ធ្វើឲ្យខ្យល់ព្យុះស្ងប់
ពេលដែលខ្យល់ព្យុះកំបុតត្បូងកាទ្រីណា បានបក់បោកមករកតំបន់ឆ្នេរនៃរដ្ឋមីស៊ីស៊ីពី មានគ្រូគង្វាលដែលបានចូលនិវត្តន៍ម្នាក់បានចាកចេញពីផ្ទះ ជាមួយភរិយារបស់គាត់ ទៅរកកន្លែងជ្រកខ្យល់ព្យុះ។ កូនស្រីរបស់ពួកគាត់បានអង្វរពួកគាត់ ឲ្យធ្វើដំណើរទៅរដ្ឋអាតាឡាន់តា ដែលនៅទីនោះនាងនឹងបានមើលថែរពួកគាត់ តែអ្នកទាំងពីរមិនមានលុយសម្រាប់ធ្វើដំណើរ ព្រោះធនាគាបានបិទអស់ហើយ។ បន្ទាប់ពីខ្យល់ព្យុះបានស្ងប់ហើយ ពួកគាត់ក៏បានត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ដើម្បីទៅរករបស់របរបន្តិចបន្តួច ហើយពួកគេអាចស្រង់រូបថតរបស់គ្រួសារបានតែពីរបីសន្លឹក ដែលអណ្តែតទឹក។ បន្ទាប់មក ពេលលោកគ្រូគង្វាលដករូបថតឪពុកគាត់ ចេញពីស៊ុមរូបថត ដើម្បីហាលឲ្យស្ងួត មានលុយ៣៦៦ដុល្លាបានធ្លាក់ចេញពីស៊ុមរូបថតនោះ គឺល្មមនឹងឲ្យពួកគាត់ធ្វើដំណើរទៅរដ្ឋអាតាឡាន់តា។ ពួកគាត់ក៏បានអរព្រះគុណដល់ព្រះយេស៊ូវ ដែលពួកគាត់អាចទុកចិត្ត ពេលពួកគាត់មានតម្រូវការ។ រឿងនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីកាលដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនពួកសាវ័កឲ្យទុកចិត្តទ្រង់ នៅក្នុងខ្យល់ព្យុះ គឺដូចដែលមានចែង ក្នុងបទគម្ពីរ ម៉ាកុស ៤:៣៥-៤១។ កាលនោះ ព្រះយេស៊ូវបានឲ្យពួកសាវ័កធ្វើដំណើរតាមទូក ឆ្លងសមុទ្រកាលីឡេ ហើយបន្ទាប់មក ទ្រង់ក៏បានផ្ទំលក់ក្នុងទូក។ ពេលដែលខ្យល់ព្យុះស្រាប់តែបក់បោកមកយ៉ាងខ្លាំង ដោយទឹករលកធំៗ ពួកសាវ័កក៏មានការថប់បារម្ភ និងភ័យខ្លាចអស់ជីវិត។ ពួកគេក៏បានតើនទ្រង់ឡើង ទូលថា “លោកគ្រូអើយ យើងវិនាស ហើយលោកមិនរវល់ទេឬ?”(ខ.៣៨)។ កាលតើនឡើង ទ្រង់កំហែងខ្យល់ ក៏បង្គាប់ទៅសមុទ្រថា “ចូរស្ងៀមទៅ ហើយឈប់ចុះ នោះខ្យល់ក៏ស្ងប់ ហើយស្ងាត់ឈឹងសូន្យទាំងអស់ទៅ”។ យើងម្នាក់ៗសុទ្ធតែធ្លាប់ជួបខ្យល់ព្យុះ ក្នុងជីវិត ដែលមានដូចជា…
Read articleកម្លាំង និងបទចម្រៀងរបស់យើង
លោកចន ភីលីព សួសា(John Philip Sousa) ជាអ្នកដឹកនាំក្រុមភ្លេងព្យុហយាត្រា និងអ្នកនិពន្ធបទភ្លេង។ គេបានដាក់រហ័សនាមឲ្យគាត់ថា “ស្តេចភ្លេងព្យុហយាត្រា” ដោយសារគាត់បាននិពន្ធបទភ្លេង ដែលក្រុមតន្រ្តីយោធានៅសហរដ្ឋអាមេរិកបានយកទៅលេង ក្នុងការដើរក្បួនព្យុហយាត្រា ជាង១សតវត្សរ៍មកហើយ។ លោកឡូរ៉ាស ចន ស្គីសសែល(Loras John Schissel) ដែលជាប្រវត្តិវិទូផ្នែកតន្រ្តី និងជាអ្នកដឹកនាំក្រុមតន្រ្តីយោធា វីជីនា គ្រែន មីលីតារី បានមានប្រសាសន៍ថា “លោកសួសា ជាស្តេចភ្លេងព្យុហយាត្រា គឺមិនខុសពីលោកប៊ែនថូវិន ដែលជាស្តេចវង់តន្រ្តីមហោស្រពនោះឡើយ”។ លោកសួសាបានយល់អំពីអំណាចរបស់តន្រ្តី ដែលអាចជំរុញចិត្ត លើកទឹកចិត្ត និងបណ្តាលចិត្តមនុស្ស ឲ្យធ្វើអ្វីមួយ។ នៅគ្រាសញ្ញាចាស់ ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលច្រើនតែទទួលការបណ្តាលចិត្តឲ្យតែង និងច្រៀងបទចម្រៀង ដែលសរសើរដំកើងព្រះ ដែលបានជួយពួកគេក្នុងគ្រាមានទុក្ខលំបាក។ ពេលដែលព្រះអម្ចាស់បានសង្រ្គោះរាស្ត្រទ្រង់ ឲ្យរួចពីការកាប់សម្លាប់របស់ទាហានស្តេចផារ៉ោន “លោកម៉ូសេ និងពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែល ក៏នាំគ្នាច្រៀងទំនុកនេះថ្វាយព្រះយេហូវ៉ាថា ខ្ញុំនឹងច្រៀងថ្វាយព្រះយេហូវ៉ា ដ្បិតទ្រង់មានជ័យជំនះយ៉ាងឧត្តម ទ្រង់បានផ្តួលទាំងសេះ ទាំងអ្នកជិះ ទៅក្នុងសមុទ្រ ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ជាកំឡាំងនៃខ្ញុំ ហើយជាទំនុកដែលខ្ញុំច្រៀងផង ទ្រង់បានជួយសង្គ្រោះខ្ញុំ”(និក្ខមនំ ១៥:១-២)។ តន្រ្តីមានអំណាចប៉ះពាល់វិញ្ញាណយើង ដោយធ្វើឲ្យយើងនឹកចាំ…
Read articleការដោះពីចំណង
មានពេលមួយ ខ្ញុំបានក្រាលសំណាញ់ក្នុងទីធ្លាក្រោយផ្ទះ ដើម្បីតម្រៀបថ្មសម្រាប់តាំងលម្អពីលើ។ ពេលខ្ញុំរៀបសំណាញ់ជិតហើយ ខ្ញុំក៏បានឃើញសត្វកំប្រុកឈីពម៉ាំងមួយក្បាលកំពុងជាប់សំណាញ់ ទៅណាមិនរួច។ ខ្ញុំក៏បានពាក់ស្រោមដៃ ហើយចាប់ផ្តើមដោះសំណាញយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ន។ សត្វដ៏តូចល្អិតនោះ មិនសប្បាយចិត្តនឹងខ្ញុំសោះ។ វាបានយកជើងក្រោយវាធាក់ខ្ញុំ ហើយព្យាយាមខំដៃខ្ញុំ។ ខ្ញុំក៏បាននិយាយប្រាប់វាដោយស្រទន់ថា “អាសំឡាញ់ ខ្ញុំមិនធ្វើបាបឯងទេ។ នៅឲ្យស្ងៀម”។ ប៉ុន្តែ វាស្តាប់ខ្ញុំមិនយល់ទេ បានជាវាខំរើបម្រាស់ ដោយការភ័យខ្លាច។ ទីបំផុត ខ្ញុំក៏បានកាត់សំណាញ់ដែលជាប់វាអស់ ហើយវាក៏រត់ត្របាញ់ជើងទៅទីលំនៅរបស់វាវិញ។ ជួនកាល មនុស្សមានអារម្មណ៍ថាកំពុងជាប់ចំណងអ្វីមួយ ហើយក៏បានរើបម្រាស់ដាក់ព្រះអម្ចាស់ ដោយការភ័យខ្លាច។ អស់រយៈពេលជាច្រើនសតវត្សរ៍មកហើយ ដែលទ្រង់បានប្រទានការជួយសង្រ្គោះ និងក្តីសង្ឃឹមដល់រាស្ត្រទ្រង់ តែយើងចេះតែប្រឆាំងនឹងទ្រង់ ដោយមិនយល់ថា