យុថ្កា ពេលមានខ្យល់ព្យុះ
ពេលដែលលោកម៉ាត(Matt) និងអ្នកស្រីយេស៊ីកា(Jessica) ព្យាយាមបើកទូកក្តោងចូលតាមដៃសមុទ្រ នៃរដ្ឋផ្លូរីដា ក្នុងអំឡុងពេលខ្យល់ព្យុះស៊ែនឌី ទូកក្តោងរបស់ពួកគេក៏បានជាប់គឿង។ ពេលដែលមានទឹករលកធំៗបក់បោកមក នៅជុំវិញខ្លួនពួកគេ ពួកគេក៏បានប្រញាប់ទម្លាក់យុថ្កា។ យុថ្កានោះបានជួយទប់ទូកក្តោងឲ្យនៅនឹងមួយកន្លែង ទំរំាតែក្រុមជួយសង្រ្គោះមកដល់។ ពួកគេបាននិយាយថា បើសិនជាពួកគេមិនបានទម្លាក់យុថ្កាទេ ពួកគេមុខជាបាត់បង់ទូកក្តោងនោះមិនខាន។ បើគ្មានយុថ្កានោះទេ ទឹករលកដ៏សាហាវប្រាកដជាបោកទូកផ្ទប់នឹងច្រាំងហើយ។ យ៉ាងណាមិញ យើងត្រូវការយុថ្កា ដែលជួយទប់យើងយ៉ាងមានសុវត្ថិភាព ក្នុងជីវិតខាងវិញ្ញាណផងដែរ។ ពេលព្រះត្រាសហៅលោកយ៉ូស្វេ ឲ្យដឹកនាំរាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គ បន្ទាប់ពីលោកម៉ូសេបានទទួលមរណៈភាព ព្រះអង្គបានប្រទានព្រះបន្ទូលសន្យា ជាយុថ្កា ដែលគាត់អាចពឹងផ្អែកបាន ក្នុងពេលមានបញ្ហា។ គឺដូចដែលព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលមកគាត់ថា ព្រះអង្គមិនដែលខាននឹងប្រោសគាត់ ក៏មិនដែលបោះបង់ចោលគាត់ឡើយ … ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃគាត់ ទ្រង់គង់ជាមួយនៅកន្លែងណាដែលគាត់ទៅ(យ៉ូស្វេរ ១:៥-៩)។ ព្រះអង្គក៏បានប្រទាន “ក្រឹត្យវិន័យ” សម្រាប់ឲ្យលោកយ៉ូស្វេ និងរាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គ សិក្សា និងអនុវត្តតាមផងដែរ(ខ.៧-៨)។ ដូចនេះ ព្រះវត្តមានព្រះជាយុថ្កា ដែលពួកអ៊ីស្រាអែលអាចពឹងផ្អែក ពេលដែលពួកគេជួបឧបស័គ្គជាច្រើន នៅខាងមុខ។ ពេលដែលយើងកំពុងតែមានទុក្ខលំបាក ឬពេលដែលការសង្ស័យកំពុងតែគំរាមកំហែងសេចក្តីជំនឿរបស់យើង តើយើងមានអ្វីជាយុថ្កា? យើងអាចរកឃើញចម្លើយ សម្រាប់សំណួរនេះ ក្នុងបទគម្ពីរ យ៉ូស្វេ ១:៥។ ទោះបីជាយើងប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនមានសេចក្តីជំនឿខ្សោយក៏ដោយ…
Read articleកាលពីព្រេងនាយ
