ការធ្វើអំពើល្អ
គេនិយាយថា “ការល្អដែលអ្នកធ្វើនៅថ្ងៃនេះ នឹងត្រូវគេភ្លេចនៅថ្ងៃស្អែក។ តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ចូរកុំឈប់ធ្វើការល្អឡើយ”។ ខ្ញុំចូលចិត្តពាក្យមួយឃ្លានេះ ព្រោះវាជាការក្រើនរំឭកដ៏ប្រសើរ។ ក្នុងព្រះគម្ពីរកិច្ចការ លោកលូកាបាននិយាយសង្ខេប អំពីព្រះរាជកិច្ចដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើនៅលើផែនដីថា “ទ្រង់បានយាងចុះឡើងធ្វើការល្អ”(១០:៣៨)។ ពេលដែលព្រះគម្ពីរបង្គាប់ឲ្យយើង ”ធ្វើការល្អ” តើមានន័យយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ? ព្រះយេស៊ូវទ្រង់បានធ្វើការល្អ ដោយបង្រៀន ប្រោសជម្ងឺ ប្រទានអាហារ និងកម្សាន្តចិត្តជនទាំងឡាយ ។ ព្រះយេស៊ូវបានផ្តល់ឲ្យនូវគំរូដ៏ល្អឥតខ្ចោះ ហើយទ្រង់បានត្រាស់ហៅអ្នកដើរតាមទ្រង់ ឲ្យបំពេញសេចក្តីត្រូវការរបស់អ្នកដទៃ ដែលរាប់បញ្ចូលទាំងអ្នកដែលស្អប់ពួកគេផងដែរ គឺដូចដែលមានចែងថា “ត្រូវស្រឡាញ់ពួកខ្មាំងសត្រូវ ត្រូវឲ្យពរដល់អ្នកណាដែលប្រទេចផ្តាសារ ត្រូវប្រព្រឹត្តល្អនឹងអ្នកណាដែលស្អប់អ្នករាល់គ្នា”(ម៉ាថាយ ៥:៤៤ និងមើល លូកា ៦:២៧-៣៥ ផងដែរ)។ ពួកគេត្រូវបម្រើខ្មាំងសត្រូវរបស់ខ្លួន ដោយមិនរំពឹងចង់បានការតបស្នងអ្វីមកវិញឡើយ ។ ជាងនេះទៅទៀត អ្នកដើរតាមទ្រង់ត្រូវធ្វើការល្អ ជាពិសេសដល់គ្រីស្ទបរិស័ទឯទៀត តាមឱកាសដែលខ្លួនមាន(កាឡាទី ៦:១០)។ ពួកគេមិនត្រូវភ្លេចធ្វើការល្អ និងចែកចាយនូវអ្វីដែលខ្លួនមាន ដល់អ្នកដទៃ ដោយសារតែការបៀតបៀន ភាពអាត្មានិយម និងការជាប់រវល់ឡើយ(ហេព្រើ ១៣:១៦)។ ដើម្បីឲ្យយើងមានលក្ខណៈដូចព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងអ្នកដើរតាមទ្រង់កាលពីសម័យដើម យើងគួរតែសួរខ្លួនឯងជារៀងរាល់ថ្ងៃថា “តើមានការល្អអ្វីខ្លះដែលខ្ញុំអាចធ្វើនៅថ្ងៃនេះ ដោយនូវព្រះនាមព្រះយេស៊ូវ?” ការល្អដែលយើងធ្វើ នឹងបានក្លាយជាដង្វាយដែលព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យនឹងទទួល(ហេព្រើ…
Read articleឈោងដៃទៅរកទ្រង់
