អ្នកចាំចាប់
ជីវិតមនុស្សប្រៀបបាននឹងសហគ្រាសដ៏ប្រថុយប្រថានមួយ។ ជួនកាល យើងហោះហើរយ៉ាងខ្ពស់ត្រដែត ដោយការអរសប្បាយនឹងជោគជ័យរបស់យើង។ តែក្រោយមក យើងក៏ធ្លាក់ចុះវិញភ្លាម ចូលទៅក្នុងការខកចិត្តដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ និងចូលទៅក្នុងបរាជ័យដ៏គួរឲ្យភ័យខ្លាច បណ្តាលឲ្យចិត្តយើងមានការងឿងឆ្ងល់ថា តើនៅមានអ្វីគួរឲ្យយើងសង្ឃឹមទៀតទេ។ នៅក្នុងកម្មវិធីបុណ្យសព កាលពីពេលថ្មីៗនេះ លោកគ្រូគង្វាលបានចែកចាយ អំពីរឿងរបស់អ្នកលេងសៀកយោលទោងម្នាក់។ អ្នកសម្តែងរូបនេះ បានទទួលស្គាល់ថា ទោះបីជាគេបានយល់ថា គាត់គឺជាតារាដែលរះនៅក្នុងកម្មវិធីសម្តែងក៏ដោយ ក៏មិត្តរួមក្រុមរបស់គាត់ ទើបជាតារាដ៏ពិត ព្រោះអ្នកនោះបានយោលទោងមួយទៀត សំដៅទៅចាប់ គាត់យ៉ាងជាប់ ពេលគាត់ហក់ចេញពីទោងរបស់ខ្លួន ដើម្បីផ្តល់ការធានាថា គាត់នឹងចុះទៅដីវិញយ៉ាងមានសុវត្ថិភាព។ គាត់បានពន្យល់ថា ការជឿជាក់ គឺជាគន្លឹះនៃការលេងសៀកនោះ។ អ្នកលោតចេញពីទោងត្រូវជឿជាក់ថា អ្នកចាំចាប់បានត្រៀមខ្លួនជាស្រេច ហើយអាចចាប់គាត់ ដោយដៃទាំងទ្វេរ។ ការស្លាប់គឺប្រៀបបានទៅនឹងការជឿជាក់ថា ព្រះទ្រង់គឺជាអ្នកចាំចាប់យើងមិនឲ្យធ្លាក់។ បន្ទាប់ពីយើងបានហោះហើរឡើងក្នុងជីវិត យើងអាចសំឡឹងឆ្ពោះទៅរកព្រះ ដែលកំពុងលាព្រះហស្ថ ចាំចាប់អ្នកដើរតាមទ្រង់ឲ្យជាប់ ហើយទាញយើងចេញដោយសុវត្ថិភាព មករកព្រះអង្គទ្រង់ជារៀងរហូត។ ខ្ញុំចូលចិត្តការប្រៀបធៀបដូចនេះ។ ការនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំព្រះបន្ទូលកម្សាន្តចិត្តនៃព្រះយេស៊ូវ ចំពោះពួកសិស្សទ្រង់ថា “កុំឲ្យចិត្តអ្នករាល់គ្នាថប់បារម្ភឡើយ … ខ្ញុំទៅរៀបកន្លែងឲ្យអ្នករាល់គ្នា … ខ្ញុំនឹងត្រឡប់មកវិញ នឹងទទួលអ្នករាល់គ្នាទៅឯខ្ញុំ ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នករាល់គ្នាបាននៅកន្លែងដែលខ្ញុំនៅនោះដែរ”(យ៉ូហាន ១៤:១-៣)។ ជីវិតមនុស្សគឺពិតជាប្រៀបបាននឹងការធ្វើជំនួញដ៏ប្រថុយប្រថាន តែសូមទទួលការលើកទឹកចិត្តថា បើអ្នកមានជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទហើយ…
Read article