អ្នកខ្លះនិយាយថា ព្រះគម្ពីរគ្រាន់តែជាសៀវភៅរឿងប្រឌិតសម្រាប់កូនក្មេង។ ព្រោះពួកគេមិនជឿថា មានក្មេងប្រុសដែលអាចសម្លាប់យក្ស ឬមានមនុស្សដែលអាចរស់នៅក្នុងពោះត្រីបានបីថ្ងៃ ឬមួយមានលោកណូអេ ដែលអាចសង់ទូកដ៏ធំសម្រាប់ដាក់សត្វដ៏ច្រើនសណ្ឋិកបានទេ។ សូម្បីតែអ្នកកាន់សាសនាខ្លះ បានគិតថា រឿងទាំងនេះគ្រានតែជារឿងដែលពិរោះស្តាប់ សម្រាប់បង្រៀនមនុស្សឲ្យមានសីលធម៌ល្អប៉ុណ្ណោះ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលអំពីរឿងទាំងនោះ ដោយចាត់ទុកជាព្រឹត្តិការណ៍ដែលបានកើតឡើងពិតៗ។ គឺដូចដែលព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “ដ្បិតកាលណាកូនមនុស្សមក នោះនឹងបានដូចជានៅជំនាន់លោកណូអេដែរ ដ្បិតនៅគ្រាមុនទឹកជន់លិច នោះគេកំពុងតែស៊ីផឹក ហើយរៀបការប្តីប្រពន្ធ ដរាបដល់ថ្ងៃដែលលោកណូអេចូលទៅក្នុងទូកធំ គេឥតបានដឹងខ្លួនឡើយ ទាល់តែទឹកជន់ឡើង យកគេទៅទាំងអស់គ្នា នោះដល់កាលណាកូនមនុស្សមក ក៏នឹងមានដូច្នោះដែរ”(ម៉ាថាយ ២៤:៣៧-៣៩)។ ព្រះអង្គនឹងយាងមកវិញ នៅពេលដែលយើងមិនដឹងខ្លួន។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រៀបធៀបការដែលលោកយ៉ូណាស នៅក្នុងពោះត្រីអស់បីថ្ងៃ ទៅនឹងការដែលព្រះអង្គនៅក្នុងផ្នូរអស់បីថ្ងៃ មុនពេលមានព្រះជន្មឡើងវិញ(ម៉ថាយ ១២:៤០)។ ហើយលោកពេត្រុស បានមានប្រសាសន៍អំពីលោកណូអេ និងទឹកជំនន់ ដោយប្រដូចរឿងនោះ ទៅនឹងការដែលព្រះអង្គនឹងយាងមកវិញ នៅពេលអនាគត(២ពេត្រុស ២:៤-៩)។ ព្រះប្រទានព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ ក្នុងព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ ដែលមានពេញដោយសេចក្តីពិត មិនមែនជារឿងប្រឌិតទេ។ ហើយនៅថ្ងៃមួយ យើងនឹងបានរស់នៅ ដោយអំណរជារៀងរហូត ជាមួយព្រះអង្គ ពេលព្រះអង្គយាងមកវិញ ដើម្បីទទួលកូនព្រះអង្គ ទៅនៅជាមួយព្រះអង្គ។-Cindy Hess Kasper
Read articleការរំខាន
មានពេលមួយខ្ញុំ និងប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំ បានទន្ទឹងរង់ចំាពេល ដែលយើងនឹងទៅដើរលេង នៅប្រទេសតៃវ៉ាន់។ យើងបានទិញសំបុត្រយន្តហោះ ហើយបានកក់បន្ទប់សណ្ឋាគារ។ ក្រោយមក នៅសល់ពេលតែ២អាទិត្យទៀតប៉ុណ្ណោះ យើងនឹងចាប់ផ្តើមធ្វើដំណើរហើយ ប៉ុន្តែ ប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំត្រូវនៅផ្ទះ នៅប្រទេសសឹង្ហបូរី ព្រោះនាងមានកិច្ចការបន្ទាន់មួយដែលត្រូវធ្វើ។ ពេលនោះ យើងមានការសោកស្តាយណាស់ ដែលផែនការរបស់យើងជួបការរំខានដូចនេះ។ ពេលដែលពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវរួមដំណើរជាមួយព្រះអង្គ ក្នុងបេសកកម្មបន្ទាន់មួយ ការធ្វើដំណើររបស់ពួកគេក៏មានការរំខានផងដែរ(ម៉ាកុស ៥:២១-៤២)។ កាលនោះ កូនស្រីរបស់លោកយ៉ៃរ៉ុស ដែលជាមេសាលាប្រជុំ ជិតស្លាប់ហើយ។ ព្រះអង្គត្រូវប្រញាប់ធ្វើដំណើរទៅផ្ទះរបស់គាត់។ បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូវស្រាប់តែឈប់ហើយ មានបន្ទូលថា “អ្នកណាពាល់អាវខ្ញុំ”(ខ.៣០)។ ពួកសាវ័កក៏បានទូលព្រះអង្គថា “ទ្រង់ឃើញថាហ្វូងមនុស្សប្រជ្រៀតទ្រង់ដែរ ម្តេចឡើយក៏មានព្រះបន្ទូលថា អ្នកណាពាល់ទ្រង់ដូច្នេះ?”(ខ.៣១)។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូវជ្រាបថា បញ្ហានោះជាឱកាសសម្រាប់ជួយស្ត្រីម្នាក់ ដែលកំពុងមានទុក្ខវេទនា។ ជម្ងឺរបស់នាង បានធ្វើឲ្យមានភាពមិនស្អាត តាមក្រឹត្យវិន័យ ហើយមិនអាចចូលរួមក្នុងជីវភាពសហគមន៍ អស់រយៈពេល១២ឆ្នាំហើយ!(មើលលេវីវិន័យ ១៥:២៥-២៧) ពេលដែលព្រះយេស៊ូវកំពុងមានបន្ទូលជាមួយស្ត្រីនេះ កូនស្រីរបស់លោកយ៉ៃរ៉ុសក៏បានស្លាប់។ ព្រះអង្គមិនបានយឺតពេល ក្នុងការសង្រ្គោះជីវិតកូនស្រីរបស់គាត់ឡើយ ព្រោះក្រោយមក ព្រះអង្គបានប្រោសនាងឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ដូចនេះ ការពន្យាពេលនេះ បានអនុញ្ញាតឲ្យលោកយ៉ៃរ៉ុសមានការយល់ដឹងកាន់តែស៊ីជម្រៅ អំពីព្រះយេស៊ូវ និងអំណាចចេស្តាព្រះអង្គ…
Read articleកិច្ចការដែលត្រូវធ្វើមុនពេលស្លាប់
ថ្មីៗនេះ មិត្តភ័ក្តរបស់ខ្ញុំម្នាក់បានសម្រេចកិច្ចការមួយ ក្នុងចំណោមកិច្ចការជាច្រើន ដែលគាត់ចង់ធ្វើមុនពេលគាត់ស្លាប់។ គឺគាត់បាននាំប្អូនស្រីរបស់គាត់ទៅដើរលេងនៅទ្វីបអឺរ៉ុប។ គាត់បានធ្វើដំណើរទៅទីនោះ ជាច្រើនដងហើយ តែប្អូនស្រីគាត់មិនដែលបានទៅទេ។ ខ្ញុំស្ញើចសរសើរគាត់ ចំពោះការដែលគាត់មិនមានចិត្តអាត្មានិយម ដោយបានរាប់បញ្ចូលការនេះ ជាគោលដៅមួយក្នុងចំណោមគោលដៅជាច្រើន ដែលគាត់ចង់សម្រចមុនពេលគាត់លាចាកលោក។ រឿងនេះ បាននាំឲ្យខ្ញុំសួរខ្លួនឯងថា តើខ្ញុំមានក្តីស្រមៃ និងគោលដៅណាខ្លះ ដែលបានផ្តោតទៅលើប្រយោជន៍របស់អ្នកដទៃ ជាជាងគិតតែប្រយោជន៍ខ្លួនឯង។ បទគម្ពីរ រ៉ូម ១២:៦-២១ បានចែងអំពីអំណោយទានដែលព្រះប្រទានមកយើង ដែលជាអវយវៈនៃរូបកាយព្រះគ្រីស្ទ និងអំពីរបៀបដែលយើងគួរប្រើអំណោយទាំងនោះ ក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។ អំណោយទានទាំងអស់នោះ សុទ្ធតែផ្តោតទៅខាងក្រៅ។ ឧទាហរណ៍ ការបង្រៀនមិនមែនសម្រាប់បំពេញចិត្តគ្រូបង្រៀនទេ តែសម្រាប់ជាប្រយោជន៍ដល់អ្នកដទៃ។ ហើយអំណោយទានដទៃទៀត ដែលមានចែងក្នុងខ.