សុភមង្គលពិតប្រាកដ
យើងដឹងហើយ ថាគ្មានអ្វីសំរាប់គេ ដែលវិសេសជាងមានចិត្តរីករាយ ហើយរកបានសេចក្តីល្អដល់ខ្លួន អស់វេលាដែលមានជីវិតរស់នៅនោះទេ។ សាស្តា ៣:១២ នៅសតវត្សរ៍ទី៩ ស្តេចអាប់ អាល់-រ៉ាម៉ាន ទី៣ ជាអ្នកគ្រប់គ្រងតំបន់ខូរដូបា ប្រទេសអេស្ប៉ាញ។ ប្រជាជនបានស្រឡាញ់ស្តេចអង្គនេះ ពួកខ្មាំងសត្រូវក៏ខ្លបខ្លាច ហើយសម្ព័ន្ធមិត្តក៏មានការគោរពចំពោះទ្រង់។ បន្ទាប់ពីទ្រង់បានដឹកនាំយ៉ាងជោគជ័យ បាន៥០ឆ្នាំ ទ្រង់ក៏បានសម្លឹងមើលជីវិតខ្លួនឯងកាន់តែស៊ីជម្រៅ។ ទ្រង់មានបន្ទូល អំពីឯកសិទ្ធិរបស់ទ្រង់ថា “ខ្ញុំអាចមានទ្រព្យសម្បត្តិ កិត្តិយស និងការសប្បាយនៅពេលណាក៏បាន”។ ប៉ុន្តែ ពេលដែលទ្រង់បានរាប់ចំនួនថ្ងៃដែលទ្រង់មានសុភមង្គលពិតប្រាកដ ក្នុងអំឡុងពេលនោះ ទ្រង់រាប់ឃើញតែ១៤ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។ នេះពិតជារឿងដែលគួរឲ្យជញ្ជឹងគិត។ អ្នកនិពន្ធកណ្ឌគម្ពីរសាស្តា ក៏ជាបុរសដែលមានទ្រព្យសម្បត្តិ និងកិត្តិយស (សាស្តា ២:៧-៩) អំណាច និងការសប្បាយផងដែរ(១:១២ ២:១៣)។ តែការពិនិត្យមើលជីវិតរបស់ទ្រង់ ក៏ជារឿងដែលគួរឲ្យពិចារណាផងដែរ។ ទ្រង់ជ្រាបថា ភាពមានបាន គ្រាន់តែនាំឲ្យទ្រង់មានចិត្តចង់បានទ្រព្យសម្បត្តិកាន់តែច្រើន(៥:១០-១១) ខណៈពេលដែលការសប្បាយ ជាការឥតប្រយោជន៍(២:១-២) ហើយជោគជ័យ និងសមត្ថភាព អាស្រ័យទៅលើពេលវេលា និងឱកាស(៩:១១)។ តែការពិនិត្យមើលរបស់ទ្រង់ មិនបានបញ្ចប់ ដោយភាពអស់សង្ឃឹមដូចស្តេចអាល រ៉ាម៉ាននោះទេ។ ទ្រង់ជឿថា ព្រះអម្ចាស់ជាប្រភពនៃសុភមង្គល បានជាទ្រង់មើលឃើញថា…
Read article