Jennifer Benson Schuldt

You are here:
អ្នកជំនួយដ៏ស្មោះត្រង់

កាលនៅពីក្មេង ឪពុករបស់ខ្ញុំត្រូវដាក់បាយឲ្យជ្រូកដែលកំពុងស្រេកឃ្លាន ក្នុងកសិដ្ឋាន ដែលខ្ញុំបានរស់តាំងពីតូចដល់ធំ។ គាត់ស្អប់កិច្ចការមួយនេះ ព្រោះពេលដែលគាត់ចូលក្នុងទ្រុងជ្រូកម្តងៗ សត្វជ្រូកតែងរត់មកបុក ធ្វើឲ្យគាត់ដួលជាច្រើនដង។ កិច្ចការនេះមិនអាចធ្វើទៅបានឡើយ បើសិនជាគាត់គ្មានជំនួយ ពីសត្វឆ្កែដ៏ស្មោះត្រង់ ឈ្មោះស៊ូហ្គ័រប៊ែរ(Sugarbear) ដែលជាពូជឆ្កែគង្វាលរបស់អាឡឺម៉ង់។ វាតែងដើរចុះឡើង នៅចន្លោះប៉ាខ្ញុំ និងសត្វជ្រូក ដើម្បីកុំឲ្យពួកគេវាចូលមកជិតគាត់ ទាល់តែគាត់បានដាក់បាយជ្រូកហើយ។ លោកហោរាយេរេមាមានការពិបាក នៅក្នុងការប្រកាសព្រះរាជសាររបស់ព្រះ ដល់រាស្រ្តអ៊ីស្រាអែល។ កិច្ចការនេះបានធ្វើឲ្យគាត់ទទួលរងការធ្វើបាបផ្លូវកាយ និងដោយពាក្យសម្តី ហើយត្រូវគេដាក់គុក និងនៅម្នាក់ឯង។  ទោះបីជាលោកយេរេមាត្រូវជម្នះការបាក់ទឹកចិត្តក៏ដោយ ក៏គាត់មានអ្នកជំនួយម្នាក់ ក្នុងពេលដែលគាត់មានបញ្ហាទាំងអស់។ ព្រះទ្រង់បានសន្យាគាត់ថា ព្រះអង្គគង់នៅជាមួយគាត់ ហើយរំដោះគាត់ឲ្យរួច(យេរេមា ១:១៩)។ ព្រះទ្រង់មិនបានបោះបង់លោកយេរេមាចោលឡើយ ហើយព្រះអង្គក៏មិនបោះបង់ចោលយើងដែរ។ យើងមានជំនួយពីព្រះអង្គជានិច្ច តាមរយៈអំណាចនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលគង់នៅក្នុងអ្នកជឿម្នាក់ៗ(យ៉ូហាន ១៤:១៦-១៧)។ ព្រះដ៏ជាជំនួយទ្រង់ប្រទានឲ្យយើងមានក្តីសង្ឃឹម(រ៉ូម ១៥:១៣) ដឹកនាំយើងទៅរកសេចក្តីពិត(យ៉ូហាន ១៦:១៣) ហើយចាក់បង្ហូរសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ ចូលក្នុងចិត្តយើង(រ៉ូម ៥:៥)។  យើងអាចទុកចិត្តថា  ព្រះនឹងជួយយើងដោយព្រះទ័យស្មោះត្រង់ ពេលយើងអត់ទ្រាំនឹងការលំបាក។ យើងអាចពោលដូចលោកយេរេមាថា “ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់គង់ជាមួយនឹងទូលបង្គំ ទុកជាមនុស្សខ្លាំងពូកែដែលគួរស្ញែងខ្លាច”(យេរេមា ២០:១១)។-Jennifer Benson Schuldt

