លោកណាប៊ីល គូរេស៊ី (Nabeel Qureshi) បានប្រែចិត្តទទួលជឿព្រះយេស៊ូវ ហើយក្រោយមក គាត់ក៏បាននិពន្ធសៀវភៅជាច្រើន ដើម្បីជួយឲ្យអ្នកអានយល់ដឹង អំពីមនុស្ស នៅក្នុងសាសនា ដែលគាត់ធ្លាប់បានជឿកាលពីមុន។ សំណេររបស់គាត់មានពេញដោយការគោរព ហើយលោក គូរេស៊ី តែងតែបង្ហាញចេញនូវចិត្តដែលពោរពេញដោយក្តីស្រឡាញ់ ចំពោះ ជនរួមជាតិរបស់គាត់។
នៅទំព័រដើម ក្នុងសៀវភៅ ដែលលោក គូរេស៊ីបាននិពន្ធ គាត់បានសរសេរថ្លែងជូនចំពោះ ប្អូនស្រីរបស់គាត់ ដែលមិនទាន់បានបើកចិត្តទទួលជឿព្រះយេស៊ូវនៅឡើយ។ ក្នុងទំព័រនៃការថ្លែងជូនចំពោះនោះ សំណេររបស់គាត់ខ្លីទេ តែមានពេញដោយព្រះចេស្តារបស់ព្រះជាម្ចាស់។ គាត់បានថ្លែងយ៉ាងខ្លីថា “ខ្ញុំ ទូលអង្វរ សូមព្រះជាម្ចាស់ ប្រទានពរឲ្យ យើង មានពេលថ្វាយបង្គំព្រះអង្គទាំងអស់គ្នា នៅថ្ងៃណាមួយ”។
យើងអាចយល់អំពីប្រភេទនៃសេចក្តីស្រឡាញ់នេះ នៅពេលដែលយើងអានសំបុត្ររបស់សាវ័កប៉ុល ដែលបានផ្ញើទៅកាន់ពួកជំនុំនៅទីក្រុងរ៉ូម។ លោកបានថ្លែងថា “ខ្ញុំមានសេចក្តីទុក្ខសោកជាខ្លាំង និងសេចក្តីព្រួយលំបាកជានិច្ច។ខ្ញុំស្ទើរតែនឹងសូមឲ្យព្រះគ្រីស្ទ ដាក់បណ្តាសាខ្ញុំវិញ ជំនួសបងប្អូនជាញាត្តិសន្តានខ្ញុំ ខាងឯសាច់ឈាម”(រ៉ូម ៩:២-៣)។
សាវ័កប៉ុលមានសេចក្តីស្រឡាញ់យ៉ាងជ្រាលជ្រៅ ចំពោះសាសន៍យូដា ដែលជាជនរួមជាតិរបស់គាត់ បានជាគាត់ស្ទើរតែនឹងសូមព្រះជាម្ចាស់ ឲ្យដាក់បណ្តាសាគាត់ ជំនួសពួកគេរាល់គ្នា ឲ្យតែពួកគេទទួលជឿទ្រង់។ គាត់ដឹងថា ការដែលសាសន៍យូដាបដិសេធព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះស្មើនឹងបដិសេធព្រះដ៏ពិត។ ហេតុដូច្នេះហើយ ទើបជម្រុញចិត្តគាត់ ឲ្យទទូចអង្វរ ដល់អ្នកដែលបានអានសំបុត្ររបស់គាត់ ឲ្យចែកចាយដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ទៅកាន់គ្រប់គ្នា ឲ្យបានសង្រ្គោះដែរ។ (រ៉ូម ១០:១៤-១៥)។
ថ្ងៃនេះ ចូរយើងស្ម័គ្រចិត្ត ថ្វាយជីវិតរបស់យើង ទាំងអធិស្ឋានឥតឈប់ឈរ ដើម្បីសេចក្តីស្រឡាញ់ ដោយការឈឺឆ្អាលចំពោះអ្នកដែលយើងស្រឡាញ់! —Tim Gustafson