កន្លែងរង់ចាំ
បណ្ឌិត សូស(Seuss) ដែលជាអ្នកនិពន្ធសៀវភៅកុមារជាច្រើនក្បាល បានមានប្រសាសន៍ថា “អ្នកខ្លះរង់ចាំត្រីស៊ីនុយ ឬរង់ចាំឲ្យមានខ្យល់បក់មក ដើម្បីបង្ហោះខ្លែង។ ពុំនោះទេ ពួកគេកំពុងរង់ចាំយប់នៅថ្ងៃសុក្រ… មនុស្សម្នាក់ៗសុទ្ធតែមានការរង់ចំា”។ ជាការពិតណាស់ យើងរាល់គ្នាសុទ្ធតែមានការរង់ចាំ។ ការរង់ចាំមានការពិបាក។ យើងប្រហែលជាឈ្លីមេដៃ គោះជើង ស្ងាប ដកដង្ហើមធំ និងមានការថប់បារម្ភ ដោយចិត្តនឿយណាយ។ យើងប្រហែលជាសួរខ្លួនឯងថា ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំត្រូវរស់នៅជាមួយមនុស្សយ៉ាប់ម្នាក់នេះ ហេតុអ្វីខ្ញុំត្រូវធ្វើការងារដែលគួរឲ្យធុញទ្រាន់ អស់ពេលយូរយ៉ាងនេះ ហេតុអ្វីខ្ញុំត្រូវអត់ទ្រាំនឹងអាកប្បកិរិយ៉ាដែលអាក្រក់នេះ ហេតុអ្វីបញ្ហាសុខភាពរបស់ខ្ញុំ មិនព្រមបាត់សោះ? ហេតុអ្វីបានជាព្រះទ្រង់មិនជួយខ្ញុំផង? ពេលយើងមានសំណួរបែបនេះ យើងត្រូវដឹងថា ព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យយើង រង់ចាំមួយរយៈពេលសិន ហើយមើលការអ្វីដែលទ្រង់នឹងធ្វើ។ ការរង់ចាំ ស្ថិតក្នុងចំណោមគ្រូបង្រៀនដ៏ល្អបំផុត នៃជីវិតយើង ព្រោះពេលយើងរង់ចាំ យើងបានរៀនសូត្រ អំពីអត្ថន័យនៃការរង់ចាំ គឺរង់ចាំ ខណៈពេលដែលព្រះទ្រង់ធ្វើការ ក្នុងជីវិតយើង និងសម្រាប់យើង។ នៅក្នុងការរង់ចាំ យើងរៀនអត់ធ្មត់ ដោយអាចទុកចិត្តសេចក្តីស្រឡាញ់ និងសេចក្តីល្អរបស់ព្រះ កាន់តែខ្លាំង ទោះបីជាអ្វីៗមិនដំណើរការ ដូចដែលយើងចង់បានក៏ដោយ(ទំនុកដំកើង ៧0:៥)។ ប៉ុន្តែ យើងមិនចាំបាច់ត្រូវមានការភ័យខ្លាច និងខាំមាត់សង្កត់ចិត្ត នៅក្នុងការរង់ចំាឡើយ។ យើងអាច…
Read articleអាថ៌កំបាំង នៃសន្តិភាព
អ្នកស្រីហ្គ្រេស(Grace) ជាស្រ្តីម្នាក់ ដែលមានលក្ខណៈពិសេសណាស់។ ពេលខ្ញុំគិតដល់គាត់ មានពាក្យមួយដែលលេចឡើងក្នុងគំនិតខ្ញុំ គឺពាក្យ សន្តិភាព ។ ភាពស្ងាត់ស្ងៀម និងស្ងប់សុខ ដែលបានបង្ហាញចេញនៅទឹកមុខគាត់ កម្រនឹងប្រែប្រួលណាស់ ក្នុងរយៈពេល៦ខែ ដែលខ្ញុំបានស្គាល់គាត់ ទោះជាស្វាមីគាត់ បានពិនិត្យសុខភាព រកឃើញជម្ងឺដ៏កម្រ ហើយត្រូវសម្រាកព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យក៏ដោយ។ ពេលខ្ញុំសួរអ្នកស្រីហ្គ្រេស អំពីអាថ៌កំបាំងនៃសន្តិភាព ដែលមានក្នុងចិត្តគាត់ គាត់ក៏បានប្រាប់ថា គ្មានអ្វីអាថ៌កំបាំងទេ។ គឺដោយសារអង្គព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលគង់នៅក្នុងជីវិតគាត់។ គាត់មានភាពស្ងប់សុខ នៅក្នុងពេលមានព្យុះភ្លៀងដ៏ខ្លាំងយ៉ាងនេះ គឺដោយសារព្រះវត្តមានព្រះយេស៊ូវ ក្នុងជីវិតគាត់។ អាថ៌កំបាំងនៃសន្តិភាព ឬសេចក្តីសុខសាន្ត នៅក្នុងចិត្តយើង គឺជាទំនាក់ទំនង ដែលយើងមានជាមួយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ ទ្រង់ជាសន្តិភាពរបស់យើង។ ពេលដែលព្រះយេស៊ូវក្លាយជាព្រះអង្គសង្រ្គោះ និងព្រះអម្ចាស់ ហើយយើងផ្លាស់ប្រែកាន់តែមានលក្ខណៈដូចទ្រង់ សន្តិភាពក៏បានកើតមានពិតមែន។ ការអាក្រក់ ដូចជា ជម្ងឺ ការលំបាកផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ ឬគ្រោះថ្នាក់អាចកើតមាន ប៉ុន្តែ សន្តិភាពដែលយើងនឹងទទួល គឺជាការធានាថា ព្រះទ្រង់បានដាក់ជីវិតយើងក្នុងព្រះហស្តទ្រង់(ដានីយ៉ែល ៥:២៣) ហើយយើងអាចទុកចិត្តថា ការគ្រប់យ៉ាងនឹងផ្សំគ្នាមក ដើម្បីជាប្រយោជន៍យើង។ តើយើងបានពិសោធន៍នឹងសន្តិភាព ដែលហួសពីការយល់ដឹង និងការវិភាគរកហេតុផលដែរឬទេ?…
Read articleព្រះ និងភាពលម្អិត
ឆ្កែរបស់ខ្ញុំជាពូជឆ្កែប្រម៉ាញ់ឡាប្រាឌ័រ ដែលមានសម្បុរក្រម៉ៅដូចស្ករសូកូឡា។ ពេលវាមានអាយុ៣ខែ ខ្ញុំក៏បាននាំវាទៅការិយ៉ាល័យពេទ្យសត្វ ដើម្បីចាក់ថ្នាំបង្ការ និងពិនិត្យសុខភាព។ ខណៈពេលដែលពេទ្យសត្វកំពុងពិនិត្យមើលវា គាត់ក៏បានកត់សំគាល់ឃើញរោមពណ៌សរមួយដុំតូច នៅលើក្រញាំជើងខាងក្រោយរបស់វា។ គាត់ក៏បានញញឹមហើយ និយាយទៅកាន់វាថា “ជើងដែលមានរោមពណ៌សរនឹង គឺជាកន្លែងដែលព្រះបានយូរឯង ពេលទ្រង់ជ្រមុជពណ៌ឯង ចូលទៅក្នុងស្ករសូកូឡា”។ ខ្ញុំក៏ទប់សំណើចមិនបាន។ ប៉ុន្តែ ត្រង់ចំណុចនេះ ទោះជាគាត់មិនមានចេតនាក៏ដោយ ក៏អ្វីដែលគាត់បាននិយាយ គឺកំពុងតែបង្ហាញ អំពីចំណាច់អារម្មណ៍ដ៏ជ្រាលជ្រៅ ដែលព្រះទ្រង់មាន ចំពោះភាពលម្អិតនៃស្នាព្រះហស្តទ្រង់។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូល ក្នុងបទគម្ពីរម៉ាថាយ ១០:៣០ ថា “សូម្បីតែសក់ក្បាលរបស់អ្នករាល់គ្នា