គ្រឹះដ៏រឹងមាំ
មុនពេលចៅស្រីរបស់ខ្ញុំ គឺខេធី(Katie) មានអាយុ ២ឆ្នាំ នាង បានធ្វើឲ្យជីតារបស់វា មានមោទនះភាព ដោយសារនាងអាចស្គាល់ម៉ាក និងសេរីឆ្នាំរបស់ឡាន ។ ការនេះបានចាប់ផ្តើមឡើង នៅពេលនាង និងឪពុករបស់នាងចាប់ផ្តើមចំណាយពេលលេងកូនឡានជ័រ ដែលគាត់បានប្រមូលទុក ពីយូរមកហើយ ។ ឪពុករបស់នាងប្រាប់នាងថា “ខេធី យកឡានម៉ាកចេវី(Chevy)សារីឆ្នាំ១៩៥៧ ឲ្យប៉ា” ហើយនាងក៏រើសយកឡាននោះ ពីក្នុងចំណោមកូនឡានតូចៗរាប់រយ ។ មានពេលមួយ ពេលគាត់កំពុងអានសៀវភៅរឿងចច(George)ក្មេងពូកែឆ្ងល់ ឲ្យនាងស្តាប់ នាងក៏ចុះពីលើភ្លៅរបស់គាត់ ហើយរត់ទៅរើសកូនឡានម៉ាករ៉ូល រ៉យស៍(Rolls Royce) ដែលឡាននោះមានរូបរាង ដូចរូបឡាន នៅក្នុងសៀវភៅរឿងនោះដែរ ។ បើសិនជាកូនក្មេងអាយុ២ឆ្នាំ អាចយល់អំពីទំនាក់ទំនងយ៉ាងដូចនេះទៅហើយ តើការនេះមិនបានបង្ហាញអំពីសារះសំខាន់នៃការបង្រៀនកុមារ អំពីការដែលត្រឹមត្រូវ ចាប់តាំងពីពេលដែលវានៅតូចទេឬ? យើងអាចបង្រៀនពួកគេបាន ដោយប្រើគោលការណ៍មួយ ដែលមានចំណុចសំខាន់ៗដូចជា ការជិតដិត ការមានចំណាប់អារម្មណ៍ ការស្គាល់ និងការផ្តល់គំរូ ។ លោកម៉ូសេបានប្រើគោលការណ៍នេះ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរចោទិយកថា ជំពូក៦ ដោយព្យាយាមឆក់យកឱកាសបង្រៀនអំពីសេចក្តីពិតក្នុងព្រះគម្ពីរ ដើម្បីឲ្យកុមារមានភាពជិតដិតនឹងសេចក្តីពិត ហើយធ្វើឲ្យសេចក្តីពិតក្លាយជាផ្នែកមួយនៃជីវិតរបស់ខ្លួន ។ ដោយសារពួកគេមានចំណាប់អារម្មណ៍…
Read articleគ្រីស្ទបរិស័ទគំនរផេះ
មានមនុស្សម្នាក់សួរខ្ញុំថា គាត់នឹងបានដូចជាព្រះយេស៊ូវ នៅពេលគាត់បានទៅនៅនគរស្ថានសួគ៌(១យ៉ូហាន ៣:១-៣)ដូចនេះ តើហេតុអ្វីបានជាគាត់គួរតែមានលក្ខណៈដូចទ្រង់ នៅពេលឥឡូវនេះ? នេះគឺជាសំណួរដ៏ល្អណាស់! ជាពិសេស នៅពេលយើងដឹងថា ការបន្តមានលក្ខណៈផ្ទាល់ខ្លួន ជាកិច្ចការដែលងាយស្រួលជាងធ្វើជាងនោះ ។ ជាការពិតណាស់ យើងចាំបាច់ត្រូវមានលក្ខណៈដូចទ្រង់ ដោយសារមូលហេតុមួយចំនួន ប៉ុន្តែ មានមូលហេតុមួយដែលសំខាន់បំផុត ។ នៅពេលយើងបានទៅឈរនៅចំពោះទ្រង់ យើងនឹងត្រូវរៀបរាប់ ថាតើយើងបានរស់នៅតាមបំណងព្រះហឫទ័យទ្រង់ឬក៏អត់ ។ ឬយើងត្រូវសារភាព (ដូចដែលសាវ័កប៉ុលបានបង្រៀនយើង) ថាតើយើងបានយក “មាស ប្រាក់ ត្បូង ឈើ ស្បូវ ឬស្លឹក” ដើម្បីនឹងធ្វើពីលើជើងជញ្ជាំងនោះឬទេ(១កូរិនថូស ៣:១២-១៣)។ កិច្ចការដ៏មានប្រយោជន៍ ដែលយើងធ្វើសម្រាប់នគររបស់ទ្រង់ ដូចជា ការរួមចំណែក នៅក្នុងការពង្រឹងពួកជំនុំរបស់ទ្រង់ ការបម្រើអ្នកក្រីក្រ និងជនទុរគត និងការលើកស្ទួយសេចក្តីសុចរិត និងយុត្តិធម៌ ដូចដែលទ្រង់បានធ្វើដែរ ។ ការទាំងនេះគឺមិនខុសពីការសាងសង់ ដោយប្រើសម្ភារៈដ៏ចាំបាច់ ដែលនឹងអាចធន់នឹងភ្លើងនៃការជំនុំជម្រះរបស់ទ្រង់បាន ។ ផ្ទុយទៅវិញ ការសាងសង់ ដោយប្រើគ្រឿង ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីផ្លូវខុសរបស់យើង និងការរស់នៅ ដើម្បីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន និងបំពេញសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នាខាងសាច់ឈាម…
Read articleកាន់តែអាក្រក់ជាងមុខ
ខ្ញុំបានធ្វើខុសទៀតហើយ ។ ខ្ញុំមានចិត្តអន្ទះសារចង់សម្អាតការិយ៉ាល័យរបស់ខ្ញុំ ។ ពេលដែលខ្ញុំមិនទាន់បានជម្នះអារម្មណ៍នេះនៅឡើយផង ស្រាប់តែខ្ញុំបានធ្វើឲ្យមានភាពរញ៉េរញ៉ៃកាន់តែខ្លាំងឡើងទៅហើយ ។ ខ្ញុំបានធ្វើឲ្យគំនរមួយ ក្លាយជាគំនរជាច្រើនទៀត នៅពេលខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមដាក់សៀវភៅ ក្រដាស់ឯកសារ និងទស្សនាវដ្តី ឲ្យត្រូវតាមប្រភេទរបស់វា ។ នៅពេលមានភាពរញ៉ៃរញ៉ៃកាន់តែខ្លាំងដូចនេះ ខ្ញុំក៏មានចិត្តសោកស្តាយចំពោះកិច្ចការដែលខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមធ្វើនេះ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ខ្ញុំមិនអាចឲ្យពេលវេលាដើរថយក្រោយបានឡើយ ។ ពេលដែលព្រះទ្រង់បានជ្រើសតាំងលោកម៉ូសេ ឲ្យទៅរំដោះពួកសាសន៍ហេព្រើ ឲ្យរួចពីរបបទាសភាព ពួកគេក៏មានស្ថានភាពកាន់តែអាក្រក់ឡើងផងដែរ ។ គេពិតជាដឹងច្បាស់ថា លោកម៉ូសេចាំបាច់ត្រូវសម្រេចកិច្ចការនេះ ។ ពួកបណ្តាជនបានស្រែកអំពាវនាវ ឲ្យព្រះជួយ(និក្ខមនំ ២:២៣)។ លោកម៉ូសេក៏បានព្រមទៅគាល់ស្តេចផារ៉ោន ដោយការស្ទាក់ស្ទើរយ៉ាងខ្លាំង នៅក្នុងការធ្វើជាតំណាងឲ្យពួកសាសន៍ហេព្រើ ។ ការប្រឈមមុខដាក់គ្នាពេលនោះ មិនទទួលបានលទ្ធផលល្អទេ ។ ស្តេចផារ៉ោនមិនព្រមបើកឲ្យពួកបណ្តាជនចេញទៅឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ ស្តេចអង្គនេះថែមទាំងបានធ្វើការទៀមទាជាច្រើនទៀត មកលើពួកគេ ដោយគ្មានហេតុផល ។ លោកម៉ូសេក៏បានទូលសួរព្រះ ព្រោះគាត់មិនដឹង ថាតើកិច្ចការដែលគាត់បានចាប់ផ្តើមធ្វើនោះ គឺជាកិច្ចការដែលខ្លួនគួរធ្វើឬក៏អត់ឡើយ(៥:២២-២៣)។ ទាល់តែដល់ពេលដែលមានបញ្ហាកាន់តែច្រើនថែមទៀត បានកើតឡើងចំពោះប្រជាជនអេស៊ីព្ទជាច្រើននាក់ ទើបស្តេចផារ៉ោនព្រមបើកឲ្យពួកបណ្តាជនចេញទៅ ។ ពេលណាដែលយើងចាប់ផ្តើមធ្វើការល្អ ដោយដឹងច្បាស់ថា ព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យចំពោះការនោះ…
Read articleកិច្ចការដ៏សំខាន់
