មេត្រីភាព
ក្នុងសម័យកាលអាដាំ និងនាងអេវ៉ា មេត្រីភាពបានបាត់បងទៅ។ ខណៈពេលដែល ពួកគេបានស៊ីផ្លែឈើដឹងខុសត្រូវ ហើយបានដឹងភាពអាក្រាតរបស់ពួកគេ ហើយពួកគេចាប់ផ្តើមបន្ទោសគ្នាទៅវិញទៅមក លោកុប្បត្តិ 3:12-13ទាំងបានចាប់ផ្តើម ទាស់ប្រឆាំងជាមួយផែនការមេត្រីភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ សេចក្តីទុក្ខព្រួយកើត មកលើអស់ទាំងកូនចៅរបស់ពួកគេ រួមទាំងយើងទាំងអស់គ្នាផងដែរ យើងបានដើរតាមគំរូអាក្រក់របស់ពួកគេ។ យើងស្តីបន្ទោសឱ្យអ្នកដទៃ ដោយព្រោះជម្រើសអាក្រក់របស់យើងផ្ទាល់ខ្លួន ហើយក៏កើតមានកំហឹង នៅពេលគ្មានអ្នកណាម្នាក់ព្រមទទួលនូវការចោទប្រកាន់។ ការស្តីបន្ទោសឱ្យអ្នកដទៃ ដោយព្រោះអភមង្គលធ្វើឱ្យបាក់បែកដល់ក្រុមគ្រួសារ ពួកជំនុំ សហគមន៍ និងជាតិសាសន៍ទាំងមូល។ យើងមិនអាចបង្កើតមេត្រីភាពបានឡើយ ពីព្រោះគ្មានគេនាំយើងចេញពីកន្លែងស្តីបន្ទោស។ បុណ្យណូអែល គឺជារដូវកាលមេត្រីភាព។ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ប្រាប់ពី ព្រះជាម្ចាស់បានណែនាំព្រះអម្ចាស់សន្តិភាព ឬព្រះអម្ចាស់មេត្រីភាព(អេសាយ 9:6)។ ព្រះយេស៊ូវបានយាងមកដើម្បីធ្វើឱ្យអំពើបាប និងការស្តីបន្ទោសបាក់បែកទៅ ដោយតាំងស្ពានមេត្រីសម្រាប់មនុស្សយើងជាមួយព្រះជាម្ចាស់ “ដោយសារព្រះលោហិតនៃឈើឆ្កាងទ្រង់” កូល៉ុស1:20។ ជំនួសឱ្យការស្តីបន្ទោសយើងរាល់គ្នា ដោយសារបញ្ហាទាំងអស់ដែលយើងបង្កឡើង នោះព្រះទ្រង់បានទទួលយកការស្តីបន្ទោស ដោយសារយើងរាល់គ្នាវិញ។ ឥឡូវនេះ ព្រះជាម្ចាស់កំពុងរើសអ្នកដែលដើរតាមទ្រង់ គឺជាអស់អ្នកណាដែលបានទទួលការអត់ទោស ហើយចង់ឱ្យអ្នកដទៃបានទទួលការអត់ទោស ដូចជាយើងដែរ។ នៅពេលយើងទទួលការអត់ទោសពីព្រះជាម្ចាស់រួចហើយ នោះយើងបាត់បង់នូវការចង់បានការអត់ទោសពីអ្នកដទៃទៀតហើយ។ នៅពេលណាយើងរស់នៅក្នុងមេត្រីភាពជាមួយព្រះជាម្ចាស់ នោះយើងចង់បង្កើតមេត្រីភាពជាមួយអ្នកដទៃដែរ។ យើងអាចឱ្យ និងទទួលអំណោយនៃមេត្រីភាពនៅបុណ្យណូអែលនេះ។ _Julie Ackerman Link
Read articleវិមានខ្សាច់