Read article
ការនិយាយតិច

ជាច្រើន​ឆ្នាំក​ន្ល​ង​ទៅ​ មាន​អ្ន​កនិ​ព​ន្ធ​អ​នាមិកម្នា​ក់​ បាន​និព​ន្ធ​បទ​កំ​ណា​ព្យ​ខ្លីមួ​យ​ប​ទ អំពី​អត្ថ​ប្រយោជន៍​នៃ​ការ​វា​ស់​វែង​ពា​ក្យ​ស​ម្តី​រ​បស់​យើ​ង​។ ក្នុងប​ទ​កំ​ណាព្យ​នោះ​ ​គាត់បា​ន​សរសេរ​ថា “តាម​សត្វ​ទីទុ​យក​ញ្ចាស់​ដ៏​ឆ្លាត​វ័យ​មួ​យក្បា​ល​ ទំ​នៅ​លើដើ​ម​ឈើ​ធំមួយ​ដើម។ កាលវា​ឃើ​ញ​អ្វី​ៗនៅជុំ​វិញ​វា​កាន់​តែ​ច្រើ​ន​ វាក៏​និយា​យ​កាន់​តែ​តិ​ច​។ ពេល​វានិ​យា​យកាន់​តែ​តិ​ច នោះវា​ក៏​ស្តាប់​ឮ​កាន់​តែច្រើ​ន​។ ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​យើ​ង​រាល់​គ្នា​ ​មិន​អាច​និ​យាយ​ឲ្យ​កាន់​តែ​តិ​ច​ ដូច​សត្វ​ទី​ទុយ​កញ្ចាស់​ដ៏ឆ្លាត​វ័យ​នោះ​? ប្រាជ្ញាមា​​​នទំ​​នា​ក់​ទំ​ន​ង ​ជា​មួយ​នឹ​ង​ការ​កំណត់​ពាក្យ​ស​ម្តីរបស់យើង។ គឺដូ​ចដែ​ល​ប​ទ​គម្ពី​រ​សុភាសិត ១០:១៩ បាន​ចែង​ថា​ “អ្នក​ណា​ដែ​ល​​និយាយ​​ច្រើន នោះ​មិន​ខាន​​នឹង​មាន​បាប​ឡើយ តែ​អ្នក​ណា​ដែល​ឃាត់​ទប់​បបូរ​មាត់​វិញ នោះ​ជា​មនុស្ស​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​ប្រាជ្ញា”​។ មនុស្ស​មាន​ប្រាជ្ញា​មា​នការ​ប្រុង​ប្រ​យ័​ត្ន ចំពោះ​ការ​អ្វី​​ដែល​ខ្លួន​និយាយ និង​ដឹង​ថា ខ្លួន​ត្រូវ​និ​យាយ​ច្រើ​នប៉ុ​ណ្ណា​ ក្នុង​ស្ថានភា​ព​ណា​មួយ។  យើងត្រូ​វ​ទប់​ពា​ក្យ​សម្តី​រប​ស់​យើ​ង ពេលដែ​ល​យើ​ងមា​ន​កំហឹ​ង។​ សាវ័កយ៉ា​កុ​ប​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ប​ង​ប្អូន​រួ​ម​ជំនឿ​រប​ស់គា​ត់​ថា​ ​“បង​ប្អូ​ន​ស្ងួ​នភ្ងា​​អើ​យ ចូរ​​ឲ្យ​គ្រប់​គ្នា​បាន​ឆាប់​នឹង​ស្តាប់ ក្រ​នឹង​និយាយ ហើយ​យឺត​នឹង​ខឹង​ដែរ”(យ៉ាកុប ១:១៩)។ ការគ្រ​ប់​គ្រ​ងពា​ក្យ​ស​ម្តីរ​ប​ស់​យើង​ ​ក៏​អាច​បង្ហាញ​នូវ​កា​រ​កោត​ខ្លា​ច​ព្រះផ​ង​ដែរ​។​ ​គឺ​ដូច​ដែ​លសេ្ត​ច​សាឡូម៉ូន​បាន​មា​នប​ន្ទូល​ថា​ “កុំ​​ឲ្យ​​ចិត្ត​ឯង​រហ័ស​ពេក ក៏​កុំ​ឲ្យ​មាត់​ឯង​ពោល​ឥត​បើ​គិត​នៅ​ចំពោះ​ព្រះ​ឡើយ ដ្បិត​ព្រះ​ទ្រង់​គង់​នៅ​ឯ​ស្ថាន​សួគ៌ ហើយ​ឯង​នៅ​ផែនដី​ទេ ដូច្នេះ ត្រូវ​ឲ្យ​ឯង​មាន​សំដី​តិច​វិញ”(សាស្តា ៥:២)។ ពេល​ដែល​អ្នក​ដទៃ​កំពុងកា​ន់​ទុក្ខ​ យើង​អាច​នៅ​កំដរ​ពួក​គេ ​ដោយមិ​ន​និយា​យអ្វី​ក៏​បាន ដែល​នោះក៏​អា​ច​ជាកា​រ​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ការអា​ណឹត​អាសូរ​ចំពោះ​គេ​ផង​ដែរ​​។​ ជាក់​ស្តែង​ពេល​ដែ​ល​លោក​យ៉ូប​កំពុ​ង​កាន់​ទុ​ក្ខ ​មិត្ត​ភ័ក្តិរបស់គាត់ បានមក​​​អ​ង្គុយ​​​នៅ​​ដី ជា​មួយ​នឹង​លោក​អស់​៧​យប់​៧​ថ្ងៃ…

Read article
ការលះបង់ដ៏ធំបំផុត

ពេល​ដែល​លោ​កដេង ជីនជេ(Deng Jinjie) ឃើញ​មនុ​ស្ស​កំពុង​ប្រវេប្រ​វា ក្នុង​ទឹក​ទន្លេ​ស៊ុនស៊ី ក្នុងខេ​ត្តហួរ​ណាម ប្រទេសចិ​ន គាត់​មិន​បាន​ដើ​រប​ង្ហួស​ឡើយ។ គាត់​បាន​លោត​ចូល​ទៅក្នុ​ងទឹ​ក​ដោយ​ចិ​ត្តក្លា​ហា​ន ហើយ​ក៏បា​ន​ជួយ​សង្រ្គោះមនុ​ស្ស​បួន​នា​ក់ ដែល​ជា​សមាជិក​នៃ​គ្រួសារ​មួយ​។ តែ​គួ​រ​ឲ្យ​ស្តាយ​ណា​ស់ បន្ទាប់​ពីគា​ត់​បា​ន​ជួយ​ស​ង្រ្គោះហើ​យ ក្រុម​​គ្រួសា​រ​នោះក៏​បា​ន​ចាក​ចេ​ញ​ពី​កន្លែង​កើត​ហេតុ​នោះ ​ពេល​ដែល​គា​ត់កំ​ពុ​ង​នៅក្នុ​ងទឹ​ក​នៅ​ឡើ​យ។ លោក​ជីន​ជេ​​​ក៏បានខ្សោះអស់កម្លាំង ដោយសារការប្រឹ​ងជួ​យ​សង្រ្គោះ​ពួក​គេ​ ហើយ​​មិ​នអា​ចហែ​លទឹ​ក​ទៀត​បា​ន ក៏​បាន​ត្រូវ​ចរន្ត​ទឹក​ទន្លេ​គួច​នាំ​ទៅ ធ្វើឲ្យ​គា​ត់​លង់​ទឹក​​ស្លាប់។ ពេលដែ​ល​យើ​ង​កំពុ​ង​លិ​ច​លង់ ​នៅ​ក្នុ​ងអំពើបាប​របស់​យើង ព្រះយេ​ស៊ូវ​បាន​លះ​ប​ង់​ព្រះ​ជន្ម​ ដើម្បី​ជួយ​ស​ង្រ្គោះយើ​ង។ យើង​ជា​អ្នក​ដែ​លព្រះ​​អង្គ​បាន​យា​ង​មក​ជួ​យ​សង្រ្គោះ​។ ព្រះ​អង្គ​បា​ន​យាង​ចុះ​មក​ពីស្ថា​នសួ​គ៌ ហើយ​បាននាំ​​យ​ក​យើង​ទៅ​ក​ន្លែង​ដែល​មាន​សុវត្ថិ​ភាព​។ ព្រះ​អង្គ​បា​ន​ជួយ​ស​ង្រ្គោះយើ​ង ដោយ​ទទួល​ទោស និង​ទណ្ឌក​ម្ម​នៃ​អំពើបា​បរ​បស់យើ​ង ដោយ​​សុគត​នៅ​លើឈើ​ឆ្កាង​(១ពេត្រុស ២:២៤) ហើយ​បី​ថ្ងៃក្រោ​យ​ម​ក ព្រះអ​ង្គក៏​បា​ន​មាន​ព្រះ​ជន្ម​រស់​ឡើង​វិ​ញ​។​ ព្រះគ​ម្ពីរ​បា​នចែ​ង​ថា​ “ដោយសារ​​សេច​ក្តី​នេះ យើង​រាល់​​គ្នា​​​បា​ន​ស្គាល់​​សេចក្តី​​ស្រឡាញ់ គឺ​​ដោ​យ​ទ្រ​ង់​បាន​ស៊ូ​ប្តូរ​ព្រះជន្ម​ទ្រង់​ជំនួស​យើង ដូច្នេះ គួរ​ឲ្យ​យើង​ប្តូរ​ជីវិត​យើង​ជំនួស​បង​ប្អូន​ដែរ”(១យ៉ូហាន ៣:១៦)។ ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដែល​​ព្រះយេ​ស៊ូវ​បាន​ប្រទាន​ ដោ​​យកា​រលះបង់ចំ​ពោះយើ​ង​ អាច​បណ្តា​លចិ​ត្ត​យើង​ឲ្យ​បង្ហា​ញ​ក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏ពិ​ត​ “ដោយ​​ការ​​ប្រ​ព្រឹត្ត និង​​សេ​ច​ក្តី​​ពិត​”(ខ.១៨) ចំពោះ​អ្នក​​ដទៃ ដែល​នៅ​ជុំវិញ​យើង។ បើ​សិន​ជា​យើ​ង​មើ​លរំល​ងកា​រ​លះប​ង់រ​ប​ស់​ព្រះ​យេ​ស៊ូវ ដែល​ព្រះ​អ​ង្គ​បា​ន​ធ្វើ​ជំនួ​ស​យើង នោះ​យើង​នឹង​មិ​ន​បា​នស្គា​ល់ និង​ពិសោធ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ​អង្គ​ឡើ​យ។ នៅ​ថ្ងៃនេះ​ ចូរ​ពិចារណា អំពី​ទំនាក់​ទំន​ង​រ​វាង​កា​រ​លះប​ង់​…

