បន្ទាប់ពីកូនប្រុសច្បងចាប់កំណើតបាន១៧ខែ យើងក៏មានកូនស្រីម្នាក់។ ខ្ញុំមានអំណរឥតឧបមា ពេលដឹងខ្ញុំថា យើងនឹងមានកូនស្រីម្នាក់ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ពិបាកបន្តិច ព្រោះខ្ញុំមានការយល់ដឹងខ្លះៗ អំពីកូនប្រុស តែខ្ញុំមិនធ្លាប់មានកូនស្រីពីមុនមកទេ។ យើងក៏បានដាក់ឈ្មោះឲ្យនាងថា សារ៉ា(Sarah) ហើយខ្ញុំមានឯកសិទ្ធិ ក្នុងការបំពេនាងឲ្យលក់ ដើម្បីឲ្យភរិយាខ្ញុំអាចសម្រាក។ ខ្ញុំមិនដឹងច្បាស់ថា ហេតុអ្វីទេ តែខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមច្រៀងបំពេនាង ឲ្យគេងលក់ ហើយខ្ញុំបានជ្រើសរើសបទ “កូនជាពន្លឺថ្ងៃរបស់ប៉ា”។ ទោះខ្ញុំពរនាងនៅក្នុងដៃខ្ញុំ ឬឈរនៅក្បែរគ្រែគេងរបស់នាងក្តី ខ្ញុំបានច្រៀងឲ្យនាងស្តាប់ ហើយស្រឡាញ់ពេញចិត្តពេលគ្រប់នាទី ដែលខ្ញុំបានចំណាយជាមួយនាង។ ឥឡូវនេះ នាងមានអាយុជាង២០ឆ្នាំហើយ ខ្ញុំនៅតែហៅនាងថា សាន់សាញ (Sunshine ប្រែថា ពន្លឺថ្ងៃ)។
តាមធម្មតា យើងគិតអំពីពួកទេវតាច្រៀង ប៉ុន្តែ តើយើងធ្លាប់គិតអំពីពេលដែលព្រះទ្រង់ច្រៀងទេ? ហើយជាងនេះទៅទៀត តើអ្នកធ្លាប់គិតអំពីពេលដែលទ្រង់ច្រៀងសម្រាប់អ្នកទេ? ពេលដែលហោរាសេផានាថ្លែងទៅកាន់ទីក្រុងយេរូសាឡិម គាត់បានមានប្រសាសន៍យ៉ាងច្បាស់ថា “ទ្រង់នឹងមានសេចក្តីរីករាយអរសប្បាយចំពោះឯង ទ្រង់នឹងសំរាកក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ក៏នឹងអរសប្បាយនឹងឯង ដោយសំឡេងច្រៀង”(៣:១៧)។ ព្រះរាជសារនេះបាននិយាយទៅកាន់ទីក្រុងយេរូសាឡិមដោយផ្ទាល់ តែព្រះទ្រង់ក៏ច្រៀងសម្រាប់យើង គឺអស់អ្នកដែលបានទទួលព្រះយេស៊ូវ ជាព្រះអង្គសង្រ្គោះផងដែរ។ តើព្រះអង្គច្រៀងអំពីអ្វី? ជាការពិតណាស់ ព្រះគម្ពីរប៊ីបមិនបានចែងច្បាស់ អំពីការនេះទេ តែយើងអាចដឹងថា បទចម្រៀងនេះ ចេញពីក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ បានជាយើងអាចទុកចិត្តថា បទចម្រៀងរបស់ព្រះអង្គ និយាយអំពីសេចក្តីណាដែលពិត សេចក្តីណាដែលគួររាប់អាន សេចក្តីណាដែលសុចរិត សេចក្តីណាដែលបរិសុទ្ធ សេចក្តីណាដែលគួរស្រឡាញ់ សេចក្តីណាដែលមានឈ្មោះល្អ មានសគុណណា និងគួរឲ្យសរសើរ(ភីលីព ៤:៨)។—John Blasé
