម្នាក់​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា សត្វ​បក្សី​មាន​សាច់ដុំ​ជា​ច្រើន​ប្រភេទ ដែល​ជួយ​ឲ្យ​ពួកវា​អាច​ហោះ​ហើយ​បាន​លឿន អាច​បត់​ស្លាប ហើរ​បង្វិល​ខ្លួន និង​បើក​ស្លាប​ឲ្យ​ធំ​សំកាំង​ខ្លួន​នៅ​លើ​អាកាស ដើម្បី​សន្សំ​ថាមពល​របស់​ពួកវា​។ គាត់​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា ការ​ប្រឹង​ប្រែង​របស់​ក្រុម​ការងារ​របស់​គាត់ អាច​ផលិត​ដ្រូន​នោះ ដោយ​យក​គំរូ​បាន​ការហោះហើរ​របស់​សត្វ​ត្រចៀកកាំ បាន​តែ​១០​ភាគរយ​ប៉ុណ្ណោះ​។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​សមត្ថភាព​ដ៏​អស្ចារ្យ​គ្រប់​ប្រភេទ ដល់​សត្វ​ទាំងអស់​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​បង្កើត​ក្នុង​ពិភពលោក​។ ការ​សង្កេត​មើល​ពួកវា និង​ពិចារណា អំពី​សមត្ថភាព និង​ចារិក​លក្ខណៈ​របស់​ពួកវា អាច​ក្លាយ​ជា​ប្រភព​នៃ​ប្រាជ្ញា​សម្រាប់​យើង​។ ឧទាហរណ៍ សត្វ​ស្រមោច​បង្រៀន​យើង អំពី​ការ​សន្សំ​ស្បៀង​អាហារ សត្វ​ទន្សាយ​ថ្ម​បាន​បង្ហាញ​យើង​អំពី​តម្លៃ​នៃ​ការ​ស្វែងរក​ជម្រក ដែល​អាច​ពឹង​ផ្អែក​បាន ហើយ​សត្វ​កណ្តូប​មាន​កម្លាំង​ខ្លាំង​ដោយសារ​ការ​សាមគ្គី​គ្នា(សុភាសិត ៣០:២៥-២៧)។ ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​ប្រាប់​យើង​ថា “ទ្រង់​បាន​តាំង​លោកីយ៍​ឡើង ដោយសារ​ប្រាជ្ញា​របស់​ទ្រង់”(យេរេមា ១០:១២) ហើយ​នៅ​ចុង​បញ្ចប់​នៃ​ជំហាន​នីមួយៗ​នៃ​ដំណើរ​ការ​នៃ​ការ​បង្កើត​របស់​ព្រះអង្គ ព្រះអង្គ​បាន​មាន​បន្ទូល​បញ្ជាក់​ថា ការ​អ្វី​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ធ្វើ​គឺ​សុទ្ធតែ “ល្អ”(លោកុប្បត្តិ ១:៤,១០,១២,១៨,២១,២៥,៣១)។…

Read article
ចុះចូលនឹងការដឹកនាំរបស់ព្រះវិញ្ញាណ

