មនុស្សដែលខ្វល់ពីអ្នកដទៃ
ពេលខ្ញុំ និងអ្នកស្រីស៊ីនឌី(Cindy)កំពុងដើរចេញពីពិធីបុណ្យសព គាត់ក៏បានលាន់មាត់ថា “ពិធីបុណ្យសពនេះ ពិតជាធ្វើឲ្យខ្ញុំមានការប៉ះពាល់ចិត្តខ្លាំងណាស់!” នៅថ្ងៃនោះ អ្នកស្រីហេឡិន(Helen) ដែលជាមិត្តភក្តិរបស់យើង បានលាចាកលោក ទៅនៅជាមួយព្រះ។ ហើយមានមិត្តភក្តិរបស់គាត់ជាច្រើន បានឡើងចែកចាយ ដោយកោតសរសើរអាកប្បកិរិយ៉ារបស់គាត់ ដែលនាំឲ្យគេមានភាពសប្បាយរីករាយ។ ប៉ុន្តែ ជីវិតរបស់អ្នកស្រីហេឡិនមិនតែងតែមានភាពកំប្លុកកំប្លែង និងមានការសើចសប្បាយជានិច្ចឡើយ។ ក្មួយប្រុសរបស់គាត់បានចែកចាយ អំពីក្តីជំនឿដែលគាត់មានចំពោះព្រះយេស៊ូវ និងការដែលគាត់យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នកដទៃ។ គាត់បានយកក្មួយប្រុសម្នាក់នេះ ទៅចិញ្ចឹម ពេលគេនៅក្មេង និងកំពុងជួបការលំបាក។ ពេលនេះក្មួយប្រុសរបស់គាត់ ដែលមានអាយុជាង២០ឆ្នាំហើយ បាននិយាយថា “គាត់ប្រៀបដូចជាម្តាយរបស់ខ្ញុំ។ គាត់មិនដែលបោះបង់ខ្ញុំចោល ពេលខ្ញុំមានទុក្ខលំបាក។ ខ្ញុំដឹងច្បាស់ថា បើសិនជាគ្មានគាត់ទេ នោះខ្ញុំប្រាកដជាបាត់បង់សេចក្តីជំនឿហើយ”។ ការនេះបានបង្ហាញថា អ្នកស្រីហេឡិនពិតជាបានជះឥទ្ធិពលដ៏ល្អ មកលើក្មួយប្រុសគាត់។ គាត់បានពឹងផ្អែកលើព្រះយេស៊ូវ ហើយចង់ឲ្យក្មួយប្រុសគាត់ ទុកចិត្តទ្រង់ផងដែរ។ ក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ យើងឃើញថា ស្តេចដាវីឌបានឲ្យព្រះអង្គម្ចាស់មភីបូសែត ចូលដំណាក់ទ្រង់ ក្នុងគោលបំណងដើម្បីបង្ហាញភាពសប្បុរស ដោយយល់ដល់ព្រះអង្គម្ចាស់យ៉ូណាថាន ដែលជាបិតាទ្រង់(ជាមិត្តសំឡាញ់របស់ស្តេចដាវីឌ ដែលបានស្លាប់ក្នុងសង្រ្គាម មើល២សាំយ៉ូអែល ៩:១)។ កាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ព្រះអង្គម្ចាស់មភីបូសែតបានជួបគ្រោះថ្នាក់ ដោយសារមេដោះរបស់ទ្រង់បានបីទ្រង់ធ្លាក់ ពេលពួកគេរត់ភាសខ្លួន បន្ទាប់ពីបានទទួលដំណឹងថា ព្រះបិតាទ្រង់ត្រូវគេធ្វើគត់(៤:៤)។…
Read articleទីបន្ទាល់របស់អ្នក