គ្រួសារខ្ញុំមានឆ្កែញីមួយក្បាល ដែលមានអាយុចាស់ណាស់ហើយ។ វាជាពូជឆ្កែតឿរបស់តំបន់ហាយឡិនខាងលិច។ វាចូលចិត្តដេកនៅចុងជើង លើគ្រែរបស់យើង អស់រយៈពេល១៣ឆ្នាំមកហើយ។ តាមធម្មតា វាដេកយ៉ាងស្ងាត់ស្ងៀម ដោយមិនបំរាស់ ឬបញ្ចេញសម្លេងអ្វីឡើយ តែថ្មីៗនេះ វាចេះតែកេះយើងថ្នមៗ នៅពាក់កណ្តាលយប់។ ពីដំបូង យើងស្មានថា វាចង់ចេញទៅក្រៅ បានជាយើងព្យាយាមបណ្តើរវាចេញទៅក្រៅ។ តែក្រោយមក យើងក៏បានដឹងថា វាគ្រាន់តែចង់ដឹងថា យើងនៅក្បែរវាឬអត់។ ត្រចៀកវាស្ទើរតែស្តាប់លែងឮ ហើយភ្នែកក៏ពិការខ្លះៗហើយ។ វាមិនអាចមើលឃើញ នៅកន្លែងងងឹតទេ ហើយក៏មិនអាចឮយើងកម្រើកឬដកដង្ហើមដូចមុនទេ។ វាជារឿងធម្មតាទេ ដែលវាមានការច្រឡំ ហើយឈោងទៅរកយើង ដើម្បីឲ្យដឹងច្បាស់ថា យើងពិតជានៅក្បែរវាមែនឬអត់។ ដូចនេះ ខ្ញុំក៏បានឈោងទៅរកវា ហើយអង្អែលក្បាលវា ដើម្បីផ្តល់ការធានាដល់វាថា ខ្ញុំនៅក្បែរវាទេ។ វាគ្រាន់តែចង់ដឹងប៉ុណ្ណឹងឯង។ វាក៏បានដេកវិញ។ មានពេលមួយ ស្តេចដាវីឌបានទូលសួរព្រះថា “តើទូលបង្គំនឹងទៅឯណា ឲ្យរួចពីព្រះវិញ្ញាណទ្រង់?”(ទំនុកដំកើង ១៣៩:៧) ស្តេចដាវីឌបានទទួលការកម្សាន្តចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ពេលដឹងថា ព្រះទ្រង់គង់នៅក្បែរជានិច្ច។ បានជាទ្រង់មានបន្ទូលថា “ទោះបើទូលបង្គំនឹងយកស្លាបនៃបច្ចូសកាល ហោះទៅនៅឯទីបំផុតនៃសមុទ្រ គង់តែព្រះហស្តទ្រង់នឹងនាំទូលបង្គំនៅទីនោះ ហើយព្រះហស្តស្តាំទ្រង់នឹងក្តាប់ទូលបង្គំដែរ បើទូលបង្គំថា សេចក្តីងងឹតនឹងគ្របបាំងទូលបង្គំជាប្រាកដ ហើយពន្លឺដែលនៅជុំវិញទូលបង្គំនឹងត្រឡប់ទៅជាយប់វិញ”(ខ.៩-១២)។ តើអ្នកកំពុងវង្វេងក្នុងទីងងឹតឬ?…
Read articleការសម្រាកថ្ងៃបុណ្យណូអែល
កាលនៅពីក្មេង ខ្ញុំបានយកកាសែតទៅដាក់តាមផ្ទះ ដើម្បីរកលុយចិញ្ចឹមជីវិត។ ដោយសារកាសែតនោះ ជាកាសែតពត៌មានពេលព្រឹក ខ្ញុំត្រូវក្រោកនៅម៉ោង៣ទៀតភ្លឺ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំអាចយកកាសែត១៤០ច្បាប់ ទៅដាក់នៅតាមផ្ទះ ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ មុនម៉ោង៦ព្រឹក។ តែជារៀងរាល់ឆ្នាំ សម្រាប់ខ្ញុំ មានថ្ងៃមួយដែលខុសពីថ្ងៃផ្សេងទៀត។ ខ្ញុំត្រូវយកកាសែតពត៌មានពេលព្រឹកទៅដាក់ឲ្យគេ នៅថ្ងៃមុនពេលថ្ងៃបុណ្យណូអែលមកដល់ មានន័យថា មានតែនៅពេលព្រឹកថ្ងៃបុណ្យណូអែលទេ ដែលខ្ញុំអាចគេង ហើយសម្រាកដូចមនុស្សទូទៅបាន។ អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំក្រោយមក ខ្ញុំក៏បានអបអរពិធីបុណ្យណូអែល ដោយសារមូលហេតុជាច្រើន ដែលក្នុងនោះ ខ្ញុំបានរាប់ថ្ងៃនោះជាថ្ងៃពិសេស ដោយសារវាជាថ្ងៃដែលខ្ញុំបានសម្រាក។ កាលនោះ ខ្ញុំមិនទាន់យល់ច្បាស់ អំពីអត្ថន័យនៃការសម្រាកដ៏ពិត ដែលពិធីបុណ្យណូអែលបានផ្តល់ឲ្យនោះឡើយ។ ព្រះគ្រីស្ទបានយាងមក នៅថ្ងៃបុណ្យណូអែលដំបូង ដើម្បីប្រទាននូវការសម្រាក តាមរយៈការអត់ទោសបាបរបស់ទ្រង់ ដល់អស់អ្នកដែលស្ថិតក្រោមបន្ទុកនៃក្រឹត្យវិន័យ ដែលពួកគេមិនអាចប្រព្រឹត្តតាម ឲ្យបានសព្វគ្រប់នោះ។ គឺដូចដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា “អស់អ្នកដែលនឿយព្រួយ ហើយផ្ទុកធ្ងន់អើយ ចូរមកឯខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឈប់សំរាក”(ម៉ាថាយ ១១:២៨)។ ក្នុងលោកិយ ដែលអំពើបាបមានទម្ងន់ធ្ងន់ក្រៃ មិនអាចឲ្យយើងលីសែងតែម្នាក់ឯងបាន ព្រះគ្រីស្ទបានយាងមក នាំយើងចូលទៅក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយទ្រង់ ហើយប្រទានឲ្យយើងមានការសម្រាកក្នុងទ្រង់។-Bill Crowder
Read articleការប្រើព្រះនាមព្រះជាអសាឥតការ
នៅពេលរសៀលថ្ងៃមួយ ខ្ញុំបានពិភាក្សាជាមួយមិត្តភក្តិម្នាក់ អំពីការប្រើប្រាស់ព្រះនាមព្រះ ក្នុងផ្លូវខុស។ ខ្ញុំបានចាត់ទុកគាត់ជាគ្រូខាងវិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំ។ បទគម្ពីរនិក្ខមនំ ២០:៧ បានចែងថា “កុំឲ្យចេញព្រះនាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃឯងជាអសារឥតការឡើយ ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់នឹងមិនរាប់ជាឥតទោសដល់អ្នកណា ដែលចេញព្រះនាមទ្រង់ ជាអសារឥតការនោះទេ”(និក្ខមនំ ២០:៧)។ យើងប្រហែលជាគិតថា បទគម្ពីរនេះគ្រាន់តែសំដៅទៅលើការប្រើព្រះនាមព្រះ នៅក្នុងការស្បថ ឬប្រើព្រះនាមទ្រង់ផ្តេសផ្តាស ឬខ្វះការគោរព។ ប៉ុន្តែ គ្រូរបស់ខ្ញុំកម្រនឹងភ្លេចឆក់ឱកាសបង្រៀនខ្ញុំ អំពីសេចក្តីជំនឿដ៏ពិតណាស់។ គាត់បានលើកទឹកចិត្តខ្ញុំ ឲ្យគិតអំពីទង្វើរផ្សេងទៀតរបស់យើង ដែលមិនបានគោរពព្រះនាមព្រះ។ ឧទាហរណ៍ ពេលខ្ញុំបដិសេធន៍មិនព្រមទទួលយោបល់ពីអ្នកដទៃ ហើយនិយាយថា “ព្រះបានប្រាប់ខ្ញុំឲ្យ ទៅតាមផ្លូវនេះទេ”។ ក្នុងករណីនេះ បើសិនជាខ្ញុំនិយាយ ដើម្បីតែបំពេញចិត្តខ្លួនឯងទេ នោះមានន័យថា ខ្ញុំកំពុងតែប្រើព្រះនាមទ្រង់ក្នុងផ្លូវខុសហើយ។ ពេលដែលខ្ញុំប្រើព្រះគម្ពីរខុសបរិបទ ដើម្បីព្យាយាមធ្វើឲ្យគេយល់ស្របនឹងមតិ ឬគំនិតរបស់ខ្ញុំ នោះក៏មានន័យថា ខ្ញុំកំពុងប្រើព្រះនាមព្រះ ជាអសាឥតការផងដែរ។ ម្យ៉ាងទៀត ពេលខ្ញុំបង្រៀន សរសេរ ឬនិយាយអំពីបទគម្ពីរ ដោយគ្មានការប្រុងប្រយ័ត្ន គឺខ្ញុំកំពុងប្រើព្រះនាមទ្រង់ ក្នុងផ្លូវខុស។ លោកចន ផាយភើរ(John Piper) ដែលជាអ្នកនិពន្ធគ្រីស្ទបរិស័ទបានបកស្រាយថា ការប្រើព្រះនាមព្រះ ជាអសាឥតការ គឺជាការធ្វើឲ្យព្រះនាមទ្រង់ប្រែជាទទេ…
Read articleសារៈសំខាន់នៃរបៀបដែលយើងបម្រើ
កាលខ្ញុំ និងមិត្តភក្តិខ្ញុំម្នាក់ឈ្មោះ ឆាលី(Charlie) កំពុងរៀននៅមហាវិទ្យាល័យព្រះគម្ពីរ យើងបានធ្វើការ នៅក្នុងហាងលក់គ្រឿងសង្ហារឹម។ ជារឿយៗ យើងច្រើនតែដឹកជញ្ជូនទំនិញទៅដល់កន្លែង ដោយមានអ្នកជំនាញតុបតែងផ្នែកខាងក្នុងផ្ទះទៅជាមួយដែរ។ គាត់ជជែកជាមួយអតិថិជនរបស់យើង ពេលយើងកំពុងជញ្ជូនគ្រឿងសង្ហារឹមចេញពីឡាន ចូលទៅក្នុងផ្ទះ។ ជួនកាល យើងត្រូវសែងគ្រឿងសង្ហារឹម ឡើងជណ្តើរជាច្រើនជាន់ ក្នុងអគារអាផាតមិន។ ជាញឹកញាប់ ទាំងខ្ញុំ និងឆាលីបានគិតថា បើសិនជាយើងមានការងារជាអ្នកតុបតែងនោះវិញ មិនដឹងជាប្រសើរយ៉ាងណាទេ។ ក្នុងអំឡុងពេល ដែលពួកអ៊ីស្រាអែលវិលវល់នៅក្នុងវាលរហោស្ថានអស់៤០ឆ្នាំ នៅក្នុងពូជអំបូរលេវី ដែលជាពូជអំបូរសង្ឃរបស់ព្រះ មានមនុស្សបីគ្រួសារ ដែលបានទទួលបន្ទុកដឹកជញ្ជូនត្រសាលជំនុំ(ឬរោងឧបោសថ)។ គ្រួសារទាំងនោះមានដូចជា កេហាត់ គើសុន និងម្រ៉ារី។ ពួកគេជាអ្នកដំឡើង រុះរើ និងដឹកជញ្ជូនទៅកន្លែងផ្សេងទៀត