សូមអាន : យ៉ាកុប ៣:២-១១ តែឯអណ្តាត​វិញ នោះ​គ្មាន​អ្នកណា​អាច​នឹង​ផ្សាំង​បាន​ឡើយ​។ យ៉ាកុប ៣:៨ ខ្យល់​ដែល​បក់​មក​មាន​ក្លិន​ក្រោល​សត្វ និង​ស្រូវ​សាឡី​សម្រាប់​សត្វ​សេះ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​កំពុង​ឈរ នៅ​កន្លែង​ដែល​មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ​ឈ្មោះ មីស៊ែល(Michelle) កំពុង​បង្រៀន​កូន​ស្រី​ខ្ញុំ​អំពី​របៀប​ជិះ​សេះ​។ កូន​សេះ​របស់​មីស៊ែល​បាន​ហា​រមាត់​ឡើង ខណៈ​ពេល​ដែល​នាង​កំពុង​បង្ហាញ​របៀប​ដាក់​បង្ហៀរ​នៅ​ក្នុង​មាត់​របស់​វា​។ មីស៊ែល​ក៏​បាន​បត់​ខ្សែ​បង្ហៀរ​មកដល់​ខាង​ក្រោយ​ត្រចៀក​របស់​វា ហើយក៏​បាន​ពន្យល់​ថា បង្ហៀរ​សំខាន់​ណាស់ ព្រោះ​វា​ជួយ​អ្នក​ជិះ​សេះ ឲ្យ​អាច​បន្ថយ​ល្បឿន​របស់​សេះ ហើយ​បត់​វា​ទៅ​ឆ្វេង ឬ​ទៅ​ស្តាំ​បាន​។ បង្ហៀរ​របស់​សត្វ​សេះ​តូច​ទេ តែ​មាន​សារៈសំខាន់ មិន​ខុស​ពី​អណ្តាត​របស់​យើង​ទេ​។ គឺ​សុទ្ធតែ​មាន​ឥទ្ធិពល​ខ្លាំង​មក​លើ​អ្វី​ដែល​ធំ និង​មាន​អំណាច​។ គឺ​ដូច​ដែល​បង្ហៀរ​មាន​អំណាច​មក​លើ​សត្វ​សេះ ហើយ​អណ្តាត​មាន​អំណាច​មក​លើ​ពាក្យ​សម្តី​របស់​យើង(យ៉ាកុប ៣:៣,៥)។ ពាក្យ​សម្តី​របស់​យើង​អាច​បន្លឺ​ចេញ​មក ទៅតាម​ទិសដៅ​ខុស​គ្នា​។ “ដោយសារ​អណ្តាត នោះ​យើង​សរសើរ​ដំកើង​ដល់​ព្រះអម្ចាស់​ដ៏​ជា​ព្រះវរបិតា​ផង ហើយ​ដាក់​បណ្តាសា​ដល់​មនុស្ស ដែល​កើតមក​តាម​រូប​អង្គ​ព្រះ​ផង”(ខ.៩)។ គួរ​ឲ្យ​សោក​ស្តាយ​ណាស់ ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​ដាស់តឿន​យើង​ថា យើង​ពិបាក​គ្រប់​គ្រង​ពាក្យ​សម្តី​របស់​យើង​ខ្លាំង​ណាស់ ព្រោះ​ពាក្យ​សម្តី​ចេញពី​ចិត្ត​របស់​យើង(លូកា ៦:៤៥)។ តែ​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ ដ្បិត​ព្រះ​វិញ្ញាណ​របស់​ព្រះអង្គ ដែល​គង់នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​អ្នកជឿ​ម្នាក់ៗ ជួយ​យើង​មាន​ភាព​អត់​ធ្មត់ ស្លូតបូត និង​ដឹង​ខ្មាត(កាឡាទី ៥:២២-២៣)។ ពេលណា​យើង​ចុះ​ចូល​នឹង​ការ​ដឹកនាំ​របស់​ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ចិត្ត​របស់​យើង​ក៏បាន​ផ្លាស់​ប្រែ ហើយ​ការ​និយាយ​ស្តី​របស់​យើង​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ផង​ដែរ​។ ការ​ប្រទេច​ផ្តាសា​ក៏បាន​ប្រែ​ជា​ការ​សរសើរ​ដំកើង​។ ការ​និយាយ​កុហក​ក៏​ប្រែ​ជា​ការ​និយាយ​តែ​ការ​ពិត​។ ការរិះគន់​ក៏​បាន​កែ​ប្រែ​ជា​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​។…