ថ្មីៗនេះគេបានចាត់តាំង ឲ្យខ្ញុំទៅបំពេញមុខនាទីជាគណៈវិនិច្ឆ័យ ។ កិច្ចការនេះ គឺពិតជាសំខាន់ខ្លាំងណាស់ ហើយត្រូវចំណាយពេលច្រើនផង តែក៏ជាកិច្ចការដ៏សំខាន់ផងដែរ ។ ក្នុងអំឡុងពេលនៃការប្រជុំ នៅថ្ងៃទីមួយ ចៅក្រមបានបង្រៀនយើង អំពីការទទួលខុសត្រូវនៃកិច្ចការនោះ ។ យើងនឹងត្រូវអង្គុយនៅក្នុងទីជំនុំជម្រះក្តី ឲ្យមនុស្សដែលមានជម្លោះ(តុលាការខាងរដ្ឋបវេណី) ឬជំនុំជម្រះអ្នកដែលត្រូវបានចោទប្រកាន់ថាមានទោសឧក្រិដ្ឋ(តុលាការព្រហ្មទណ្ឌ)។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំនៅមានការខ្វះខាត នៅក្នុងកិច្ចការដែលខ្ញុំកំពុងបំពេញនេះ ។ ការសម្រេចក្តីឲ្យអ្នកដទៃ អាចនាំឲ្យមានផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នកនោះ ដូចនេះ វាមិនមែនជារឿងធម្មតាទេ ។ យើងជាមនុស្សដែលមិនល្អឥតខ្ចោះឡើយ ដូចនេះ យើងមិនអាចធ្វើការជំនុំជម្រះក្តី ឲ្យបានត្រឹមត្រូវជានិច្ចឡើយ ។ ប្រព័ន្ធតុលាការនៅក្នុងពិភពលោកយើង អាចជួបការលំបាក ហើយមានការចុះខ្សោយ ដោយសារកំហុសឆ្គង ដែលមនុស្សយើងមាននៅក្នុងការគ្រប់គ្រង ប៉ុន្តែ យើងអាចទុកចិត្តព្រះជានិច្ច ដ្បិតទ្រង់មានប្រាជ្ញា និងយុត្តិធម៌ដ៏អស្ចារ្យ ។ អ្នកនិពន្ធព្រះគម្ពីរទំនុកតម្កើងបានច្រៀងថា “ព្រះយេហូវ៉ាគ្រប់គ្រង ឯលោកីយ៍ក៏បានតាំងមាំមួននៅ នឹងរង្គើមិនបានឡើយ ទ្រង់នឹងជំនុំជំរះគ្រប់ទាំងសាសន៍ដោយទៀងត្រង់”(ទំនុកតម្កើង ៩៦:១០)។ ព្រះទ្រង់ជំនុំជម្រះដោយសេចក្តីសុចរិត ព្រោះទ្រង់មានសេចក្តីយុត្តិធម៌ដ៏ឥតខ្ចោះ ហើយមានលក្ខណៈសម្បត្តិដ៏គ្រប់លក្ខណ៍ ។ យើងអាចទុកចិត្តព្រះ ក្នុងពេលឥឡូវនេះបាន នៅពេលជីវិតរបស់យើងជួបភាពអយុត្តិធម៌ ដោយដឹងថា ទ្រង់នឹងជំនុំជម្រះការទាំងអស់…
Read articleការដែលប្រសើរជាង ផ្នត់គំនិតរបស់យើង
លោកបណ្ឌិត ជែក មេហ្ស៊ីរ៉ូ(Jack Mezirow) ជាសាស្រ្តាចារ្យកិត្តិយស ដែលបានចូលនិវត្ត នៅមហាវិទ្យាល័យគរុកោសល្យមួយ ។ គាត់ជឿថា ដើម្បីរួមចំណែកនៅក្នុងការជួយដល់ការសិក្សារបស់មនុស្សពេញវ័យ យើងត្រូវជំរុញផ្នត់គំនិតរបស់យើង ឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរ ហើយត្រួតពិនិត្យការយល់ដឹងរបស់យើង ដោយការរិះគិត ។ បណ្ឌិតមេហ្ស៊ីរ៉ូបានមានប្រសាសន៍ថា មនុស្សពេញវ័យមានការសិក្សាល្អបំផុត នៅពេលពួកគេជួបប្រទះនឹង “ការវង្វេងនៅក្នុងស្ថានភាពដែលខ្លួនត្រូវធ្វើការជ្រើសរើស” ដែលនោះជាការមួយ ដែល“ជួយឲ្យអ្នកគិតបានស៊ីជម្រៅ ដោយផ្អែកទៅលើការសន្និដ្ឋានដែលអ្នកបានទទួល”។ ការនេះគឺផ្ទុយនឹងការនិយាយថា “ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តហើយ ដូចនេះ កុំបើកបង្ហាញការពិត ដើម្បីឲ្យខ្ញុំយល់ច្រឡំឡើយ”។ ពេលដែលព្រះយេស៊ូវទ្រង់ប្រោសជម្ងឺ នៅថ្ងៃឈប់សម្រាក ទ្រង់បានកែរប្រែផ្នត់គំនិត ដែលអ្នកដឹកនាំសាសនាជាច្រើននាក់ បានប្រកាន់យក ជាយូរណាស់មកហើយ ហើយពួកគេក៏បានព្យាយាមបញ្ឈប់ទ្រង់(យ៉ូហាន ៥:១៦-១៨)។ ព្រះយេស៊ូវទ្រង់មានបន្ទូលទៅកាន់ពួកគេថា “អ្នករាល់គ្នាស្ទង់មើលគម្ពីរ ដោយស្មានថា បានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច អំពីគម្ពីរនោះមក គឺជាគម្ពីរនោះឯង ដែលធ្វើបន្ទាល់ពីខ្ញុំ តែអ្នករាល់គ្នាមិនសុខចិត្តមកឯខ្ញុំ ឲ្យបានជីវិតទេ”(ខ.៣៩-៤០)។ លោកអូសវ៉ល ឆេមប័រ(Oswald Chambers) បានសង្កេតឃើញថា “ព្រះទ្រង់មានវិធីបង្ហាញនូវសេចក្តីពិត ដែលទាស់ប្រឆាំងនឹងទ្រឹស្តីរបស់មនុស្ស បើសិនជាទ្រឹស្តីទាំងនោះ រារាំងមិនឲ្យទ្រង់ជួយសង្រ្គោះវិញ្ញាណរបស់អ្នកនោះ”។ បទពិសោធន៍លំបាក់ៗ នាំឲ្យយើងចោទសួរអំពីការសន្និដ្ឋានរបស់យើង អំពីព្រះអម្ចាស់…
Read articleមេរៀននៃការយំ
តើអ្នកធ្លាប់ឈឺចាប់នៅក្នុងចិត្តដែរឬទេ? តើមានអ្វីធ្វើឲ្យចិត្តរបស់អ្នកឈឺចាប់? តើភាពព្រៃផ្សៃ? បរាជ័យ? ភាពមិនស្មោះត្រង់? ឬក៏ការខាតបង់? ការឈឺចាប់នោះប្រហែលជាបាននាំឲ្យអ្នកចូលទៅកន្លែងងងឹត ដើម្បីយំហើយ ។ ការយំគឺជាការល្អទេ ។ លោកចច មែកដូណាល់(Geor-ge MacDonald) ដែលជាគ្រូអធិប្បាយជនជាតិស្កត់ បានមានប្រសាសន៍ថា “មានតែទឹកភ្នែកទេ ដែលអាចព្យាបាលការយំសោកបាន”។ ការយំតែបន្តិចបន្តួច ក៏មានប្រយោជ៍ដែរ ។ ព្រះយេស៊ូវទ្រង់បានព្រះកន្សែង នៅមាត់ផ្នូររបស់លោកឡាសា(យ៉ូហាន ១១:៣៥) ហើយទ្រង់ក៏បានព្រះកន្សែងជាមួយយើងដែរ(ខ.៣៣)។ ទ្រង់ក៏ឈឺចាប់ព្រះទ័យផងដែរ ។ ទឹកភ្នែករបស់យើងបាននាំឲ្យព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បង្ហាញសេចក្តីសប្បុរស ដែលពេញដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការមើលថែរដ៏ស្រទន់ ។ ទ្រង់ជ្រាបអំពីបញ្ហារបស់យើង ហើយទ្រង់ក៏ជ្រាបអំពីការគេងមិនលក់របស់យើងផងដែរ ។ ព្រះទ័យទ្រង់បានឈឺចាប់ នៅពេលយើងទួញសោក ។ ទ្រង់ជាព្រះដ៏កម្សាន្តចិត្ត ដែលជួយឲ្យយើងធូរស្បើយ នៅពេល “មានទុក្ខវេទនា”(២កូរិនថូស ១:៣-៤) ហើយទ្រង់បានប្រើរាស្រ្តទ្រង់ ឲ្យកម្សាន្តចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការស្រក់ទឹកភ្នែក និងការកម្សាន្តចិត្ត គឺកើតមានឡើងម្តងហើយម្តងទៀត យ៉ាងញឹកញាប់ណាស់ នៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។ ដូចនេះ ការកម្សាន្តចិត្ត ដែលយើងមានពេលបច្ចុប្បន្ន…
Read article