ពិបាកស្រឡាញ់
កាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ខ្ញុំបានធ្វើការជាអ្នកប្រឹក្សាយោបលក្មេងប្រុសមួយចំនួន ដែលមិនស្តាប់បង្គាប់ឪពុកម្តាយ។ ពេលនោះខ្ញុំបានដឹងអំពីការលំបាក នៅក្នុងការប្រឈមមុខនឹងអាកប្បកិរិយ៉ារបស់ពួកគេ។ ពួកគេចូលចិត្តធ្វើបានសត្វ ដែលគេចិញ្ចឹមនៅក្នុងសួនសត្វសម្រាប់កុមារ ហើយជួនកាលបានឈ្លោះប្រកែកគ្នា។ ដូចនេះ ខ្ញុំក៏បានប្រើវិធីសាស្រ្តស្ងៀមស្ងាត់ និងរឹងមាំ ដើម្បីដឹកនាំពួកគេ។ ហើយទោះបីជាពួកគេ ចេះតែធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ពិបាកទទួលក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំនៅតែយកចិត្តទុកដាក់ នៅក្នុងការបំពេញសេចក្តីត្រូវការរបស់ពួកគេជានិច្ច។ ទោះបីជាខ្ញុំបានបង្ហាញចេញនូវភាពសប្បុរស និងសេចក្តីស្រឡាញ់ក៏ដោយ ក៏នៅក្នុងចិត្តខ្ញុំ ខ្ញុំច្រើនតែមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំកំពុងតែ“អត់ធ្មត់ចំពោះពួកគេ”។ ការនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីការដែលព្រះវរបិតា ដែលគង់នៅស្ថានដ៏ខ្ពស់ បានផ្គត់ផ្គង់កូនរបស់ទ្រង់ ដែលបះបោរទាស់នឹងទ្រង់។ ទាក់ទងនឹងរឿងរបស់រាស្រ្តអ៊ីស្រាអែល ក្នុងអំឡុងពេលដែលពួកគេភាសខ្លួនចេញពីនគរអេស៊ីព្ទ សាវ័កប៉ុលបានមានប្រសាសន៍ថា “ព្រះទ្រង់បានទ្រាំទ្រនឹងកិរិយារបស់គេ នៅទីរហោស្ថាន ក្នុងរវាងប្រហែលជា៤០ឆ្នាំ”(កិច្ចការ ១៣:១៨)។ ក្នុងព្រះគម្ពីរដើមជាភាសាក្រិក ពាក្យ “ទ្រាំទ្រ” ច្រើនតែមានន័យថា ផ្គត់ផ្គង់សេចក្តីត្រូវការរបស់មនុស្ស ដោយចិត្តអត់ធ្មត់ ទោះបីជាពួកគេឆ្លើយតប ដោយការរមើលគុណក៏ដោយ។ ពេលដែលយើងខិតខំមើលថែរអ្នកដទៃ ដោយការយកចិត្តទុកដាក់ អ្នកខ្លះប្រហែលជាមិនឆ្លើយតបជាវិជ្ជមាន ចំពោះយើងឡើយ។ ពេលដែលមានរឿងនេះកើតឡើង នោះយើងចាំបាច់ត្រូវនឹកចាំថា ព្រះទ្រង់ក៏មានការអត់ធ្មត់ចំពោះយើងផងដែរ។ ហើយទ្រង់បានប្រទានព្រះវិញ្ញាណទ្រង់មក ដើម្បីជួយឲ្យយើងឆ្លើយតប ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ចំពោះអ្នកដែលយើងពិបាកស្រឡាញ់ ឬអ្នកដែលមិនចេះដឹងគុណ (កាឡាទី ៥:២២-២៣)។…
Read articleស្មោះត្រង់ដល់ទីបញ្ចប់