Read article
ព្រះអង្គគង់នៅជាមួយគ្រប់ពេលវេលា

សូមអាន អេសាយ ៤៦:៤-៧ អើ​អញ​នឹង​បី ហើយ​នឹង​ជួយ​ឯង​ឲ្យ​រួច​ផង​។ អេសាយ ៤៦:៤ បន្ទាប់ពី​ការ​វះ​កាត់​បាន​ទទួល​បរាជ័យ វេជ្ជ​បណ្ឌិត​បាន​ប្រាប់​អ្នក​ស្រី​យ៉ូអាន(Joan)ថា គាត់​ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​វះ​កាត់​ម្តង​ទៀត ក្នុងរយៈ​ពេល៥សប្តាហ៍​ខាង​មុខ​។ ពេល​វេលា​បាន​កន្លង​ផុត​ទៅ ការ​ថប់​បារម្ភ​មាន​ការ​កើន​ឡើង​កាន់តែ​ខ្លាំង​។ អ្នក​ស្រី​យ៉ូអាន និង​ស្វាមី​របស់​គាត់​មាន​វ័យ​ចាស់​ហើយ ហើយ​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​គាត់​ក៏​រស់នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​គាត់​ទៀត​។ ពួកគេ​ត្រូវ​បើក​បរ​ឡាន​ទៅ​កាន់​ទីក្រុង ដែល​ពួកគេ​មិន​ធ្លាប់​ស្គាល់ ហើយ​ចូល​មន្ទីរ​ពេទ្យ​ដែល​មាន​ប្រព័ន្ធ​ចុះ​ឈ្មោះ​ដ៏​ស្មុគ​ស្មាញ ហើយ​ពួកគេ​ត្រូវ​ទៅ​ទទួល​ការ​ប្រឹក្សា និង​ការ​ព្យាបាល​ពី​អ្នក​ជំនាញ​ម្នាក់​ទៀត​។ ទោះ​កាលៈទេសៈ​នេះ​ហាក់​ដូច​ជា​ពិបាក​លើស​លប់ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ថែរក្សា​ពួកគេ​។ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ពួកគេ​ធ្វើ​ដំណើរ​ឧបករណ៍​ជីភីអេស សម្រាប់​មើល​ផែនទី​ក៏​បាន​ខូច តែ​ពួកគេ​បាន​ទៅ​ដល់​មន្ទីរ​ពេទ្យ​ទាន់​ពេល​វេលា ព្រោះ​ពួកគេ​មាន​ផែនទី​ក្រដាស​។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​ប្រាជ្ញា​។ នៅ​មន្ទីរ​ពេទ្យ មាន​គ្រូ​គង្វាល​ម្នាក់​បាន​​មក​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​ពួកគេ ហើយ​ក៏​បាន​ជួយ​យក​អសារ​ពួកគេ​នៅពេល​ក្រោយ​ទៀត នៅ​ថ្ងៃ​នោះ​។ ព្រះ​ទ្រង់​ប្រទាន​ជំនួយ​។ បន្ទាប់ពី​ការ​វះ​កាត់​ហើយ អ្នក​ស្រី​យ៉ូអាន​បាន​ទទួល​ដំណឹង​ល្អ​ពី​មន្ទីរ​ពេទ្យ​ថា ការ​វះ​កាត់​បាន​ទទួល​ជោគជ័យ​។ យើង​មិន​តែងតែ​ទទួល​បាន​ការ​ប្រោស​ឲ្យ​ជា