Jennifer Benson Schuldt

You are here:
អំណាចនៃការសរសើរដំកើង

លោកវីលី មីរីក(Willie Myrick) ត្រូវ​គេចា​ប់​ជំរិត នៅ​ក្នុង​ផ្លូវ​ខាង​មុខ​ផ្ទះ​គាត់ ពេលគាត់​មាន​អាយុ៩ឆ្នាំ​។ គាត់បា​ន​ធ្វើ​ដំណើរ​ជា​មួ​យពួ​ក​ចា​ប់​ជំរិត អស់​ជា​ច្រើនម៉ោង ដោយ​មិន​ដឹ​ងថា នឹង​មាន​អ្វី​កើតឡើងចំពោះខ្លួន​ទេ។ ក្នុងអំ​ឡុងពេ​លនោះ​ វីលី​ក៏បា​នស​ម្រេច​ចិត្តច្រៀង​សរសើរ​ដំកើ​ង​ព្រះ នូវ​បទ​ដែល​មា​នចំណង​ជើ​ងថា “រាល់​ការ​សរសើរ​ដំកើង”។ ពេល​ដែលគាត់​ច្រៀង​បទចម្រៀង​នោះម្ត​ងហើយ​ម្តង​ទៀត ពួក​ចាប់​ជំរិត​ក៏បា​នជេ​រប្រទិច​គា​ត់ ហើយ​ប្រាប់គាត់​ឲ្យបិ​ទមា​ត់។ ទី​បំផុត បុរស​នោះ ក៏​បានឈប់​ឡាន ឲ្យ​វីលី​ចុះពីលើឡា​ន ដោយ​សុវត្ថិ​ភាព។ ដូចដែ​លវីលីបានប​ង្ហាញ ការ​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះអម្ចា​ស់ ដែលពិត​ប្រាកដ គឺតម្រូ​វ​ឲ្យយើ​ង​ផ្តោត​ទៅលើចរិយាស​ម្បត្តិ​របស់​ព្រះ ហើយ​ទន្ទឹម​នឹង​នោះ​ យើងត្រូវ​ឈប់​គិ​ត​ពី​អ្វីដែលយើ​ងភ័​យខ្លា​ច អ្វីដែលជា​ប​ញ្ហាក្នុ​ង​ជីវិត​យើង ហើយ​ត្រូវ​មាន​ការ​ស្កប់​ចិត្ត។ ជាក់​ស្តែង ពួក​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ថ្វាយ​បញ្ហា​គ្រប់យ៉ាងដល់​ព្រះអម្ចាស់ ពេល​ដែលពួក​គេត្រូវប្រឈមមុ​ខនឹង​ពួក​ខ្មាំងសត្រូវ។ ពេលដែលពួកគេត្រៀមខ្លួ​នធ្វើសង្រ្គាម ស្តេចយ៉ូ​សាផាត​ក៏បានរៀប​ចំក្រុមចម្រៀង ឲ្យដើ​រហែរ ទៅរក​សត្រូវដែលកំពុងលើ​កទ័ព​មក។ ពួក​គេបានច្រៀងសរសើរថា “ចូរសរសើរព្រះ​អម្ចាស់ ដ្បិតសេ​ចក្តី​មេត្តារបស់ទ្រ​ង់ស្ថិតស្ថេរនៅអស់ក​ល្បជា​និច្ច”(២របាក្សត្រ ២០:២១)។ ពេល​ពួក​គេចា​ប់​ផ្តើម​ច្រៀង​សរសើរ​ដំកើ​ងព្រះ​ ពួក​ខ្មាំងសត្រូវ​របស់ពួ​កអ៊ីស្រាអែល​ក៏មាន​ការជ្រួ​ល​ច្របល់ ហើយក៏​បានកាប់​សម្លាប់គ្នា​ឯ​ង។ ដូច​នេះ ពួកអ៊ី​ស្រាអែ​លក៏​បា​នឈ្នះ​សង្រ្គាម ដោយ​មិនចាំបាច់ប្រយុទ្ធ(ខ.១៧)។ ទោះ​យើង​កំពុ​ង​ជួ​ប​សង្រ្គាម ឬ​មាន​អារម្មណ៍​ទាល់​ច្រក​ក៏​ដោយ ក៏​យើង​នៅ​តែអា​ច​ថ្វាយសិ​រីល្អដល់​ព្រះក្នុងចិត្ត​យើង។ ជាការ​ពិតណាស់​ “ព្រះ​យេហូវ៉ា​​ទ្រង់​​​ធំ​ប្រសើរ ​ហើយ​ក៏​គួរ​ឲ្យសរសើរ​ណាស់”(ទំនុកដំកើង ៩៦:៤)។-Jennifer Benson…

