គ្មានអគ្គីសនីប្រើប្រាស់
នៅចុងខែតុលា ឆ្នាំ២០១២ មានខ្យល់ព្យុះកំបុតត្បូងដ៏ធំមួយ បានវាយប្រហារមកលើ តំបន់ឥសាន្តនៃសហរដ្ឋអាមេរិក ដែលមានប្រជាជនរស់នៅច្រើន ហើយបានបណ្តាលឲ្យមានទឹកជំនន់ និងមហន្តរាយដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ។ ក្នុងអំឡុងពេលខ្យល់ព្យុះកំពុងបក់បោកមក មានអតិថិជនជាង៨លាននាក់ មិនមានអគ្គីសនីប្រើប្រាស់។ ការខ្វះខាតអគ្គីសនីបានបណ្តាលឲ្យមានការខ្វះខាតស្បៀងអាហារ ប្រេងឥន្ធនៈ និងទឹក និងនាំឲ្យមានការអាក់ខានផ្នែកដឹកជញ្ជូន។ ខ្យល់ដែលបក់ថ្ងួចថ្ងូរ និងទឹកដែលបានឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័ស បានបណ្តាលឲ្យតំបន់រស់នៅរបស់ប្រជាជន មានការខូតខាត លិចទឹក និងកកស្ទះដោយសារដីខ្សាច់ជាច្រើន ដែលគរជាពំនូកធំៗ។ ពេលនោះ សារពត៌មានបានផ្សព្វផ្សាយថា “មានមនុស្សរាប់លាននាក់គ្មានអគ្គីសនីប្រើប្រាស់”។ យ៉ាងណាមិញ សោកនាដកម្មដែលកើតឡើងចំពោះខ្លួនយើងផ្ទាល់ ច្រើនតែអាចធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ថា អស់កម្លាំង និងដូចជាស្ថិតក្នុងភាពងងឹត គឺមិនខុសពីព្យុះកំបុតត្បូងដែលកើតមានក្នុងធម្មជាតិឡើយ។ ក្នុងពេលបែបនេះ សូមយើងគិតអំពីព្រះបន្ទូលព្រះ ដែលបានចែងថា “ទ្រង់រមែងចំរើនកំឡាំង ដល់អ្នកដែលល្វើយ ហើយចំណែកអ្នកដែលគ្មានកំឡាំងសោះ នោះទ្រង់ក៏ប្រទានឲ្យ”(អេសាយ ៤០:២៩)។ ពេលយើងធ្លាក់ដល់ចំណុចទាបបំផុត ដោយខ្សោះអស់ទំាងកម្លាំងចិត្ត និងកម្លាំងកាយ នោះយើងអាចសង្ឃឹមដល់ព្រះអម្ចាស់ ហើយស្វែងរកកម្លាំងក្នុងព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គបានសន្យាថា “តែអស់អ្នកណាដែលសង្ឃឹមដល់ព្រះយេហូវ៉ាវិញ នោះនឹងមានកំឡាំងចម្រើនជានិច្ច គេនឹងហើរឡើងទៅលើ ដោយស្លាបដូចជាឥន្ទ្រី គេនឹងរត់ទៅឥតដែលហត់ ហើយនឹងដើរឥតដែលល្វើយឡើយ”(ខ.៣១)។ ព្រះជាប្រភពនៃអំណាចខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ក្នុងពេលព្យុះនៃជីវិត។-David McCasland
Read articleក្បួនមាស
ក្បួនមាសបានចែងថា ចូរប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកដទៃ តាមរបៀបដែលអ្នកចង់ឲ្យគេប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នក។ មានសាសនាជាច្រើនបានប្រើក្បួនមាសនេះ។ ដូចនេះ តើក្បួនមាស ដែលមានក្នុងព្រះបន្ទូលព្រះយេស៊ូវ មានចំណុចអ្វីដែលពិសេសលើសគេ? ជាការពិតណាស់ ក្បួនមាសរបស់ព្រះអង្គមានលក្ខណៈពិសេស