ឬ​ការ​ជួយ​សង្គ្រោះ​ពី​គ្រោះ​ថ្នាក់ ឲ្យ​បាន​គ្រប់​ពេល​ឡើយ តែ​ព្រះអង្គ​ស្មោះ​ត្រង់ ហើយ​តែងតែ​គង់នៅ​ជិត​មនុស្ស​ដែល​ងាយ​រង​គ្រោះ ទោះ​ពួកគេ​នៅ​ក្មេង មាន​វ័យ​ចាស់ ឬ​មាន​ភាព​ខ្វះ​ចន្លោះ​ខ្លាំង​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ​។ កាល​ប៉ុន្មាន​សតវត្សរ៍​មុន ពេល​ដែល​ការ​រស់នៅ​ជា​ឈ្លើយសឹក​ក្នុង​ចក្រ​ភព​បាប៊ីឡូន បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រជាជន​អ៊ីស្រាអែល​មាន​ការ​ចុះ​ខ្សោយ​កាន់តែ​ខ្លាំង ហោរា​អេសាយ​ក៏បាន​រំឭក​ពួក​គេ​ថា ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បី​ពួក​គេ​តាំង​ពី​ពេល​ពួកគេ​ចាប់​កំណើត ហើយក៏​នៅតែ​បន្ត​ថែរក្សា​ពួកគេ​។ គឺ​ដូច​ដែល​ព្រះអម្ចាស់​​មាន​បន្ទូល​តាមរយៈ​ហោរា​អេសាយ​ថា “រហូត​ដល់​ឯង​ចាស់​ជរា​ផង អញ​នឹង​បី​ឯង ដរាប​ដល់​ឯង​មាន​សក់ស គឺ​អញ​បាន​បង្កើត…

Read article
ធ្វើការដោយការអធិស្ឋាន

យ៉ូសាផាត​ទ្រង់​ក៏​ភ័យខ្លាច ហើយ​តាំង​ព្រះទ័យ​ស្វែងរក​ព្រះយេហូវ៉ា ទ្រង់​ប្រកាសប្រាប់​ឲ្យ​មានការ​តម​អត់ នៅ​ពេញ​ក្នុង​ស្រុក​យូដា។ ២របាក្សត្រ ២០:៣ ពេល​ដែល​កូនប្រុស​ខ្ញុំ​ត្រូវការ​ការ​ព្យាបាល ដោយ​ការវះកាត់​សន្លាក់ ខ្ញុំ​អរព្រះគុណ​ព្រះអង្គ ដែល​បាន​ប្រទាន​វេជ្ជបណ្ឌិត ដ៏​ល្អ សម្រាប់​ធ្វើការ​វះកាត់​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ។ វេជ្ជបណ្ឌិត​ដែល​ជិតដល់​ពេល​ចូលនិវត្តន៍​រូប​នោះ បាន​ធានា​យើង​ថា គាត់​បាន​ជួយ​ព្យាបាល​មនុស្ស​រាប់ពាន់​នាក់ ដែល​មាន​បញ្ហា​ដូច​កូនប្រុស​ខ្ញុំ​។ ជាង​នេះ​ទៅទៀត មុន​ពេល​គាត់​ចាប់ផ្តើម​ការវះកាត់ គាត់​បាន​អធិស្ឋាន សូម​ព្រះ​អង្គ​ប្រទាន​លទ្ធផល​ល្អ។ ហើយ​ខ្ញុំ​អរព្រះគុណ​ព្រះអង្គ ដែល​បាន​ប្រទាន​ពរ​ឲ្យ​ការវះកាត់​ជោគជ័យ។ ស្តេច​យ៉ូ​សា​ផា​ត ជា​អ្នកដឹកនាំ​ប្រទេស​ដែល​មានបទពិសោធន៍​បាន​អធិស្ឋាន​ផង​ដែរ ក្នុងអំឡុងពេល​ដែល​មាន​គ្រោះ​វិបត្តិ។ ប្រទេស​បី​បាន​រួមគ្នា​​ទាស់​នឹង​ទ្រង់ ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​លើកទ័ព​មក​វាយ​ប្រហារ​រាស្រ្ត​ទ្រង់។ ទោះ​ទ្រង់​មាន​បទ​ពិសោធន៍​ជាង​២​ទសវត្សរ៍​ក៏ដោយ ក៏​ទ្រង់​បានសម្រេច​ព្រះទ័យ​ទូល​សូម​ព្រះ​ទ្រង់​បង្ហាញ​ផ្លូវ។ ទ្រង់​ក៏បាន​អធិស្ឋាន​ថា “យើង​រាល់គ្នា​អំពាវនាវ​ដល់​ទ្រង់ ក្នុង​សេចក្តី​វេទនា​របស់​យើង នោះ​ទ្រង់​នឹង​ព្រម​ទទួល ហើយនឹង​ជួយសង្គ្រោះ​យើង” (២របាក្សត្រ ២០:៩)។ ទ្រង់​ក៏បាន​ទូល​សូម​ការដឹកនាំ​ពី​ព្រះអម្ចាស់ យ៉ាងដូច​នេះ​ថា “យើងខ្ញុំ​ក៏​មិនដឹង​ធ្វើ​ដូចម្តេច​ដែរ ប៉ុន្តែ​ភ្នែក​យើងខ្ញុំ​ទន្ទឹង​មើលតែ​ទ្រង់​ទេ”(ខ.១២)។ ការ​ដែល​ស្តេច​យ៉ូសាផាត​បន្ទាប​ខ្លួន ក្នុង​ការស្វែងរក​ដំណោះស្រាយ គឺ​បាន​បើក​ព្រះទ័យ​ទ្រង់​ ឲ្យ​ទទួល​ជំនួយ​ពី​ព្រះអម្ចាស់ ដែល​មាន​ដូចជា​ការ​លើកទឹកចិត្ត និង​ការធ្វើអន្តរាគមន៍​របស់​ព្រះអង្គ(ខ.១៥-១៧,២២)។ ទោះ​យើង​មានបទពិសោធន៍​ច្រើន នៅក្នុង​ផ្នែក​ណាក៏ដោយ ក៏​ការអធិស្ឋាន​សូម​ជំនួយ​ពី​ព្រះអង្គ ជួយ​យើង​មានទម្លាប់​ពឹងផ្អែក​លើ​ព្រះអង្គ។ គឺ​បាន​រំឭក​យើង​ថា ព្រះអង្គ​ជ្រាប​អំពី​បញ្ហា​របស់​យើង លើស​ពី​លទ្ធភាព​ដែល​យើង​អាច​ដឹង ហើយក៏​គ្រប់គ្រង​បញ្ហា​យើង​ទាំងស្រុង។ ការ​នេះ​ក៏បាន​ជួយ​យើង​ឲ្យ​មានការ​បន្ទាបខ្លួន…

Read article
កម្លាំងក្នុងភាពកម្សោយ

ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​គេឌាន​ថា ចំនួន​មនុស្ស​ដែល​នៅជា​មួយ​នឹង​ឯង មានគ្នាច្រើន​ពេក​ណាស់។ ពួក​ចៅហ្វាយ ៧:២ កាល​កូនប្រុស​ខ្ញុំ​មាន​អាយុ​ជិត៣ឆ្នាំ ខ្ញុំ​ត្រូវការ​ព្យាបាល​បញ្ហា​សុខភាព​របស់ខ្ញុំ ដោយ​ការវះកាត់ ដែល​ត្រូវ​ចំណាយពេល​យ៉ាង​ហោច​ណាស់​១ខែ ទំ​រាំ​តែ​ខ្ញុំ​ជាសះស្បើយ។ មុន​ពេល​ខ្ញុំ​ទទួលការ​វះកាត់ ខ្ញុំ​បាន​នឹកស្រមៃ​ថា ខ្លួន​ខ្ញុំ​កំពុង​គេង​នៅ​លើ​គ្រែ ខណៈ​ពេល​ដែល​ចាន​ប្រឡាក់​កំពុងតែ​គរ​ដូច​ភ្នំ ដោយ​គ្មាន​នរណា​ជួយ​លាង។ ខ្ញុំ​មិនដឹង​ថា ខ្ញុំ​អាច​ថែរក្សា​កូន​ដែល​នៅ​តូច ហើយ​រពឹស​ដោយ​របៀបណា​ទេ ហើយក៏​មិនដឹង​ថា ខ្ញុំ​អាច​ឈរ​ចម្អិន​អាហារ នៅមុខ​ចង្ក្រាន​ដោយ​របៀបណា​ដែរ។ ខ្ញុំ​មានការ​បារម្ភ​អំពី​ផលវិបាក ដែល​ភាព​កម្សោយ​របស់ខ្ញុំ មាន​មក​លើ​ជីវិត​របស់​គ្រួសារ​ខ្ញុំ។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​កាត់បន្ថយ​កម្លាំងទ័ព​របស់​លោក​គេឌាន ដោយ​ចេតនា មុន​ពេល​កងទ័ព​របស់​គាត់​ទៅ​តទល់​នឹង​ពួក​សាសន៍​ម៉ាឌាន។ ទីមួយ សម្រាប់​អ្នក​ដែល​មានការ​ភ័យខ្លាច ព្រះអង្គ​បើកឲ្យ​ពួក​គេ​ដកខ្លួន​ចេញ។ ពេលនោះ ពួក​ប្រុសៗ២ម៉ឺន២ពាន់​នាក់ បាន​វិលត្រឡប់​ទៅផ្ទះ​វិញ(ពួក​ចៅហ្វាយ ៧:៣)។ បន្ទាប់មក ក្នុងចំណោម​មនុស្ស​ដែល​នៅសល់១ម៉ឺន​នាក់ មានតែ​អ្នក​ដែល​បាន​ក្បង់ទឹក​នឹង​ដៃ​ផឹក​ប៉ុណ្ណោះ ដែល​ព្រះអង្គ​ឲ្យ​នៅជា​មួយ​លោក​គេឌាន។ ពេលនោះ មាន​ពួក​ប្រុសៗ​នៅ​សល់​តែ៣រយ​នាក់​ប៉ុណ្ណោះ តែ​ចំណុច​ខ្សោយ​នេះ​បាន​រារាំង​ពួក​អ៊ីស្រាអែល មិន​ឲ្យ​ពឹងផ្អែក​លើ​ខ្លួនឯង(ខ.៥-៦) ហើយ​មិន​អាច​អួត​ថា “ពួក​គេ​បាន​ជួយ​សង្រ្គោះ​ខ្លួនឯង”(ខ.២)។ នៅពេល​ខ្លះ យើង​មាន​អារម្មណ៍​ថា យើង​ខ្សោះ​អស់កម្លាំង។ ពេល​ណា​រឿង​នេះ​កើតឡើង​ចំពោះ​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ខ្ញុំ​ត្រូវការ​ព្រះយេស៊ូវ​ខ្លាំង​ប៉ុណ្ណា។ ព្រះអង្គ​បាន​ជួយ​ខ្ញុំ​ពី​ខាងក្នុង ដោយ​ការ​លើកទឹកចិត្ត​ពី​ព្រះវិញ្ញាណ​ព្រះអង្គ ហើយ​ជួយ​ខ្ញុំ​ពី​ខាងក្រៅ តាមរយៈ​ជំនួយ​របស់​មិត្ត​ភក្តិ និង​ក្រុម​គ្រួសារ។…

Read article
ព្រះហស្តព្រះបើកចំហជានិច្ច

បើ​យើង​លន់តួ​បាប​វិញ នោះ​ទ្រង់​មានព្រះហឫទ័យ​ស្មោះត្រង់ ហើយ​សុចរិត ប្រយោជន៍នឹង​អត់ទោស​បាប​ឲ្យ​យើង ហើយនិង​សំអាត​យើង ពី​គ្រប់​អំពើទុច្ចរិត​ទាំងអស់​ផង។ ១យ៉ូហាន ១:៩ មាន​ពេល​មួយ​ខ្ញុំ​បាន​មើលទៅ​ទូរស័ព្ទ​របស់ខ្ញុំ ដោយ​ចងចិញ្ចើម និង​ដកដង្ហើមធំ។ ការ​ព្រួយបារម្ភ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ខ្ញុំ​ជ្រួញ​ចិញ្ចើម។ ខ្ញុំ និង​មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ​មានការ​មិន​ចុះសម្រុង​គ្នា​ដ៏​ធ្ងន់ធ្ងរ ដោយសារ​បញ្ហា​កូនៗ​របស់​យើង ហើយ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ខ្ញុំ​ចាំបាច់​ត្រូវ​ទូរស័ព្ទ​ទៅ​នាង ដើម្បី​សុំទោស​នាង។ ខ្ញុំ​មិន​ចង់​ធ្វើ​ដូចនេះ ដោយសារ​គំនិត​របស់​យើង នៅតែ​មិន​ត្រូវគ្នា​នោះ​ទេ តែ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ខ្ញុំ​មិន​បាន​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​សេចក្តី​សប្បុរស ឬ​ការ​បន្ទាបខ្លួន កាល​យើង​ជជែកគ្នា​អំពី​រឿង​នោះ​កាលពី​លើក​មុន​នោះ​ទេ។ មុន​នឹង​ខ្ញុំ​ទូរស័ព្ទ​ទៅ​នាង ខ្ញុំ​ឆ្ងល់​ថា ចុះបើ​សិន​ជា​នាង​មិន​អត់ទោស​ឲ្យ​ខ្ញុំ? ចុះបើ​សិន​ជា​នាង​មិន​ចង់​បន្ត​មាន​មិត្តភាព​ជាមួយ​ខ្ញុំ​ទៀត? ពេលនោះ ទំនុក​ច្រៀង​របស់​បទចម្រៀង​មួយ​បាន​លេចឡើង​ក្នុង​គំនិត​ខ្ញុំ ហើយ​ធ្វើឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​សារភាព​បាប​របស់ខ្ញុំ នៅ​ចំពោះ​ព្រះ។ ខ្ញុំ​ក៏​មាន​អារម្មណ៍​ធូរស្បើយ ព្រោះ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ព្រះ​ទ្រង់​បាន​អត់ទោស​ឲ្យ​ខ្ញុំ ហើយ​បាន​រំដោះ​ខ្ញុំ​ឲ្យ​រួចពីទោស​របស់ខ្ញុំ។ យើង​មិន​អាច​គ្រប់គ្រង​របៀប​ដែល​អ្នកដទៃ​នឹង​ឆ្លើយតប​ចំពោះ​យើង ពេលណា​យើង​ព្យាយាម​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​ទំនាក់​ទំនង​ជាមួយ​ពួក​គេ។ តែ​ដរាប​ណា យើង​ទទួល​ស្គាល់​កំហុស​របស់​យើង ហើយ​បន្ទាប​ខ្លួន​សារភាព​បាប នៅ​ចំពោះ​ព្រះអង្គ ព្រមទាំង​មានការ​កែប្រែ​ដែល​ចាំបាច់ នោះ​យើង​អាច​សូមឲ្យ​ព្រះអង្គ​ប្រទាន​ការ​ប្រោស​ឲ្យ​ជា។ ទោះ​យើង​នៅតែ​បន្ត​អត់ទ្រាំ​នឹង​ការឈឺចាប់ ដោយសារ​បញ្ហា​របស់​មនុស្ស​ដែល​មិនទាន់​ដោះស្រាយ​ក៏ដោយ ក៏​យើង​នៅតែ​អាច​មាន​សន្តិភាព​ជាមួយ​ព្រះអង្គ។ ព្រះហស្ត​ព្រះអង្គ​នៅតែ​បើក​ចំហ ហើយ​ព្រះអង្គ​ត្រៀម​ជា​ស្រេច ដើម្បី​បង្ហាញ​ព្រះគុណ និង​សេចក្តី​មេត្តា ដែល​យើង​ត្រូវការ។ “បើ​យើង​លន់តួ​បាប​វិញ…

Read article
ការជឿព្រះយេស៊ូវពិតប្រាកដ

