ការថ្វាយ ដោយគ្មានការភ័យខ្លាច
ពេលដែលហ្សាវៀរ(Xavier) កូនប្រុសរបស់ខ្ញុំ មានអាយុ៦ឆ្នាំ មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំម្នាក់ បាននាំកូនតូចរបស់នាង ដែលនៅដើរតេសតាស់ មកលេងផ្ទះខ្ញុំ ហើយហ្សាវៀរចង់ឲ្យរបស់លេងខ្លះ ដល់កូនតូចនោះ។ ពេលនោះ ខ្ញុំមានការសប្បាយចិត្ត ពេលឃើញកូនរបស់ខ្ញុំមានចិត្តសប្បុរស ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមានការទើសទាល់បន្តិច ពេលដែលវាឲ្យតុក្កតាសត្វដ៏កម្រ ដែលគេញាត់គរ ដែលស្វាមីខ្ញុំបានស្វែងរក នៅតាមហាងទំនិញជាច្រើន តាមទីក្រុងមួយចំនួន។ ពេលដែលមិត្តភក្តិខ្ញុំដឹងថា វាជាតុក្កតា ដែលពិបាករកទិញ គាត់ក៏បានបដិសេធមិនព្រមទទួលយក ដោយសុភាព។ ប៉ុន្តែ ហ្សាវៀរនៅតែដាក់អំណោយមួយនោះ នៅក្នុងដៃរបស់កូនប្រុសគាត់ ហើយនិយាយថា “ប៉ារបស់ខ្ញុំ បានឲ្យខ្ញុំមានតុក្កតាជាច្រើន សម្រាប់ចែករំលែកដល់អ្នកដទៃ”។ ខ្ញុំយល់ថា ហ្សាវៀរបានរៀនចែករំលែកតាមខ្ញុំ ប៉ុន្តែ ជាញឹកញាប់ ខ្ញុំបានខកខានមិនបានចែករំលែកធនធានខ្ញុំ ថ្វាយដល់ព្រះ និងអ្នកដទៃ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមានភាពងាយស្រួលជាង នៅក្នុងការចែករំលែក ពេលដែលខ្ញុំនឹកចាំថា អ្វីៗទាំងអស់ ដែលខ្ញុំមាន និងត្រូវការ គឺជាការប្រទានរបស់ព្រះវរបិតា ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌។ នៅគ្រាសញ្ញាចាស់ ព្រះទ្រង់បានបង្គាប់ពួកអ៊ីស្រាអែល ឲ្យទុកចិត្តទ្រង់ ដោយថ្វាយទ្រព្យសម្បត្តិមួយផ្នែក ពីចំណោមធនធានទាំងអស់ដែលព្រះទ្រង់ប្រទាន គឺចែករំលែកដល់ពួកលេវី ដែលជាសង្ឃរបស់ព្រះ ធ្វើឲ្យពួកគេមានលទ្ធភាពជួយអ្នកដែលមានការខ្វះខាតផងដែរ។…
Read articleគ្រឹះដ៏រឹងមាំរបស់យើង
អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ ដែលប្រជាជននៅក្នុងទីក្រុងរបស់ខ្ញុំ បានសាងសង់ផ្ទះ នៅក្នុងតំបន់ ដែលងាយនឹងមានគ្រោះថ្នាក់បាក់ដី។ អ្នកខ្លះបានដឹងអំពីគ្រោះថ្នាក់ ដែលអាចកើតឡើង ពីដីដែលមិនរឹងមាំ ខណៈពេលដែលអ្នកដទៃទៀត មិនបានដឹងអំពីរឿងនេះ។ “អ្នកសិក្សាអំពីសណ្ឋានដីបានធ្វើការដាត់តឿនប្រជាជនអស់រយៈពេល៤០ឆ្នាំមកហើយ ហើយបទបញ្ជារបស់សាលាក្រុងក៏ត្រូវបានគេបង្កើតឡើង ដើម្បីធានាការសាងសង់ឲ្យមានសុវត្ថិភាព” ប៉ុន្តែ គេមិនបានពន្យល់ប្រជាជនអំពីរឿងនេះ ហើយក៏មានអ្នកដែលមិនអើពើរនឹងរឿងនេះតែម្តង(ដកស្រង់ពីកាសែត The Gazette, Colorado Springs, ចេញថ្ងៃទី២៧ មេសា ឆ្នាំ ២០១៦)។ ដោយសារគេសង់ផ្ទះទាំងនោះ នៅលើភ្នំ នោះគេអាចទស្សនាទេសភាពដ៏ស្រស់ស្អាត ពីផ្ទះទាំងនោះ ប៉ុន្តែ ដីដែលពួកគេបានសង់ផ្ទះពីលើនោះ អាចបាក់ស្រុតនៅពេលណាមួយ ដោយមិនឲ្យដំណឹងជាមុន។ មានមនុស្សជាច្រើន នៅនគរអ៊ីស្រាអែល សម័យបុរាណបានព្រងើយកន្តើយ ចំពោះការដាស់តឿនរបស់ព្រះអម្ចាស់ ឲ្យងាកចេញពីការថ្វាយបង្គំរូបព្រះ ហើយឲ្យស្វែងរកទ្រង់ ដែលជាព្រះដ៏ពិត និងដ៏រស់។ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់បានកត់ត្រាអំពីសោកនាដកម្ម ដែលជាលទ្ធផលនៃការមិនស្តាប់បង្គាប់នោះ។ ប៉ុន្តែ ទោះជាលោកិយកំពុងរង្គោះរង្គើរនៅជុំវិញពួកគេក៏ដោយ ក៏ព្រះអម្ចាស់ នៅតែបន្តឈោងទៅរករាស្រ្តទ្រង់ ដោយព្រះបន្ទូល អំពីការអត់ទោសបាប និងក្តីសង្ឃឹម បើសិនជាពួកគេងាកបែរមករកទ្រង់ ហើយដើរតាមផ្លូវទ្រង់។ ហោរាអេសាយបានថ្លែងថា “នឹងមានសេចក្តីសុខស្រួលនៅក្នុងគ្រាឯង ព្រមទាំងសេចក្តីសង្គ្រោះប្រាជ្ញា និងដំរិះជាបរិបូរដែរ…
Read articleដុះត្រូវកន្លែង
មានពេលមួយ ឪពុករបស់ខ្ញុំបានហុចចបកាប់មួយឲ្យខ្ញុំ ហើយប្រាប់ខ្ញុំថា “ដើមឥតប្រយោជន៍ ជារុក្ខជាតិដែលដុះ នៅកន្លែងដែលកូនមិនចង់ឲ្យវាដុះ”។ ខ្ញុំចង់ឲ្យដើមពោតបន្តលូតលាស់ នៅកន្លែង ដែលវាបាន “ស្ម័គ្រចិត្ត” ដុះ ក្នុងចំណោមដើមសណ្តែក។ ប៉ុន្តែ ឪពុកខ្ញុំបានចម្រើនវ័យធំឡើយ ក្នុងកសិដ្ឋានមួយ បានជាគាត់មានចំណេះដឹងផ្នែកដាំដុះច្រើន។ គាត់បានប្រាប់ខ្ញុំឲ្យដកដើមពោតនោះចោល។ ពោតមួយដើមនោះ គ្មានប្រយោជន៍អ្វី ក្រៅពីដណ្តើមជីវជាតិ ពីដើមសណ្តែកនោះឡើយ។ មនុស្សមិនមែនជារុក្ខជាតិទេ ហើយមានគំនិតផ្ទាល់ខ្លួន ហើយមានសេរីភាពនៅក្នុងការជ្រើសរើស ដែលព្រះបានប្រទាន។ ប៉ុន្តែ ជួនកាល យើងព្យាយាមរីកដូចផ្កា នៅកន្លែងដែលព្រះមិនបានសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងរីក។ ព្រះអង្គម្ចាស់យ៉ូណាថាន ជាបុត្រារបស់ស្តេច និងជាអ្នកប្រយុទ្ធដ៏អង់អាច។ ទ្រង់ក៏អាចព្យាយាមរីកដូចផ្កា នៅកន្លែងដែលព្រះមិនសព្វព្រះទ័យ។ ទ្រង់មានហេតុផលគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីរំពឹងថា ខ្លួននឹងបានក្លាយជាស្តេច។ ប៉ុន្តែ ទ្រង់បានឃើញព្រះអម្ចាស់ ប្រទានពរដល់ដាវីឌ ហើយក៏បានដឹងអំពីការច្រណែន និងក្តីអំណួតរបស់បីតាទ្រង់(១សាំយ៉ូអែល ១៨:១២-១៥)។ ដូចនេះ យ៉ូណាថានមិនបានព្យាយាមដណ្តើមរាជបល្ល័ង្ក ដែលមិនអាចក្លាយជារបស់ទ្រង់នោះឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ ទ្រង់បានក្លាយជាមិត្តជិតស្និទ្ធបំផុតរបស់ដាវីឌ ហើយថែមទាំងបានសង្រ្គោះជីវិតគាត់ទៀត(១៩:១-៦ ២០:១-៤)។ អ្នកខ្លះអាចគិតថា យ៉ូណាថានបានលះបង់ច្រើនពេកហើយ។ ប៉ុន្តែ បើសិនយើងជាទ្រង់វិញ តើយើងចង់ឲ្យគេនឹកចាំដូចម្តេចខ្លះ…
Read articleសេចក្តីមេត្តា នៅក្នុងការកាត់ទោស
ពេលកូនៗរបស់ខ្ញុំឈ្លោះប្រកែកគ្នា ហើយមករកខ្ញុំ ដោយការចោទប្រកាន់គ្នាទៅវិញទៅមក ខ្ញុំក៏បាននាំពួកគេម្នាក់ៗ ដាច់ដោយឡែកពីគ្នា ដើម្បីស្តាប់ពួកគេនិយាយអំពីបញ្ហារបស់ពួកគេ។ ដោយសារទាំងពីរអ្នកខុសដូចគ្នា ពេលយើងជជែកគ្នាចប់ ខ្ញុំក៏បានសួរពួកគេម្នាក់ៗថា តើពួកគេចង់ឲ្យខ្ញុំធ្វើដូចម្តេច ឲ្យសមនឹងទង្វើរបស់បងប្អូនរបស់ពួកគេ? អ្នកទាំងពីរសុទ្ធតែសុំឲ្យខ្ញុំដាក់ទោសបងប្អូនខ្លួន ឲ្យបានឆាប់។ ពួកគេមានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង ពេលដែលខ្ញុំឲ្យពួកគេម្នាក់ៗ ទទួលទោស ដែលពួកគេចង់ឲ្យបងប្អូនខ្លួនទទួល។ ភ្លាមៗនោះ ក្មេងទាំងពីរក៏បានរអ៊ូថា “វាមិនយុត្តធម៌ទេ” ដែលឲ្យពួកគេទទួលទោស ដែលពួកគេគិតថា បងប្អូនសមនឹងទទួលនោះ។ ក្មេងទាំងពីរបានបង្ហាញ អំពីប្រភេទ នៃ“ការកាត់ទោស ដោយគ្មានក្តីមេត្តា” ដែលព្រះទ្រង់បានដាស់តឿន មិនឲ្យប្រព្រឹត្ត(យ៉ាកុប ២:១៣)។ សាវ័កយ៉ាកុបបានរំឭកយើងថា យើងមិនត្រូវមានការលំអៀងទៅរកអ្នកមាន ឬទៅរកខ្លួនឯងឡើយ ព្រោះព្រះសព្វព្រះទ័យ ឲ្យយើងស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ឲ្យដូចស្រឡាញ់ខ្លួនឯង(ខ.