ចូរប្រយ័ត្ន ហើយខំចៀសពីសេចក្តីលោភចេញ ដ្បិតជីវិតនៃមនុស្សមិនស្រេចនឹងបានទ្រព្យសម្បត្តិជាបរិបូរទេ។ លូកា ១២:១៥
លោកខេវិន(Kevin)បានដើរចូលទៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលថែទាំមនុស្សចាស់ជរា ដើម្បីប្រមូលរបស់ប្រើប្រាស់ជាកម្មសិទ្ធិរបស់ឪពុកគាត់ បន្ទាប់ពីឪពុកគាត់បានលាចាកលោក។ បុគ្គលិកនៅទីនោះក៏បានប្រគល់ប្រអប់តូចៗពីរដល់គាត់។ គាត់និយាយថា នៅថ្ងៃនោះ គាត់ដឹងថា ការមានទ្រព្យសម្បត្តិបរិបូរ មិនបានធ្វើឲ្យមនុស្សសប្បាយចិត្តនោះឡើយ។
លោកឡារី(Larry) ដែលជាឪពុកគាត់ មិនចេះកើតទុក្ខ ហើយតែងតែអាចញញឹម និងលើកទឹកចិត្តអ្នកដទៃ បានគ្រប់ពេល។ មូលហេតុដែលលោកឡារីមានសុភមង្គល គឺមិនមែនដោយសារ “ទ្រព្យសម្បត្តិ” ដែលមិនអាចដាក់ចូលក្នុងប្រអប់នោះឡើយ តែដោយសារសេចក្តីជំនឿដ៏រឹងមាំ ដែលលោកឡារីមានចំពោះព្រះយេស៊ូវ ដែលជាព្រះដ៏ប្រោសលោះ។
ព្រះយេស៊ូវជំរុញយើងឲ្យ “ប្រមូលទ្រព្យសម្បត្តិ ទុកសំរាប់ខ្លួន នៅឯស្ថានសួគ៌វិញ”(ម៉ាថាយ ៦:២០)។ ព្រះអង្គមិនបានមានបន្ទូលថា យើងមិនអាចមានផ្ទះ ឬទិញឡាន ឬក៏សន្សំលុយសម្រាប់ពេលអនាគត ឬមួយមានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើននោះទេ។ តែទ្រង់ជំរុញយើងឲ្យពិនិត្យមើលថា យើងកំពុងផ្តោតចិត្តទៅលើអ្វីខ្លាំងជាងគេ។ តើលោកឡារីបានផ្តោតចិត្តទៅលើអ្វី? គឺផ្តោតចិត្តទៅលើការស្រឡាញ់ព្រះ ដោយស្រឡាញ់អ្នកដទៃ។ គាត់ចូលចិត្តទៅកន្លែងប្រជុំជន ដោយនិយាយសួស្តី និងលើកទឹកចិត្តអ្នកដែលគាត់បានជួប។ គាត់បានលើកទឹកចិត្តអ្នកដែលកំពុងយំ ឬស្តាប់គេចែកចាយទុក្ខលំបាក ឬអធិស្ឋានឲ្យពួកគេអស់ពីចិត្ត។ គំនិតរបស់គាត់ផ្តោតទៅលើការរស់នៅ ដើម្បីថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះ និងដើម្បីជាប្រយោជន៍អ្នកដទៃ។
យើងប្រហែលជាចង់សួរខ្លួនឯងថា តើយើងអាចសប្បាយចិត្ត ដោយសារមានទ្រព្យសម្បត្តិ ដែលរារាំងយើង មិនឲ្យផ្តោតទៅលើការស្រឡាញ់ព្រះ និងអ្នកដទៃ ដែលជារឿងសំខាន់ជាងឬទេ? ទ្រព្យសម្បត្តិយើងនៅទីណា នោះចិត្តយើងក៏នៅកន្លែងនោះដែរ(ខ.២១)។ របៀបដែលយើងរស់នៅ គឺបានបង្ហាញថា យើងកំពុងឲ្យតម្លៃទៅអ្វីខ្លាំងជាងគេ។—Anne Cetas
តើអ្នកបានដាក់អាទិភាពខុសយ៉ាងណាខ្លះ? តើអ្នកគិតថា ព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យអ្នកធ្វើការផ្លាស់ប្តូរដូចម្តេចខ្លះ?
ឱព្រះអម្ចាស់ ទូលបង្គំស្រឡាញ់ព្រះអង្គ ហើយចង់ស្រឡាញ់ព្រះអង្គលើសអ្វីៗទាំងអស់។ សូមព្រះអង្គបង្ហាញទូលបង្គំ អំពីរបៀបដែលទូលបង្គំអាចផ្លាស់ប្រែ ឲ្យកាន់តែដូចព្រះអង្គ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ជនគណនា ៣១-៣៣ និង ម៉ាកុស ៩:១-២៩