Read article
ព្រះទ្រង់រង់ចាំយើង

ថ្ងៃមួយ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​បើ​ក​ឡាន ជូន​ស្វា​មី​ខ្ញុំ​ ទៅស្ថា​នីយ​រថ​ភ្លើង ក្នុង​តំបន់របស់យើ​ង ខ្ញុំ​ឃើញអ្នកបើ​ក​ប​ររ​ថភ្លើង កំពុង​រក​មើ​ល​អ្ន​ក​ដែ​លឡើ​ង​រថ​ភ្លើង​យឺត​។ មាន​ស្រ្តីម្នា​ក់ដែ​ល​មាន​សក់នៅសើ​ម​នៅឡើ​យ បាន​ប្រញាប់​រត់​ចេញ​ពី​ចំណត​រថ​យន្ត ចូល​ទៅក្នុ​ង​រថភ្លើង​យ៉ាង​លឿ​ន។ បន្ទាប់មក មាន​បុរសម្នា​ក់​ពា​ក់ឈុត​អាវធំ​ពណ៌​ខ្មៅ កំពុង​ដើរបោះពួ​យ​យ៉ា​ង​លឿ​ន ទៅ​រក​រថភ្លើ​ង ហើយ​ក៏បាន​ឡើង​ជិះរ​ថភ្លើ​ងនឹ​ង​គេដែរ​។ អ្នក​បើកបរបានរង់ចាំ​ដោយ​ចិ​ត្តអ​ត់​ធ្ម​ត់ ខណៈ​ពេល​ដែ​ល​មាន​អ្ន​ក​ដំណើរ​មួយ​ចំ​នួនទៀ​តដែល​មក​យឺត កំពុង​ប្រញាប់​ប្រញាល់​ឡើងជិះរថភ្លើង នៅនាទីចុងក្រោយ។ ពេល​ដែល​ខ្ញុំបាន​ឃើញ​អ្នកបើកប​រមានកា​រអត់ធ្ម​ត់​ដូចនេះ ខ្ញុំក៏​បាន​នឹក​ចាំអំពីព្រះ ដែល​កំពុងរង់ចាំ​ឲ្យមនុ​ស្សទទួល​ជឿទ្រង់ឲ្យ​ទាន់​ពេលវេលា។​ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏​ដោយ នៅ​ថ្ងៃណា​​មួយ ព្រះ​យេស៊ូវ​ទ្រង់នឹ​ងយា​ងមក​វិ​ញ ហើយ​“ផ្ទៃ​​មេ​ឃ​នឹង​បាត់​ទៅ ដោយ​សូរ​គ្រាំគ្រេង ឯ​ធាតុ​សព្វ​សារពើ​នឹង​រលាយ​ទៅ ដោយ​កំដៅ​ដ៏​ក្រៃលែង ហើយ​ផែនដី និង​ការ​សព្វ​សារពើ នឹង​ត្រូវ​ឆេះ​អស់​រលីង​ទៅ”(២ពេត្រុស ៣:១០)។ ពេល​ដែល​ថ្ងៃ​នោះមកដល់ ឬពេល​ដែល​ជីវិត​ខាង​សាច់​ឈាមបានប​ញ្ចប់​ហើ​យ អ្នក​ដែល​មិន​ទាន់​បានទទួល​ជឿ​ព្រះ​ នឹង​មិន​មានឱកាស​ទៀ​ត​ទេ​។ សា​វ័ក​ពេត្រុសបា​ន​មានប្រ​សាសន៍​ថា ព្រះ​អម្ចាស់ទ្រង់ “មាន​ព្រះហឫទ័យ​អត់ធ្មត់​នឹង​យើង​រាល់​គ្នា​វិញ ដោយ​មិន​ចង់​ឲ្យ​អ្នក​ណា​មួយ​វិនាស​ឡើយ គឺ​ចង់​ឲ្យ​មនុស្ស​ទាំង​អស់​បាន​ប្រែ​ចិត្ត​វិញ”(ខ.៩)។ បើយើងដឹងថា មានអ្នក​ដែ​ល​មិន​ទា​ន់​បា​ន​ដើ​រ​តាម​ព្រះយេស៊ូវ​​ទេ​​ នោះ​ចូរ​យើង​នាំ​ដំណឹង​ល្អ ទៅប្រា​ប់គេ​ ក្នុងកាល​ដែលពួកគេ​នៅមានឱកាស​នៅឡើ​យ។ គឺដូចមានសេចក្តីចែ​ងថា​ “បើ​មាត់​អ្នក​នឹង​ទទួល​ថ្លែង​ប្រាប់​ពី​ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ ហើយ​អ្នក​ជឿ​ក្នុង​ចិត្ត​ថា ព្រះ​បាន​ប្រោស​ឲ្យ​ទ្រង់​រស់​ពី​ស្លាប់​ឡើង​វិញ នោះ​អ្នក​នឹង​បាន​សង្គ្រោះ​ពិត”(រ៉ូម ១០:៩)។ ទ្រង់​កំពុងត្រាសហៅ​មនុស្សរាល់គ្នា ឲ្យដើរតាមទ្រង់។…