Read article
ដើរតាមម្ចាស់

មាន​ពេល​មួ​យ ខ្ញុំ​បាន​ទ​ស្សនាស​ត្វឆ្កែ​ ឈ្មោះត្រេ​វរ(Trevor) កំពុង​សម្តែ​ង​នៅ​លើ​ឆាក នៅ​ក្នុង​កម្ម​វិធី​ការ​តាំង​បង្ហា​ញស​ត្វ​ឆ្កែ​នៅ​ក្បែរ​ផ្ទះខ្ញុំ​។​​ វា​ជា​ពូ​ជឆ្កែ​តឿ​រ​បស់​ជ​នជា​តិវេ​លស៍។ វា​បានរ​ត់ជា​ច្រើ​នម៉ែ​ត្រ ចេ​ញទៅ​ហើយ​​ត្រឡប់​ម​កវិ​ញ​ តាមប​ញ្ជារ​ប​ស់​ម្ចាស់​វា​ វា​បាន​លោ​តរំ​លង​របង ​ហើយ​វាទៅ​រ​កវ​ត្ថុ​ផ្សេង​ៗ ​ដោយ​ប្រើ​ច្រ​មុះតា​ម​ហិត​ក្លិន​​។ បន្ទាប់​ពី​បញ្ចប់​វ​គ្គនី​មួយ​ៗហើ​យ វា​មក​អង្គុយ​នៅក្បែរ​ជើង​ម្ចា​ស់​វា ​ហើ​យរ​ង់​ចាំ​ការប​ញ្ជាប​ន្ទាប់​ទៀត។ ពេល​ខ្ញុំ​ឃើញ​ស​ត្វ​ឆ្កែត្រេ​វរស្តា​ប់តា​ម​បង្គាប់​រ​បស់​ម្ចាស់​វា​ យ៉ាងប្រុ​ងប្រ​យ័ត្ន​ដូចនេះ​ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​នឹកចាំ​អំ​ពីកា​រដែ​លព្រះ​ទ្រង់​ សព្វ​ព្រះទ័យ​ឲ្យ​រា​ស្រ្ត​ព្រះអង្គ​មា​ន​ការ​ប្តេជ្ញា​ចិត្ត​ចំពោះ​ព្រះអ​ង្គ​ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ដែលពួ​កគេ​កំ​ពុង​ដើរ​តា​ម​ព្រះ​អង្គ  ​កាត់​វា​ល​រហោស្ថា​ន។ ​ ព្រះទ្រ​ង់ដឹ​កនាំ តាម​របៀប​ដ៏​វិសេស​។ ព្រះ​វត្ត​មា​នព្រះ​អង្គ​បាន​បង្ហាញ​ចេញ​មក​ជា​ពពក​។ បើ​សិន​ជាព​ពក​ហោះឡើ​ងលើ​ គឺ​មានន័​យ​ថា ​ព្រះអ​ង្គស​ព្វ​ព្រះទ័​យ​ឲ្យ​រាស្រ្ត​ព្រះអ​ង្គផ្លា​ស់​ទី ទៅ​តំប​ន់​ផ្សេង​ទៀ​ត។ បើ​ពពក​ចុះម​ក​ក្រោម ​ពួកគេ​ត្រូវ​នៅ​​មួយ​ក​ន្លែង។​ គឺ​ដូច​ដែល​មាន​សេចក្តី​ចែង​ថា “គឺ​តាម​​តែ​ប​ង្គាប់​​ព្រះយេហូវ៉ា ដែល​គេ​​ដំ​ឡើ​ង​ត្រសាល ហើយ​ក៏​តាម​​បង្គាប់​​ព្រះយេហូវ៉ា ដែល​​គេ​​ចេ​ញ​​ដំ​ណើរ​​ទៅ”(ជនគណនា ៩:២៣)។ ពួក​អ៊ីស្រាអែ​លបា​ន​អនុវត្ត​តាម​របៀប​នេះ​ ជារៀ​ងរា​ល់​យ​ប់​ថ្ងៃ ទោះ​បី​ជា​ពួក​គេត្រូ​វឈ​ប់​សម្រាក​នៅ​កន្លែ​ងណា​មួ​យ យូ​រ​ប៉ុណ្ណា​ក៏ដោ​យ។​ កាល​នោះ​ ព្រះអ​ង្គមិ​ន​គ្រា​ន់តែ​កំ​ពុង​ល្បង​លពួ​កអ៊ីស្រាអែល​ប៉ុណ្ណោះទេ​ តែថែ​មទាំ​ង​ដឹក​​នាំពួកគេ​​ ទៅ​កាន់​ទឹ​កដី​ស​ន្យា​(១០:២៩)។ ព្រះ​អង្គ​ស​ព្វព្រះ​ទ័​យនឹ​ង​នាំ​ពួ​កគេ​ ទៅ​កន្លែង​ដែល​ល្អ​ជាង​មុន។ ដូច​នេះ ពេល​ព្រះអ​ង្គឲ្យ​យើ​ងដើ​រ​តាមព្រះ​អង្គ ព្រះអ​ង្គ​ក៏មា​ន​ព្រះទ័​យដូ​ច​នេះ​ផង​ដែ​រ។ ព្រះ​អង្គ​សព្វ​ព្រះទ័​យនឹ​ងនាំ​យើ​ង ​ ទៅ​កន្លែង​ដែ​លយើ​ង​នឹង​មា​ន​ការ​ប្រកប​ស្និទ្ធ​ស្នាល​  ជាមួ​យព្រះ​អង្គ។ ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​អង្គ​បាន​ធានា​ថា​…