ទ្រង់កំពុងតែប្រទានជំនួយដល់យើងទេ។ ក្នុងបទគម្ពីរអេសាយ ជំពូក៤១ លោកហោរាអេសាយបានដកស្រង់បន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់យ៉ាងដូចនេះថា “ដ្បិតអញនេះ គឺយេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯង អញនឹងកាន់ដៃស្តាំឯង ដោយពោលនឹងឯងថា កុំឲ្យភ័យខ្លាចឡើយ អញនឹងជួយឯង”(ខ.១៣)។ ពេលដែលអ្នកគិតអំពីស្ថានភាពរបស់អ្នក តើអ្នកយល់ថា ព្រះទ្រង់មានតួនាទីអ្វី? តើអ្នកមិនហ៊ានថ្វាយអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដល់ទ្រង់ ដោយខ្លាចទ្រង់ធ្វើបាបអ្នកឬ? ព្រះទ្រង់ល្អ ហើយទ្រង់គង់នៅក្បែរយើង ដោយសព្វព្រះទ័យនឹងរំដោះជីវិតយើង ឲ្យរួចពីចំណងគ្រង់យ៉ាង។ អ្នកអាចថ្វាយជីវិតអ្នកដល់ទ្រង់ ដោយការទុកចិត្តទាំងស្រុង។-Dave Branon
Read articleជាប់ផុងក្នុងភក់
មានពេលមួយឡានរបស់ខ្ញុំបានជាប់ផុងយ៉ាងខ្លាំង។ ពេលដែលខ្ញុំកំពុងដាក់កម្រងផ្កានៅពីមុខផ្នូរបស់ឪពុកម្តាយខ្ញុំ ស្វាមីរបស់ខ្ញុំបានទៅបើកឡានអែបខាង ដើម្បីទុកផ្លូវឲ្យឡានគេបើកកាត់តាមនោះ។ ភ្លៀងបានធ្លាក់នៅទីនោះអស់ជាច្រើនសប្តាហ៍ហើយ បានជាកន្លែងចតឡានមានទឹកដក់ច្រើន។ ពេលដែលយើងចាប់ផ្តើមចាកចេញពីកន្លែងនោះ ឡានក៏បានជាប់ផុង។ កង់ឡានខំវិលទៅមុខ តែទៅមិនរួច ហើយបែរជាលិចចូលទៅក្នុងភក់កាន់តែជ្រៅ។ យើងត្រូវការអ្នកជួយរុញឡាន ពុំនោះទេ យើងប្រាកដជាទៅណាមិនរួចទេ ព្រោះស្វាមីខ្ញុំធ្លាប់បាក់ឆ្អឹងស្មា ហើយខ្ញុំទើបតែចេញពីពេទ្យទៀត។ ខ្ញុំក៏បានឃើញយុវជនពីនាក់ពីចម្ងាយ ហើយក៏បានស្រែកហៅ ដោយគ្រវីដៃចុះឡើង ដើម្បីឲ្យពួកគេមកជួយយើង។ ពួកគេក៏បានឆ្លើយតប ដោយក្តីរីករាយ។ សូមអរព្រះគុណព្រះអម្ចាស់ ដែលពួកគេបានរួមកម្លាំងគ្នារុញឡានចេញភក់ ហើយយើងក៏បានបើកឡានចូលទៅក្នុងផ្លូវថ្នល់ដោយសុវត្តិភាព។ បទពិសោធន៍ថ្ងៃនោះ បានធ្វើខ្ញុំនឹកចាំបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក៤០ ដែលបានរំឭកអំពីភាពស្មោះត្រង់របស់ព្រះ ពេលដែលស្តេចដាវីឌដង្ហើយរកជំនួយ។ គឺដូចដែលទ្រង់បានពោលឡើងថា “ខ្ញុំបានរង់ចាំព្រះយេហូវ៉ា ដោយអំណត់ ទ្រង់ក៏បានផ្អៀងព្រះកាណ៌មកស្តាប់ ហើយទទួលតាមសំរែករបស់ខ្ញុំ ទ្រង់បានស្រង់ខ្ញុំចេញពីអន្លង់គួរស្បើម ឲ្យរួចពីភក់ស្អិត ក៏ដាក់ជើងខ្ញុំលើថ្មដា ព្រមទាំងតាំងជំហានខ្ញុំឲ្យខ្ជាប់ខ្ជួន”(ខ.