មានពេលមួយ គេបានឲ្យលោកម៉ៃឃល ឌីនស៍មរ(Michael Dinsmore) ដែលជាអតីតអ្នកទោស ឡើងធ្វើទីបន្ទាល់ ក្នុងមន្ទីរឃុំឃាំងមួយកន្លែង បន្ទាប់ពីគាត់ទើបតែបានទទួលជឿព្រះ។ បន្ទាប់ពីគាត់ចែកចាយចប់ មានអ្នកទោសខ្លះបានមករកគាត់ ហើយប្រាប់គាត់ថា ពួកគេមិនដែលបានចូលរួមកម្មវិធីដែលរំភើបរីករាយ ដូចពេលនេះទេ! លោកម៉ៃឃលមានការភ្ញាក់ផ្អើល ពេលដែលបានដឹងថា ព្រះទ្រង់អាចប្រើរឿងនៃជីវិតដ៏សាមញ្ចរបស់គាត់ ដើម្បីធ្វើការក្នុងចិត្តមនុស្សជាច្រើនដូចនេះ។ ក្នុងបទគម្ពីរ ១ធីម៉ូថេ បន្ទាប់ពីសាវ័កប៉ុលបានផ្តាំលោកធីម៉ូថេ ឲ្យនៅបន្តការងារផ្សាយដំណឹងល្អ(១:១-១១) គាត់ក៏បានចែកចាយទីបន្ទាល់របស់គាត់ ដើម្បីលើកទឹកចិត្តយុវជនម្នាក់នេះ(ខ.១២-១៦)។ គាត់បានប្រាប់លោកធីម៉ូថេ អំពីព្រះគុណរបស់ព្រះ ដែលទ្រង់ប្រទាន ក្នុងជីវិតគាត់។ គាត់មានប្រសាសន៍ថា គាត់ធ្លាប់ចម្អកឲ្យព្រះ តែទ្រង់បានកែប្រែជីវិតគាត់។ ព្រះទ្រង់មានក្តីមេត្តាណាស់ បានជាទ្រង់មិនគ្រាន់តែបានចាត់ទុកគាត់ជាអ្នកបម្រើស្មោះត្រង់ ហើយប្រទានកិច្ចការឲ្យគាត់ធ្វើប៉ុណ្ណោះទេ តែថែមទាំងបានចម្រើនកម្លាំង ឲ្យគាត់អាចធ្វើកិច្ចការនោះទៀតផង(ខ.១២)។ សាវ័កប៉ុលបានចាត់ទុកខ្លួនឯង ជាមនុស្សដែលមានបាបខ្លាំងក្រៃ តែព្រះទ្រង់នៅតែសង្រ្គោះគាត់(ខ.១៥)។ ត្រង់ចំណុចនេះ សាវ័កប៉ុលចង់ឲ្យលោកធីម៉ូថេដឹងថា ព្រះទ្រង់អាចធ្វើការអ្វីដែលយើងមិននឹកស្មានដល់ ហើយយើងក៏ចាំបាច់ត្រូវដឹងដូចគាត់ផងដែរ។ ទីបន្ទាល់របស់សាវ័កប៉ុលបានបង្ហាញថា ព្រះទ្រង់មានសេចក្តីមេត្តាករុណាចំពោះគាត់។ បើទ្រង់អាចប្រើមនុស្សដែលធ្លាប់មានប្រវត្តិអាក្រក់ដូចសាវ័កប៉ុល នោះទ្រង់ក៏អាចប្រើយើងផងដែរ។ បើទ្រង់អាចសង្រ្គោះមនុស្សដែលមានបាបធ្ងន់បំផុត នោះគ្មាននរណាដែលទ្រង់មិនអាចសង្រ្គោះនោះឡើយ។ អ្នកដទៃអាចទទួលការលើកទឹកចិត្ត ពីទីបន្ទាល់របស់យើង ដែលនិយាយអំពីកិច្ចការដែលព្រះទ្រង់បានធ្វើក្នុងជីវិតយើង។ ចូរយើងឲ្យអ្នកនៅក្បែរយើងដឹងថា ព្រះនៃព្រះគម្ពីរនៅតែធ្វើការ យ៉ាងសកម្មនៅថ្ងៃនេះ!-Poh Fang…
Read articleគ្មាននរណាម្នាក់ដែលមិនសំខាន់ចំពោះទ្រង់
មានពេលមួយ មានស្ត្រីជាម្តាយមួយចំនួន ដែលមានកូនតូចៗ កំពុងចែកចាយដល់គ្នាទៅវិញទៅមក អំពីការឆ្លើយតប ដែលព្រះទ្រង់មានចំពោះការអធិស្ឋានរបស់ពួកគេ ដែលការនេះបានលើកទឹកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ តែមានស្ត្រីម្នាក់បាននិយាយថា គាត់មានអារម្មណ៍ថា គាត់ហាក់ដូចជាមានចិត្តអាត្មានិយម ដោយសារគាត់បានសូមឲ្យព្រះទ្រង់បំពេញសេចក្តីត្រូវការផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ ខណៈពេលដែលមានមនុស្សជាច្រើនទៀត ដែលទ្រង់កំពុងជួយ។ គាត់ពន្យល់ថា បើធៀបបញ្ហាដ៏តូចរបស់គាត់ នឹងបញ្ហាដ៏ធំរបស់ពិភពលោកដែលព្រះទ្រង់កំពុងជួបប្រទះ បញ្ហារបស់គាត់ហាក់ដូចជាមិនសំខាន់ចំពោះទ្រង់ទេ។ មួយសន្ទុះក្រោយមក កូនប្រុសដ៏តូចរបស់គាត់ ស្រាប់តែកៀបដៃនឹងទ្វារ បានជាវារត់ ទាំងស្រែកយំ មករកម្តាយវា។ ពេលនោះ គេប្រហែលស្មានថា គាត់នឹងស្តីបន្ទោសថា “កូនឯងអាត្មានិយមម្ល៉េះ បានជាមករំខានម៉ាក់ ដោយសាររឿងកៀបដៃនឹងទ្វារ។ ដឹងអត់ថា ម៉ាក់កំពុងរវល់អត់?” តែគាត់មិនបាននិយាយដូចនេះទេ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានបង្ហាញនូវការអាណិត និងចិត្តសុភាពយ៉ាងខ្លាំង។ ដូចនេះ គាត់បានឆ្លើយតប ដោយក្តីស្រឡាញ់ តាមបែបមនុស្ស ក៏ដូចជាតាមគំរូរបស់ព្រះ គឺដូចដែលបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ១០៣:១៣ បានរំឭកយើងយ៉ាងច្បាស់។ ក្នុងបទគម្ពីរ អេសាយ ជំពូក៤៩ ព្រះទ្រង់មានបន្ទូលថា ទោះម្តាយអាចភ្លេចបង្ហាញក្តីអាណិតចំពោះកូនខ្លួនក៏ដោយ ក៏ព្រះអម្ចាស់មិនដែលភ្លេចកូនរបស់ទ្រង់ឡើយ(ខ.១៥)។ ព្រះទ្រង់បានធានារាស្ត្រទ្រង់ថា ទ្រង់បានចារឹកពួកគេ ទុកនៅផ្ទៃបាតដៃរបស់ទ្រង់ហើយ”(ខ.១៦)។ អ្នកដែលមានការប្រកបស្និទ្ធស្នាលជាមួយព្រះ ជាអ្នកដែលកោតខ្លាចទ្រង់ ហើយពឹងផ្អែកលើទ្រង់…
Read articleការរំឭកដ៏ចាំបាច់
ក្នុងសប្តាហ៍ខ្លះ ខ្ញុំបានទទួលសំបុត្រអេឡិចត្រូនិច ឬអ៊ីមែលជាច្រើន ដែលបានរំឭកខ្ញុំ អំពីការណាត់ជួប ឬព្រឹត្តិការណ៍ដែលជិតមកដល់ ឬសំណូមពរអធិស្ឋានឲ្យនរណាម្នាក់។ ការរំឭកទាំងអស់នេះ សុទ្ធតែមានភាពចាំបាច់ចំពោះខ្ញុំ។ ពេលដែលសាវ័កប៉ុលសរសេរសំបុត្រ ទៅកាន់លោកទីតុស ក្នុងសេចក្តីបញ្ចប់ គាត់បានសរសេរថា “ចូររំឭកគេ…”(៣:១)។ ដោយសារគាត់បានប្រើពាក្យដូចនេះ នោះយើងអាចសន្និដ្ឋានថា គាត់ធ្លាប់បានសរសេរអំពីសេចក្តីនោះ ប្រាប់គេម្តងហើយ។ ប៉ុន្តែ សេចក្តីទាំងនោះ ពិតជាសំខាន់ចំពោះពួកជំនុំខ្លាំងណាស់ បានជាគាត់រំឭកពួកគេឡើងវិញ ដើម្បីកុំឲ្យពួកគេភ្លេច។ ចូរយើងកត់សំគាល់អំពីសេចក្តី ដែលគាត់មិនចង់ឲ្យគេភ្លេចនោះ។ គាត់ចង់រំឭកពួកជំនុំ ដែលកំពុងរស់នៅក្រោមការគៀបសង្កត់របស់ចក្រភពរ៉ូមឲ្យ “ចុះចូលនឹងពួកនាម៉ឺន ហើយនិងពួកមានអំណាចទាំងអស់”(ខ.