Read article
ផ្លូវដ៏អាថ៌កំបាំង

ពេល​កូន​ប្រុ​ស​ខ្ញុំ​ចាប់​ផ្តើម​ចូល​រៀន​ភាសា​ចិន ខ្ញុំ​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល ពេល​បាន​ឃើញ​ក្រដាសមេរៀន​ជា​ច្រើន ដែល​គាត់​យក​មក​ផ្ទះ នៅ​ថ្ងៃ​ទីមួយ​។ ក្នុង​នាម​ជា​អ្នក​និយាយ​ភាសាអង់​គ្លេស​ពីកំណើត ខ្ញុំ​ពិបាក​នឹង​យល់ អំពី​ទំនាក់​ទំនង​រវាង​តួអ​ក្សរ និង​ពាក្យ​សម្រាប់​និយាយ ក្នុងភាសា​ចិន។ ភាសា​នេះ​ហាក់​ដូ​ចជា​មាន​ភាព​ស្មុគ្រ​ស្មាញ​ចំពោះខ្ញុំ​​ណាស់ ពោល​គឺ​ស្ទើរតែ​មិន​អាច​ឲ្យ​ខ្ញុំ​យល់​បា​ន​។ ជួន​កាល ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា​ពិបាក​យល់ផ​ង​ដែ​រ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ពិចារ​ណា អំពី​របៀប​ដែល​ព្រះទ្រង់​ធ្វើកា​រ​។ ខ្ញុំដឹង​ថា​ ទ្រង់បានមានប​ន្ទូល​ថា គំនិត​​ទ្រង់​មិន​​​​ដូច​​គំនិត​​រប​ស់យើង​រាល់​គ្នា​​ទេ ឯ​​ផ្លូ​វ​របស់យើងរាល់​គ្នា​ក៏​មិន​មែន​ជា​ផ្លូវ​របស់​ទ្រង់​ដែរ(អេសាយ ៥៥:៨)។ ប៉ុន្តែ ពេល​ខ្លះ ខ្ញុំ​នៅ​តែ​​ចង់​ដឹងថា ហេតុ​អ្វី​បាន​ជាព្រះ​​អនុញ្ញាត​ឲ្យការ​នេះ ឬការនោះកើ​តឡើង​។ ព្រះ​បន្ទូល​ដែ​ល​ខ្ញុំ​បា​ន​អាន​ជាទៀងទាត់ និង​ព្រះ​វិញ្ញាណ​របស់​ទ្រង់ ដែលគ​ង់​នៅក្នុង​ខ្ញុំ ក៏​ជួយ​ឲ្យ​ខ្ញុំរកឃើ​ញដំ​ណោះស្រា​យ។ កាលណា​ខ្ញុំ​មាន​សំណួរ​បែប​នេះ​ ខ្ញុំ​ត្រូវ​ព្យាយាម​បន្ទាប​ខ្លួន​ចុះ ដោយ​ចាំថា​ លោក​យ៉ូប​ក៏មិនបាន​ទទួល​ចម្លើយ សម្រាប់​សំណួរទាំង​អស់ ដែល​គាត់​បា​ន​សួរ​ដោយ​ចិត្ត​ឈឺចាប់​នោះដែ​រ(យ៉ូប ១:៥,៨)។ គាត់​បាន​ព្យាយាម​ស្វែង​យ​ល់ តែ​ព្រះ​ទ្រង់​ក៏បានសួរគាត់វិញ​ថា “ឯង​​ដែល​​​ប្រកាន់​​ទោ​ស​ដូច្នេះ តើ​នឹ​ង​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះ​ដ៏​មាន​គ្រប់​ព្រះចេស្តា​រាងចាល​ឬ ឯង​ដែល​បន្ទោស​ដល់​ព្រះ​ដូច្នេះ”(៤០:២)។ លោក​យ៉ូប​ក៏បានឆ្លើយ ទាំងចិត្ត​សោកស្តាយ​ថា “តើ​​នឹង​ឲ្យ​ទូល​បង្គំ​​ទូល​ដល់​ទ្រង់​ដូច​ម្តេច​បាន ទូលបង្គំ​នឹង​ដាក់​ដៃ​ខ្ទប់​មាត់​វិញ”(ខ.៤)។ លោក​យ៉ូប​និយាយអ្វីមិនចេញ នៅចំពោះភាព​ធំ​ឧត្តម្ភ​របស់ព្រះ។ ទោះបីជា​​ពេលខ្លះ​ ផ្លូវ​របស់ព្រះ​ហាក់​ដូច​ជា​អាថ៌​កំបាំង ហើយ​មិន​អាច​យល់​បាន​ក៏​ដោយ ក៏​យើង​នៅ​តែ​អាច​ដឹ​ងប្រា​កដ​ថា ផ្លូវ​របស់​ទ្រង់​ខ្ពស់​ជាង​ផ្លូវ​របស់​យើង។-Jennifer Benson Schuldt