១-២)។ ត្រង់ចំណុចនេះ ស្តេចដាវីឌជ្រាបថា ទ្រង់តែងតែអាចទូលសូម ឲ្យព្រះរំដោះទ្រង់ចេញពីទុក្ខលំបាក ទោះជាទ្រង់កំពុងតែធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ ឬកំពុងជួបស្ថានភាពដ៏ពិបាកយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ព្រះទ្រង់ក៏នឹងជួយយើងផងដែរ ពេលដែលយើងដង្ហើយរកព្រះអង្គ។ ជួនកាល ទ្រង់ឆ្លើយតប ដោយជួយយើងដោយផ្ទាល់ តែភាគច្រើន ទ្រង់ប្រើអ្នកដទៃឲ្យជួយយើង។ ពេលដែលយើងទទួលស្គាល់ថាយើងត្រូវការទ្រង់ ឬត្រូវការឲ្យអ្នកដទៃជួយយើង យើងអាចទុកចិត្តលើភាពស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់។-Marion…
Read articleអ្នកស្វែងរកប្រាជ្ញា
រាងរាល់ពេលរដូវផ្ការីកមកដល់ មហាវិទ្យាល័យ និងសកលវិទ្យាល័យទាំងឡាយ នៅសហរដ្ឋអាមេរិក តែងតែធ្វើពិធីចែកសញ្ញាប័ត្រ ដើម្បីអបអរសាទរ ដល់និសិ្សតទាំងឡាយ ដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សារបស់ខ្លួន ហើយបានទទួលបាននូវសញ្ញាប័ត្រ។ ពេលដែលនិស្សិតដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សាទាំងនោះឡើងទទួលសញ្ញាប័ត្រ ពួកគេនឹងចូលទៅក្នុងពិភពមួយទៀត ដែលតម្រូវឲ្យពួកគេឆ្លងកាត់ឧស័គ្គជាច្រើនទៀត។ បើគ្រានតែបានទទួលចំណេះដឹងពីសាលា គឺមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ទេ។ គន្លឹះដើម្បីជោគជ័យក្នុងជីវិត គឺត្រូវយកអ្វីដែលបានរៀនទៅអនុវត្ត ដោយភាពឆ្លាតវ័យ។ ក្នុងព្រះគម្ពីរទាំងមូល មានបទគម្ពីរជាច្រើនដែលបានប្រៀបប្រដូចប្រាជ្ញា ទៅនឹងទ្រព្យសម្បត្តិ ដែលសក្តិសមនឹងឲ្យយើងស្វែងរក។ ការមានប្រាជ្ញា គឺប្រសើរជាងការមានមាសប្រាក់ជាច្រើន(សុភាសិត ៣:១៣-១៨)។ ព្រះទ្រង់ជាប្រភពនៃប្រាជ្ញា ដែលមានតែទ្រង់មួយអង្គគត់ ដែលមានប្រាជ្ញាដ៏ឥតខ្ចោះ(រ៉ូម ១៦:២៧)។ ហើយយើងអាចរកឃើញប្រាជ្ញា នៅក្នុងសកម្មភាព និងអាកប្បករិយ៉ារបស់ព្រះយេស៊ូវ ដែលនៅក្នុងទ្រង់ គឺមាន “គ្រប់ទាំងផលផ្លែ នៃប្រាជ្ញា”(កូល៉ុស ២:៣)។ ប្រាជ្ញាកើតមានពីការអានព្រះគម្ពីរ ហើយអនុវត្តតាម។ ជាក់ស្តែងព្រះយេស៊ូវទ្រង់បានធ្វើជាគំរូនៃការយកបទគម្ពីរមកប្រើ ពេលដែលទ្រង់ត្រូវអារក្សល្បួង(លូកា ៤:១-១៣)។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកដែលពិតជាមានប្រាជ្ញា ព្យាយាមមើលទៅជីវិត តាមទស្សនៈរបស់ព្រះ ហើយសម្រេចចិត្តរស់នៅ តាមប្រាជ្ញារបស់ទ្រង់។ តើមានអ្វីជារង្វាន់សម្រាប់ការរស់នៅប្រភេទនេះ? បទគម្ពីរសុភាសិតបានប្រាប់យើងថា ប្រាជ្ញាគឺប្រៀបបាននឹងរស់ជាតិផ្អែមនៃទឹកឃ្មំ នៅលើអណ្តាត(សុភាសិត ២៤:១៣-១៤)។ “សប្បាយហើយ អស់អ្នកណាដែលរកបានប្រាជ្ញា ហើយអ្នកណាដែលខំប្រឹង…