កាលពីកូនៗរបស់ពួកយើងនៅក្មេងៗ ប្រពន្ឋខ្ញុំហើយនិងខ្ញុំ បានទៅសម្រាក់វិស្សមកាលជាគ្រួសារយ៉ាងរីករាយនៅក្នុងរដ្ឋ ផ្ល័រីដា(Florida) ហើយបានទៅលេងឪពុកម្តាយយើងនៅទីនោះថែមទៀតផង។ វាជាពេលវេលាពិសេសអស្ចារ្យ សំរាប់ការសម្រាកមួយរយះខ្លីដើម្បីគេចចេញពីអាកាសធាតុរងានៅឯផ្ទះ ដ្បិតអីនៅទីនោះ មានការកក់ក្តៅណាស់។ ខ្ញុំមិនអាចទ្រាំនៅស្ងៀមបានឡើយ ទើបសម្រាកលំហែល នៅលើឆ្នេរខ្សាច់ជាមួយការអានសៀវភៅល្អៗ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ កូនៗរបស់ខ្ញុំ មានគំនិតផ្សេងៗជាច្រើន ពួកគេចង់សាងសង់វិមានខ្សាច់។ ដោយស្ទាក់ស្ទើរ ខ្ញុំបានក្រោកឡើងទៅជួយ ហើយរំពេចនោះ បានធ្វើឱ្យខ្ញុំជាប់ដៃរវល់ខ្លាំងនឹងគម្រោការ ដែលមាននៅនឹងដៃស្រាប់នេះ។ ទម្រាំតែខ្ញុំបានដឹងខ្លួន ខ្ញុំបានចំណាយពេលជាច្រើន ម៉ោងក្នុងការបង្កើតវិមានដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំង ។ កុំគិតថា វាគ្រាន់តែជាបញ្ហា ពេលវេលាប៉ុណ្ណោះ ដល់ពេលទឹកឡើងមកបានបោះសំអាត ការខំប្រឹងប្រែង ទាំងប៉ុន្មានរបស់ខ្ញុំទៅអស់ ។ យើងតែងតែធ្វើឱ្យមានកំហុសដដែលៗនៅក្នុងជីវិត ហើយទាំងចំណាយពេល និងកម្លាំងជាច្រើនដើម្បីធ្វើការសាងសង់ “វិមាន”តូចផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង ដែលជារបស់របរ និងសេចក្តីសប្បាយរីករាយ ដោយទទួលបានស្នាដៃទាំងពួងរបស់យើង។ វាមើលទៅរបស់ទាំងអស់នេះហាក់ដូចជាមានប្រយោជន៍ណាស់ ប៉ុន្តែទីបញ្ចប់ វាគ្មានតម្លៃសោះ។ ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរ លូកា ជំពូក១២ ព្រះយេស៊ូវបានជម្រុញចិត្តអ្នកដែលដើរតាមទ្រង់ទាំងនោះ ឱ្យលក់ទ្រព្យសម្បត្តិ របស់ពួកគេដែលមាន ហើយធ្វើទានដល់អ្នកក្រ “ពីព្រោះទ្រព្យសម្បត្តិអ្នកនៅកន្លែងណា នោះចិត្តអ្នកក៏នៅកន្លែងនោះឯង” លូកា 12:34។ ម៉្យាងវិញទៀត របៀបដែលយើងបានចំណាយពេល…
Read articleកុំឱ្យរវល់ពេក
នៅថ្ងៃបុណ្យគ្រីស្មាស នោះចូរសម្លឹងមើលទៅព្រះជាម្ចាស់។ សិស្សសកលវិទ្យាល័យបានមកជួលផ្ទះពីប្អូនស្រីរបស់ខ្ញុំ ហើយនិងប្តីរបស់នាង។ នៅយប់មួយ មានចោរម្នាក់បានប៉ុនប៉ងគាស់ផ្ទះ។ ពេលនោះស្ត្រីវ័យក្មេងម្នាក់ដែលរស់ នៅទីនោះបានទូរស័ព្ទទៅប៉ូលីសដើម្បីប្រាប់ពួកគេថា សកម្មភាពទំលាយផ្ទះចូលបានកំពុងធ្វើឡើង ហើយសហការីបានឆ្លើយតបក្នុងរបៀបខុសពីធម្មតាថា ៖ “អ្នកត្រូវទូរស័ព្ទមកម្តងទៀតនូវពេលព្រឹកស្អែក។ ឥឡូវនេះយើងកំពុងជាប់រវល់ពេកណាស់ហើយ”។ ចម្លើយនេះ មានការរំខានមែន! ស្ត្រីវ័យក្មេងម្នាក់នេះបានធ្វើត្រូវហើយ ដោយទូរស័ព្ទទៅប្រាប់ប៉ូលីស ប៉ុន្តែ ការអង្វរករសុំជំនួយរបស់នាង ត្រូវបានគេបដិសេធចោល ដោយនូវហេតុផលមួយចំនួន។ សេចក្តីព្រងើយកន្តើយដូចនេះ កំពុងតែធ្វើឱ្យមានការអន់ចិត្ត។ សូម្បីយ៉ាងនេះក្តី សេចក្តីព្រងើយកន្តើយ នឹងមិនដែលកើតឡើង នៅពេលដែលយើងចូលទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់ដោយសេចក្តីអធិស្ឋានឡើយ។ ជាធម្មតា យើង ប្រហែលជាមិនធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថា ព្រះជាម្ចាស់កំពុងស្តាប់ ប៉ុន្តែ ទ្រង់កំពុងសន្តាប់ ។ ព្រះជាម្ចាស់យកព្រះទ័យទុកដាក់ ហើយនឹងឆ្លើយតប។ ព្រះគម្ពីររំលឹកយើងថា យើងអាចទទួលការលួងលោម តាមការពិតទៅព្រះជាម្ចាស់របស់យើងខ្វាយខ្វល់យ៉ាងខ្លាំង នូវអ្វីដែលចិត្តរបស់យើងខ្វាយខ្វល់ដែរ ៖ “ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់គង់នៅជិត នឹងអស់អ្នកដែលអំពាវនាវដល់ទ្រង់ គឺអស់អ្នកដែលអំពាវនាវ ដល់ទ្រង់ដោយពិតត្រង់” ទំនុកដំកើង 145:18។ នៅពេលដែលយើងអំពាវនាវដល់ទ្រង់ នោះយើងនឹងមិនដែលទទួលបានចម្លើយ មិនយកចិត្តទុកដាក់សោះឡើយ ។ ជំនួសឱ្យការជៀសព្រះកាយទ្រង់ចេញពេលដែលយើងស្រែកយំរកទ្រង់ គឺព្រះវបិតា របស់យើង ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌គង់នៅជិតយើងនៅពេលណាយើងត្រូវការទ្រង់វិញ។ ទ្រង់មិនដែលនឹងជាប់រវល់ ចំពោះការអធិស្ឋានរបស់កូនទ្រង់ឡើយ…
Read articleការមកដល់
ខ្ញុំជឿថា គ្រប់បទគម្ពីរទាំងអស់ត្រូវបានបកស្រាយពីគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយក៏មានទំនាក់ទំនងជាមួយគ្នាយ៉ាងជិតស្និតផងដែរ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ខ្ញុំត្រូវបានធ្វើឱ្យមានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង នៅពេលខ្ញុំអានបទគម្ពីរប្រចាំខែវិច្ឆិកា ក្នុងពេត្រុសទី១ ដែលនិយាយអំពីរឿងរ៉ាវបួនយ៉ាងនៃការមកដល់ ហើយត្រូវនឹងពេលដែលគ្រីស្ទបរិស័ទត្រៀមរៀបចំអបអរសាទរនៃការយាងមករបស់ព្រះយេស៊ូវ នៅគ្រាដំបូង នោះបើតាមប្រតិទិនគ្រីស្ទាន ហើយក៏ជាពេលដែលពួកគេទន្ទឹងចាំផ្លូវ នៃការយាងត្រឡបមកវិញរបស់ទ្រង់ផងដែរ។ ក្នុងពេលមកដល់នោះ យើងនឹងសម្តែងឃើញនូវសេចក្តីសង្ឃឹម សន្តិភាព អំណរអ និងមេត្រីភាព ដែលការទាំងនេះ ព្រះជាម្ចាស់បានបញ្ផូនមកជាមួយនឹងព្រះគ្រីស្ទ ។ សេចក្តីសង្ឃឹមៈ យើងរាល់គ្នាមានមរតកដែល បានបំរុងទុកសំរាប់យើងរាល់គ្នា