ដើម្បីដំឡើង ហើយក៏បន្តធ្វើកិច្ចនេះនៅលើកក្រោយៗទៀត។ កិច្ចការដែលពួកគេត្រូវធ្វើ មានភាពសាមញ្ញទេ គឺត្រូវ “ដឹកជញ្ជូនគ្រឿង ដែលគេបានចាត់ឲ្យដឹកជញ្ជូននោះ”(ជនគណនា ៤:៣២)។ ខ្ញុំឆ្ងល់ថា តើ “អ្នកដឹកជញ្ជូន” ទាំងអស់នោះ មានការច្រណែននឹង “ពួកសង្ឃ” ដែលមាននាទីថ្វាយដង្វាយ និងគ្រឿងក្រអូបដល់ព្រះ ដោយប្រើគ្រឿងបរិសុទ្ធ នៅក្នុងទីបរិសុទ្ធឬទេ(ខ.៤-៥,១៥)។ មើលទៅការងារពួកសង្ឃ ហាក់ដូចជាងាយស្រួលជាង ហើយក៏មានមុខមានមាត់ជាងផង។…
Read articleចូរយើងអបអរសាទរព្រះអម្ចាស់
ពេលលោកអាសាម៉ូហ ហ្គីយ៉ាន(Asamoah Gyan) ដែលជាកីឡាករជម្រើសជាតិហ្កាណា បានទាត់បាល់បញ្ចូលទីក្រុមជម្រើសជាតិអាឡឺម៉ង់ ក្នុងការប្រកួតពានរង្វាន់ពិភពលោក ឆ្នាំ២០១៤ គាត់ និងក្រុមរបស់គាត់ក៏បាននាំគ្នារាំបោះជំហានទៅមុខស្រុះគ្នា។ ពីរបីនាទីក្រោយមក ពេលលោករីរ៉ូស្លាវ ក្លូស(Miroslav Klose) ដែលជាកីឡាករអាឡឺម៉ង់ បានទាត់បញ្ចូលទីក្រុមហ្កាណាបានមួយគ្រាប់វិញ គាត់ក៏បានរត់យ៉ាងលឿន ដោយត្រឡប់ខ្លួនទៅមុខ។ “ការអបអរសាទរក្នុងកីឡារបាល់ទាត់ បន្ទាប់ពីមានការស៊ុទបញ្ចូលទី គឺពិតជាមានភាពទាក់ទាញខ្លាំងណាស់ ព្រោះវាបានបង្ហាញចេញនូវបុគ្គលិកលក្ខណៈ តម្លៃ និងភាពក្លៀវក្លារបស់កីឡាករ” នេះបើតាមប្រសាសន៍របស់លោកឃ្លីនត៍ ម៉ាធីស(Clint Mathis) ដែលយកបានពិន្ទុះ ឲ្យក្រុមកីឡាករជម្រើសជាតិអាមេរិក ក្នុងការប្រកួតពានរង្វាន់ពិភពលោក ឆ្នាំ២០០២។ យ៉ាងណាមិញ បទគម្ពីរទំនុកដំកើង ១៥០ បានបង្គាប់ឲ្យ “ជីវិតទាំងអស់ ដែលមានដង្ហើម”សរសើរដំកើង ព្រះអម្ចាស់ តាមរបៀបផ្សេងៗជាច្រើន។ អ្នកនិពន្ធទំនុកនេះ ក៏បានឲ្យយើងសរសើរដំកើងទ្រង់ ដោយប្រើឧបករណ៍តន្រ្តីដូចជា ត្រែ ពិណ ស៊ុង ក្រាប់ប្រដាប់មានខ្សែ ហើយនិងខ្លុយផង ទាំងលោតរាំ។ គាត់បានលើកទឹកចិត្តយើង ឲ្យអបអរ គោរព និងបង្ហាញក្តីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះអម្ចាស់។ ដោយសារព្រះអម្ចាស់ទ្រង់អស្ចារ្យ ហើយបានធ្វើការអស្ចារ្យ សម្រាប់រាស្រ្តទ្រង់ នោះទ្រង់សក្តិសមនឹងទទួលការសរសើរគ្រប់យ៉ាង។…
Read article