ជាសះស្បើយយឺតៗ
បន្ទាប់ពីកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំ ចូលធ្វើទាហានរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកបាន៤សប្តាហ៍ គាត់បានមានរបួសក្បាលជង្គង់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ក្នុងការហ្វឹកហាត់។ ហេតុនេះហើយ គេក៏បានអនុញ្ញាតឲ្យគាត់ឈប់ធ្វើទាហាន។ ដូចនេះ គាត់បានប្រើឈើច្រត់ដើរអស់មួយរយៈពេល ក្នុងវ័យ១៩ឆ្នាំ ហើយដោយសារភាពធ្ងនធ្ងរនៃរបួសនោះ គាត់ត្រូវអត់ទ្រាំនឹងការលំបាកអស់រយៈពេល២ឆ្នាំ ទំរាំតែជាសះស្បើយ ដោយការសម្រាក និងស្តាឡើងវិញ។ ទីបំផុត គាត់ក៏អាចដោះទ្រនាប់ក្បាលជង្គង់ ដែលគាត់បានពាក់តាំងពីថ្ងៃមានគ្រោះថ្នាក់។ ទោះបីជាក្បាលជង្គង់គាត់ នៅឈឺខ្លះៗ ក៏ដោយ ក៏ដំណើរការដ៏វែងអន្លាយ និងយឺតៗ នៃការជាសះស្បើយ បាននាំឲ្យគាត់អាចប្រើប្រាស់ជើងគាត់ទាំងស្រុងឡើងវិញ។ ការជាសះស្បើយខាងរូបកាយ ច្រើនតែមានភាពយឺតយ៉ាវជាងការរំពឹងទុករបស់យើង។ ពេលខ្លះ ការប្រោសឲ្យជាខាងវិញ្ញាណក៏មានដំណើរយឺតៗ ដូចនេះផងដែរ។ ផលវិបាក ដែលទទួលបានពីការសម្រេចចិត្តខុស ឬទទួលបានពីទង្វើអាក្រក់របស់អ្នកដទៃ អាចនាំឲ្យយើងមានបន្ទុក ឬមានរបួសក្នុងចិត្ត ដែលយើងអត់ទ្រាំអស់មួយជីវិត។ ប៉ុន្តែ សម្រាប់យើងដែលជាកូនរបស់ព្រះ យើងមានក្តីសង្ឃឹម។ ទោះបីជា មានរបួសខ្លះមិនបានជាសះស្បើយទាំងស្រុង ក្នុងមួយជីវិតនេះក៏ដោយ ក៏ព្រះទ្រង់បានសន្យាយ៉ាងច្បាស់ថា នៅទីបញ្ចប់ យើងនឹងបានជាសះស្បើយមួយរយភាគរយ។ គឺដូចដែលសាវ័កយ៉ូហានបានមានប្រសាសន៍ថា “ព្រះទ្រង់នឹងជូតអស់ទាំងទឹកភ្នែក ពីភ្នែកគេចេញ និងគ្មានសេចក្តីស្លាប់ ឬសេចក្តីសោកសង្រេង ឬសេចក្តីយំទួញ ឬទុក្ខលំបាកណាទៀតឡើយ ដ្បិតសេចក្តីមុនទាំងប៉ុន្មាន បានកន្លងបាត់ទៅហើយ”(វិវរណៈ ២១:៤)។ ក្នុងរដូវកាលនៃការឈឺចាប់របស់យើង…
Read articleល្អតែសម្បកក្រៅ
មានពេលមួយខ្ញុំបានទៅកាត់សក់។ ពេលកាត់សក់ហើយ ជាងកាត់សក់បានប្រាប់ខ្ញុំថា សក់របស់ខ្ញុំពិតជាមានសុខភាពល្អមែន។ គាត់សង្ឃឹមថា សក់ខ្ញុំល្អដោយសារផលិតផលរបស់គាត់។ តែខ្ញុំបានសុំទោសគាត់ ហើយប្រាប់គាត់ថា ខ្ញុំគ្រាន់តែប្រើផលិតផលណា ដែលថោក ហើយមានក្លិនល្អ។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំក៏ប្រាប់គាត់ទៀតថា ខ្ញុំក៏បានព្យាយាមញាំអាហារល្អៗផងដែរ។ ខ្ញុំគិតថា