Read article
ពិភពលោកជារបស់ព្រះ

ខ្ញុំដឹងថា​ កូន​ប្រុស​ខ្ញុំ​នឹង​សប្បាយចិ​ត្ត ពេល​ខ្ញុំ​ពេល​ទិញ​ផែន​ទីពិភព​លោក​ ឲ្យគាត់​មួយ​ស​ន្លឹក សម្រាប់​ថ្ងៃ​ខួប​កំ​ណើត​រប​ស់​គាត់​។ ខ្ញុំក៏បា​នដើ​រ​រ​កមើ​លក្នុង​ផ្សារ ឃើញ​ផែនទី​ពណ៌​ចម្រុះ ដែល​មាន​រូប​ទ្វីប​ទាំងឡាយ ដែល​លម្អិត​ដោយរូ​ប​ភាពតូច​​ៗ គេបា​នដាក់ចំណាំ​ ក្នុង​តំបន់​នីមួយ​ៗ ក្នុង​ផែនទី​នោះ​។ ឧទាហរណ៍ គេ​ដាក់រូបមេ​អំបៅ ពី​លើប្រ​ទេស​ប៉ាពូ ញូគីនី និង​រូប​ជួរភ្នំ​កាត់ប្រទេស​ឈីលី ហើយ​រូបត្បូ​ង​ពេជ្យ ​ក៏ត្រូ​វ​បានគេដា​ក់លម្អពីលើប្រទេស​អាហ្វ្រិក​ខាង​ត្បូង។ ពេល​នោះខ្ញុំ​មានកា​រសប្បាយចិ​ត្ត តែ​ខ្ញុំច​ង់ដឹងថា​ ហេតុ​អ្វីបា​នជាគេដាក់ផ្លាកសញ្ញា នៅ​ផ្នែកខាងក្រោ​មគេ នៅ​ផែនទីនោះ​ថា “ពិភព​លោក​យើង”។ ជា​ការ​ពិ​ត​ណាស់ ផែន​ដី​នេះ ជាពិ​ភព​របស់​យើង ព្រោះយើ​ងកំពុង​រស់​នៅក្នុ​ងផែនដី។ យើង​អាច​ផឹកទឹ​ក រក​មាស និង​ចាប់​ត្រីក្នុ​ងសមុ​ទ្រ ដែលមាននៅលើ​ផែ​នដី​ តែ​យើង​អាចធ្វើការទាំ​ងអស់​នេះបាន​ គឺ​ដោយ​សារតែព្រះ​ទ្រង់បាន​អ​នុញ្ញាត​ឲ្យយើ​ង​ប៉ុណ្ណោះ(លោកុប្បត្តិ ១:២៨-៣០)។ តាមពិត ពិភព​លោកនេះជារបស់ព្រះ​ ។ គឺ​ដូច​មាន​សេចក្តីចែង​ថា “ផែនដី និង​សារពើ​នៅ​ផែនដី ជា​របស់​ផង​ព្រះយេហូវ៉ា ព្រម​ទាំង​លោកីយ៍ និង​បណ្តា​អ្នក​ដែល​នៅ​លោកីយ៍​ផង”(ទំនុកដំកើង ២៤:១)។ ខ្ញុំមា​ន​ការ​ប៉ះពា​ល់ចិ​ត្ត​ណាស់ ពេលដែល​ព្រះទ្រង់បា​ន ប្រគល់​ស្នា​ព្រះហស្ត​ដ៏​អស្ចារ្យ​រប​ស់ទ្រ​ង់ ឲ្យ​មនុស្ស​​ថែរក្សា​ថ្វាយ​ទ្រង់។ ទ្រង់​ជ្រាប​​ថា មានម​នុស្ស​ខ្លះ​បំផ្លាញស្នា​ព្រះហស្ត​ទ្រ​ង់ ហើយ​បដិសេធ​ថា ទ្រង់​មិន​មែ​ន​ជា​អ្នក​បង្កើត​ទេ​ រួច​ថា…

Read article
ការជម្នះការសង្ស័យ

បទ​ទំនុ​ក​ដំ​កើង ដែល​មា​ន​ចំ​ណ​ងជើង​ថា “ខ្ញុំ​មក​ថ្វាយ​ខ្លួន”(បទលេខ ២០១) ជា​ស្នាដៃ​និពន្ធរបស់​អ្នក​ស្រីឆាឡុត អេលាត(Charlotte Elliott) ក្នុង​ឆ្នាំ១​៨៣៤។ គាត់​មានជ​ម្ងឺ ដែល​ធ្វើឲ្យគាត់​មិន​អាច​ធ្វើកា​រ​ងារ​កើ​ត អស់​រយៈ​ពេល​ជា​ច្រើនឆ្នាំ​ ហើយគា​ត់​ចង់​ជួយ​រ៉ៃអង្គាស​ប្រាក់​ជួយសាលា​រៀន​សម្រាប់​ក្មេង​ស្រី​ តែគាត់​ឈឺធ្ង​ន់ពេក មិនអា​ចជួយ​បាន។ គាត់​មាន​អារម្មណ៍​ថា គាត់​ជាមនុស្ស​គ្មាន​ប្រយោជន៍ ហើយ​ភាព​តប់​ប្រមល់ក្នុងចិត្តបាន​ធ្វើ​ឲ្យគាត់​មានកា​​​រ​សង្ស័យ អំពី​ជំនឿលើ​ព្រះ​គ្រីស្ទ។ គាត់​ក៏បាននិព​ន្ធប​ទ“ខ្ញុំម​កថ្វាយខ្លួ​ន” ដើម្បី​ជម្នៈ​ការ​សង្ស័យនោះ​។ ដោយសា​រនាងមាន​ចិ​ត្តត​ប់​ប្រមល់​ដូច​នេះ​ហើ​យ បា​នជា​នា​ងសរសេរ​ក្នុង​បទ​ចម្រៀង​នេះថា​ : ខ្ញុំមក​ថ្វា​យ​ខ្លួ​ន មានចិ​ត្ត​សង្វាត … ទាំង​មានចិត្ត​ពេញ មន្ទិស​ហួស​ខ្នា​ត ខ្ញុំមកថ្វា​យ​ចិ​ត្តឲ្យ​ទ្រង់ សម្អាត ឱព្រះ​អង្គស​ង្រ្គោះអើ​យ ​ខ្ញុំម​ក។ នៅ​ថ្ងៃទី​បី បន្ទាប់​​ពីព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​សុ​គត ហើយ​គេយ​ក​ព្រះ​សព​ទ្រង់​ទៅ​បញ្ចុះ ទ្រង់​ក៏បា​ន​យា​ងចេ​ញ​ពី​ផ្នូរ ហើយ​ក៏បា​ន​ប្រាប់លោកថូ​ម៉ាស ដែល​មាន​រហ័ស​នាម​ថា​ “ថូម៉ាសអ្នក​ពូកែ​ស​ង្ស័យ” ឲ្យពិនិត្យ​មើ​លស្នា​មរបួ​ស​ដែ​ល​ទ្រ​ង់បា​ន​ទទួល​រង នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង(យ៉ូហាន ២០:២៧)។ ពេល​លោក​ថូម៉ា​សបា​ន​ប៉ះរ​បួសរ​បស់​ព្រះយេស៊ូវ ទី​បំផុត គាត់​ក៏បា​ន​ជឿ​ថា ​ទ្រង់​ពិត​ជា​បាន​មានព្រះ​ជន្ម​រ​ស់​ឡើង​វិញ​មែន។ ព្រះ​យេស៊ូវ​ក៏បាន​ឆ្លើយ​ត​ប​ថា “ថូម៉ាស​​អើយ អ្នក​​ជឿ​ដោយ​ព្រោះ​បាន​ឃើញ​ខ្ញុំ​ទេ​តើ មាន​ពរ​ហើយ អ្នក​ណា​ដែល​ជឿ​ឥត​ឃើញ​សោះ”(ខ.២៩)។ ក្នុងនាមជាគ្រីស្ទបរិស័ទក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្ន យើងជាអ្នកដែលមិនបានឃើញព្រះយេស៊ូវផ្ទាល់ភ្នែក តែយើងនៅតែជឿទ្រង់។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ…