ក៏បានរាប់ទាំងអស់ដែរ”។ ព្រះទ្រង់ពិតជាអស្ចារ្យណាស់ បានជាទ្រង់មានចំណាប់អារម្មណ៍ចំពោះផ្នែកដ៏តូចល្អិតបំផុត នៃជីវិតយើង។ គ្មានការអ្វីដែលតូចខ្លាំងពេក ដែលទ្រង់មិនអាចទតឃើញ ហើយមិនចាប់អារម្មណ៍នោះឡើយ ហើយគ្មានទុក្ខលំបាកអ្វី ដែលធ្ងន់ពេក ដែលយើងមិនអាចថ្វាយទៅទ្រង់នោះដែរ។ និយាយឲ្យខ្លី ទ្រង់ពិតជាយកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះយើងណាស់។ ព្រះទ្រង់មិនគ្រាន់តែបានបង្កើតយើងប៉ុណ្ណោះទេ តែទ្រង់ថែមទាំងបានទ្រទ្រង់ និងថែរក្សាយើង នៅគ្រប់នាទី។ មានមតិមួយពោលថា ការគិតច្រើនពេក អំពីភាពលម្អិត គឺមិនល្អទេ។ ប៉ុន្តែ យើងគួរតែដឹងថា ព្រះទ្រង់គង់នៅក្នុងភាពលម្អិតទាំងអស់ ហើយក៏បានទតឃើញការអ្វី ដែលគេចផុតពីការចាប់អារម្មណ៍របស់យើង។ យើងពិតជាមានការកម្សាន្តចិត្តណាស់…
Read articleទោះទៅទីណាក៏ដោយ
ពេលដែលខ្ញុំកំពុងបើកទំព័រអាល់ប៊ុមរូបថតអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ខ្ញុំ ម្រាមដៃរបស់ខ្ញុំក៏បានឈប់បើក នៅត្រង់រូបថតខ្ញុំថតជាមួយស្វាមីរបស់ខ្ញុំ ដែលកាលនោះ យើងទើបតែបានទទួលការប្រកាសជាប្តីនិងប្រពន្ធ។ កាលនោះ ខ្ញុំបានបង្ហាញចេញនូវការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់ខ្ញុំ យ៉ាងច្បាស់លាស់ចំពោះគាត់។ ខ្ញុំព្រមទៅជាមួយគាត់ ទោះគាត់នាំខ្ញុំទៅទីណាក៏ដោយ ។ ជិត៤ទសវត្សរ៍ក្រោយមក ទំនាក់ទំនងប្តីប្រពន្ធយើង ក៏បានចងភ្ជាប់គ្នាយ៉ាងជាប់ ដោយចំណងនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការប្តេជ្ញាចិត្ត ដែលបានចម្លងយើង ឲ្យឆ្លងកាត់ពេលដែលយើងជួបរឿងអាក្រក់ និងពេលដែលយើងជួបរឿងល្អ។ ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ ខ្ញុំបានធ្វើការប្តេជ្ញាចិត្តជាថ្មីថា ខ្ញុំព្រមទៅជាមួយគាត់ ទោះគាត់នាំខ្ញុំទៅទីណាក៏ដោយ ។ ក្នុងបទគម្ពីរយេរេមា ២:២ ព្រះទ្រង់បាននឹកចាំ អំពីរាស្រ្តអ៊ីស្រាអែល ជាទីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ដែលបានដើរផ្លូវខុស។ គឺដូចដែលទ្រង់មានបន្ទូលថា “គឺអញនឹកចាំពីឯងកាលនៅក្មេង ដែលឯងមានចិត្តកួចចំពោះអញ ហើយពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ឯង កាលទើបនឹងបានគ្នា គឺដែលឯងបានដើរតាមអញ នៅក្នុងទីរហោស្ថាន”។ ចំពោះពាក្យ ចិត្តគួច ព្រះគម្ពីរដើមជាភាសាហេព្រើរ បានប្រើពាក្យដែលសំដៅទៅលើ ភាពស្មោះត្រង់ និងការប្តេជ្ញាចិត្ត ក្នុងកំរិតខ្ពស់បំផុត ដែលអាចធ្វើទៅបាន។ ពីដំបូង ពួកអ៊ីស្រាអែលបានបង្ហាញចេញនូវការប្តូរផ្តាច់ឥតងាករេ ចំពោះព្រះ ប៉ុន្តែ ក្រោយមក ពួកគេក៏បានងាកបែរចេញពីទ្រង់បន្តិចម្តងៗ។ ពួកគេមានការប្តូរផ្តាច់ដ៏មុតមាំ នៅគ្រាដំបូង ប៉ុន្តែ ការសប្បាយភ្លេចខ្លួន…
Read articleសីល្បៈនៃការអត់ឱនទោស
កាលពីពេលរសៀលថ្ងៃមួយ ខ្ញុំបានចំណាយពេល២ម៉ោង នៅពិធីតាំងពិពណ៌សិល្បៈ ក្រោមចំណងជើងថា ឪពុក និងកូនប្រុសទាំងពីររបស់គាត់ : សិល្បៈនៃការអត់ឱនទោស ។ នៅទីនោះ ស្នាដៃសីល្បៈនីមួយៗផ្តោតទៅលើ រឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ព្រះយេស៊ូវ អំពីកូនពៅវង្វេង (មើលលូកា ១៥:១១-៣១)។ ខ្ញុំមានការចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំង ចំពោះផ្ទាំងគំនូររបស់លោកអេវើត រ៉ូចាស(Edward Rojas) ស្តីអំពីកូនពៅវង្វេង។ ខ្ញុំឃើញផ្ទាំងគំនូរនេះមានអត្ថន័យដ៏មានអំណាច។ ផ្ទាំងគំនូរនេះ ពិពណ៌នា អំពីកូនប្រុសដែលបានដើរផ្លូវខុស វិលត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ដោយសម្លៀកបំពាក់កណ្តាច ហើយដើរឈ្ងោកមុខ។ គាត់បានចាកចេញពីទឹកដីនៃសេចក្តីស្លាប់ ហើយបោះជំហានចូលទៅក្នុងផ្លូវមួយ ដែលឪពុករបស់គាត់កំពុងរត់មករកគាត់។ នៅផ្នែកខាងក្រោមនៃផ្ទាំងគំនូរនោះ មានសរសេរព្រះបន្ទូលព្រះយេស៊ូវថា “លុះឪពុកឃើញពីចំងាយហើយ ក៏មានចិត្តអាណិតមេត្តា ហើយរត់ទៅឱបថើបវា”(ខ.២០)។ គ្រាន់តែបានឃើញផ្ទាំងគំនូរនោះ ខ្ញុំក៏មានការប៉ះពាល់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ដោយនឹកចាំជាថ្មីម្តងទៀត អំពីរបៀបដែលសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលមិនចេះប្រែប្រួលរបស់ព្រះ បានកែរប្រែជីវិតខ្ញុំ។ ពេលខ្ញុំដើរចេញពីទ្រង់ ទ្រង់មិនបានបែរខ្នងដាក់ខ្ញុំវិញទេ ប៉ុន្តែ នៅតែតាមមើល និងរង់ចាំខ្ញុំវិលត្រឡប់មករកទ្រង់វិញ។ ខ្ញុំមិនសក្តិសមនឹងទទួលសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ទេ តែសេចក្តីស្រឡាញ់ទ្រង់មិនចេះប្រែប្រួល។ ខ្ញុំច្រើនតែមិនអើពើរ ចំពោះក្តីស្រឡាញ់ទ្រង់ តែទ្រង់មិនដែលដកសេចក្តីស្រឡាញ់ទ្រង់ចេញពីខ្ញុំឡើយ។ យើងរាល់គ្នាសុទ្ធតែមានបាប តែព្រះវរបិតានៃយើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ បានឈោងព្រះហស្តមកទទួលស្វាគមន៍យើង គឺមិនខុសពីឪពុក នៅក្នុងរឿងកូនពៅវង្វេង…
Read articleកុំទាន់ប្រញាប់
លោកគ្រូដាឡាស វីឡាត(Dallas Willard)ធ្លាប់មានប្រសាសន៍ នៅក្នុងសេចក្តីបង្រៀនរបស់គាត់ថា “អ្នកត្រូវតែកំចាត់ភាពប្រញាប់ប្រញាល់ ដោយមិនបន្ធូរដៃ”។ ពេលដែលមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំពីរនាក់ បានដកស្រង់សម្តីនេះ មកប្រាប់ខ្ញុំ ម្តងហើយម្តងទៀត ខ្ញុំក៏បានដឹងថា ខ្ញុំចាំបាច់ត្រូវយកវាមកពិចារណា។ តើខ្ញុំកំពុងតែខ្ជះខ្ជាយពេលវេលា និងកម្លាំង ត្រង់ចំណុចណាខ្លះ? ដែលសំខាន់ជាងនេះទៀតនោះ តើខ្ញុំកំពុងតែប្រញាប់ប្រញាល់ទៅណា ដោយមិនបានស្វែងរកការដឹកនាំ និងជំនួយមកពីព្រះ? ជាច្រើនសប្តាហ៍ ជាច្រើនខែក្រោយមក ខ្ញុំក៏បាននឹកចាំ អំពីពាក្យសម្តីទាំងនោះ ហើយក៏បានរៀបចំខ្លួន ឲ្យងាកបែរមករកព្រះអម្ចាស់ និងប្រាជ្ញារបស់ទ្រង់វិញ។ ខ្ញុំក៏បានរំឭកខ្លួនឯង ឲ្យទុកចិត្តទ្រង់ ជាជាងពឹងផ្អែកទៅលើគំនិតខ្លួនឯង។ សរុបមក ការប្រញាប់ប្រញាល់ យ៉ាងវឹកវរ ហាក់ដូចជា ផ្ទុយនឹង “សេចក្តីសុខ ឬសន្តិភាពដ៏ពេញខ្នាត” ដែលហោរាអេសាយ បានមានប្រសាសន៍។ ព្រះអម្ចាស់ប្រទានអំណោយនៃសេចក្តីសុខសាន្តដ៏ពេញខ្នាត ដល់ “អ្នកដែលមានគំនិតជាប់តាមទ្រង់” ព្រោះពួកគេបានទុកចិត្តទ្រង់ (ខ.៣)។ ហើយទ្រង់សក្តិសមនឹងឲ្យយើងទុកចិត្ត នៅថ្ងៃនេះ ថ្ងៃស្អែក និងជារៀងរហូត “ដ្បិតព្រះដ៏ជាព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ជាថ្មដាដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច”(ខ.៤)។ ការទុកចិត្តព្រះ ដោយមានគំនិតជាប់តាមទ្រង់ គឺជាថ្នាំព្យាបាលជីវិតដែលមានភាពប្រញាប់ប្រញាល់។ ចុះចំណែកយើងវិញ? តើយើងមានអារម្មណ៍ថា យើងមានភាពប្រញាប់ប្រញាល់ ឬតក់ក្រហល់ឬទេ?…
Read article