៦ ដល់ ខ.៨ ក៏សម្រាប់ប្រយោជន៍អ្នកដទៃផងដែរ។ សាវ័កប៉ុលបាននិយាយសង្ខេប អំពីការគិតពីប្រយោជន៍អ្នកដទៃ ដោយជំរុញយើង ឲ្យស្រឡាញ់គ្នាជាបងជាប្អូន ទាំងមានចិត្តប្តូរផ្តាច់ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយឲ្យគោរពអ្នកដទៃឲ្យលើសខ្លួនឯង(ខ.១០)។ សាវ័កប៉ុលបានអនុវត្តតាមការបង្រៀននេះ ធ្វើជាគំរូ ដោយរាប់បញ្ចូលអ្នកដទៃក្នុងការងាររបស់គាត់ ហើយបានប្រើជីវិតគាត់ជាទន់ សម្រាប់គ្រីស្ទបរិស័ទជំនាន់ក្រោយ។ គាត់បានប្រព្រឹត្ត ដោយចិត្តសប្បុរស ដោយភាពចៅរ៉ាវ ការអត់ទោស និងការអាណិត ដល់អ្នកដទៃ។ ដូចនេះ គោលដៅ…
Read articleនៅផ្ទៃខាងលើ
មនុស្សលោកកំពុងឈរជើងម្ខាងនៅលើភាពពិតដែលមើលឃើញ ដែលជាពិភពធម្មជាតិ ហើយម្ខាងទៀតឈរនៅលើភាពពិតដែលមើលមិនឃើញ ដែលជាពិភពអធិធម្មជាតិ។ ខ្ញុំបានគិតអំពីពិភពទាំងពីរនេះ ពេលដែលខ្ញុំជិះទូក ទៅមើលត្រីបាឡែន នៅក្បែរឆ្នេរសមុទ្រនៃប្រទេសញូហ្សៀឡិន។ សត្វត្រីបាឡែនបណ្តែតខ្លួនសម្រាក នៅលើផ្ទៃទឹកមួយរយៈពេល បន្ទាប់មកក៏ដកយកខ្យល់ដង្ហើមពីរបីដង។ ការដកដង្ហើមរបស់វា មានការបាញ់ទឹកសាចទៅលើ គឺពិតជាគួរឲ្យចង់គយគន់ណាស់ បន្ទាប់មក វាក៏បានជ្រមុជក្បាលចុះទៅរកទឹកជ្រៅ ដែលមានជម្រៅជាង១គីឡូម៉ែត្រកន្លះ ដើម្បីស៊ីសត្វមឹកជាអាហារ។ ទោះបីជាវាមានជម្រកដ៏ល្អ ក្នុងទឹកជ្រៅ ដែលមានរុក្ខជាតិ និងសត្វសមុទ្រជាច្រើនក៏ដោយ ក៏វាត្រូវតែឡើងមកផ្ទៃទឹកខាងលើ ដើម្បីដកយកខ្យល់ដង្ហើម ពុំនោះទេវានឹងស្លាប់ជាមិនខាន។ ទោះបីជាវាមិនសូវដឹងអំពីពិភពលោក ដែលនៅខាងលើផ្ទៃទឹកក៏ដោយ ក៏វានៅតែត្រូវការការទាក់ទងដ៏សំខាន់ នឹងពិភពខាងក្រៅនោះ ដើម្បីមានជីវិតរស់នៅ។ ជួនកាល ខ្ញុំក៏មានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនឯងមិនខុសពីសត្វត្រីបាឡែនទេ គឺខ្ញុំត្រូវឡើងទៅរកខ្យល់ខាងវិញ្ញាណជាទៀងទាត់ ដើម្បីរស់នៅក្នុងជីវិតខាងវិញ្ញាណ។ ប៉ុន្តែ គ្មានការបែងចែកដាច់ស្រេច រវាងពិភពធម្មជាតិ និងពិភពអធិធម្មជាតិឡើយ។ យើងសព្វថ្ងៃកំពុងរស់នៅ ក្នុងពិភពលោក ដែលយើងមិនអាចជៀសផុតពីពិភពទាំងពីរបានឡើយ។ ក្នុងនាមជាគ្រីស្ទបរិស័ទ ខ្ញុំអធិស្ឋាន ថ្វាយបង្គំព្រះ បង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ ដល់អ្នកជម្ងឺ អ្នកទាល់ក្រ និងអ្នកដែលជាប់ឃុំ ដែលនេះជាកិច្ចការ ដែលទាក់ទងនឹងពិភពអធិធម្មជាតិផង និងពិភពធម្មជាតិផង។ ព្រះដែលបានបង្កើតពិភពលោក ដែលយើងអាចមើលឃើញ បានទ្រទ្រង់ពិភពលោកយ៉ាងសកម្ម…
Read articleទីប្រឹក្សាច្រើន
លោកថូម៉ាស អ័ ខេមភីស(Thomas à Kempis) ដែលជាទេវវិទូ នៅសតវត្សរ៍ទី១៥ បានមានប្រសាសន៍ថា “តើមានអ្នកប្រាជ្ញណា ដែលមានចំណេះដឹងសព្វគ្រប់គ្មានកន្លែងចន្លោះ? ដូចនេះ ចូរកុំទុកចិត្តលើគំនិតរបស់ខ្លួនឯងពេក តែចូរត្រៀមចិត្ត ដើម្បីស្តាប់យោបលអ្នកដទៃផង”។ ទោះបីជាអ្នកមានទស្សនៈល្អក៏ដោយ តែបើអ្នកស្រឡាញ់ព្រះ នោះមានពេលខ្លះ អ្នកត្រូវអនុវត្តតាមទស្សនៈរបស់អ្នកដទៃ ដែលស្របតាមបំណងព្រះទ័យព្រះវិញ ដែលនាំឲ្យចំណេញជាង”។ លោកថូម៉ាសបានទទួលស្គាល់ សារៈសំខាន់នៃការសុំយោបល ពីទីប្រឹក្សាដែលយើងអាចទុកចិត្តបាន ពេលដែលយើងធ្វើផែនការសម្រាប់ជីវិតយើង។ ដើម្បីរស់នៅតាមបំណងព្រះទ័យព្រះ មនុស្សដែលឆ្លាតវ័យ គួរតែបើកចិត្ត ទទួលយោបលពីអ្នកដទៃ ដែលព្រះអាចប្រើ ដើម្បីនាំមកនូវប្រាជ្ញា សម្រាប់ដឹកនាំជីវិត។ ពេលដែលមនុស្សម្នាក់ស្វែងរកយោបលដ៏ឆ្លាតវ័យពីអ្នកដទៃ គាត់កំពុងតែបង្ហាញថា ខ្លួនអាចមើលរំលងចំណុចសំខាន់ៗមួយចំនួន ក្នុងការសម្រេចចិត្ត។ ស្តេចសាឡូម៉ូន ជាមនុស្សដែលឆ្លាតបំផុតរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល បានសរសេរអំពីសារៈសំខាន់ នៃការទទួលយោបលពីអ្នកដទៃ។ គឺដូចដែលមានសេចក្តីចែងថា “ទីណាគ្មានការប្រឹក្សា នោះមិនបានតាមចិត្តប៉ងទេ តែបើមានអ្នកណាជួយគំនិតជាច្រើន នោះនឹងកើតការវិញ”(សុភាសិត ១៥:២២)។ ព្រះអម្ចាស់ជាអ្នកប្រឹក្សាយោបលដ៏អស្ចារ្យ(អេសាយ ៩:៦) ហើយព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យនឹងការពារយើង តាមរយៈទីប្រឹក្សាដែលឆ្លាតវ័យ និងកោតខ្លាចព្រះ។ ចូរសុំយោបលពីពួកគេ ហើយអរព្រះគុណព្រះ សម្រាប់យោបលល្អៗដែលពួកគេផ្តល់ឲ្យ។ ពួកគេអាចជួយឲ្យយើងអាចមើលឃើញផែនការរបស់ព្រះអង្គ កាន់តែច្បាស់…
Read article