Read article
មេដៃដែលពិតត្រង់

មាន​រឿង​ល្បើ​ក​រ​បស់​ជ​ន​ជាតិ​អា​ហ្វ្រិក​មួយ​ បាន​ដំណា​ល​ថា ​មាន​ម្រាម​ដៃបួ​ន​ និ​ងមេ​ដៃ​មួយ ​បាន​រស់​នៅជា​មួ​យ​គ្នា នៅលើ​​ដៃ​មួយ​ចំហៀ​ង។ ពួក​គេ​ជា​មិ​ត្ត​ភក្តិ​ដែល​គ្មាន​អ្វីបំ​បែក​​បាន​ឡើយ។​ ថ្ងៃ​មួ​យ​ ពួ​កគេ​បាន​ឃើ​ញ​​ជ​ញ្ជៀ​នមា​ស​មួ​យ​វ​ង់ ​នៅក្បែ​រពួ​ក​គេ​ ហើយ​បាន​ផ្សំគំ​និត​គ្នាយ​កចិ​ញ្ជៀន​នោះឲ្យ​បា​ន​។ មេ​ដៃនិ​យា​យ​ថា ​ពួក​គេ​មិន​ត្រូ​វ​លួច​ចិញ្ជៀន​ទេ​ តែ​ម្រាម​ដៃ​ទាំង​បួន​បាន​ថា​ឲ្យ​មេដៃថា​​​ជា​ជ​នកំ​សា​ក ដែល​គិត​ថា​ខ្លួ​ន​ឯង​សុច​រិត ហើយ​ក៏​បាន​ឈប់​រាប់​អាន​មេដៃ​ទៀ​ត។​ មេដៃមិ​ន​ថាអី​ទេ​ ព្រោះខ្លួ​នមិ​ន​ច​ង់ជា​ប់​ពាក់​ព័ន្ធ​នឹង​អំពើ​អាក្រក់​របស់​ពួក​គេ​ទេ​។ ហេតុនេះ​ហើ​យ​បាន​ជា ជន​ជា​តិអា​ហ្រិក​នៅតំ​បន់​ខ្លះ​ បាន​ជឿថា​ តាំង​ពីពេ​ល​នោះម​ក​ ​មេដៃ​នៅតែ​ឈ​រម្នា​ក់​ឯង​ មិ​ននៅ​ជាប់​នឹ​ង​ម្រាម​ដៃទាំ​ង​​បួន។​ រឿង​និទា​ននេះ​មិ​ន​មែ​ន​ជារឿ​ង​ពិ​តទេ​ តែបា​ន​រំឭ​ក​ខ្ញុំថា​ មាន​ពេលខ្លះ​ យើង​ប្រហែល​ជាមា​នអា​រម្មណ៍​ថា យើងកំ​ពុង​តែឈ​រ​ម្នាក់​ឯង ពេល​ដែល​យើង​មិន​ព្រ​ម​ចូល​រួ​ម​ធ្វើ​ការ​អាក្រក់​ជា​មួយ​មនុស្ស​នៅជុំ​វិញ​យើង​។ ក្នុង​សម័​យ​លោក​ណូ​អេ ផែន​ដីមា​ន​ពេញ​ដោ​យអំពើហឹ​ង្សា ហើយគំ​និ​តរ​បស់​មនុស្សម្នា​ក់​ៗ​ សុទ្ធ​តែ​“អាក្រក់​ជា​និច្ច”​(លោកុប្បត្តិ ៦:៥,១១)។ តែ​“លោកណូ​អេ​បាន​​​ប្រក​ប​ដោយ​ព្រះគុណ​ នៅ​ចំពោះ​ព្រះអម្ចាស់” (ខ.៨)។ លោក​ណូអេមា​ន​ការ​ប្តូរ​ផ្តាច់​ទាំងស្រុ​ងចំ​ពោះ​ព្រះ ​ហើយ​គាត់​ក៏បា​ន​សង់​ទូ​កធំ​តា​មប​ង្គា​ប់ព្រះ​អ​ង្គ។​  ពេល​ទឹក​ជំនន់ម​កដ​ល់ ព្រះ​អម្ចាស់​ក៏បា​នកា​រពារ​ជីវិត​គា​ត់ និង​ក្រុ​ម​គ្រួសា​រ​គា​ត់​។ ព្រះអ​ង្គក៏​បា​ន​ប​ង្ហាញ​ព្រះគុ​ណដ​ល់​យើង​រាល់​គ្នា​ ​តាម​រយៈ​ព្រះជ​ន្ម​ ការ​សុគត​ និង​ការ​មាន​ព្រះជន្ម​ឡើង​វិញ​របស់​ព្រះ​រាជ​បុត្រា​ព្រះ​​អ​ង្គ។ យើងមា​ន​មូល​ហេ​តុ ដែល​ត្រូវ​ថ្វា​យ​ព្រះ​កិត្តិ​នាម​ដល់​ព្រះ​អង្គ ​ហើយ​ឈរឲ្យមាំ​មួ​នថ្វា​យ​ព្រះ​អង្គ​ ក្នុង​ការ​រស់​នៅ​ជារៀ​ង​រា​ល់ថ្ងៃ​​។​ ព្រះ​អង្គ​តែ​ង​តែ​គ​ង់​ជិត​យើង  ហើយ​ថែម​ទាំ​ងនៅ​ជា​ប់​ជា​មួយ​យើ​ងផ​ង ដូចនេះ យើង​មិន​ដែល​ឈរ​នៅម្នា​ក់​ឯង​ទេ​។​…