ការញាំអាហារល្អៗជាកត្តាចម្បងដែលធ្វើឲ្យសក់ខ្ញុំមានសុខភាពល្អ។ ពេលខ្ញុំគិតអំពីការអ្វី ដែលធ្វើឲ្យយើងមានរូបសម្បត្តិល្អ ខ្ញុំក៏បាននឹកចាំ អំពីការខ្លះដែលយើងធ្វើ ដែលនាំឲ្យយើងមានវិញ្ញាណល្អផងដែរ។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលអំពីបញ្ហានេះ ជាមួយនឹងអ្នកដឹកនាំសាសនា ក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡិម(ម៉ាថាយ ២៣)។ ពួកគេបានអនុវត្តតាមក្រឹត្យវិន័យខាងសាសនា ដែលរញេរញ៉ៃខុសពីក្រិត្យវិន័យដែលព្រះបានប្រទានឲ្យ។ ពួកគេបានខិតខំធ្វើឲ្យគេយល់ថា ខ្លួនជាមនុស្សល្អ ដើម្បីបង្ហាញថា ពួកគេល្អជាងអ្នកដទៃ។ ប៉ុន្តែ ការខិតខំរបស់ពួកគេមិនបានធ្វើឲ្យព្រះស្ញើចសរសើរឡើយ។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលទៅកាន់ពួកគេថា “វេទនាដល់អ្នករាល់គ្នា ពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ី ជាមនុស្សកំពុតអើយ ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាលាងចានលាងថាសតែខាងក្រៅ ឯខាងក្នុងវិញ នោះពេញដោយអំពើប្លន់ និងសេចក្តីហួសខ្នាតទទេ”(ខ.២៥)។ ការអ្វីដែលពួកផារិស៊ីបានធ្វើ ដើម្បីឲ្យអ្នកដទៃគិតថា ខ្លួនជាមនុស្សល្អ គឺពិតជាបានបង្ហាញថា ពួកគេមិនមែនជាមនុស្សល្អទាល់តែសោះ។ វប្បធម៌នីមួយៗបានឲ្យតម្លៃ ទៅលើការខិតខំធ្វើអំពើល្អ តាមការបង្រៀន និងទំនៀមទម្លាប់របស់សាសនាខុសៗគ្នា ប៉ុន្តែ ព្រះទ្រង់ឲ្យតម្លៃ ទៅលើវិញ្ញាណដែលបានផ្លាស់ប្រែ។ ហើយការអ្វីដែលព្រះអង្គឲ្យតម្លៃ…
Read articleកំណើតថ្មី
តើទារកដែលធ្វើឲ្យយើងញញឹម មានអ្វីដែលពិសេស? ជាការពិតណាស់ មនុស្សជាច្រើនទុកកិច្ចការរបស់ខ្លួនចោលសិន ដើម្បីមកផ្តុំគ្នាមើល ពេលបានឮសម្លេង ឬបានឃើញទារកដ៏គួរឲ្យស្រឡាញ់នោះ។ ខ្ញុំបានកត់សំគាល់រឿងនេះ ពេលដែលខ្ញុំមកលេងឪពុករបស់ខ្ញុំ នៅផ្ទះមើលថែរមនុស្សចាស់ជរា។ ទោះបីជាភាគច្រើននៃមនុស្សចាស់ជរាដែលស្នាក់នៅទីនោះ ត្រូវផ្លាស់ទីដោយប្រើកៅអីរុញ ហើយមានជម្ងឺវង្វេងវង្វាន់ក៏ដោយ ក៏ពន្លឺនៃក្តីអំណរអាចលេចឡើងនៅលើកែវភ្នែករបស់ពួកគេ ពេលដែលមានគ្រួសារមួយ បានមកលេងផ្ទះនោះ ដោយនាំទារកម្នាក់ មកជាមួយផង។ ពីដំបូង ពួកគេមានការស្ទាក់ស្ទើរ តែក្រោយមកពន្លឺនៃក្តីអំណរនោះ ក៏បានប្រែក្លាយជាស្នាមញញឹមនៅលើផ្ទះមុខរបស់ពួកគេ។ ខ្ញុំមានចិត្តរំភើបយ៉ាងខ្លាំង ពេលបានឃើញដូចនេះ។ ទារកនាំឲ្យគេមានស្នាមញញឹម ប្រហែលមកពីភាពអស្ចារ្យនៃជីវិតរបស់ទារកតូចដែលទើបចាប់កំណើត ដែលមានតម្លៃណាស់ ហើយក៏មានការសន្យាជាច្រើនកំពុងរង់ចាំវា។ ការមើលឃើញទារក អាចរំឭកយើង អំពីព្រះដ៏គួរស្ញែងខ្លាចនៃយើង និងអំពីក្តីស្រឡាញ់ដ៏អស្ចារ្យ ដែលព្រះអង្គមានសម្រាប់យើង។ ព្រះអង្គស្រឡាញ់យើងណាស់ បានជាព្រះអង្គប្រទានជីវិតដល់យើង ហើយឲ្យយើងចេញជារូបរាង្គក្នុងផ្ទៃម្តាយយើង។ គឺដូចមានសេចក្តីចែងមកថា “ទ្រង់បានបង្កើតចិត្តថ្លើមនៃទូលបង្គំ ហើយបានផ្សំគ្រឿងនៃទូលបង្គំនៅក្នុងផ្ទៃម្តាយ”(ទំនុកដំកើង ១៣៩:១៣)។ ព្រះអង្គមិនគ្រាន់តែបានប្រទានឲ្យយើងមានជីវិតខាងសាច់ឈាមប៉ុណ្ណោះទេ តែថែមទាំងឲ្យយើងមានកំណើតជាថ្មី ខាងវិញ្ញាណទៀតផង(យ៉ូហាន ៣:៣-៨)។ ព្រះបានសន្យាអ្នកជឿទាំងអស់ ថានឹងប្រទានរូបកាយថ្មី និងជីវិតអស់កល្ប ពេលព្រះយេស៊ូវយាងមកវិញម្តងទៀត(១កូរិនថូស ១៥:៥០-៥២)។ ជីវិតខាងសាច់ឈាម និងកំណើតជាថ្មីខាងវិញ្ញាណ គឺជាអំណោយពីព្រះហស្តព្រះវរបិតា សម្រាប់ឲ្យយើងអបអរសប្បាយ។-Alyson Kieda, អ្នកកែសម្រួលអត្ថបទរបស់អង្គការនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ។
Read articleពាក្យដែលត្រូវអនុវត្តតាម
អស់កាលជាយូរមកហើយ ដែលខ្ញុំបានរក្សាទុកនូវឯកសារ ក្នុងសឺមីមួយដែលមានបិទផ្លាកពីលើថា “ការនិយាយ” ។ សឺមីនោះមានពេញទៅដោយឯកសារដែលជាអត្ថបទ ពាក្យដកស្រង់ និងសេចក្តីពន្យល់ ដែលអាចមានប្រយោជន៍នៅពេលក្រោយ។ ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំក៏បានបើកវាមើល ដើម្បីប្រមូលឯកសារណាដែលហួសសម័យ យកទៅចោល។ ពេលនោះ មានឯកសារជាច្រើន ដែលខ្ញុំពិបាកបោះចោល មិនមែនដោយសារខ្ញុំមិនបានយកពាក្យសម្តីក្នុងឯកសារទាំងនោះ ទៅប្រើក្នុងការនិយាយនោះទេ តែគឺដោយសារខ្ញុំមិនបានអនុវត្តតាមពាក្យសម្តីទាំងនោះ។ ខ្ញុំក៏បានបិទសឺមីនោះ ដោយគិតថា “ពាក្យពេចន៍ក្នុងក្រដាស់ទាំងនេះ មិនមែនសម្រាប់យកមកនិយាយទេ តែគឺសម្រាប់យកមកអនុវត្តតាម ក្នុងការរស់នៅ”។ បន្ទាប់ពីបានរស់នៅអស់រយៈពេល៤០ឆ្នាំ ក្នុងវាលរហោស្ថាន លោកម៉ូសេបានមានប្រសាសន៍ ទៅកាន់ពួកបណ្តាជន ដែលកំពុងត្រៀមខ្លួនចូលទឹកដីសន្យាថា “ឥឡូវនេះ ឱពួកអ៊ីស្រាអែលអើយ ចូរស្តាប់អស់ទាំងច្បាប់ និងបញ្ញត្តិ ដែលអញបង្រៀនដល់ឯងរាល់គ្នា ហើយឲ្យប្រព្រឹត្តតាមចុះ ដើម្បីឲ្យបានរស់នៅ ហើយឲ្យបានចូលទៅទទួលយកស្រុក ដែលព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃពួកឰយុកោឯង ទ្រង់ប្រទានមក”(ចោទិយកថា ៤:១)។ លោកម៉ូសេបានមានប្រសាសន៍ម្តងហើយម្តងទៀត ឲ្យពួកគេកាន់តាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះអម្ចាស់(ខ.