នៅត្រង់ពាក្យ “ដូច្នេះ” ដែលបង្ហាញអំពីភាពសប្បុរសរបស់ព្រះវរបិតានៃយើង ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌។ គឺដូចដែលព្រះអង្គបានមានបន្ទូលថា “ចុះបើអ្នករាល់គ្នាដែលអាក្រក់ អ្នកចេះឲ្យរបស់ល្អដល់កូនខ្លួនដូច្នេះ នោះចំណង់បើព្រះវរបិតានៃអ្នក ដែលទ្រង់គង់នៅស្ថានសួគ៌ ទ្រង់នឹងប្រទានរបស់ល្អ មកអស់អ្នកដែលសូម តើជាងអម្បាលម៉ានទៅទៀត។ ដូច្នេះ អស់ទាំងការអ្វី ដែលអ្នករាល់គ្នាចង់ឲ្យមនុស្សលោកប្រព្រឹត្តនឹងខ្លួន នោះត្រូវឲ្យអ្នកប្រព្រឹត្តនឹងគេដូច្នោះដែរ”(ម៉ាថាយ ៧:១១-១២)។ យើងគ្រប់គ្នាមិនបានយល់ដឹងច្បាស់ទេថា តាមពិត យើងមិនបានស្រឡាញ់អ្នកដទៃ ដូចដែលព្រះបានស្រឡាញ់យើងឡើយ។ ព្រះយេស៊ូវបានអនុវត្តតាមក្រមសីលធម៌ ដែលគួរឲ្យស្ងប់ស្ងែងនោះ ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏គ្រប់លក្ខណ៍ តាមរយៈការរស់នៅ និងការសុគតដើម្បីលោះបាបយើងរាល់គ្នា។ យើងមានព្រះវរបិតា ដែលមានក្តីស្រឡាញ់ និងសប្បុរស ដែលមិនបានគិតប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនឡើយ គឺបានបើកបង្ហាញទំហំនៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ តាមរយៈព្រះរាជបុត្រាព្រះអង្គព្រះនាមព្រះយេស៊ូវ។ ភាពសប្បុរសរបស់ព្រះ ជាគំរូដែលបណ្តាលចិត្តយើង ឲ្យប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកដទៃ តាមរបៀបដែលយើងចង់ឲ្យគេប្រព្រឹត្តចំពោះយើង។ យើងស្រឡាញ់ និងបង្ហាញភាពសប្បុរសដល់អ្នកដទៃ ព្រោះព្រះអង្គបានស្រឡាញ់យើងជាមុន(១យ៉ូហាន ៤:១៩)។ ព្រះវរបិតានៃយើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ បានឲ្យយើងរស់នៅតាមព្រះរាជបញ្ជារបស់ព្រះអង្គ តែព្រះអង្គក៏បានប្រទានយើង នូវអំណាចចេស្តា និងសេចក្តីស្រឡាញ់…
Read articleប៊ិចដែលអសកម្ម
លោកហារី ទ្រូមិន(Harry Truman) ដែលជាអតីតប្រធានាធិបតីអាមេរិក មានក្បួនមួយសម្រាប់អនុវត្តតាម។ គាត់ថា ចំពោះសំបុត្រណាដែលគាត់បានសរសេរ ទាំងមានកំហឹង គាត់ត្រូវតែទុកវានៅលើតុ ឲ្យបាន២៤ម៉ោងសិន មុននឹងសម្រេចចិត្តផ្ញើរសំបុត្រនោះ។ បើសិនជាគាត់បាន “សម្រួលអារម្មណ៍” បាន២៤ម៉ោងហើយ តែនៅតែមានអារម្មណ៍ខឹងទៀត នោះគាត់នឹងមិនផ្ញើសំបុត្រនោះទៅគេឡើយ។ ជាក់ស្តែង នៅចុងបញ្ចប់នៃជីវិតរបស់លោកទ្រូមិន គាត់បានបន្សល់ទុកនូវសំបុត្រពេញក្នុងថតតុដ៏ធំមួយ ដែលគាត់មិនបានផ្ញើទៅឲ្យគេ។ សព្វថ្ងៃនេះ យើងកំពុងរស់នៅ ក្នុងសម័យដែលមនុស្សអាចទំនាក់ទំនងគ្នា ពីចម្ងាយបានភ្លាមៗ ហើយជាញឹកញាប់ ការពន្យាពេលឲ្យបាន២៤ម៉ោង ដើម្បីរម្ងាប់អារម្មណ៍មុននឹងផ្ញើសារទៅគេ ក៏អាចជួយឲ្យយើងជៀសផុតពីភាពអាម៉ាសផងដែរ។ ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរសំបុត្ររបស់សាវ័កយ៉ាកុប យើងឃើញថា គាត់បានលើកឡើងអំពីគ្រោះថ្នាក់នៃការប្រើអណ្តាត ដោយគ្មានការគ្រប់គ្រងឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ដែលនេះជាបញ្ហាដែលបានកើតឡើងជាធម្មតា នៅគ្រប់សម័យកាល។ គឺដូចដែលគាត់បានមានប្រសាសន៍ថា “តែឯអណ្តាតវិញ នោះគ្មានអ្នកណាអាចនឹងផ្សាំងបានឡើយ គឺជារបស់អាក្រក់ដែលទប់មិនបាន ក៏មានពេញដោយពិស ដែលនាំឲ្យស្លាប់”(៣:៨)។ ពេលដែលយើងកំពុងនិយាយដើមគេ និងនិយាយទំាំងកំហឹង នោះមានន័យថា យើងកំពុងតែធ្វើខុសនឹងបំណងព្រះទ័យព្រះហើយ។ អណ្តាតរបស់យើង ប៊ិចរបស់យើង និងសូម្បីតែឃីប៊តរបស់កំព្យូទ័រឬទូរស័ព្ទយើង គួរតែមានភាពអសកម្មឲ្យកាន់តែញឹកញាប់ ពេលដែលយើងមានកំហឹង ហើយយើងគួរអរព្រះគុណព្រះ នៅក្នុងចិត្តយើង សម្រាប់ការដែលព្រះអង្គប្រទាន នូវការគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍របស់យើង។ មានពេលជាច្រើនដងពេកហើយ ដែលយើងបានធ្វើឲ្យគេដឹងថាយើងទន់ខ្សោយយ៉ាងណា…
Read articleមានជំនឿផ្ទាល់ខ្លួន
ក្នុងអំឡុងពេលខ្ញុំកំពុងធ្វើការជាគ្រូបង្រៀន និងគ្រូបង្វឹក នៅឯវិទ្យាល័យគ្រីស្ទបរិស័ទមួយ ខ្ញុំមានអំណរ នៅក្នុងការទំនាក់ទំនងជាមួយក្មេងជំទង់ ដោយព្យាយាមណែនាំពួកគេ ឲ្យរស់នៅ ឲ្យមានគោលបំណង និងមានលក្ខណៈដូចព្រះគ្រីស្ទ ដែលមានសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះ និងចំពោះអ្នកដទៃ។ ខ្ញុំមានគោលដៅរៀបចំពួកគេ ឲ្យរស់នៅថ្វាយព្រះអស់មួយជីវិត។ ការនេះអាចកើតឡើងបាន ទាល់តែពួកគេធ្វើឲ្យសេចក្តីជំនឿ ក្លាយជាផ្នែកដ៏សំខាន់នៃជីវិត ដោយជំនួយរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ អ្នកដែលឈប់ដើរតាមព្រះគ្រីស្ទ ក៏បានជួបបរាជ័យក្នុងជីវិត បន្ទាប់ពីពួកគេបានចាកចេញពីឥទ្ធិពលនៃគ្រូបង្រៀន និងឪពុកម្តាយ ដែលជាគ្រីស្ទបរិស័ទ។ យ៉ាងណាមិញ ព្រះគម្ពីរបានចែងអំពីបញ្ហានេះផងដែរ គឺនៅក្នុងរឿងស្តេចយ៉ូអាស នៃនគរយូដា និងព្រះអង្គម្ចាស់យេហូយ៉ាដា ដែលជាព្រះបិតុលារបស់ទ្រង់។ យេហូយ៉ាដាជាទីប្រឹក្សាដ៏ឆ្លាតវ័យ ហើយបាននាំស្តេចយ៉ូអាសឲ្យរស់នៅ ក្នុងជីវិតដែលថ្វាយព្រះកិត្តិនាមដល់ព្រះ(២របាក្សត្រ ២៤:១១,១៤)។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ បញ្ហាក៏បានកើតឡើង ពេលដែលស្តេចយ៉ូអាស មិនបានរស់នៅក្នុងជីវិតដែលគោរពប្រតិបត្តិព្រះ ដូចយេហូយ៉ាដា។ ពេលយេហូយ៉ាដាលាចាកលោកទៅ ស្តេចយ៉ូអាសក៏បាន “បោះបង់ចោលព្រះវិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ា”(ខ.១៨) ហើយងាកមកថ្វាយបង្គំព្រះរបស់សាសន៍ដទៃវិញ។ ទ្រង់ក៏បានប្រែក្លាយជាមនុស្សអាក្រក់ជួរជាតិណាស់ បានជាទ្រង់ឲ្យគេសម្លាប់កូនរបស់យេហូយ៉ាដា(ខ.២០-២២)។ ការមាននរណាម្នាក់ ក្នុងជីវិតយើង សម្រាប់នាំយើងទៅរកក្តីជំនឿ និងជីវិតដែលមានលក្ខណៈដូចព្រះគ្រីស្ទ គឺពិតជាមានប្រយោជន៍ណាស់។ ហើយដែលកាន់តែប្រសើរថែមទៀតនោះ គឺនៅពេលដែលយើងរៀនស្គាល់ព្រះអម្ចាស់ដោយខ្លួនឯង ហើយរៀនពឹងផ្អែកលើការដឹកនាំរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ(កាឡាទី ៥:១៦)។ ការនេះនឹងជួយឲ្យយើងមានសេចក្តីជំនឿផ្ទាល់ខ្លួន។-Dave Brannon
Read articleស្លៀកពាក់ដើម្បីបោកបញ្ឆោត
ថ្ងៃមួយ លោកខូធី ខ្រេតតុន(Coty Creighton) បានដើរលេងកម្សាន្តក្នុងតំបន់ព្រៃភ្នំ នៃរដ្ឋយូតាហ៍។ ពេលនោះ គាត់ក៏បានឃើញសត្វពពែមួយក្បាល ដែលមានរូបរាង្គខុសពីពពែដទៃទៀត នៅក្នុងហ្វូង។ ពេលគាត់ចូលទៅមើលជិត ក៏បានដឹងថា សត្វពពែចំឡែកនោះ គឺជាមនុស្សប្រុសម្នាក់ ដែលបានស្លៀកពាក់ដូចសត្វពពែ។ ពួកអាជ្ញាធរក្នុងតំបន់ ក៏បានទាក់ទងគាត់ ដើម្បីសួរនាំ ហើយគាត់ក៏បានរៀបរាប់ថា គាត់បានយកអាវជាប់ខោរបស់ជាងលាបថ្នាំមកបិតរោមចៀមពីលើ ដើម្បីសាកល្បងមើល ថាតើគាត់អាចបន្លំខ្លួន នៅក្នុងការបរបាញ់សត្វបានឬអត់។ ការបន្លំខ្លួនរបស់ព្រានព្រៃម្នាក់នេះ បានក្រើនរំឭកខ្ញុំ អំពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូវដែលបានប្រាប់យើងថា “ចូរប្រយ័ត្ននឹងពួកគ្រូក្លែងក្លាយ ដែលគេមកឯអ្នករាល់គ្នា ដោយពាក់រោមចៀមបំប្លែងខ្លួន តែខាងក្នុងរបស់គេ ជាឆ្កែចចកដែលឆ្មក់ស៊ីវិញ”(ម៉ាថាយ ៧:១៥)។ ពួកគ្រូបង្រៀនក្លែងក្លាយ មិនមានផលផ្លែខាងវិញ្ញាណរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទេ(កាឡាទី ៥:២២-២៣)។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេ “ដើរតាមសាច់ឈាម … ហើយក៏មើលងាយដល់អស់ទាំងអំណាចត្រួតត្រាដែរ”(២ពេត្រុស ២:១០) គេជាពួកព្រហើន មានក្បាលរឹង ដែលមិនខ្លាចនឹងជេរប្រមាថដល់ទាំងពួកប្រសើរឧត្តមផង ហើយក៏មានចិត្តលោភ(ខ.