Read article
ស្ពានជីវិត

ប្រជា​ជន​ដែ​ល​រស់​នៅ​ ក្នុង​ក្រុង​ចេរាពុងជី ប្រទេស​ឥណ្ឌា បាន​រក​ឃើញ​វិធី​សាស្រ្ត​ដ៏​ពិសេស​មួយ​ សម្រាប់​ឆ្លង​ស្ទឹង ​និង​អូរ​ជាច្រើ​ន ក្នុង​ទឹក​ដី​រ​បស់​ពួក​គេ​។ ពួក​គេបា​ន​សង់​ស្ពាន​ដោយ​ប្រើ​ឫស​រប​ស់ដើ​ម​កៅ​ស៊ូ​។​ ពួកគេ​បា​ន​ដាំដើ​ម​កៅ​ស៊ូ នៅ​តាម​ច្រាំង​​ឲ្យ​ដុះ​ឫស ចេញ​ជា “ស្ពាន​ដែល​មាន​ជីវិត” ឆ្លង​ទៅ​ត្រើយ​ម្ខាង ដែលត្រូ​វ​ចំណាយ​ពេល​ពី​១​០ ទៅ​១៥​ឆ្នាំ ទំរាំ​តែ​ដើ​ម​កៅស៊ូ​ទាំ​ង​នោះ​ធំ​ពេ​ញ​វ័​យ។ តែ​ពេលដែ​ល​ដើម​កៅ​ស៊ូ​ទាំង​នោះ​ ដុះចេ​ញ​ជា​ស្ពាន​បាន​រឹង​មាំ​ហើ​យ ស្ពាន​នោះ​មាន​លំនឹ​ង​ណាស់ ​ហើយ​គេក៏​អា​ចប្រើ​ប្រា​ស់​វា​បា​នរា​ប់រ​យ​ឆ្នាំ។ យ៉ាង​ណាមិ​ញ​ ព្រះគ​ម្ពី​របា​ន​ប្រៀប​ប្រ​ដូច​អ្ន​ក ដែល​ទុក​ចិត្ត​ព្រះ ទៅ​នឹង “ដើម​​ឈើ​​ដាំ​នៅ​មាត់​ទឹក ដែល​ចាក់​ឫស​ទៅ​ក្បែរ​ទន្លេ”(យេរេមា ១៧:៨)។ ដោយ​សារ​ឫស​រ​ប​ស់​ដើម​ឈើ​​នោះ បាន​ស្រូប​យក​ជីវ​ជាតិ​បា​នល្អ​ នោះ​វា​អាច​ប​ន្តមា​ន​ជីវិត នៅ​ពេល​មាន​អាកាស​ធាតុ​ក្តៅ​ខ្លាំ​ង។ ហើយ​ក្នុង​អំឡុ​ងពេ​ល​រាំ​ង​ស្ងួ​ត ​វានៅ​តែ​​បន្ត​ចេញ​ផ្លែផ្កា​។ យើង​អាច​មាន​ភា​ព​​រឹ​​ង​មាំដូច​ដើម​ឈើ​ដែ​លចា​ក់​ឫសបានល្អ​​ ពេល​ដែល​យើ​ងពឹ​ង​ផ្អែ​ក​លើព្រះ​ ដោយ​មាន​ភាព​នឹ​ង​នរ  និង​ភាព​រឹង​មាំ ​ ទោះបី​ជា​យើ​ង​ស្ថិត​ក្នុង​ស្ថាន​ភាព​ដ៏​អាក្រក់​បំផុត​ក៏​ដោយ​។​ ផ្ទុ​យ​ទៅវិ​ញ​ អ្នក​ដែល​ទុក​ចិ​ត្តលើ​មនុស្ស ច្រើន​តែរ​ស់​នៅ​ ដោយ​គ្មានលំ​នឹ​ង។ ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​ប្រៀបប្រ​ដូ​ចពួ​ក​គេ​ ទៅនឹ​ងដើ​រ​ឈើតូ​ចៗ​​នៅ​​វាល​រហោស្ថា​ន  ដែល​ច្រើន​តែខ្វះ​ជី​វជា​តិ នឹង​ឈរ​នៅ​តែឯ​ង(​ខ.៦)។ ជីវិតខា​ង​វិញ្ញា​ណ​រ​បស់​អ្ន​ក​ដែ​ល​លះ​ចោ​ល​ព្រះ​ គឺ​មាន​ល​ក្ខ​ណៈ​ដូ​ច​នេះ​ឯង​។ ដូច​នេះ យើង​អាច​សួ​រ​ខ្លួ​នឯ​ង​ថា​ តើយើ​ងចា​ក់​ឫ​សនៅ​កន្លែង​ណា? តើ​យើង​បាន​ចាក់ឫ​ស​នៅ​ក្នុ​ង​ព្រះ​យេស៊ូវឬ​ទេ​?(កូល៉ុស ២:៧) តើយើ​ងជា​ស្ពា​ន​ដែ​ល​ចម្លង​អ្ន​ក​ដ​ទៃ…

Read article
តារាងតាមដានការលូតលាស់

បើសិន​ជាក្រុ​មគ្រួ​សាររ​បស់​ខ្ញុំត្រូ​វ​រើផ្ទះ​ ទៅ​នៅក​ន្លែង​ផ្សេង ខ្ញុំ​ចង់​ដោះ​ទ្វារ​បន្ទប់​ដាក់​ឥវ៉ាន់ យក​វាទៅ​ដា​ក់​នៅ​ផ្ទះ​ថ្មី​ ​ជាមួ​យនឹ​ង​ខ្ញុំដែ​រ! ទ្វារ​នោះ​ពិសេស ព្រោះ​វា​បាន​បង្ហាញ អំពី​ការ​លូត​លាស់​របស់​កូន​ៗ​រប​ស់​ខ្ញុំ ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ។ រៀង​រាល់​ពេល​ពី​រ​បី​ខែ​ម្តង ខ្ញុំ​និង​ស្វាមីរ​បស់ខ្ញុំ​ ​បាន​ឲ្យ​កូន​យើងឈរ​ផ្អែក​លើ​ទ្វា​រ​នោះ ហើយ​យក​ខ្មៅដៃម​ក​គូស​លើទ្វារ ត្រឹម​កម្ពស់​​ក្បាល​របស់​​ពួក​​គេ ដើម្បី​កត់​ចំណាំថា ​ពួក​គេ​មាន​​កម្ពស់​ប៉ុន្មាន​ហើយ​​។ តាម​តារាង​តា​មដា​ន​ការ​លូតលា​ស់រ​បស់​កូន ខ្ញុំឃើញ​ថា កូន​ស្រីរ​បស់​ខ្ញុំ​លូ​តក​ម្ពស់​បា​ន១​០​សង់​ទីម៉ែ​ត្រ ក្នុង​រយៈ​ពេ​លតែ​មួ​យ​ឆ្នំា។ ​ ខណៈ​ពេល​ដែល​កូ​ន​ៗ​រ​ប​ស់​ខ្ញុំ មានកា​រ​លូត​លាស់​ផ្នែ​ក​​រូប​កាយ ដែល​ជា​ផ្នែ​កធ​ម្មជាតិ​នៃ​ជី​វិត មានកា​រលូ​ត​លា​ស់មួ​យ​ប្រ​ភេទ​ទៀត ដែល​តម្រូ​វឲ្យ​យើ​ង​មា​ន​ការ​ខិត​​ខំ គឺកា​រ​លូត​លាស់​ខាង​វិញ្ញាណ ឲ្យ​មាន​​ល​ក្ខ​ណៈ​ដូ​ចព្រះ​គ្រី​ស្ទ​។​​ សាវ័ក​ពេត្រុ​សបា​ន​​លើក​ទឹក​ចិត្ត​គ្រីស្ទប​រិស័ទ ឲ្យ​“​ចម្រើ​ន​​ឡើង​​ក្នុ​ង​​ព្រះគុណ ហើយ​ក្នុង​ការ​ស្គាល់​ដល់​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ”(២ពេត្រុស ៣:១៨)។​ គាត់​មាន​ប្រសាសន៍​ថា ភាព​ពេញ​វ័យ​ខាង​សេ​ចក្តី​ជំនឿ ជួយ​ឲ្យ​យើង​ត្រៀម​ខ្លួន សម្រាប់​ការ​យាង​ម​ក​វិ​ញនៃ​ព្រះ​គ្រី​ស្ទ​។ គាត់​ចង់​ឲ្យ​ព្រះយេស៊ូវ​យាង​ត្រឡប់​ម​ក​វិ​ញ ​ឃើញ​​គ្រី​ស្ទបរិស័​ទរ​ស់​នៅ ដោយ​មេត្រី​ភាព ​និងសេ​ចក្តី​សុច​រិ​ត​(ខ.១៤)។ លោក​ពេត្រុស​បា​ន​បង្ហា​ញ​ថា ការ​លូត​លាស់ខា​ងវិ​ញ្ញាណ ជាកា​រ​ការ​ពារ​ប្រឆាំង​នឹង​ការប​ង្រៀន​ខុសឆ្គ​ង​ ដែលកា​ត់​ស្រាយ​ព្រះបន្ទូល​ព្រះ​ខុស និង​នាំ​គេ​ឲ្យ​វ​ង្វេង​(ខ.១៦-១៧)។ សូម្បី​តែនៅ​ពេ​ល​ដែល​យើ​ង​មាន​អារម្មណ៍​បាក់​ទឹក​ចិ​ត្ត និង​ដាច់​ចេញ​ពី​ព្រះ​ក៏ដោ​យ​ ក៏​យើង​នៅតែ​អាច​ចាំ​ថា​ ព្រះអង្គ​នឹង​ជួ​យ​ឲ្យ​យើង​មាន​ការ​រីក​ចម្រើន​ខាង​សេចក្តីជំ​នឿ ដោយ​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​មាន​លក្ខណៈ​កាន់​តែ​ដូ​ច​ព្រះរាជ​បុត្រា​ព្រះអ​ង្គ​។ ព្រះប​ន្ទូល​ព្រះ​អង្គ​បាន​ធានាយើ​ង​ថា “ព្រះ​អង្គ​​ដែល​​ទ្រ​ង់​​បាន​​ចា​ប់​​​តាំង​​ធ្វើ​ការ​ល្អ​ក្នុង​អ្នក​រាល់​គ្នា ទ្រង់​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​កាន់​តែ​ពេញ​ខ្នាត​ឡើង ទាល់​តែ​ដល់​ថ្ងៃ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ”(ភីលីព ១:៦)។-Jennifer…

Read article
ប្រាជ្ញាមកពីស្ថានសួគ៌

ពេលអ្នកស្រីខេរ៉ា វីលម៉ត់(Kiera Wilmot) រៀននៅ​វិទ្យា​ល័យ នាង​បាន​ធ្វើ​កា​រ​ពិ​សោធន៍ជាតិគី​មី​ ក្នុង​ការ​ប្រ​ឡង តែមិ​នបា​ន​ទ​ទួល​ពន្ទុះ​ល្អ​ទេ​។ ផ្ទុយ​ទៅវិ​ញ នាង​បែរ​​ជា​មាន​កំហុស ដែល​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​មា​នប​ន្ទុះ​ជា​តិគីមី​​ផ្អើល​ពេញ​សាលា។ ទោះបី​ជានាង​​​មា​ន​គ​ម្រោ​ង ធ្វើការពិសោធន៍ ដើម្បីឲ្យ​បាន​ការ​ទ​ទួល​ស្គាល់​ពីគ្រូ​ប​ង្រៀន​រ​បស់​នាង​ក៏ដោ​យ ក៏នា​ង​បែ​រ​ជា​ទៅ​ធ្វើ​ការ​ពិសោធន៍​ខាង​ក្រៅ​ថ្នា​ក់​រៀន តា​មកា​រ​ជំរុ​ញរ​បស់​មិ​ត្តរួ​ម​ថ្នា​ក់រ​បស់នា​ង​ទៅ​វិញ​។​ នាង​បាន​​លាយជាតិ​គីមី ក្នុង​ដប​ជ័​រ​មួយ ហើយ​វាក៏​ផ្ទុះ​ឡើ​ង ធ្វើឲ្យ​មិ​ត្ត​រួម​ថ្នាក់​រ​បស់​នា​ងមួ​យ​ចំនួ​ន ​មាន​ការភ័យ​ខ្លាច​។​ តែ​នាង​មិ​ន​មា​ន​ចេតនាទេ​។​ យ៉ាង​ណាមិ​ញ​ ព្រះគ​ម្ពីរ​ស​ញ្ញាចា​ស់​ក៏បា​ន​ចែ​ង អំពី​បញ្ហា​ដែលកើ​តឡើ​ង​ ពី​ការ​ជំ​រុញ​រ​បស់​មនុ​ស្សនៅ​ជុំវិ​ញខ្លួ​ន​ផ​ង​ដែរ។​ មាន​ពេល​មួយ ដាវីឌ និងគ្នីគ្នារប​ស់គា​ត់​ បាន​ទៅលា​ក់​ខ្លួន ពី​ស្តេច​សូល ក្នុងរូ​ង​ភ្នំ​មួ​យ(១សាំយ៉ូអែល ២៤)។ ពេលស្តេច​សូ​ល​ចូល​ក្នុ​ងរូ​ងភ្នំ​នោះ គ្នី​គ្នារ​បស់​គា​ត់​បា​នប្រា​ប់ដាវី​ឌ​ថា ព្រះបា​នប្រ​គល់​ស្តេច​សូល​មកក្នុ​ង​កណ្តា​ប់​ដៃ​ពួ​កគេ​ហើ​យ ហើយ​ពួក​គេ​ក៏​បានជំ​រុញ​ឲ្យដា​វីឌសម្លា​ប់ស្តេ​ចសូ​ល(ខ.៤,១០)។ បើ​សិន​ជា​ដាវីឌ​ធ្វើ​គុត​ស្តេច​សូលនៅពេ​លនោះ​ នោះពួ​ក​គេអា​ច​ឈប់​លា​ក់​ខ្លួន​ទៀ​ត ហើយ​ដា​វីឌ​អាច​ឡើង​ធ្វើ​ស្តេ​ច​ផ​ង។ តែ​ដាវី​ឌ​មិន​ព្រ​ម​សម្លាប់​ស្តេច​សូ​លឡើ​យ ព្រោះ​ទ្រង់ជា​​“អ្ន​កដែ​លព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ចាក់​ប្រេ​ង​​តាំង”(ខ.៦)។ ជួន​កាល មានអ្ន​ក​ដែល​ស្និទ្ធស្នាល​នឹ​ងយើ​ង​ បាន​ប្រាប់​ឲ្យ​យើង​ធ្វើការអ្វីមួ​យ ដែល​ហាក់​ដូច​ជាកិ​ច្ចកា​រ​ដ៏ត្រឹ​ម​ត្រូវ ឬ​សម​ហេតុ​ផ​លបំ​ផុ​ត សម្រាប់​ពេល​នោះ​។ ប៉ុន្តែ ប្រាជ្ញា​ខាង​វិ​ញ្ញាណ ខុស​ពី​ប្រាជ្ញារ​ប​ស់លោ​កិ​យ​(១កូរិនថូស ២:៦-៧)។ ​ប្រាជ្ញា​​ដែ​ល​​ម​ក​​ពី​​ស្ថាន​លើ “នោះ​មុន​ដំបូង​ហៅ​ថា​បរិសុទ្ធ រួច​មក​មាន​មេត្រី​ចិត្ត សេចក្តី​សំឡូត…

Read article
កុំជ្រួលច្របល់ ចូរបន្តរស់នៅជាធម្មតា

នៅ​បច្ចិ​មប្រ​ទេស មា​នពា​ក្យ​ស្លោក​ពោលថា​ “កុំជ្រួល​ច្របល់ ចូ​រ​ទៅ​ហៅម៉ែ​មក” “កុំ​ជ្រួល​ច្របល់ ចូរ​ញាំ​សាច់​ជ្រូ​ក​បី​ជាន់​ទៅ​” “កុំ​ជ្រួល​ច្រ​បល់ ចូរ​ដាក់​កំសៀ​វ​ដាំ​ទឹកទៅ​”។ ពាក្យ​ស្លោក​ទាំ​ង​នេះ មាន​ប្រភព​មក​ពី​ពាក្យ​មួ​យ​ឃ្លាដែ​ល​ពោល​ថា​ “ចូរ​កុំ​ជ្រួលច្រ​ប​ល់ ចូរ​បន្ត​រ​ស់​នៅជាធម្មតា​”។ គេចា​ប់ផ្តើ​ម​ប្រើពាក្យស្លោ​ក​នេះ ជា​លើក​ដំ​បូង ក្នុ​ងច​ក្រភ​ពអ​ង់​គ្លេ​ស ពេល​ដែល​សង្រ្គាម​លោកលើ​ក​ទី​២ បាន​ចាប់​ផ្តើ​ម ក្នុង​ឆ្នាំ១​៩៣៩។ ពួក​មន្ត្រី​រាជ​កា​រនៅប្រ​ទេស​អង់​គ្លេស បាន​បោះ​ពុម្ភផ្សា​យពា​ក្យ​ស្លោកនេះ​ នៅលើ​ប័ណ្ណ​ប្រកាស​បិទ​តាម​ផ្លូវ ដើម្បី​ជួយ​ប្រជា​ពលរ​ដ្ឋ កុំ​ឲ្យមា​ន​ការ​តក់​ស្លត់ និង​បាក់​ទឹក​ចិ​ត្ត​ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ស​ង្រ្គាម។ ពេល​ដែល​ពួ​ក​អ៊ីស្រាអែល​វិល​ត្រឡ​ប់ម​ក​ទឹក​ដីរបស់​ខ្លួន​​វិញ បន្ទាប់​ពីបា​ន​រស់​​នៅជា​ឈ្លើយ​សង្រ្គាម អស់ជា​​ច្រើន​ឆ្នាំ​​មក ពួក​គេ​ត្រូវ​ជម្នះ​កា​រភ័​យ​ខ្លាច​ និង​ការ​យាយី​របស់​ពួក​ខ្មាំងសត្រូវ​ ខណៈ​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​កំពុង​សាង​សង់​ព្រះ​វិហារ​ឡើង​វិ​ញ(មើល​អែសរ៉ា ៣:៣)។ ពេល​ពួក​គេបា​នស​ង់គ្រឹះ​ព្រះវិហារ​ហើយ ពួក​សត្រូវ “ក៏​បាន​ជួល​ពួក​អ្នក​ប្រាជ្ញ​ឲ្យ​ជួយ​គំនិ​ត ដើម្បី​នឹ​ង​បង្អាក់​ការ​ដែ​ល​ផ្តើម​ធ្វើនោះ”​(៤:៥)។  ខ្មាំង​សត្រូវ​រប​ស់ពួ​ក​អ៊ីស្រាអែល ​ក៏បា​ន​សរសេរ​សំបុត្រ​ទៅ​កាន់​ពួក​មន្ត្រី​របស់​ស្តេច ដើម្បី​ចោទ​ប្រ​កាន់​ពួក​អ៊ីស្រាអែល ហើយ​ក៏ជោគជ័យ ក្នុង​ការ​​បង្អាក់​​ការ​សាង​សង់​(ខ.៦,២៤)។ ទោះបី​យ៉ា​ង​ណាក៏ដោយ ស្តេច​ដារីយ៉ូស បាន​ចេ​ញ​ព្រះរាជក្រឹ​ត្យ អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ពួក​គេ​បន្ត​ការ​សាង​សង់​ព្រះ​វិហារ​រហូត​ដល់ច​ប់​(៦:១២-១៤)។ ពេល​យើង​ធ្វើ​កា​រ​បម្រើ​ព្រះ​ ហើយ​ជួប​ភាព​អ​ន់ថ​យ យើ​ងអា​ច​បន្ត​ការងា​រ​យើង ដោយ​ចិត្ត​ស្ងប់ ​ព្រោះ “យើង​ជាអ្ន​ក​បម្រើរបស់ព្រះ​នៃ​ស្ថានសួ​គ៌​ និង​ផែន​ដី”(៥:១១) ដូចពួក​អ៊ី​ស្រាអែល​ដែរ។ ឧបស័​គ្គ និង​ការ​ព​ន្យាពេ​ល​អា​ច​ធ្វើឲ្យ​យើង​បាក់​ទឹក​ចិ​ត្ត ប៉ុន្តែ…