១,២,៥,៦,៩)។ គឺដូចដែលគាត់បានមានប្រសាសន៍យ៉ាងច្បាស់ថា គាត់បានបង្រៀនច្បាប់ហើយនឹងបញ្ញត្តិដល់ពួកគេរាល់គ្នា តាមដែលព្រះយេហូវ៉ា បានបង្គាប់មក ដើម្បីឲ្យពួកគេបានប្រព្រឹត្តតាម(ខ.៥)។ យើងងាយនឹងនិយាយច្រើនជាងធ្វើ ឬនិយាយអំពីសេចក្តីពិត ដោយមិនបានរស់នៅឲ្យស្របតាមសេចក្តីពិតនោះ។ យើងអាចនិយាយអួតបំប៉ោងខ្លួនឯង តែគ្មានការអនុវត្តជាក់ស្តែង។ យើងមិនត្រូវភ្លេចទេថា…
Read articleការជជែកអំពីព្រះយេស៊ូវ
លោកតូនី ក្រាហ្វានីណូ(Tony Graffanino) ជាអតីតកីឡាករ នៃសហព័ន្ធកីឡាបាល់បេសប៊ល មេជ័រ លីក។ គាត់បានរៀបរាប់អំពីកិច្ចប្រឹងប្រែងធ្វើការបម្រើព្រះ ក្នុងប្រទេសមួយ នៅទ្វីបអឺរ៉ុប។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ សហព័ន្ធរបស់គាត់ មានការបោះជំរំកីឡាបេសប៊ល រយៈពេល១សប្តាហ៍។ ក្នុងអំឡុងពេលមួយសប្តាហ៍នោះ គេក៏បានផ្តល់ឲ្យនូវការសិក្សាព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃផងដែរ។ ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅ អ្នកដឹកនាំនៅទីនោះ បានព្យាយាមរិះរកវិធីដ៏សមរម្យ ដើម្បីនាំឲ្យអ្នកមកបោះជំរំជឿថា ព្រះពិតជាមានមែន ដើម្បីឲ្យពួកគេទទួលជឿព្រះអង្គ។ រយៈពេល១៣ឆ្នាំក្រោយមក ពួកគេឃើញមានមនុស្ស៣នាក់ប៉ុណ្ណោះ ដែលបានសម្រេចចិត្តដើរតាមព្រះយេស៊ូវ។ បន្ទាប់មក ពួកគេក៏បានផ្លាស់ប្តូរវិធីសាស្រ្ត។ គាត់ថា ពួកគេឈប់ “ព្យាយាមលើកឡើងអំពីការពិត ឬព្យាយាមនិយាយឲ្យឈ្នះ ក្នុងការពិភាក្សាតទល់”ទៀតហើយ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេគ្រាន់តែនិយាយអំពី “ដំណើរជីវិត និងការបង្រៀនដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះយេស៊ូវ”ប៉ុណ្ណោះ។ ជាលទ្ធផល មានអ្នកមកបោះជំរំកាន់តែច្រើន មកស្តាប់ពួកគេផ្សាយព្រះបន្ទូល ហើយមានមនុស្សកាន់តែច្រើនបានសម្រេចចិត្តដើរតាមព្រះអង្គ។ សាវ័កប៉ុលបានមានប្រសាសន៍ថា ពេលដែលយើងប្រាប់អ្នកដទៃ អំពីដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងគួរតែ “សម្តែងសេចក្តីពិតយើងខ្ញុំមិនប្រកាសប្រាប់ពីខ្លួនយើងខ្ញុំទេ គឺពីព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ ជាព្រះអម្ចាស់វិញ”(២កូរិនថូស ៤:២,៥)។ សាវ័កប៉ុលបានមានប្រសាសន៍ថា “ដ្បិតខ្ញុំបានផ្តាច់ចិត្តថា នៅក្នុងពួកអ្នករាល់គ្នា នោះខ្ញុំមិនព្រមស្តាប់រឿងអ្វីទៀត ក្រៅពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទេ ហើយគឺដែលទ្រង់ត្រូវឆ្កាងផង”(១កូរិនថូស ២:២)។…
Read articleផ្លូវចេញ
ថ្មីៗនេះ ពេលខ្ញុំនៅទីក្រុងឡុង ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តធ្វើដំណើរតាមរថភ្លើងក្រោមដី។ ដូចនេះ ខ្ញុំក៏បានបង់ថ្លៃសំបុត្រជិះរថភ្លើង ហើយដើរចុះទៅស្ថានីយក្រោមដី នៅទីក្រុងឡុងដើម្បីឡើងជិះរថភ្លើង។ ប៉ុន្តែ ការចាកចេញពីស្ថានីយ អាចជាបទពិសោធន៍ដ៏គួរឲ្យភ័យខ្លាច សម្រាប់អ្នកដែលមិនយល់អំពីប្រព័ន្ធផ្លូវដែកក្រោមដីនោះ។ បើអ្នកមិនអាចរកច្រកចេញឃើញទេ អ្នកងាយនឹងវង្វេង នៅក្នុងផ្លូវក្រោមដី។ ការនៅម្នាក់ឯង ក្នុងផ្លូវក្រោមដី ដែលមិនសូវមានមនុស្ស អាចធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ពិបាកណាស់ ដូចនេះ អ្នកក៏មិនចង់វង្វេងនៅទីនោះដែរ។ ប៉ុន្តែ បើសិនជាអ្នកឃើញផ្លាកសញ្ញា ដែលគេសរសេរថា “ច្រកចេញ” ហើយដើរតាមផ្លូវនោះ ទៅរកកន្លែងសុវត្ថិភាព នោះជាការប្រសើរណាស់។ សាវ័កប៉ុលបានរំឭកយើងថា ពេលដែលយើងងាយនឹងធ្លាក់ចូលក្នុងអំពើបាប “ព្រះទ្រង់ក៏ស្មោះត្រង់ដែរ ទ្រង់មិនឲ្យកើតមានសេចក្តីល្បួងហួសកំឡាំងអ្នករាល់គ្នាឡើយ គឺនៅវេលាណាដែលត្រូវល្បួង នោះទ្រង់ក៏រៀបផ្លូវឲ្យចៀសរួច ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាអាចនឹងទ្រាំបាន”(១កូរិនថូស ១០:១៣)។ យើងងាយនឹងសន្និដ្ឋានថា ព្រះមិនបានគង់នៅជាមួយយើងទេ ពេលដែលយើងត្រូវល្បួង។ ប៉ុន្តែ បទគម្ពីរនេះបានធានាចំពោះយើងថា ព្រះអង្គមានព្រះវត្តមានជានិច្ច ហើយក៏មិនឈរមើលយើងដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះអង្គប្រទានឲ្យយើងមានផ្លូវចេញ ដើម្បីឲ្យយើងអាចទ្រាំអត់នឹងការលំបាកនោះ។ ដូចនេះ ពេលដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនកំពុងត្រូវល្បួង នោះសូមចាំថា អ្នកនៅមានទីពឹងជានិច្ច។ ព្រះទ្រង់ប្រទានឲ្យយើងមាន “ច្រកចេញ”! ចូរស្វែងរកច្រកចេញ ក្នុងព្រះអង្គ…
Read article