១)។ យើងចាំបាច់ត្រូវចាំថា យើងត្រូវរស់នៅដោយទីបន្ទាល់ល្អ ដើម្បីឲ្យអ្នកដទៃដឹងថា យើងជាមនុស្សស្តាប់បង្គាប់ព្រះ ធ្វើការអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ គឺមិនមែននិយាយបង្ខូចអ្នកដទៃ ហើយយើងជាមនុស្សដែលមានសន្តិភាពក្នុងចិត្ត និងចេះគិតដល់អ្នកដទៃ យើងមានការបន្ទាបខ្លួន គឺមិនមែនជាមនុស្សពូកែរអ៊ូរទាំទេ។ យើងត្រូវរស់នៅដោយអាកប្បកិរិយ៉ា ដែលបង្ហាញឲ្យគេដឹងថា យើងមានការផ្លាស់ប្រែក្នុងជីវិត ដោយសារការដើរតាមព្រគ្រីស្ទ(ខ.៣-៥)។ តើធ្វើដូចម្តេចឲ្យយើងអាចមានលក្ខណៈទាំងអស់នេះបាន? យើងត្រូវពឹងផ្អែកលើ “ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលទ្រង់បានចាក់បំពេញលើយើងជាបរិបូរ តាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ” ដែលជួយឲ្យយើងអាច “ខំធ្វើការល្អអស់ពីចិត្ត”(ខ.៥-៦,៨)។ មានតែតាមរយៈអំណោយដ៏អស្ចារ្យនៃសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់ព្រះយេស៊ូវទេ ដែលទ្រង់បានបំពាក់សមត្ថភាព ឲ្យយើងអាចជះឥទ្ធិពលដល់លោកិយ ឲ្យគេងាកមករកព្រះ។ និយាយរួម…
Read articleព្រះទ្រង់រង់ចាំយើង
ថ្ងៃមួយ ពេលដែលខ្ញុំបើកឡាន ជូនស្វាមីខ្ញុំ ទៅស្ថានីយរថភ្លើង ក្នុងតំបន់របស់យើង ខ្ញុំឃើញអ្នកបើកបររថភ្លើង កំពុងរកមើលអ្នកដែលឡើងរថភ្លើងយឺត។ មានស្រ្តីម្នាក់ដែលមានសក់នៅសើមនៅឡើយ បានប្រញាប់រត់ចេញពីចំណតរថយន្ត ចូលទៅក្នុងរថភ្លើងយ៉ាងលឿន។ បន្ទាប់មក មានបុរសម្នាក់ពាក់ឈុតអាវធំពណ៌ខ្មៅ កំពុងដើរបោះពួយយ៉ាងលឿន ទៅរករថភ្លើង ហើយក៏បានឡើងជិះរថភ្លើងនឹងគេដែរ។ អ្នកបើកបរបានរង់ចាំដោយចិត្តអត់ធ្មត់ ខណៈពេលដែលមានអ្នកដំណើរមួយចំនួនទៀតដែលមកយឺត កំពុងប្រញាប់ប្រញាល់ឡើងជិះរថភ្លើង នៅនាទីចុងក្រោយ។ ពេលដែលខ្ញុំបានឃើញអ្នកបើកបរមានការអត់ធ្មត់ដូចនេះ ខ្ញុំក៏បាននឹកចាំអំពីព្រះ ដែលកំពុងរង់ចាំឲ្យមនុស្សទទួលជឿទ្រង់ឲ្យទាន់ពេលវេលា។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅថ្ងៃណាមួយ ព្រះយេស៊ូវទ្រង់នឹងយាងមកវិញ ហើយ“ផ្ទៃមេឃនឹងបាត់ទៅ ដោយសូរគ្រាំគ្រេង ឯធាតុសព្វសារពើនឹងរលាយទៅ ដោយកំដៅដ៏ក្រៃលែង ហើយផែនដី និងការសព្វសារពើ នឹងត្រូវឆេះអស់រលីងទៅ”(២ពេត្រុស ៣:១០)។ ពេលដែលថ្ងៃនោះមកដល់ ឬពេលដែលជីវិតខាងសាច់ឈាមបានបញ្ចប់ហើយ អ្នកដែលមិនទាន់បានទទួលជឿព្រះ នឹងមិនមានឱកាសទៀតទេ។ សាវ័កពេត្រុសបានមានប្រសាសន៍ថា ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ “មានព្រះហឫទ័យអត់ធ្មត់នឹងយើងរាល់គ្នាវិញ ដោយមិនចង់ឲ្យអ្នកណាមួយវិនាសឡើយ គឺចង់ឲ្យមនុស្សទាំងអស់បានប្រែចិត្តវិញ”(ខ.