ព្រះទ្រង់នឹកចាំពីរ៉ាជែល ក៏ស្តាប់តាមនាង ហើយប្រោសឲ្យនាងបង្កើតកូនបាន។ លោកុប្បត្តិ ៣០:២២
ក្នុងព្រះវិហារធំមួយរបស់ជនជាតិអាហ្វ្រិក គ្រូគង្វាលបានលត់ជង្គង់អធិស្ឋានដល់ព្រះ។ ពេលដែលលោកគ្រូគង្វាលអធិស្ឋានទូលអង្វរថា “សូមព្រះអង្គនឹកចាំយើងខ្ញុំ!” ពួកជំនុំក៏បានស្រែកឡើងថា “សូមនឹកចាំយើងខ្ញុំ ឱព្រះអម្ចាស់”។ ពេលខ្ញុំបានមើលទិដ្ឋភាពនេះ ក្នុងវីដេអូ YouTube ខ្ញុំក៏បានស្រក់ទឹកភ្នែកដោយមិនដឹងខ្លួន។ គេបានថតការអធិស្ឋាននេះទុក កាលប៉ុន្មានខែមុន។ តែរឿងនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ ពេលដែលខ្ញុំបានឮគ្រូគង្វាលរបស់គ្រួសារខ្ញុំធ្វើការទូលអង្វរដូចនេះ កាលខ្ញុំនៅក្មេង។
ពេលខ្ញុំបានឮការអធិស្ឋាននេះ កាលពីក្មេង ខ្ញុំក៏បានសន្និដ្ឋានខុសថា ជួនកាល ព្រះអង្គភ្លេចយើង។ ប៉ុន្តែ ព្រះទ្រង់ជ្រាបគ្រប់ការទាំងអស់(ទំនុកដំកើង ១៤៧:៥ ១យ៉ូហាន ៣:២០) ព្រះអង្គតែងតែទតឃើញយើង(ទំនុកដំកើង ៣៣:១៣-១៥) ហើយព្រះអង្គស្រឡាញ់យើង ដោយក្តីស្រឡាញ់ដែលមិនអាចវាស់បាន(អេភេសូរ ៣:១៧-១៩)។
ជាងនេះទៅទៀត ក្នុងព្រះគម្ពីរដើមភាសាហេព្រើរ ពាក្យ ហ្សាកា(zakar) មានន័យថា “នឹកចាំ”។ ពេលណាព្រះទ្រង់ “នឹកចាំ” យើង ព្រះអង្គក៏ធ្វើអ្វីម្យ៉ាងសម្រាប់យើង។ ហ្សាកាក៏មានន័យថា ធ្វើអ្វីមួយជំនួសនរណាម្នាក់។ ដូចនេះ ពេលព្រះទ្រង់នឹកចាំពីណូអេ និងអស់ទាំងសត្វព្រៃ សត្វស្រុកទាំងប៉ុន្មាន ដែលនៅក្នុងទូកជាមួយនឹងគាត់ ទ្រង់ក៏បានធ្វើឲ្យខ្យល់បក់មកលើផែនដី ហើយទឹកក៏ស្រកទៅ(លោកុប្បត្តិ ៨:១)។ ពេលដែលព្រះទ្រង់ “នឹកចាំ” អំពីអ្នកស្រីរ៉ាជែលដែលជាស្រ្តីអារ “ទ្រង់ក៏ស្តាប់តាមនាង ហើយប្រោសឲ្យនាងបង្កើតកូនបាន នោះនាងមានទំងន់បង្កើតបានកូនប្រុស១” (៣០:២២-២៣)។
ព្រះទ្រង់មិនដែលភ្លេចយើងម្តងណាឡើយ បានជាយើងអាចអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលតែងតែនឹកចាំយើងជានិច្ច។ យើងអាចអធិស្ឋាន ដោយដឹងថា ការទូលសូមដោយការបន្ទាបខ្លួន នឹងបានឮដល់ព្រះកាណ៌ទ្រង់។ ព្រះអង្គនឹងឆ្លើយតបការអធិស្ឋានរបស់យើង តាមបំណងព្រះទ័យទ្រង់។—Patricia Raybon
តើអ្នកធ្លាប់គិតថា ព្រះទ្រង់បានភ្លេចអ្នកដែរឬទេ? តើអ្នកចង់អរព្រះគុណព្រះអង្គយ៉ាងណាខ្លះ សម្រាប់ការនឹកចាំអំពីអ្នក?
ឱព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំកុំឲ្យភ្លេចថា ព្រះអង្គតែងតែនឹកចាំទូលបង្គំជានិច្ច។ សូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលតែងតែនឹកចាំទូលបង្គំជានិច្ច។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : យ៉ូណាស ១-៤ និង វិវរណៈ ១០