៨)។ យើងមិនត្រូវប្រើអ្នកដទៃ ដើម្បីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ឬធ្វើព្រងើយ ចំពោះអ្នកដែលមិនមានប្រយោជន៍ចំពោះយើងនោះឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ សាវ័កយ៉ាកុបបានបង្រៀនយើង ឲ្យប្រព្រឹត្ត ឲ្យសមជាមនុស្សដែលបានទទួលសេចក្តីមេត្តា និងការអត់ទោសពីព្រះ ហើយចែករំលែកសេចក្តីមេត្តានោះ ដល់អ្នកដទៃ។ ព្រះទ្រង់បានប្រទានសេចក្តីមេត្តារបស់ទ្រង់ ដោយព្រះទ័យសប្បុរស។ ពេលយើងដោះស្រាយបញ្ហា ដែលយើងមានជាមួយអ្នកដទៃ ចូរយើងនឹកចាំ អំពីសេចក្តីមេត្តា ដែលទ្រង់បានបង្ហាញដល់យើង ហើយចែករំលែកសេចក្តីមេត្តានោះដល់អ្នកដទៃផង។—KIRSTEN…
Read articleសូមដាក់ខ្សែក្រវ៉ាត់សុវត្ថិភាព!
“អ្នកបើកបរយន្តហោះ ក៏បានបើកភ្លើងសញ្ញាខ្សែក្រវ៉ាត់សុវត្ថិភាព ដើម្បីបង្ហាញឲ្យយើងដឹងថា យើងកំពុងតែចូលក្នុងកន្លែងរលាក់ហើយ។ សូមវិលត្រឡប់ ទៅកាន់កន្លែងអង្គុយរបស់អ្នកជាបន្ទាន់ ហើយដាក់ខ្សែក្រវ៉ាត់សុវត្ថិភាពរបស់អ្នក ឲ្យជាប់”។ អ្នកបម្រើយន្តហោះបានផ្តល់ឲ្យ នូវការដាស់តឿនដូចនេះ នៅពេលដែលចាំបាច់ ព្រោះពេលយន្តហោះបើកចូលដល់កន្លែងមានខ្យល់រលាក់ អ្នកដំណើរដែលមិនដាក់ខ្សែក្រវ៉ាត់សុវត្ថិភាព អាចមានគ្រោះថ្នាក់។ ពេលដែលពួកគេនៅអង្គុយនៅកៅអីរបស់ខ្លួន ដោយដាក់ខ្សែក្រវ៉ាត់ជាប់ ពួកគេអាចធ្វើដំណើរចេញពីកន្លែងរលាក់ ដោយសុវត្ថិភាព។ នៅក្នុងការរស់នៅ យើងមិនតែងតែទទួលបាននូវការដាស់តឿន អំពីរឿងមិនល្អ ដែលកំពុងមករកយើងឡើយ។ ប៉ុន្តែ ព្រះវរបិតានៃយើង ដែលមានក្តីស្រឡាញ់ ទ្រង់ជ្រាប ហើយក៏យកព្រះទ័យទុកដាក់ ចំពោះទុក្ខលំបាករបស់យើង ហើយទ្រង់ក៏បានអញ្ជើញយើង ឲ្យថ្វាយការខ្វល់ខ្វាយ ការឈឺចាប់ និងការភ័យខ្លាចដល់ទ្រង់។ ព្រះគម្ពីរបានប្រាប់យើងថា “ដ្បិតសំដេចសង្ឃនៃយើង ទ្រង់មិនមែនមិនអាចនឹងអាណិតអាសូរ ដល់សេចក្តីកំសោយរបស់យើងរាល់គ្នានោះទេ ព្រោះទ្រង់បានត្រូវសេចក្តីល្បួងគ្រប់យ៉ាង ដូចជាយើងរាល់គ្នាដែរ តែឥតធ្វើបាបឡើយ ដូច្នេះ ត្រូវឲ្យយើងរាល់គ្នា មកដល់បល្ល័ង្កនៃព្រះគុណ ដោយក្លាហាន ដើម្បីនឹងទទួលសេចក្តីមេត្តា ហើយរកបានព្រះគុណសំរាប់នឹងជួយដល់ពេលត្រូវការចុះ”(ហេព្រើរ ៤:១៥-១៦)។ នៅក្នុងពេលដែលមានភាពរំជើបរំជួល ការទៅរកព្រះវរបិតា ដោយការអធិស្ឋាន ជាការប្រសើរបំផុត ដែលយើងអាចធ្វើ។ ឃ្លាដែលថា “ព្រះគុណសម្រាប់នឹងជួយ” គឺមានន័យថា ក្នុងព្រះវត្តមានទ្រង់…
Read articleការខ្លាចសត្វពីងពាង
បើនិយាយពីសត្វពីងពាង ខ្ញុំមិនដឹងថា មានក្មេងណា ដែលចូលចិត្តពួកវាឡើយ។ យ៉ាងហោចណាស់ ពួកគេមិនចង់ឲ្យបន្ទប់ ឬការចូលដំណេករបស់ពួកគេ មានសត្វពីងពាងនោះទេ។ ប៉ុន្តែ ពេលដែលកូនស្រីខ្ញុំកំពុងត្រៀមខ្លួនចូលគេង នាងក៏បានឃើញសត្វពីងពាងមួយក្បាល នៅជិតគ្រែគេងរបស់នាងពេក។ នាងក៏ស្រែកឡើងថា “ប៉ា!!! ពីងពាង!!!”។ ទោះខ្ញុំព្យាយាមរកមើលសត្វពីងពាងនោះ យ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏នៅតែមិនអាចរកឃើញសត្វជើង៨នោះ។ ខ្ញុំក៏បាននិយាយធានាថា “វានឹងមិនធ្វើអីកូនទេ”។ នាងមិនជឿខ្ញុំឡើយ។ គឺទាល់តែខ្ញុំប្រាប់នាងថា ខ្ញុំនឹងនៅក្បាលដំណេករបស់នាង ហើយការពារនាង ទើបនាងព្រមចូលគេង។ ពេលកូនស្រីខ្ញុំចូលគេង ខ្ញុំក៏បានកាន់ដៃនាង។ ខ្ញុំប្រាប់នាងថា “ប៉ាស្រឡាញ់កូនណាស់។ ប៉ានៅក្បែរកូនទេ។ តែកូនដឹងទេថា ព្រះស្រឡាញ់កូន ខ្លាំងជាងប៉ា និងម៉ាក់ស្រឡាញ់កូនទៅទៀត។ ហើយព្រះអង្គគង់នៅក្បែរកូនជានិច្ច។ កូនអាចអធិស្ឋានទៅកាន់ទ្រង់ ពេលណាកូនមានការភ័យខ្លាច”។ ការនេះហាក់ដូចជាកម្សាន្តចិត្តនាង ហើយនាងក៏ឆាប់គេងលក់។ ព្រះគម្ពីរបានធ្វើការធានាម្តងហើយម្តងទៀតថា ព្រះទ្រង់តែងតែគង់នៅក្បែរយើងជានិច្ច(ទំនុកដំកើង ១៤៥:១៨ រ៉ូម ៨:៣៨-៣៩ យ៉ាកុប ៤:៧-៨) ប៉ុន្តែ ជួនកាល យើងពិបាកនឹងជឿថា ទ្រង់គង់នៅក្បែរយើង។ ប្រហែលមកពីហេតុនេះហើយ បានជាសាវ័កប៉ុលបានអធិស្ឋានឲ្យគ្រីស្ទបរិស័ទ នៅក្រុងអេភេសូរ ឲ្យមានកម្លាំង និងព្រះចេស្តា…
Read article