៩)។ បើយើងដឹងថា មានអ្នកដែលមិនទាន់បានដើរតាមព្រះយេស៊ូវទេ នោះចូរយើងនាំដំណឹងល្អ ទៅប្រាប់គេ ក្នុងកាលដែលពួកគេនៅមានឱកាសនៅឡើយ។ គឺដូចមានសេចក្តីចែងថា “បើមាត់អ្នកនឹងទទួលថ្លែងប្រាប់ពីព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ ហើយអ្នកជឿក្នុងចិត្តថា ព្រះបានប្រោសឲ្យទ្រង់រស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ នោះអ្នកនឹងបានសង្គ្រោះពិត”(រ៉ូម ១០:៩)។ ទ្រង់កំពុងត្រាសហៅមនុស្សរាល់គ្នា ឲ្យដើរតាមទ្រង់។…
Read articleកង់ដែលលាន់ង៉េតង៉ត
នៅអាមេរិកមានសុភាសិតដ៏ពេញនិយមមួយពោលថា “កង់ដែលលាន់ង៉េតង៉ត ត្រូវការប្រេងរំអិល”។ កាលនៅក្មេង ខ្ញុំបានជិះកង់របស់ខ្ញុំ ទៅកន្លែងឆ្ងាយៗ ដូចជាទៅសាលារៀនជាដើម ហើយសម្លេងង៉េតង៉តរបស់កង់នោះ បាននាំឲ្យខ្ញុំដឹងថា វាកំពុងតែត្រូវការប្រេងរំអិល។ ក្នុងបទគម្ពីរ លូកា ជំពូក១៨ ស្ត្រីមេម៉ាយបានទទូចសុំឲ្យចៅក្រមរកយុត្តិធម៌ឲ្យនាង ម្តងហើយម្តងទៀត បានជានាងមានលក្ខណៈមិនខុសពីសម្លេង “កង់ដែលលាន់ង៉េតង៉ត” ទាល់តែនាងបានទទួលលទ្ធផលដែលនាងត្រូវការ។ កណ្ឌលូកាបានបកស្រាយថា ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូល អំពីរឿងនេះ ដើម្បីបង្រៀនយើងថា យើងត្រូវអធិស្ឋានឥតឈប់ឈរ ហើយមិនត្រូវបោះបង់ការព្យាយាមឡើយ ទោះបីជាយើងយល់ថា ព្រះទ្រង់ហាក់ដូចជាកំពុងតែពន្យាពេលការឆ្លើយតប ចំពោះការអធិស្ឋានយើងក៏ដោយ(ខ.១-៥)។ ជាការពិតណាស់ ព្រះទ្រង់មិនមែនជាចៅក្រម ដែលគ្មានយុត្តិធម៌ ដែលស្តីបន្ទោសយើង មុននឹងឆ្លើយតប ចំពោះយើងនោះឡើយ។ ទ្រង់ជាព្រះវរបិតានៃក្តីស្រឡាញ់របស់យើង ដែលយកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះយើង ហើយក៏ឮយើង ពេលយើងស្រែករកទ្រង់។ ការអធិស្ឋានជាទៀងទាត់ ឥតឈប់ឈរ នាំឲ្យយើងចូលទៅជិតទ្រង់កាន់តែខ្លាំង។ ការអធិស្ឋានទូលសូមឥតឈប់ឈរ ប្រហែលជាមិនខុសពីសម្លេងកង់ដែលលាន់ង៉េតង៉តដែលទារកប្រេង តែព្រះអម្ចាស់ស្វាគមន៍ការអធិស្ឋានរបស់យើងជានិច្ច ហើយលើកទឹកចិត្តយើង ឲ្យចូលទៅជិតទ្រង់ ដោយទំនួញរបស់យើងផង។ ទ្រង់ស្តាប់ឮយើង ហើយនឹងយាងមកជួយយើង តាមរបៀបដែលយើងប្រហែលជាមិននឹកស្មានដល់។ តាមសេចក្តីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវ ក្នុងបទគម្ពីរ ម៉ាថាយ ៦:៥-៨ ការអធិស្ឋានឥតឈប់ឈរ មិនមែនជាការអធិស្ឋាន…
Read article