Read article
ទស្សនៈអំពីលទ្ធផលចុងក្រោយ

មុខ​របប​បោះពុម្ភ​ដ៏កាក់​កប​របស់​លោករី​ឆាត លែម្យូ(Richard LeMieux) បាន​ដួល​រលំ បន្ទាប់​ពី​បាន​ដំណើរ​ការ​​បានមួយឆ្នាំ​។ មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​របស់​គាត់ ក៏​បាន​រលាស​អស់ ​ហើយ​គាត់​ក៏​មាន​ជម្ងឺ​ធ្លាក់​ទឹ​កចិ​ត្ត។ ទី​បំផុត លោក​លែម្យូ​ក៏​បាន​ធ្លាក់​ខ្លួ​ន​ប្រមឹ​ក​ស្រា ហើយ​ក្រុម​គ្រួសា​ររប​ស់​គាត់ ក៏​បាន​រត់ចោ​ល​គាត់។ គាត់​បាន​ធ្លាក់​ខ្លួន​ដល់​បាត​សង្គម​ ដោយ​គ្មាន​ផ្ទះ​សំបែង​ ខូចចិត្ត ហើយក្លាយ​ជា​ជន​ទុរគត​។ ទោះ​បី​ជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោ​យ​ គឺដោយ​សា​រ​គាត់​ស្ថិត​ក្នុង​ពេល​បែប​នេះឯ​ង ដែល​គាត់​បាន​ងាក​បែរម​ករ​ក​ព្រះ។ ក្រោយ​មក គាត់​ក៏​បាន​និពន្ធ​សៀវភៅ​មួ​យក្បាល អំពី​ការ​អ្វីដែ​លគា​ត់​បាន​រៀន ពី​ទុក្ខ​លំបាក​ទាំង​អស់​​នោះ។ ពួក​អ៊ីស្រាអែ​ល​បាន​ទទួល​នូវ​មេរៀន​ខាង​វិញ្ញាណ​មួយ​ចំនួន ​ពេល​ដែល​ព្រះ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ពួ​ក​គេ អ​ត់ទ្រាំ​នឹ​ងភា​ព​អនាថា គ្មាន​គោលដៅ​ច្បា​ស់លា​ស់​ និ​ងមាន​គ្រោះ​ថ្នាក់​ផ្សេ​ងៗ​។ ទុក្ខ​លំបាក​ទាំង​នោះ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេប​ន្ទាប​ខ្លួន(ចោទិយកថា ៨:១-១៨) ព្រម​ទាំង​បង្រៀន​ពួក​គេ​ឲ្យ​ដឹង​ថា  ព្រះនឹ​ង​បំពេញ​សេចក្តី​ត្រូវ​ការ​របស់​ពួក​គេ។​  ពេល​ពួក​គេ​ឃ្លាន  ព្រះ​អ​ង្គ​បាន​​​ប្រទា​ន​នំម៉ាណា​។ ពេល​ពួក​គេ​ស្រេក​ទឹក ព្រះអ​ង្គ​ឲ្យ​ទឹក​ចេញ​ពី​ថ្ម​ សម្រា​ប់ឲ្យ​​ពួក​គេ​ផឹក។ ព្រះ​អង្គ​បាន​បង្រៀន​ពួក​គេ​ឲ្យដឹ​ង​ថា ព្រះអ​ង្គ​អាច​ប្រទាន​ពរ​ពួក​គេ ​ទោះបី​ជាពួ​កគេ​កំ​ពុង​ស្ថិត​ក្នុង​ពេល​ដ៏លំ​បាក​ក៏​ដោយ(ខ.១)។ ទី​បំផុត ​​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ក៏​បាន​ដឹង​​ថា ទុក្ខ​លំបាកមិ​នមែន​ជា​សញ្ញា​បញ្ជាក់​ថា ព្រះអ​ង្គកំ​ពុ​ងបោះប​ង់​ពួក​គេ​ចោ​ល​ឡើ​យ​។ លោក​ម៉ូសេ​បា​ន​រំឭ​កពួ​ក​គេ​ថា​ ព្រះបា​ន​ដឹក​នាំ​ពួ​ក​គេ​អស់​រយៈ​ពេល​៤០​​ឆ្នាំ ក្នុង​វាល​រហោស្ថា​ន​(ខ.២)។ ពេល​យើង​ស្ថិត​ក្នុ​ងពេ​ល​អស់ស​ង្ឃឹម យើង​អា​ច​ស្វែង​រ​កមេ​រៀ​ន​ខាង​វិ​ញ្ញាណ ដែល​បង្កប់​នៅ​ក្នុង​ទុក្ខ​លំបាក ជា​មេ​រៀន ដែល​អាច​ជួយ​យើ​ង ឲ្យ​ទុក​​ចិត្ត​លើ​ព្រះ​…

Read article