អ្នកស្រីហាណា វាលបឺហ្វូស(Hannah Wilberforce) ជាម្តាយមីង របស់លោកវីលៀម វាលបឺហ្វូស(William Wilberforce) ដែលជាអ្នកដឹកនាំចលនាលប់បំបាត់របបទាសភាពនៅចក្រភពអង់គ្លេស។ កាលគាត់កំពុងមានជំងឺមិនអាចងើបពីគ្រែរួច ហើយជិតដល់ពេលស្លាប់ គាត់ក៏បានសរសេរសំបុត្រមួយច្បាប់ ដោយរៀបរាប់ អំពីការស្លាប់របស់អ្នកជឿព្រះយេស៊ូវម្នាក់ យ៉ាងដូចនេះថា “បុរសនោះមានពរណាស់ ដែលបានលាចាកលោក ចូលទៅក្នុងសិរីល្អ ក្នុងព្រះវត្តមាននៃព្រះយេស៊ូវ ដែលគាត់មិនបានឃើញ តែគាត់បានស្រឡាញ់ទ្រង់។ ចិត្តរបស់ខ្ញុំហាក់ដូចជាចង់លោតឡើង ដោយអំណរ”។ បន្ទាប់មក គាត់ក៏បានពិពណ៌នា អំពីស្ថានភាពរបស់គាត់ថា “សម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំវិញ ទោះស្ថានភាពប្រែជាល្អ ឬអាក្រក់ជាងមុនក្តី ព្រះយេស៊ូវនៅតែល្អជានិច្ច”។
ពាក្យសម្តីរបស់នាង បានធ្វើឲ្យខ្ញុំ គិតដល់បទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក២៣ ដែលក្នុងនោះស្តេចដាវីឌបានសរសេរថា “ទោះបើទូលបង្គំដើរកាត់ច្រកភ្នំនៃម្លប់សេចក្តីស្លាប់ក៏ដោយ គង់តែមិនខ្លាចសេចក្តីអាក្រក់ណាឡើយ ដ្បិតទ្រង់គង់នៅជាមួយនឹងទូលបង្គំ ព្រនង់ ហើយនឹងដំបងរបស់ទ្រង់កំសាន្តចិត្តទូលបង្គំ”(ខ.៤)។ ការពិពណ៌នារបស់ស្តេចដាវីឌត្រង់ចំណុចនេះ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំមានការប៉ះពាល់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ នៅដើមដំបូងនៃជំពូកនេះ ទ្រង់បានថ្លែងថា “ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ជាអ្នកគង្វាលខ្ញុំ”(ខ.១) ហើយបន្ទាប់មក ទ្រង់ទូលដល់ព្រះអម្ចាស់ថា “ដ្បិតទ្រង់គង់នៅជាមួយទូលបង្គំ”(ខ.៤)។
យើងពិតជាមានការលើកទឹកចិត្តខ្លាំងណាស់ ពេលដែលបានដឹងថា ព្រះដ៏មានគ្រប់ចេស្តា ដែលបានបង្កើតពិភពលោកទាំងមូល(៩០:២) មានព្រះទ័យអាណិតមនុស្សយ៉ាងខ្លាំង បានជាព្រះអង្គយាងទៅជាមួយយើង កាត់តាមកន្លែងដែលពិបាកបំផុត។ ទោះស្ថានភាពយើងប្រែជាល្អ ឬអាក្រក់ជាងមុនក្តី យើងនៅតែអាចងាកបែរមករកព្រះ ដែលជាអ្នកគង្វាល ព្រះអង្គសង្រ្គោះ និងមិត្តសំឡាញ់ ហើយដឹងថា ព្រះអង្គតែងតែល្អជានិច្ច។ ព្រះអង្គល្អណាស់ ព្រះអង្គបានឈ្នះសេចក្តីស្លាប់ ហើយយើងនឹងបាននៅក្នុងដំណាក់នៃព្រះអម្ចាស់ជារៀងរហូត(២៣:៦)។—James Banks