ក្នុងការប្រកួតការរត់ប្រណាំម៉ារ៉ាតុន សាឡូម៉ូន ខេលឌ័រ(Salomon Kielder) មានកីឡាករម្នាក់បានរត់ចេញពីការប្រកួត ពេលដែលគាត់រត់បានចម្ងាយផ្លូវ៣២គីឡូម៉ែត្រហើយ រួចគាត់ក៏បានឡើងជិះឡានក្រុង ទៅកាន់តំបន់ព្រៃមួយ ដែលនៅក្បែរទីផ្ទាច់ព្រាត់។ បន្ទាប់មក គាត់ក៏រត់ចេញពីព្រៃនោះ ចូលក្នុងការប្រកួតវិញ ហើយដណ្តើមបានពាន់រង្វាន់លេខបី។ តែក្រោយមក ពួកមន្ត្រីរៀបចំការប្រកួតក៏បានសួរនាំគាត់ ពីមូលហេតុដែលគាត់បានលេងផ្លូវកាត់យ៉ាងដូចនេះ គាត់ក៏បានសារភាពថា កាលនោះដោយសារគាត់រត់ហត់ខ្លាំងពេក ទើបគាត់សម្រេចចិត្តធ្វើដូចនោះ។ ក្នុងចំណោមយើងរាល់គ្នា មានមនុស្សជាច្រើន ដែលអាចយល់អំពីការខ្សោះកម្លាំងរបស់កីឡាដ៏ទន់ខ្សោយម្នាក់នេះ ខណៈពេលដែលយើងកំពុងរត់ប្រណាំង ខាងជំនឿក្នុងនាមជាគ្រីស្ទបរិស័ទ។ យ៉ាងណាមិញ ព្រះគម្ពីរហេព្រើបានលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យ “រត់ក្នុងទីប្រណាំង ដែលនៅមុខយើង ដោយអំណត់”(១២:១)។ ដើម្បីរត់ប្រណាំងដោយចិត្តអំណត់ យើងត្រូវទម្លាក់អំពើបាប ដែលកំពុងតែរារាំងយើងនោះចោល ហើយត្រូវជម្រុះបន្ទុក ដែលកំពុងតែធ្វើឲ្យយើងពិបាកបោះជំហានទៅមុន។ យើងត្រូវតែមមុលទៅមុខ ទោះបីជាមានការបៀតបៀនក៏ដោយ(២ធីម៉ូថេ ៣:១២)។ ដើម្បីកុំឲ្យយើងមានភាពខ្សោះល្វើយ និងការបាក់ទឹកចិត្តក្នុងវិញ្ញាណយើង(ហេព្រើ ១២:៣) ព្រះគម្ពីរបានជម្រុញយើងឲ្យផ្តោតទៅលើព្រះគ្រីស្ទ។ កាលណាយើងផ្តោតទៅលើទ្រង់ ជាជាងផ្តោតទៅលើបញ្ហារបស់យើង នោះយើងនឹងកត់សម្គាល់ឃើញថា ទ្រង់ក៏កំពុងតែរត់ប្រណាំងទន្ទឹមនឹងយើងផងដែរ ដើម្បីជួយទ្រយើង ពេលយើងជំពប់ដួល(២កូរិនថូស ១២:៩) ហើយលើកទឹកចិត្តយើង ឲ្យយកគំរូតាមទ្រង់ (១ពេត្រុស ២:២១-២៤)។ កាលណាយើងផ្តោតចក្ខុយើងទៅរក “ព្រះយេស៊ូវដ៏ជាមេផ្តើម ហើយជាមេសំរេចសេចក្តីជំនឿរបស់យើង”(ហេព្រើ…
Read articleឥឡូវនេះខ្ញុំមើលឃើញ
អ្នកស្រីដេបូរ៉ា ខេនឌ្រីក(Deborah Kendrick) ចូលចិត្តចូលរួមកម្មវិធីប្រគុំតន្រ្តីប្រដវេយ(Broadway) ដែលមានការសម្តែងកាយវិការ ទោះបីជាគាត់ពិការភ្នែក ហើយតែងតែពិបាកយល់អំពីបរិយ៉ាកាសជុំវិញ និងកាយវិការរបស់អ្នកសម្តែងនៅលើឆាកក៏ដោយ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ថ្មីៗនេះ គាត់បានចូលរួមទស្សនាការសម្តែងរឿងមួយ ដែលនៅក្នុងនោះ គឺបានប្រើបច្ចេកវិទ្យាថ្មីមួយ ដែលជួយឲ្យអ្នកទស្សនាស្តាប់ការពិពណ៌នាអំពីសកម្មភាពនៅលើឆាក តាមរយៈកូនវិទ្យុអែហ្វអិម(FM)តូចមួយ។ ការពិពណ៌នាអំពីកម្មវិធី និងសកម្មភានៅលើឆាកនោះ ត្រូវបានធ្វើឡើង ស្របទៅតាមភ្លើងពណ៌នៅលើឆាក និងសម្លេងនៃកម្មវិធី។ នៅក្នុងការចេញផ្សាយរបស់កាសែត ដឺ កូឡុំបឺស ឌីស្ពេច (The Columbus Dispatch) គាត់បានមានប្រសាសន៍ថា “បើអ្នកសួរថា តើខ្ញុំបានមើលការសម្តែងកាលពីសប្តាហ៍មុននៅក្រុងញូយ៉កទេ នោះខ្ញុំនឹងឆ្លើយងថា ចាស … ខ្ញុំពិតជាបានមើល ការសម្តែងនោះ យ៉ាងប្រាដកមែន”។ ពេលដែលខ្ញុំបានស្តាប់គាត់ចែកចែក ពីបទពិសោធន៍ដែលគាត់មាននៅពេលនោះ ខ្ញុំក៏បាននឹកចាំអំពីការពិពណ៌នាអំពីតួនាទីរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នៅក្នុងការជួយឲ្យយើងយល់ព្រះបន្ទូលព្រះ។ មុនពេលដែលព្រះយេស៊ូវយាងទៅឈើឆ្កាង ទ្រង់បានប្រាប់ពួកសិស្សទ្រង់ថា “ព្រះដ៏ជាជំនួយ គឺជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលព្រះវរបិតានឹងចាត់មក ដោយនូវឈ្មោះខ្ញុំ ទ្រង់នឹងបង្រៀនអ្នករាល់គ្នា ពីគ្រប់សេចក្តីទាំងអស់ ក៏នឹងរំឭកពីគ្រប់ទាំងសេចក្តី ដែលខ្ញុំបានប្រាប់ដល់អ្នករាល់គ្នាដែរ”(យ៉ូហាន ១៤:២៦)។ ពេលដែលយើងបើកព្រះគម្ពីរ ដើម្បីអាន ឬសិក្សាព្រះបន្ទូលព្រះ ព្រះវិញ្ញាណនៃសេចក្តីពិតទ្រង់គង់នៅជាមួយយើង…
Read articleធូលីដី
ពេលដែលព្រះជ្រើសរើសធូលីដី ដើម្បីបង្កើតអ័ដាំម តាមរបៀបដ៏វិចិត្រ(លោកុប្បត្តិ ២:៧) ទ្រង់មិនចាំបាច់បារម្ភថា ទ្រង់នឹងខ្វះធូលីដី ដើម្បីបង្កើតជារូបគាត់ឡើយ។ អ្នកស្រីហាណា ហមស៍(Hannah Holmes) ដែលជាអ្នកនិពន្ធសៀវភៅ ដែលមានចំណងជើងថា អាថ៌កំបាំងនៃជីវិតរបស់ធូលីដី។ គាត់បានមានប្រសាសន៍ថា ជារៀងរាល់ឆ្នាំ មានធូលីដីនៅវាលរហោស្ថាន បានហុយឡើងទៅលើមេឃ ដែលជាមានទម្ងន់សរុបពី១ ទៅ៣ពាន់លានតោន។ ធូលីដី១ពាន់លានតោន អាចដាក់ក្នុងទូរថភ្លើង១៤លានទូ ដូចនេះ រថភ្លើងមួយនោះត្រូវមានប្រវែងដ៏វែង ដែលអាចរំព័ទខ្សែបន្ទាត់អេក្វាទ័ររបស់ផែនដីបាន៦ជុំ”។ គ្មាននរណាម្នាក់ចាំបាច់ត្រូវទិញធូលីដីឡើយ ព្រោះយើងម្នាក់ៗសុទ្ធតែមានធូលីដី ដែលលើសពីការចង់បានរបស់យើង។ ក្នុងផ្ទះខ្ញុំមានធូលីដីច្រើនណាស់ ខ្ញុំអាចមិនខ្វល់ពីវា យូរប៉ុណ្ណាក៏បាន។ មូលហេតុនោះគឺ : បើខ្ញុំមិនរំខានវាទេ នោះវាក៏មិនសូវគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ដែរ។ តែនៅទីបំផុត ធូលីដីនោះក៏កើនឡើងកាន់តែខ្លាំង ធ្វើឲ្យខ្ញុំមិនអាចធ្វើពុតជាមិនអើពើរ នឹងវាបានទៀតឡើយ។ ដូចនេះ ខ្ញុំក៏យកឧបករណ៍បោសសម្អាតរបស់ខ្ញុំចេញមក ហើយចាប់ផ្តើមសម្អាតវា នៅកន្លែងណាដែលមានវា។ ពេលដែលខ្ញុំសម្អាតធូលីដីនោះ ខ្ញុំក៏មើលផ្ទៃដ៏ភ្លឺរលោងរបស់រនាបផ្ទះ។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំក៏បាននឹងចាំទៀតថា ព្រះបានបានប្រើធូលីដី ដែលជារបស់ដែលយើងមិនឲ្យតម្លៃ ដើម្បីបង្កើតអ្នកនិងខ្ញុំ ក៏ដូចជាបង្កើតអ្នកដទៃទៀត(លោកុប្បត្តិ ២:៧)។ ពេលដែលខ្ញុំដឹងអំពីការពិត ដែលថា ព្រះបានប្រើធូលីដី ដើម្បីបង្កើតមនុស្សមក…
Read articleម្តងម្នាក់ៗ
លោកអេឌវើត ផេយសិន(Edward Payson) គឺជាគ្រូអធិប្បាយដ៏ល្បីម្នាក់ នៅក្នុងសម័យមុន។ មានពេលមួយ មានមនុស្សតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះបានមកអង្គុយស្តាប់ការអធិប្បាយរបស់គាត់ ព្រោះនៅថ្ងៃអាទិត្យនោះមានព្យុះបក់បោកមក។ ជាច្រើនខែក្រោយមក បុរសម្នាក់នោះក៏បានជម្រាបគាត់ថា “ខ្ញុំទទួលការប៉ះពាល់ចិត្ត កាលពីថ្ងៃនោះ ហើយក៏បានទទួលជឿព្រះសង្គ្រោះ។ ដ្បិតនៅថ្ងៃនោះ ពេលដែលលោកគ្រូអធិប្បាយអំពីអំពើបាប និងសេចក្តីសង្រ្គោះ ខ្ញុំក៏បានក្រឡេចមើលជុំវិញខ្លួនខ្ញុំ ក្រែងលោលោកគ្រូកំពុងនិយាយសំដៅទៅរកអ្នកផ្សេង ប៉ុន្តែ ដោយ សារពេលនោះ មានតែខ្ញុំម្នាក់ដែលអង្គុយក្នុងព្រះវិហារ នោះខ្ញុំគ្មានជម្រើសអ្វីក្រៅពីទទួលយកពាក្យគ្រប់ម៉ាត់ដែលលោកគ្រូអធិប្បាយ ទុកដាក់ក្នុងចិត្ត និងគំនិតខ្ញុំតែម្តង”។ ព្រះទ្រង់សង្រ្គោះមនុស្សម្តងម្នាក់ៗ។ បើអ្នកមានឱកាសនាំមនុស្សម្នាក់ឲ្យទទួលជឿព្រះ ការនោះជាកន្លែងបំពេញបេសកកម្មរបស់អ្នកហើយ។ គឺដូចដែលមានពាក្យស្លោកមួយពោលថា “វិញ្ញាណនីមួយដែលមានព្រះគ្រីស្ទ គឺជាបេសកជន ហើយវិញ្ញាណដែលគ្មានព្រះគ្រីស្ទ ជាកន្លែងបំពេញបេសកកម្មហើយ”។ មនុស្សតែម្នាក់មិនអាចឈោងចាប់លោកិយទាំងមូលបានឡើយ តែយើងអាចស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងយើង។ យើងអាចសួរថា “តើអ្នកជិតខាងខ្ញុំជានរណា?” អ្នកជិតខាងយើង ជាអ្នកដែលយើងជួបតាមផ្លូវ។ គឺដូចកាលដែលព្រះវិញ្ញាណនាំលោកភីលីព ទៅជួបមនុស្សកម្រៀវសាសន៍អេធីយ៉ូពី ដែលកំពុងអានព្រះគម្ពីរ ហើយត្រូវការឲ្យនរណាម្នាក់ជួយពន្យល់គាត់ (កិច្ចការ ៨:២៦-៣៥)។ ព្រះវិញ្ញាណបានឲ្យលោកភីលីពមានពាក្យដែលនិយាយត្រូវចំណុច ហើយបុរសកម្រៀវរូបនោះ ក៏បានទទួលជឿព្រះគ្រីស្ទ នៅពេលនោះ(ខ.៣៧)។ ចូរអធិស្ឋានសូមឲ្យព្រះប្រទានមនុស្សដែលទ្រង់បានរៀបចំ។ ទ្រង់នឹងនាំអ្នកទៅកន្លែងដែលអ្នកត្រូវទៅ ដោយត្រូវពេលផង ដើម្បីឲ្យអ្នកនិយាយទៅកាន់អ្នកនោះ។ ទ្រង់នឹងមានបន្ទូលតាមរយៈបបូរមាត់របស់អ្នក ធ្វើការតាមរយៈដៃរបស់អ្នក…