Read articleការចាប់ផ្តើមជាថ្មីសម្រាប់ចិត្តដែលខ្ទេចខ្ទាំ
នៅទីក្រុង ហ្សាក្រេប ប្រទេសក្រូអាត មានសារៈមន្ទីរមួយ ដែលមានឈ្មោះថា សារៈមន្ទីរនៃទំនាក់ទំនងបាក់បែក ដែលមានការដាក់តាំងពិពណ៌សំណល់នៃក្តីស្នេហាដែលបាក់បែក ដែលគេបានយកមកបរិច្ចាកឲ្យ។ ក្នុងចំណោមនោះ មានពូថៅមួយ ដែលបុរសម្នាក់បានប្រើ ដើម្បីបញ្ចប់ទំនាក់ទំនង ដោយកាប់បំផ្លាញគ្រឿងសង្ហារឹមរបស់នារីដែលបានក្បត់ចិត្តគាត់។ គេក៏ឃើញមានសត្វចិញ្វឹមដែលបានស្លាប់ទៅហើយ ដែលគេបានញាត់គរពីខាងក្នុង និងមានសំបុត្រស្នេហា ដែលគេដាក់តាំងក្នុងទូកញ្ចក់ ហើយក៏ឃើញមានសំលៀកបំពាក់កូនកំឡោះកូនក្រមុំសម្រាប់រៀបការ ដែលទាំងអស់នោះ សុទ្ធតែឆ្លុះបញ្ចាំងពីទំហំនៃបញ្ហាដែលធ្វើឲ្យគូរស្នេហ៍ទាំងនោះខូចចិត្ត។ ខណៈពេលដែលមានភ្ញៀវដែលមកទស្សនាខ្លះ បានចាកចេញពីសារៈមន្ទីរទាំងទឹកភ្នែក មានគូរស្នេហ៍ខ្លះដែលបានមកទស្សនានឹងគេដែរ ក៏បានចាកចេញទៅវិញ ដោយឱបគ្នា ហើយសន្យាគ្នាថា នឹងមិនក្បត់គ្នាឡើយ។ រឿងនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីបទគម្ពីរអេសាយ ដែលបានចែងថា “ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់យេហូវ៉ា ទ្រង់សណ្ឋិតលើខ្ញុំ ពីព្រោះព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានចាក់ប្រេងតាំងខ្ញុំឲ្យផ្សាយដំណឹងល្អដល់មនុស្សទាល់ក្រ ទ្រង់បានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក ដើម្បីនឹងប្រោសមនុស្សដែលមានចិត្តសង្រេង”(អេសាយ ៦១:១)។ ពេលព្រះយេស៊ូវទ្រង់អានបទគម្ពីរអេសាយ ជំពូក៦១ ក្នុងសាលាជំនុំ នៅភូមិណាសារ៉ែត ទ្រង់មានបន្ទូលថា “នៅថ្ងៃនេះ បទគម្ពីរនេះបានសំរេចនៅត្រចៀកអ្នករាល់គ្នាហើយ(លូកា ៤:២១)។ បទគម្ពីរអេសាយមិនគ្រាន់តែជាជំនួយដល់របួសខាងផ្លូវចិត្តប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏បាននិយាយអំពីចិត្តដែលបានផ្លាស់ប្រែ និងវិញ្ញាណដែលបានកែជាថ្មី ដែលកើតឡើង ពីការទទួលអំណោយរបស់ព្រះ ដែលជា “ភួងលំអ ជំនួសផេះ ហើយប្រេងនៃសេចក្តីអំណរ ជំនួសសេចក្តីសោកសៅ ព្រមទាំងអាវពាក់នៃសេចក្តីសរសើរ…
Read article