នោះយើងរាល់គ្នាបានសេចក្តី សង្ឃឹមដ៏រស់ ដោយសារព្រះគ្រីស្ទទ្រង់រស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ(១ពេត្រុស១:៣-៥)។ សន្តិភាពៈ យើងរាល់គ្នាដែលចូលចិត្តចង់ស្រឡាញ់ ជីវិត ហើយចង់ឃើញគ្រាដ៏ល្អ នោះត្រូវឱ្យយើងរាល់គ្នាបែរចេញពីការអាក្រក់ និងត្រូវស្វែងរកសន្តិភាព ពីព្រោះព្រះអម្ចាស់តែងទតមកលើមនុស្សសុចរឹត ហើយទ្រង់ព្រះសន្តាប់ពាក្យទូលអង្វររបស់ពួកគេ (3:10-12)។ អំណរអៈ យើងរាល់គ្នាមានសេចក្តីអំណរជាខ្លាំង ទោះបើកើតមានសេចក្តីល្បួងផ្សេងៗយ៉ាងណាក៏ដោយ ដ្បិតអីសេចក្តីជំនឿរបស់យើងត្រូវបានល្បងលប្រាកដមែន ។ ចុងបំផុតនៃសេចក្តីជំនឿនេះ គឺជាសេចក្តីសង្គ្រោះដល់ព្រលឹង(1:6-9)។ សេចក្តីស្រឡាញ់ៈ យើងរាល់គ្នាអាចស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ដោយចិត្តដ៏ស្អាតចុះ ដ្បិតអីយើងរាល់គ្នាបានកើតជាថ្មី ដោយព្រះបន្ទូលដ៏រស់ហើយនៅជាប់លាប់ (1:22-23)។ ដ្បិតអីព្រះគ្រីស្ទបានយាងមកនៅគ្រាដំបូង នោះយើងរាល់គ្នាអាចរស់នៅដោយសេចក្តីសង្ឃឹម សន្តិភាព អំណរអ និងសេចក្តីស្រឡាញ់…
Read articleសកម្មភាព និងលទ្ធផល
នៅ ថ្ងៃទី២៤ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៧១ មានបុរសម្នាក់ដែលគេស្គាល់នៅបច្ចុប្បន្នថាជា ចោរប្លន់យន្តហោះពាណិជ្ជកម្មឈ្មោះ ឌី ប៊ី គូព័រ ដោយការគំរាមបំផ្ទុះយន្តហោះ រហូតទាស់តែទទួលបានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់។ បន្ទាប់ពីចុះចតទទួលបានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ហើយ គាត់ក៏បញ្ជាឲ្យយន្តហោះ ហោះឡើងវិញ។ នៅពេលជណ្តើរខាងក្រោយយន្តហោះ៧២៧បន្ទាបបន្តិច គាត់ក៏លោតឆ័ត្រយោងចុះមកទាំងយប់។ ប៉ូលិសមិនដែលចាប់គាត់បានទេ ហើយគ្មានអ្នកណាបំបែករឿងក្តីនេះបានទេ។ ទង្វើបែបនេះ បង្ខំឲ្យមានការពង្រឹងសន្តិសុខនៅព្រលានយន្ត ដើម្បីផ្តល់ទំនុកចិត្ត និងបំបាត់ភាពភ័យខ្លាចដល់អ្នកដំណើរ។ អ្វីដែលគាត់បានធ្វើជះឥទ្ធិពលដល់យើងរាល់គ្នា។ ព្រះគម្ពីរពិព៌ណនាអំពីសកម្មភាពពីរយ៉ាង ដែលធ្វើឲ្យពិភពលោកមានការផ្លាស់ប្រែ។ ទីមួយគឺជាជម្រើសរបស់អ័ដាំម បានធ្វើឲ្យអំពើបាប និងសេចក្តីស្លាប់ចូលមកក្នុងពិភពលោក ហើយសេចក្តីស្លាប់រីករាលដាលដល់មនុស្សទាំងអស់ គ្រប់គ្នាបានធ្វើបាប (រ៉ូម ៥:១២)។ ទីពីរ ផ្ទុយទៅវិញ ដោយសារព្រះយេស៊ូវថ្វាយអង្គទ្រង់ជាយញ្ញបូជានៅលើឈើឆ្កាង ព្រះជាម្ចាស់បានលោះយើងរួចពីបាប «ដូច្នេះ ដែលមនុស្សទាំងអស់ត្រូវទោស ដោយព្រោះអំពើរំលងតែមួយ នោះមនុស្សទាំងអស់ក៏បានរាប់ជាសុចរិត ឲ្យបានជីវិតវិញ ដោយសារអំពើសុចរិតតែមួយ បែបដូច្នោះដែរ» (ខ.