ការដឹងគុណកាន់តែខ្លាំង
តើអ្នកចង់ឲ្យខ្លួនឯង មានការដឹងគុណព្រះ កាន់តែខ្លាំងឬទេ? លោកចច ហឺបឺត(George Herbert) ដែលជាកវីកំណាព្យជនជាតិអង់គ្លេស នៅសតវត្សរ៍ទី១៧ បានលើកទឹកចិត្តប្រិយមិត្តអ្នកអានរបស់គាត់ ឲ្យមាន “ការដឹងគុណចំពោះព្រះ” កាន់តែខ្លាំង ដែលគោលដៅនៃបទកំណាព្យរបស់គាត់ ដែលចែងថា “ព្រះអង្គប្រទានទូលបង្គំ ជាច្រើនដ៏ម្ល៉េះ សូមប្រទានឲ្យទូលបង្គំនូវការមួយទៀត គឺចិត្តដែលដឹងគុណទ្រង់”។ លោកហឺបឺតបានទទួលស្គាល់ថា ដើម្បីឲ្យគាត់មានការដឹងគុណចំពោះព្រះ គាត់ត្រូវជញ្ជឹងគិតអំពីព្រះពរ ដែលទ្រង់បានប្រទានគាត់។ ព្រះគម្ពីរបានប្រកាសថា ព្រះគ្រីស្ទ ជាប្រភពនៃព្រះពរគ្រប់យ៉ាង គឺដូចដែលមានចែងក្នុងបទគម្ពីរ រ៉ូម ១១:៣៦ ថា “ដ្បិតរបស់សព្វសារពើបានកើតមកពីទ្រង់ ដោយសារទ្រង់ ហើយសំរាប់ទ្រង់”។ “របស់សព្វសារពើ” គឺរាប់បញ្ចូលរបស់ដ៏ច្រើនសណ្ឋឹក ក៏ដូចជារបស់ដ៏តិចតួច ដែលជាអំណោយដែលមានជារៀងរាល់ថ្ងៃក្នុងជីវិតយើង។ អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលយើងបានទទួល ក្នុងជីវិត គឺបានមកដោយផ្ទាល់ពីព្រះវរបិតា(យ៉ាកុប ១:១៧) ហើយទ្រង់សព្វព្រះទ័យនឹងប្រទានអំណោយនោះមកយើង ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះយើង។ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំបាននឹកចាំអំពីព្រះពររបស់ព្រះ ក្នុងជីវិតខ្ញុំ ខ្ញុំបានរៀនបង្កើតចិត្តដែលទទួលស្គាល់ប្រភពនៃក្តីអំណរទាំងអស់ ដែលខ្ញុំមានជារៀងរាល់ថ្ងៃ ជាពិសេសព្រះពរ ដែលខ្ញុំបានទទួល ហើយច្រើនតែភ្លេចអរព្រះគុណទ្រង់។ សព្វថ្ងៃនេះ ព្រះពរទាំងនោះ គឺរាប់បញ្ចូលអាកាសធាតុដ៏ល្អសម្រាប់ឲ្យខ្ញុំរត់ហាត់ប្រាណពេលព្រឹក ការទន្ទឹងរង់ចាំជួបមិត្តភក្តិនៅពេលល្ងាច អាហារដែលខ្ញុំបរិភោគជាមួយក្រុមគ្រួសារខ្ញុំ ទេសភាពដ៏ស្រស់ត្រកាល…
Read article