Read article
កន្លែងស្ទូចត្រីល្អបំផុត

មិត្ត​ភក្តិ​របស់ខ្ញុំ​ម្នា​ក់ ឈ្មោះហ្កា​ស់(Gus) បាន​លាចាកលោកកាល​ពីពីរ​បីខែ​មុន។ លោក​ហ្កាស់ចូលចិ​ត្តទៅ​ស្ទូចត្រី​ត្រោត​ជាមួ​យ​ខ្ញុំ។ នៅពេលចុ​ងស​ប្តាហ៍ តាម​ធម្មតា ខ្ញុំ​ឃើញគាត់​ជិះកូ​នទូករ​បស់គា​ត់​ ជា​មួយ​កូ​ន​ស្រីគា​ត់ ឈ្មោះហា​យឌី(Heidi) រ​កត្រី​ ក្នុងបឹ​ង​​​នៅក្បែរផ្ទះ​ខ្ញុំ។ កាលពី​​ថ្ងៃមុ​ន ខ្ញុំបា​នទទួលសំបុត្រ​មួយ​ច្បាប់ពីហាយឌី។ នាង​ប្រាប់​ខ្ញុំថា​ មួយរ​យៈនេះ ​នាងបា​នជ​ជែកគ្នាអំពីនគរស្ថា​នសួ​គ៌ ជាមួ​យ​ចៅ​ៗរបស់​នា​ង ដោយ​សារ​ឪ​ពុក​របស់​នា​ង​បាន​លាចាក​លោក ទៅ​នៅផ្ទះ​គាត់ នៅ​នគរស្ថា​នសួ​គ៌​ហើយ។ ចៅ​ប្រុស​រប​ស់​នា​ង អាយុ​៦ឆ្នាំ ដែលចូ​លចិ​ត្ត​ស្ទូចត្រី​ដូចយើងដែរ ក៏បា​ន​​រៀប​រាប់​​ថា​ “នគរ​ស្ថាន​សួ​គ៌​ពិត​ជាស្អា​ត​ណាស់ ហើយពេលនេះ​ ព្រះយេស៊ូវ​កំពុ​ងបង្ហាញ​លោកតា​ហ្កាស ឲ្យ​ស្គាល់​កន្លែងស្ទូច​ត្រីដែ​ល​ល្អបំ​ផុត”។ ពេល​ដែល​សាវ័កប៉ុល​រៀប​រាប់ អំពី​នគរ​ស្ថា​នសួ​គ៌ ដែល​ព្រះទ្រង់បានបើ​កបង្ហាញដ​ល់គា​ត់ ពាក្យ​សម្តីរបស់គាត់មិ​ន​អាចពិពណ៌នាអំ​ពី​នគរស្ថានសួគ៌ឲ្យអស់សេចក្តីឡើ​យ។ គាត់​ថា “អ្នក​នោះ​​បាន​លើក​ឡើង​ដល់​ស្ថានបរមសុខ ហើយ​បាន​ឮ​ពាក្យ​ដែល​ថ្លែង​ប្រាប់​មិន​បាន ក៏​គ្មាន​ច្បាប់​ឲ្យ​មនុស្ស​ណា​និយាយ​ឡើយ”(២កូរិនថូស ១២:៤)។ ពាក្យ​សម្តី​របស់​មនុ​ស្សមិ​នអាចថ្លែ​ង អំពីន​គរស្ថាន​សួគ៌​ឲ្យអ​ស់​សេចក្តី​ឡើយ ប្រហែលម​ក​ពីយើងជា​ម​នុស្ស បាន​ជាយើង​មិន​អា​ច​យ​ល់​អំពី​នគរស្ថា​ន​សួគ៌​ឲ្យអ​ស់សេចក្តី​។ យើងប្រហែលជារកបានការកម្សាន្តចិត្តខ្លះ ពីការស្គាល់ភា​ព​លម្អិតនៃនគ​រស្ថា​នសួ​គ៌​ ជា​បន្ថែមទៀត តែការយល់ដឹងអំពីនគរស្ថានសួគ៌ មិនបានផ្តល់ការធានាដល់យើងឡើ​យ គឺមានតែការស្គាល់ព្រះដោ​យផ្ទាល់ទេ​ ដែល​ផ្ត​ល់កា​រធា​នា​ដល់​យើ​ងបាន​។ ដោយសារខ្ញុំបានស្គាល់ទ្រង់ ហើយ​ខ្ញុំដឹ​ង​ថា ទ្រង់​ល្អប៉ុ​ណ្ណា នោះខ្ញុំអាច​លៈបង់​ជីវិ​ត និ​ងអ្វី​ៗ​ក្នុងជីវិត​នេះ ថ្វាយ​ដល់​ទ្រ​ង់ ដោយ​ការ​ជឿជា​ក់ថា​…

Read article
យកការអធិស្ឋានជាទីមួយ

ពេល​ដែល​ខ្ញុំ និង​ស្វាមី​ខ្ញុំ ​មើល​កូន​ប្រុសរបស់​យើង​ ហាត់​លេង​​ព្យាណូ​តាម​មេរៀន យើង​ក៏បានអ​ធិស្ឋាន​សូម​ឲ្យព្រះទ្រ​ង់​ជួយ​យើង។ យើង​បាន​អធិស្ឋាន​ជាមុន ព្រោះ​ខ្ញុំ និង​ស្វាមីខ្ញុំ​សុទ្ធ​តែមិនចេះរៀន​ព្យាណូដូ​ចគ្នា។ យើងទាំ​ង​បីនាក់ក៏បានយល់ អំពី​អត្ថន័យ​នៃ​​​សម្លេង​ដាច់ និង​សម្លេង​ជាប់​ ហើយ​ក៏​បាន​ដឹង​ថា ពេល​ណាយើ​ងត្រូវ​ចុចខ្ទង់​ព​ណ៌​ខ្មៅ​។ យើង​យក​កា​រ​អធិស្ឋាន​ជាអាទិភា​ព ជាពិ​សេស នៅពេ​​លដែ​​លយើង​ដឹ​ង​ថា យើង​​ត្រូវ​ការជំនួយ​​របស់​​ព្រះ។ ស្តេច​ដាវីឌត្រូវកា​រ​ជំនួយ​របស់​ព្រះ ក្នុង​ស្ថាន​ភាព​ដ៏គ្រោះថ្នា​ក់​ ពេ​លដែ​ល​ទ្រង់ពិចារណា អំពី​ការ​ប្រយុទ្ធ​នឹងពួកភីលីស្ទីន ក្នុង​ក្រុងកៃឡា។ មុនពេល​ចូល​ប្រ​យុទ្ធ ស្តេច​ដាវីឌ​​​​ទូល​សួរ​ព្រះយេហូវ៉ា​​ថា “តើ​ត្រូវ​ឲ្យ​ទូលបង្គំ​ទៅ​វាយ​ពួក​ភីលីស្ទីន​នោះ​ឬ​ទេ?”(១សាំយ៉ូអែល ២៣:២)។  ព្រះ​ទ្រង់​ក៏បា​នយ​ល់ព្រ​ម​តាមសេ​ចក្តី​សំណូម​របស់​ស្តេចដា​វីឌ។   ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏ដោយ កងទ​ព័​របស់​ស្តេចដាវីឌ​មានការភ័យខ្លាចចំពោះពួកភីលីស្ទីន។ ស្តេច​ដាវីឌ​ក៏​បានអធិស្ឋាន​ម្តងទៀ​ត មុន​ពេល​ការប្រយុទ្ធ​ចាប់ផ្តើ​ម។ ព្រះទ្រ​ង់ក៏​បានសន្យា​ថា នឹងប្រ​ទាន​ជ័យ​ជ​ម្នះ ហើយ​ក្រោយ​មក​ទ្រង់ក៏បាន​ឈ្នះពួ​កស​ត្រូវ​(ខ.៤)។ តើកា​រ​អធិស្ឋាន​ដឹក​នាំជីវិតយើងជារៀង​រាល់​ថ្ងៃ ឬយើ​ងគ្រា​ន់តែអធិស្ឋា​ន នៅពេ​លដែ​លមានប​ញ្ហា​? ជួន​កាល យើង​មាន​ទ​ម្លាប់​ធ្វើផែនការហើយ រួច​សិម​អធិស្ឋា​នសូមឲ្យ​ព្រះទ្រង់ប្រ​ទានព​រ ផែន​ការ​យើង​ជាក្រោយ​ ឬ​មាន​ទម្លាប់អធិស្ឋា​ន តែ​នៅពេលទាល់ច្រ​ក។ ព្រះទ្រ​ង់​ពិ​តជា​សព្វព្រះ​ទ័​យ​ឲ្យ​យើ​ង ងាក​មក​រក​ទ្រ​ង់ ពេល​ដែលយើង​មាន​ប​ញ្ហា ប៉ុន្តែ ទ្រង់​ក៏សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​ឲ្យយើង​នឹក​ចាំថា​ យើង​ត្រូវ​ការ​ទ្រ​ង់គ្រ​ប់​ពេលទាំ​ង​អស់(សុភាសិត ៣:៥-៦)។-Jennifer Benson Schuldt

Read article
អំណោយនៃក្តីសង្ឃឹម

ពេលដែលខ្យល់ព្យុះកំបុតត្បូង បានបក់កាត់ក្រុងតាក់ក្លូបាន ប្រទេសភីលីពីន ក្នុងឆ្នាំ ២០១៣ មានមនុស្សប្រហែល១ម៉ឺននាក់ បានបាត់បង់ជីវិត ហើយអ្នកដែលបានរួចជីវិត ត្រូវបាត់បង់ជម្រក និងគ្មានការងារធ្វើ។ ស្បៀងអាហារ និងឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ដែលចាំបាច់ក៏មានការខ្វះខាត។ បីខែក្រោយមក ខណៈពេលដែលក្រុងមួយនេះកំពុងតែព្យាយាមក្រោកឈរឡើង ចេញពីការបំផ្លិចបំផ្លាញនោះ មានទារកម្នាក់បានចាប់កំណើត នៅតាមជញ្ជើមផ្លូវ ក្បែរក្រុងតាក់ក្លូបាន ក្នុងពេលដែលនៅមានភ្លៀងធ្លាក់ និងខ្យល់បក់ខ្លាំង។ ទោះបីជាអាកាសធាតុបានធ្វើឲ្យគេនឹកចាំ អំពីរឿងដ៏ឈឺចាប់ ដែលទើបតែបានកើតឡើងយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ប្រជាពលរដ្ឋបានរួមគ្នារកបានពេទ្យឆ្មបម្នាក់ ហើយក៏បានដឹកម្តាយនិងកូនទាំងពីរនាក់ ទៅកាន់គ្លីនិក។ ទារកនោះក៏បានរួចជីវិត មានការធំធាត់ឡើង ហើយក៏បានក្លាយជានិមិត្តរូបនៃក្តីសង្ឃឹម ក្នុងពេលដែលពេញដោយភាពអស់សង្ឃឹម នៅតំបន់នោះ។ ពេលដែលប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលកំពុងទទួលរងការគៀបសង្គត់ពីសាសន៍ភីលីស្ទីន អស់រយៈពេល៤០ឆ្នាំ មានព្រឹត្តិការណ៍ដ៏គួរឲ្យកត់សម្គាល់មួយ បានកើតឡើង ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រអ៊ីស្រាអែល។ ក្នុងអំឡុងពេលនោះ មានទេវតាមួយអង្គបានមកឲ្យដំណឹងដល់ស្ត្រីសាសន៍អ៊ីស្រាអែលម្នាក់ថា នាងនឹងមានទម្ងន់បង្កើតបានកូនប្រុសដ៏ពិសេសម្នាក់(ពួកចៅហ្វាយ ១៣:៣)។  ទេវតាបានប្រាប់នាងថា កូននោះនឹងធ្វើជាពួកន៉ាសារីត ថ្វាយព្រះតាំងពីផ្ទៃម្តាយមក “វានឹងចាប់តាំងជួយសង្គ្រោះដល់សាសន៍អ៊ីស្រាអែល ឲ្យរួចពីកណ្តាប់ដៃនៃពួកភីលីស្ទីន”(ខ.៥)។ កូនប្រុសនោះមានឈ្មោះថា សាំសុន ជាអំណោយនៃក្តីសង្ឃឹមដល់សាសន៍អ៊ីស្រាអែល ក្នុងពេលដ៏វេទនា។ យើងមិនអាចជៀសផុតពីបញ្ហាបានឡើយ តែព្រះយេស៊ូវមានអំណាចសង្រ្គោះយើង ឲ្យរួចផុតពីភាពអស់សង្ឃឹម។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រសូត្រ “ដើម្បីនឹងបំភ្លឺដល់ពួកអ្នកដែលអង្គុយក្នុងសេចក្តីងងឹត ហើយក្នុងម្លប់នៃសេចក្តីស្លាប់…

Read article
ស្ពានជីវិត

សូមយើងស្រមៃថា យើងកំពុងតែឈរប្រកៀកស្មាគ្នា ជាមួយមនុស្សទាំងអស់ក្នុងសហគមន៍របស់អ្នក នៅជើងភ្នំ។ ពេលនោះ មានផ្គរលាន់ និងផ្លេកបន្ទោរព្រៀកៗ ហើយអ្នកក៏បានលឺសន្ធឹកផ្លំត្រែស្នែងលាន់រំពង។ ព្រះទ្រង់ក៏បានយាងចុះមកពីលើកំពូលភ្នំ កាត់តាមភ្លើង។ កន្លែងជួបជុំគ្នានោះក៏បានគ្រប់ដណ្តប់ដោយផ្សែង ភ្នំទាំងមូលក៏ចាប់ផ្តើមកក្រើក ហើយរង្គើរទាំងខ្លួនអ្នកដែរ(និក្ខមនំ ១៩:១៦-២០)។ ពេលពួកអ៊ីស្រាអែលបានទទួលបទពិសោធន៍ដ៏គួរឲ្យស្ញែងខ្លាច នៅក្បែរភ្នំស៊ីណាយ ពួកគេក៏បានអង្វរលោកម៉ូសេថា “សូមលោកមានប្រសាសន៍មកយើងខ្ញុំរាល់គ្នា  តែខ្លួនលោកបានហើយ  យើងខ្ញុំនឹងស្តាប់លោក   សូមកុំឲ្យព្រះមានព្រះបន្ទូលនឹងយើងខ្ញុំឡើយ ក្រែងយើងខ្ញុំត្រូវស្លាប់”(២០:១៩)។ កាលនោះ ពួកអ៊ីស្រាអែលកំពុងសូមឲ្យលោកមូសេធ្វើជាបុគ្គលកណ្តាលរវាងពួកគេ ហើយនិងព្រះ។  “ឯជនទាំងឡាយគេក៏ឈរនៅទីឆ្ងាយ តែម៉ូសេបានចូលទៅជិតទីងងឹតយ៉ាងក្រាស់ដែលព្រះគង់នៅនោះ”(ខ.២១)។ បន្ទាប់ពីបានជួបជាមួយព្រះអម្ចាស់ លោកម៉ូសេក៏បាននាំព្រះរាជសារទ្រង់ ចុះពីលើភ្នំមក ហើយប្រកាសឲ្យពួកបណ្តាជនបានស្តាប់។ សព្វថ្ងៃនេះ យើងក៏ថ្វាយបង្គំព្រះ ដែលពួកអ៊ីស្រាអែលធ្លាប់ថ្វាយបង្គំនៅសម័យមុន ដែលទ្រង់បានសម្តែងឫទ្ធានុភាពដ៏អស្ចារ្យ នៅលើភ្នំស៊ីណាយ។ ដោយសារព្រះទ្រង់មានសេចក្តីបរិសុទ្ធដ៏ល្អឥតខ្ចោះ ហើយយើងមានពេញដោយអំពើបាប នោះយើងមិនអាចចូលទៅរកទ្រង់បានទេ។ បើយើងចូលទៅដោយពឹងអាងខ្លួនឯង នោះយើងក៏នឹងមានភាពភ័យញ័រ មិនខុសពីពួកអ៊ីស្រាអែលឡើយ។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូវបានបើកផ្លូវឲ្យយើងស្គាល់ព្រះ ពេលដែលទ្រង់បានទទួលអំពើបាបយើង ហើយសុគតលើឈើឆ្កាង រួចមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ(១កូរិនថូស ១៥:៣-៤)។ សូម្បីតែនៅពេលសព្វថ្ងៃនេះ ព្រះយេស៊ូវទ្រង់នៅតែធ្វើជាបុគ្គលកណ្តាលរវាងយើងនឹងព្រះដ៏បរិសុទ្ធ និងល្អឥតខ្ចោះ(រ៉ូម ៨:៣៤ ១ធីម៉ូថេ ២:៥) ដើម្បីឲ្យយើងចូលទៅរកព្រះដោយសេរី។-Jennifer…