បើសិនជា​មាន​អ្នកណា​មក ប្រកាសប្រាប់​ពី​ព្រះយេស៊ូវ១ទៀត ដែល​យើងខ្ញុំ​មិនបាន​ប្រកាសប្រាប់ … នោះ​អ្នករាល់គ្នា​នឹង​ទ្រាំទ្រ​វិញ​ជាមិនខាន។ ២កូរិនថូស ១១:៤ សម្លេង​ដ៏​អ៊ូអរ​ក្នុង​បន្ទប់​បាន​ប្រែក្លាយ​ជា​ភាព​ស្ងាត់ស្ងៀម​ដ៏​ពិបាក ខណៈ​ពេល​ដែល​អ្នកដឹកនាំ​ក្លិប​អាន​សៀវភៅ បាន​និយាយ​សង្ខេប អំពី​រឿងប្រលោមលោក ដែល​ក្រុម​របស់​គាត់​នឹង​ពិភាក្សា​គ្នា។ មិត្ត​ភក្តិ​របស់ខ្ញុំ ឈ្មោះ​យ៉ូ​អាន(Joan) បាន​ស្តាប់​គាត់​និយាយ​យ៉ាង​ប្រុងប្រយ័ត្ន តែ​នៅតែ​មិនដឹង​ថា គាត់​កំពុង​និយាយ​អំពី​រឿង​អ្វី។ ទីបំផុត នាង​ក៏បាន​ដឹង​ថា នាង​បាន​សៀវភៅរឿង​ពិត​ដែល​មាន​ចំណងជើង​ស្រដៀងគ្នា នឹង​រឿងប្រឌិត​ដែល​អ្នកដទៃ​ទៀត​ក្នុង​ក្រុម​បាន​អាន។ ទោះ​នាង​ចូលចិត្ត​អាន​សៀវភៅរឿង “ខុស”ពី​សៀវភៅរឿង​ដែល​មិត្តភក្ដិ​នាង​កំពុង​អាន​ក៏ដោយ ក៏​នាង​មិន​អាច​ចូលរួម​ជាមួយ​ពួក​គេ ក្នុង​ការពិភាក្សា​អំពី​សៀវភៅ​ដែល​ពួក​គេ “ត្រូវ”ពិភាក្សា​គ្នា​នោះ​ឡើយ។ សាវ័ក​ប៉ុល​មិន​ចង់​ឲ្យ​ពួក​ជំនុំ នៅ​ក្រុង​កូរិនថូស​ជឿ​លើ​ព្រះយេស៊ូវ​ណា​ផ្សេង​ឡើយ។ គាត់​បាន​ចង្អុលបង្ហាញ​ថា ពួក​គ្រូ​ខុសឆ្គង​បាន​លួចចូល​បន្លំ​ខ្លួន​ចូល​ក្នុង​ពួក​ជំនុំ ហើយ​បាន​នាំ​ពួក​គេ​ឲ្យ​ជឿ​ព្រះ​យេស៊ូវ​មួយ​អង្គ​ទៀត ហើយ​ពួក​គេ​ក៏បាន​ចាញ់បញ្ឆោត​នោះ(២កូរិនថូស ១១:៣-៤)។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បដិសេធន៍​ការ​បង្រៀន​ខុសឆ្គង​របស់​ពួក​គ្រូ​ក្លែងក្លាយ​ទាំងនោះ។ ទោះជាយ៉ាងណា​ក៏ដោយ ក្នុង​សំបុត្រ​ទីមួយ ដែល​គាត់​បាន​សរសើរ​ផ្ញើ​ពួក​ជំនុំ គាត់​បាន​រំឭក​ពួក​គេ​ឡើងវិញ នូវ​សេចក្តី​ពិត​អំពី​ព្រះយេស៊ូវ ដែល​មាន​ចែង​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ។ ព្រះយេស៊ូវ​ពិត​ប្រាកដ​ជា​ព្រះ​មែ​ស៊ី ដែល​បាន​សុគត ដើម្បី​លោះ​បាប​យើង ហើយ​បាន​មាន​ព្រះជន្ម​ឡើងវិញ នៅ​ថ្ងៃទី៣ ហើយក៏​បាន​បង្ហាញ​អង្គ​ទ្រង់​ដល់​ពួក​សាវ័ក ហើយ​ទីបំផុត​ក៏បាន​បង្ហាញ​អង្គ​ទ្រង់​ដល់​សាវ័ក​ប៉ុល(១កូរិនថូស ១៥:៣-៨)។ ព្រះយេស៊ូវ​បាន​យាងចុះ​មក​ចាប់កំណើត​នៅ​លើ​ផែនដី តាមរយៈ​ស្ត្រី​ព្រហ្មចារី ឈ្មោះ​ម៉ារា ក្នុង​ខ្សែលោហិត​របស់​ស្តេច​ដាវីឌ ហើយ​មាន​ព្រះនាម​ថា អេម៉ាញូអែល(ព្រះ​គង់នៅ​ជាមួយ​យើង) ដើម្បី​បញ្ជាក់​អំពី​ភាពជា​ព្រះ​របស់​ព្រះអង្គ(ម៉ាថាយ…

Read article