លោកហ្ការី ខាធ័រ ជាអ្នកចាប់បាល់ដ៏ល្បីឈ្មោះនៅក្នុងការប្រកួតវាលកូនបាល់បេសប៊ល។ គាត់ក៏ជាអ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូវផងដែរ។ គាត់ជាកីឡាករអាជីពអស់រយៈពេល១៩ឆ្នាំ ហើយក្នុងរយៈពេលនេះ គាត់បានទទួលកម្លាំង និងការអត់ធន់ ពីសេចក្តីជំនឿលើព្រះ ដើម្បីប្រកួតជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ បន្ទាប់ពីលោកខាតធ័រទើបតែទទួលមរណៈភាព ដោយសារជម្ងឺមហារីកខួរក្បាល ក្នុងអាយុ៥៧ឆ្នាំ កាសែត វល ស្រ្ទ៊ីត ជ័រនល(Wall Street Journal) បានចេញផ្សាយអត្ថបទមួយ ដែលក្នុងនោះ លោកអេឌ្រូ ក្លាវិន(Andrew Klavan) ដែលជាអ្នកនិពន្ធ បានមានប្រសាសន៍ថា ជីវិតរបស់គាត់ បានទទួលឥទ្ធិពលមកពីលោកខាតធ័រ។
ក្នុងចុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩៨០ ជីវិតរបស់លោកក្លាវិន មានការធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំង បានជាគាត់ចង់ធ្វើអត្តឃាត ដើម្បីបញ្ចប់ជីវិត។ តែក្រោយមក គាត់ក៏បានស្តាប់គេសម្ភាសលោកខាតធ័រ បន្ទាប់ពីការប្រកួតមួយ។ ក្រុមរបស់លោកខាតធ័រ គឺក្រុមញូយ៉កមេតស៍(New York Mets) បានប្រកួតឈ្នះ ហើយក្នុងនាមជាអ្នកចាប់បាល់ដែលមានវ័យចំណាស់ គាត់បានជួយដល់ក្រុម ដោយខំរត់យ៉ាងខ្លាំង នៅក្នុងចំណុចសំខាន់ នៃការប្រកួត។ គេបានសួរលោកខាតធ័រថា តើគាត់អាចរត់ខ្លាំងយ៉ាងនេះ ដោយរបៀបណា ពេលដែលគាត់ឈឺក្បាលជង្គង់ដូចនេះ។ គាត់ក៏បានប្រាប់គេថា “ជួនកាលអ្នកចាំបាច់ត្រូវប្រកួត ទាំងមានការឈឺចាប់”។ ពាក្យដ៏សាមញ្ញមួយឃ្លានេះ បានជួយឲ្យលោកក្លាវិនមានភាពធូរស្បើយពីជម្ងឺវិបត្តិផ្លូវចិត្ត បានជាគាត់និយាយថា “ខ្ញុំអាចជម្នះការឈឺចាប់នេះបាន”។ ពាក្យលើកទឹកចិត្តនេះ បាននាំឲ្យគាត់មានសង្ឃឹម ហើយក្រោយមក គាត់ក៏បានទទួលជឿព្រះគ្រីស្ទ។
តាមពិត ពាក្យសម្តីរបស់លោកខាតធ័រ មានប្រភពមកពីព្រះគម្ពីរបរិទេវ។ យើងប្រហែលជាបានជួបទុក្ខព្រួយ ការឈឺចាប់ និងទុក្ខវេទនា ប៉ុន្តែ យើងមិនចាំបាច់ត្រូវធ្លាក់ចូលដល់ការអាណិតខ្លួនឯងនោះឡើយ។ ព្រះដែលបានអនុញ្ញាតឲ្យសេចក្តីទុក្ខ កើតមានចំពោះយើង ទ្រង់ក៏បង្ហាញសេចក្តីអាណិតចំពោះយើងផងដែរ(បរិទេវ ៣:៣២)។ ដោយសារសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះជួយជ្រោងយើងឡើង នោះយើងអាច “ប្រកួត” ទាំងមានការឈឺចាប់ បើសិនជាមានការចាំបាច់។–Dave Egner
