មិនត្រូវសងសឹក ឬចងគំនុំគុំគួននឹងពួកកូនចៅរបស់សាសន៍ឯងឡើយ គឺត្រូវឲ្យស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯងវិញ អញនេះជាព្រះយេហូវ៉ា។ លេវីវិន័យ ១៩:១៨
ក្នុងអំឡុងពេលគេលក់បញ្ចុះតម្លៃ នៅឆ្នាំ២០១១ អតីតកីឡាករបាល់ទាត់កាណាដាពីរនាក់ អាយុ៧៣ឆ្នាំ បានវាយតប់គ្នានៅលើឆាក។ ពួកគេមានគំនុំ តាំងពីការប្រកួតបាល់ទាត់ដ៏ចម្រូងចម្រាស់ កាលពីឆ្នាំ១៩៦៣។ បន្ទាប់ពីម្នាក់បានវាយម្នាក់ទៀតធ្លាក់ពីលើឆាក ហ្វូងមនុស្សក៏បានប្រាប់ពួកគេឲ្យបញ្ចប់ “ការគុំគួនគ្នា”។
ព្រះគម្ពីរមានឧទាហរណ៍របស់មនុស្សជាច្រើន ដែលមានគំនុំ។ លោកកាអ៊ីនបានគុំគួននឹងប្អូនប្រុសរបស់គាត់ឈ្មោះ អេបិល ព្រោះព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យនឹងដង្វាយរបស់លោកអេបិល(លោកុប្បត្តិ ៤:៥)។ គំនុំនេះមានភាពធ្ងន់ធ្ងរយ៉ាងខ្លាំង ដល់ថ្នាក់លោកកាអ៊ីនវាយសម្លាប់លោកអេបិលដែលជាប្អូន(ខ.៨)។ “លោកអេសាវក៏គុំគួននឹងលោកយ៉ាកុប” ព្រោះលោកយ៉ាកុបបានលួចសិទ្ធិជាបងច្បងពីគាត់(២៧:៤១)។ គំនុំនេះមានភាពធ្ងន់ធ្ងរយ៉ាងខ្លាំង បានជាលោកយ៉ាកុបរត់គេច ឲ្យរួចជីវិត ដោយការភ័យខ្លាច។
ព្រះគម្ពីរមិនគ្រាន់តែបានបង្ហាញឧទាហរណ៍នៃមនុស្សដែលមានគំនុំនឹងគ្នាប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏បានបង្រៀនយើង ឲ្យលះចោលការគុំគួនផងដែរ ដោយឲ្យយើងស្វែងរកការអត់ឱនទោស និងការផ្សះផ្សា។ ព្រះទ្រង់ត្រាស់ហៅយើង ឲ្យស្រឡាញ់អ្នកដទៃ(លេវីវិន័យ ១៩:១៨) ឲ្យអធិស្ឋាន និងអត់ឱនទោសឲ្យអ្នកដែលជេរប្រទេច និងធ្វើឲ្យយើងឈឺចាប់(ម៉ាថាយ ៥:៤៣-៤៧) ឲ្យរស់នៅដោយសន្តិភាពជាមួយមនុស្សទាំងអស់ ហើយឲ្យឈ្នះការអាក្រក់ ដោយការល្អ(រ៉ូម ១២:១៨-២១)។ ដោយអំណាចចេស្តាទ្រង់ ចូរយើងអត់ទោសឲ្យគេនៅថ្ងៃនេះ។—Marvin Williams
ហេតុអ្វីយើងចាំបាច់ត្រូវលះចោលការគុំគួន? តើអ្នកនឹងធ្វើដូចម្តេច ដើម្បីស្អាងទំនាក់ទំនងដែលបាក់បែកឡើងវិញ នៅសប្តាហ៍នេះ?
ឱព្រះយេស៊ូវ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលបានជួយទូលបង្គំឲ្យអាចអត់ទោសឲ្យអ្នកដទៃ ដោយសារព្រះអង្គបានអត់ទោសបាបឲ្យទូលបង្គំហើយ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : និក្ខមនំ ១៦-១៨ និង ម៉ាថាយ ១៨:១-២០