១០,១៤)។ ពួកគេធ្វើអ្វីតាមតែសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នាខាងសាច់ឈាម ហើយកេងប្រវ័ញ្ចអ្នកដទៃ ដោយប្រើ “ពាក្យបញ្ឆោតបំពោត”(ខ.៣)។ ព្រះគម្ពីរបានចែងថា ពួកគ្រូក្លែងក្លាយនោះ កំពុងតែដាំក្បាលចុះទៅរកសេចក្តីហិនវិនាស ហើយនឹងនាំមនុស្សជាច្រើនដែលមិនបានដឹងខ្លួន ទៅជាមួយផង(ខ.១-២)។ ព្រះយេស៊ូវជាអ្នកគង្វាលដ៏ល្អ។…
Read articleអំណាចដែលធ្វើឲ្យផ្លាស់ប្រែ
មានមនុស្សជាច្រើនចូលចិត្តលេងល្បែងកម្សាន្ត ដែលសាកល្បងចំណេះដឹងរបស់ខ្លួន។ ថ្មីៗនេះ មានមិត្តរួមការងាររបស់ខ្ញុំម្នាក់ បានលេងល្បែងកំសាន្តល្បងចំណេះដឹងព្រះគម្ពីរជាមួយខ្ញុំ។ ដោយសារយើងកំពុងអង្គុយក្នុងកន្លែងបើកចំហរ ក្នុងការិយ៉ាល័យរបស់យើង នោះមនុស្សដែលនៅក្បែរនោះ អាចស្តាប់ឮយើងនិយាយគ្នា។ មិនយូរប៉ុន្មាន យើងក៏ចាប់ផ្តើមសួរគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយរាប់ចាប់តាំងពីសំណួរអំពីទូករបស់លោកណូអេ រហូតដល់សំណួរអំពីស្ត្រីនៅមាត់អណ្តូង។ ពេលនោះអ្នកដទៃទៀតដែលនៅក្បែរនោះ ក៏បានចូលរួមឆ្លើយ ពេលឮយើងសួរគ្នា។ ខ្ញុំមានការសប្បាយចិត្តណាស់ ពេលបានដឹងថា មានបុគ្គលិកការិយ៉ាល័យរបស់យើងជាច្រើន បានស្ម័គ្រចិត្តឆ្លើយសំណួរព្រះគម្ពីរ។ ចំណេះដឹងផ្នែកព្រះគម្ពីរ គឺសំខាន់ណាស់ ប៉ុន្តែ ព្រះសព្វព្រះទ័យឲ្យព្រះបន្ទូលព្រះអង្គបានជ្រួតជ្រាបវិញ្ញាណយើង ហើយដិតជាប់នៅក្នុងចិត្ត និងគំនិតរបស់យើង ដើម្បីឲ្យយើងអាចលូតលាស់ ក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះអង្គ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធប្រើព្រះបន្ទូល ដើម្បីធ្វើឲ្យយើងផ្លាស់ប្រែកាន់តែដូចព្រះគ្រីស្ទ(អេភេសូរ ៤:២០-២៤)។ ចូរពិចារណាអំពីអត្ថប្រយោជន៍ ដែលទទួលបានពីការដែលព្រះបន្ទូលដិតជាប់ក្នុងចិត្តគំនិតយើង ដែលមានដូចជា : សេចក្តីអំណរ និងភាពរីករាយ(យេរេមា ១៥:១៦) ជ័យជម្នះខាងវិញ្ញាណ(យ៉ូស្វេ ១:៨) ឧបករណ៍សម្រាប់ប្រើក្នុងសង្រ្គាមខាងវិញ្ញាណ(ម៉ាថាយ ៤:១-១១) ការកែតម្រង់(២ធីម៉ូថេ ៣:១៥-១៦) ពន្លឺបំភ្លឺផ្លូវយើង(ទំនុកដំកើង ១១៩:១០៥) ប្រាជ្ញាក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហា(សុភាសិត ១:១-២) និងនាំឲ្យមានជំនឿ(រ៉ូម ១០:១៧)។ យ៉ាងណាមិញ ការរៀនព្រះគម្ពីរ ដែលគ្រាន់តែដើម្បីបង្កើនចំពោះដឹង អាចនាំឲ្យយើងមានសេចក្តីអំណួតខាងវិញ្ញាណ(១កូរិនថូស ៨:១)។…
Read article