Read articleត្រូវបានបង្កើតមកយ៉ាងអស្ចារ្យ
កាលពីពេលថ្មីៗនេះ ពេលដែលវេជ្ជបណ្ឌិតពិនិត្យភ្នែករបស់ខ្ញុំ គាត់បានយកឧបករណ៍ម្យ៉ាងចេញមក ដែលខ្ញុំមិនធ្លាប់ឃើញពីមុនមក។ ខ្ញុំក៏សួរគាត់ថា ឧបករណ៍នោះជាឧបករណ៍អ្វីដែរ គាត់ក៏ឆ្លើយថា “ខ្ញុំនឹងប្រើឧបករណ៍នេះ ដើម្បីថតរូបភាព ដែលនៅផ្នែកខាងក្រោយនៃគ្រាប់ភ្នែករបស់អ្នក”។ ពេលនោះ ខ្ញុំមានការស្ងើចសរសើរចំពោះអ្នកដែលបានឆ្នៃបង្កើតឧបករណ៍ ដែលអាចថតរូបយ៉ាងដូចនេះបាន។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំកាន់តែកោតសរសើរការដែលវេជ្ជបណ្ឌិតរូបនេះ អាចយករូបភាពដែលថតបាននោះ មកមើលយល់។ គាត់មានប្រសាសន៍ថា “យើងអាចប្រមូលពត៌មានលម្អិតជាច្រើន អំពីសុខភាពជាទូទៅរបស់អ្នក ដោយគ្រាន់តែមើលរូបខាងក្រោយគ្រាប់ភ្នែករបស់អ្នកប៉ុណ្ណោះ”។ ប្រសាសន៍របស់គាត់បានធ្វើឲ្យខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើល។ វាពិតជាគួរឲ្យកត់សំគាល់ណាស់ ដែលគេអាចពិនិត្យមើលសុខភាពរបស់មនុស្សម្នាក់ទាំងស្រុង ដោយគ្រាន់តែពិនិត្យមើលសុខភាពរបស់ភ្នែក។ ដូចនេះ ព្រះអម្ចាស់ពិតជាបានយកព្រះទ័យទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំង នៅក្នុងការដាក់ភាពលម្អិតដូចនេះ នៅក្នុងរូបកាយដែលទ្រង់បានបង្កើត! ការនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីបន្ទូលរបស់ស្តេចដាវីឌ ដែលជាអ្នកនិពន្ធទំនុកដំកើង ដែលបានបកស្រាយអំពីភាពប៉ិនប្រសប់របស់ព្រះយ៉ាងដូចនេះថា “ទូលបង្គំនឹងអរព្រះគុណដល់ទ្រង់ ដ្បិតទ្រង់បានបង្កើតទូលបង្គំមកយ៉ាងគួរកោត គួរអស្ចារ្យ ឯស្នាដៃនៃទ្រង់ ក៏សុទ្ធតែអស្ចារ្យទាំងអស់ ព្រលឹងទូលបង្គំក៏ដឹងច្បាស់ហើយ”(ទំនុកដំកើង ១៣៩:១៤)។ ភាពសាំញុំាដ៏អស្ចារ្យនៃរូបកាយរបស់យើង បានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីភាពវ័យឆ្លាត និងប្រាជ្ញារបស់ព្រះអាទិករដ៏អស្ចារ្យនៃយើង។ ភាពអស្ចារ្យនៃការរចនារបស់ទ្រង់ គឺមិនគ្រាន់តែបានធ្វើឲ្យយើងស្ងើចសរសើរប៉ុណ្ណោះទេ តែថែមទាំងនាំឲ្យយើងថ្វាយបង្គំទ្រង់ ដោយហេតុផលច្រើនរាប់មិនអស់។–Bill Crowder
Read article