១៨)។ ព្រះគ្រីស្ទបានលោះយើងរាល់គ្នាពីអំណាចបាប ដោយការសុគត និងរស់ឡើងវិញ ដែលគ្មាននរណាម្នាក់អាចធ្វើបានឡើយ។ ទ្រង់បានលើកលែងទោសបាប និងផ្តល់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ដល់អស់អ្នកណាដែលទទួលទ្រង់។ ហេតុដូច្នេះហើយ បានជាយើងអាចអរព្រះគុណព្រះអង្គអស់ពីចិត្តយើង ។-David McCasland
Read articleចូរគោពមាតាបិតា
ថ្មីៗនេះ ឪពុកខ្ញុំឈានចូលអាយុ៩០ឆ្នាំផ្លាយ ហើយរូបកាយក៏ចុះទន់ខ្សោយដែរ។ គាត់អាចធ្វើចលនាបានដោយប្រើប្រអប់ឈើ ប៉ុន្តែគាត់ត្រូវការមនុស្សម្នាក់ចំអិន ម្ហូប និងជួយកិច្ចការផ្សេងទៀតឲ្យគាត់។ បងប្រុសច្បងរបស់ខ្ញុំឈ្មោះស្ទីវ និងប្រពន្ធគាត់ឈ្មោះជូឌី រស់នៅក្បែរគាត់ ដូច្នេះ ពួកគេក៏សម្រេចចិត្ត រើទៅនៅមើលថែទាំគាត់។ ដោយមានបំណងចង់មើលថែទាំឪពុករបស់យើង ខ្ញុំនិងប្រពន្ធខ្ញុំត្រូវជិះយន្តហោះមកមើលគាត់ ដើម្បីទុកឱកាសឲ្យបងខ្ញុំនិងប្រពន្ធគាត់ចេញទៅក្រៅម្តងម្កាល។ យើងសប្បាយចិត្តនឹងចំណាយពេលជាមួយគាត់ ហើយយើងសប្បាយចិត្តណាស់ ដែលបានសម្រាលបន្ទុកបងប្រុសខ្ញុំ និងប្រពន្ធគាត់ ទោះបីជាពីរបីថ្ងៃក៏ដោយ។ ព្រះគម្ពីរចែងថា៖ «ចូរគោរពប្រតិបត្តិដល់មាតាបិតាខ្លួន»(អេភេសូរ ៦:២)។ អ្នកអត្ថាធិប្បាយព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មីម្នាក់មានប្រសាសន៍ថា ដើម្បីលើកកិត្តិយស អ្នកណាម្នាក់ យើងត្រូវគោរពអ្នកនោះដោយ «សេចក្តីគោរព ចិត្តសប្បុរស ការគួរសម និងការស្តាប់បង្គាប់ ដែលជាចំនុចសំខាន់នៃជីវិត»។ ចំពោះកុមារតូចៗវិញ មានន័យថាការស្តាប់បង្គាប់ឪពុកម្តាយ។ ចំពោះក្មេងជំទង់វិញ មានន័យថា ការគោរពចំពោះឪពុកម្តាយ ទោះបីជាអ្នកគិតថា អ្នកចេះជាងពួកគាត់ក៏ដោយ ចំពោះយុវវ័យវិញ មានន័យថា រាប់បញ្ចូលឪពុកម្តាយជាចំណែកនៃជីវិតពួកគេ។ ចំពោះមនុស្ស វ័យកណ្តាល និងលើសពីនេះ មានន័យថា ការយកចិត្តទុកដាក់ថែទាំឪពុកម្តាយ ពេលឈានចូលវ័យចាស់ និងផ្តល់ថ្នាំសង្កូវដល់គាត់។ នៅសប្តាហ៍នេះ តើអ្នកនឹងគោរពមាតាបិតារបស់អ្នកដោយរបៀបណា? ។-Dennis Fisher
Read article