កិច្ចការដ៏មានតម្លៃ
ដោយMart Dehaan
June 25, 2017
នៅចុងសតវត្សរ៍ទី៤ ចក្រភពរ៉ូមក៏បានឈប់ចាប់អ្នកដើរតាមព្រះគ្រីស្ទ យកទៅឲ្យសត្វតោស៊ី ឲ្យពលរដ្ឋរ៉ូម៉ាំងមើលកម្សាន្តទៀត។ ប៉ុន្តែ ល្បែងមរណៈនៅតែបន្តមាន ដោយគេនៅតែឲ្យអ្នកប្រយុទ្ធបន្តកាប់សម្លាប់គ្នា ឲ្យគេមើលកម្សាន្ត ក្នុងទីលានប្រកួតជាធម្មតា រហូតដល់ពេលមួយ មានមនុស្សម្នាក់បានលោតចេញពីកន្លែងទស្សនា ចូលទៅក្នុងទីលានប្រកួត ហើយក៏បានព្យាយាមឃាត់គូរប្រយុទ្ធទាំងពីរនាក់នោះ ឲ្យឈប់កាប់សម្លាប់គ្នាទៀត។ គាត់ឈ្មោះធេលេម៉ាកូស(Telemachus) ជាអ្នកបម្រើព្រះមកពីវាលរហោស្ថាន។ កាលនោះ គាត់មកលំហែកាយក្នុងទីក្រុងរ៉ូម តែគាត់មិនអាចអត់ទ្រាំនឹងការកាប់សម្លាប់គ្នា ដ៏ពេញនិយមនេះ។ តាមកំណត់ហេតុរបស់លោកធេអូដូរេត(Theodoret) ដែលជាអ្នកដឹកនាំពួកជំនុំ និងជាអ្នកប្រវត្តិសាស្ត្រ បានឲ្យដឹងថា លោកធេលេម៉ាកុសបានស្រែកអំពាវនាវ ឲ្យគេបញ្ឈប់អំពើហឹង្សានោះទៀត តែគាត់ត្រូវពួកបណ្តាជនសម្លាប់ដោយចោលនឹងថ្ម។ អធិរាជ ហូណូរាស(Honorius) ក៏បានដឹងអំពីសកម្មភាពដ៏ក្លាហានរបស់គាត់ ហើយក៏បានបញ្ជារឲ្យគេលុបបំបាត់ការប្រកួតនោះ។ អ្នកខ្លះប្រហែលជាចង់ចោទជាសំណួរថា “តើមានតែលោកធេលេម៉ាកុសទេឬ ដែលបានលះបង់ជីវិត ដើម្បីប្រឆាំងនឹងការអាក្រក់នោះ?” ការនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីសាវ័កប៉ុល ដែលបានចោទសួរខ្លួនឯងថា “ហេតុអ្វីបានជាយើងមានសេចក្តីអន្តរាយ រាល់ពេលវេលាដែរ?”(១កូរិនថូស ១៥:៣០)។ ក្នុងបទគម្ពីរ ២កូរិនថូស ១១:២២-៣៣ គាត់បានពិពណ៌នា អំពីទុក្ខលំបាកដែលគាត់មាន ដោយសារសេចក្តីស្រឡាញ់ ចំពោះព្រះគ្រីស្ទ ដែលក្នុងចំណោមនោះ មានទុក្ខលំបាកជាច្រើន ដែលអាចធ្វើឲ្យគាត់បាត់បង់ជីវិត។ តើអ្វីដែលគាត់ធ្វើនោះ មានតម្លៃឬទេ? សាវ័កប៉ុលបានរងទុក្ខលំបាកគ្រប់យ៉ាង ក្នុងការងារបម្រើព្រះ ហើយគាត់បានក្លាយជាអ្នកបម្រើព្រះដ៏ជោគជ័យ។ ការលះបង់អ្វីដែលមិនស្ថិតស្ថេរ ដើម្បីទទួលបាននូវព្រះពរដ៏អស់កល្បជានិច្ច ជាការបណ្តាក់ទុនដ៏ល្អ។ ក្នុងគ្រារស់ឡើងវិញ ជីវិតរបស់អ្នកដែលបានរស់នៅ ថ្វាយព្រះគ្រីស្ទ និងសម្រាប់អ្នកដទៃ គឺជាគ្រាប់ពូជ ដែលនាំឲ្យទទួលបាននូវផលផ្លៃដ៏អស់កល្ប ដែលយើងនឹងមិនអាចបំភ្លេចបានឡើយ។-Mart Dehaan
បទគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ
ឱមនុស្សកំឡៅអើយ គ្រាប់ពូជដដែលអ្នកព្រោះទៅ បើមិនងាប់ នោះមិនពន្លកដុះឡើងទេ។-ខ.៣៦