Read article
ពិភពដែលមើលមិនឃើញ

តើអ្នកដឹងទេថា មីក្រុបដែលមាននៅលើដៃរបស់អ្នក អាចមានចំនួនលើសមនុស្សទាំងអស់នៅលើផែនដី? ឬអាចនិយាយបានម្យ៉ាងទៀតថា មីក្រុបរាប់លានអាចផ្តុំគ្នា នៅលើចុងម្ជុលដ៏តូចល្អិតបាន។ ពួកមីក្រុបតូចៗទាំងនោះ មានរូបរាង្គតូចខ្លាំងណាស់ បានជាយើងមិនអាចមើលនឹងភ្នែកទទេរ ដោយមិនប្រើមីក្រូទស្សន៍បានទេ តែពួកវារស់នៅក្នុងទឹក ដី ខ្យល់ ហើយសូម្បីតែក្នុងខ្លួនយើងក៏មានពួកវាដែរ។ ហើយយើងជួបប្រទះពួកវាជានិច្ច ទោះបីជាយើងមើលពិភពរបស់វាមិនឃើញក៏ដោយ។ ហោរាបាឡាមក៏បានបង្ហាញថា ភាពពិតនៃពិភពខាងវិញ្ញាណ ក៏ច្រើនតែពិបាកឲ្យមនុស្សយើងមើលឃើញផងដែរ។ ពេលដែលគាត់កំពុងជិះសត្វលាធ្វើដំណើរតាមផ្លូវ ដោយមានអ្នកបម្រើទៅជាមួយគាត់ សត្វលា “ក៏បានឃើញទេវតានៃព្រះយេហូវ៉ាឈរនៅត្រង់ផ្លូវ ទាំងកាន់ដាវហូតជាស្រេចនៅព្រះហស្ត” នោះលាក៏បែរចេញពីផ្លូវទៅតាមវាលទៅ ឯបាឡាមគាត់វាយលា ដើម្បីនឹងទាញញាក់មកក្នុងផ្លូវវិញ(ជនគណនា ២២:២៣)។ លាក៏ឃើញទេវតានៃព្រះយេហូវ៉ាទៀត រួចវាចូលទៅអែបត្បៀតខ្លួននឹងកំផែង គាបជើងបាឡាមនឹងថ្ម នោះគាត់វាយវាម្តងទៀត។ គាត់មើលមិនឃើញទេវតាទេ គឺទាល់តែព្រះបើកបំភ្លឺភ្នែកគាត់ ទើបគាត់មើលឃើញទេវតា(ខ.៣១)។ ព្រះគម្ពីរបានចែងថា ពិភពខាងវិញ្ញាណគឺពិតជាមានមែន ហើយជួនកាល យើងជួបប្រទះភាពពិតនៃពិភពខាងវិញ្ញាណ ដែលមានសេចក្តីល្អ និងសេចក្តីអាក្រក់(ហេព្រើ ១៣:២ និងអេភេសូរ ៦:១២)។ ហេតុនេះហើយ បានជាព្រះគម្ពីរបានលើកទឹកចិត្តយើង ឲ្យមានការអធិស្ឋានចាំយាម និងត្រៀមខ្លួនជានិច្ច។ ព្រះទ្រង់កំពុងគ្រប់គ្រងលោកិយដែលយើងមើលឃើញ ហើយទ្រង់ក៏គ្រប់គ្រងពិភពដែលយើងមើលមិនឃើញផងដែរ។-Jennifer Benson Schuldt

Read article