តើព្រះយេហូវ៉ាសព្វព្រះហឫទ័យឲ្យឯងប្រព្រឹត្តដូចម្តេច បើមិនមែនឲ្យប្រព្រឹត្តដោយសុចរិត ឲ្យស្រឡាញ់សេចក្តីសប្បុរស ហើយឲ្យដើរជាមួយនឹងព្រះនៃខ្លួន ដោយសុភាពរាបទាបប៉ុណ្ណោះ។ មីកា ៦:៨
ស្តេចសេសារ អូគូស្ទ(ឆ្នាំ ៦៣ មុនគ.ស ដល់ ១៤នៃគ.ស) ជាអធិរាជទី១ នៃចក្រភពរ៉ូម៉ាំង បានសព្វព្រះទ័យឲ្យគេទទួលស្គាល់ថា ទ្រង់ជាអ្នកគ្រប់គ្រងប្រទេសដែលមានច្បាប់ និងរបៀបរៀបរយ។ ទ្រង់បានកសាងចក្រភពទ្រង់ ដោយប្រើញើសឈាមរបស់ទាសករ ការលើកទ័ពឈ្លានពានទឹកដីជិតខាង និងការស៊ីសំណូក តែទ្រង់បានបង្កើតប្រព័ន្ធច្បាប់ដែលការពារសិទ្ធិរបស់ពលរដ្ឋទ្រង់ ហើយឲ្យគេសង់រូបចម្លាក់ តំណាងឲ្យភាពយុត្តិធម៌។ ទ្រង់ក៏បានឲ្យគេធ្វើជំរឿន ជាហេតុដែលនាំឲ្យនាងម៉ារា និងលោកយ៉ូសែប ត្រូវធ្វើដំណើរទៅភូមិបេថ្លេហិម ជាកន្លែងកំណើតរបស់ក្សត្រ ដែលគេបានរង់ចាំជាយូរមកហើយ ដែលមានភាពធំប្រសើរ រហូតដល់ចុងបំផុតនៃផែនដី(មីកា ៥:២-៤)។
ស្តេចអូគូស្ទ និងពិភពលោកមិនបាននឹកស្មានថា មានក្សត្រមួយអង្គដែលធំប្រសើរជាងទ្រង់ ដែលនឹងមានព្រះជន្ម និងសុគត ដើម្បីបង្ហាញថា យុត្តិធម៌ពិតប្រាកដមានលក្ខណៈដូចម្តេច។ កាលប៉ុន្មានសតវត្សរ៍មុន នៅសម័យហោរាមីកា រាស្រ្តរបស់ព្រះ បានធ្លាក់ចូលម្តងទៀត ទៅក្នុងវប្បធម៌នៃការភូតកុហក ហិង្សា និង “ទ្រព្យសម្បត្តិទុច្ចរិត”(៦:១០-១២)។ រាស្រ្តជាទីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គឈប់មើលទៅព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យឲ្យពួកគេប្រព្រឹត្តដោយសុចរិត ឲ្យស្រឡាញ់សេចក្តីសប្បុរស ហើយឲ្យដើរជាមួយនឹងព្រះនៃខ្លួន ដោយសុភាពរាបទាប(ខ.៨)។
ពិភពលោកត្រូវការព្រះ ជាក្សត្រដែលបម្រើរាស្រ្ត ធ្វើជាតំណាងឲ្យយុត្តិធម៌ ដែលមនុស្សជាច្រើនស្រេកឃ្លាន គឺមនុស្សដែលកំពុងឈឺចាប់ ត្រូវគេបំភ្លេច និងអស់សង្ឃឹម។ បទទំនាយរបស់ហោរាមីកា ដែលបានសម្រេចក្នុងព្រះយេស៊ូវ បាននាំឲ្យមនុស្សស្គាល់ទំនាក់ទំនងដ៏ត្រឹមត្រូវ រវាងព្រះនិងមនុស្ស ដែលយើងអាចមាន ដោយផ្ទាល់ៗខ្លួន។ ការនេះមិនបានបង្ហាញចេញមក តាមរយៈសេរីភាព នៅក្នុងច្បាប់ និងរបៀបរៀបរយរបស់ស្តេចសេសានោះទេ តែតាមរយៈសេរីភាព នៅក្នុងសេចក្តីមេត្តា សេចក្តីល្អ និងព្រះវិញ្ញាណ នៃព្រះយេស៊ូវ ជាក្សត្រដែលបម្រើរាស្រ្ត។—Mart DeHaan
តើការប្រព្រឹត្តិដោយយុត្តិធម៌ ស្រឡាញ់សេចក្តីមេត្តា និងដើរដោយបន្ទាបខ្លួនជាមួយព្រះ មានន័យដូចម្តេច? តើអ្នកបានឃើញការនេះបង្ហាញចេញមក ក្នុងព្រះជន្មរបស់ព្រះយេស៊ូវដូចម្តេចខ្លះ?
ឱព្រះវរបិតា សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំ ឲ្យប្រព្រឹត្តដោយត្រឹមត្រូវ ចំពោះអ្នកដទៃ និងមនុស្សម្នាក់ៗ ដែលព្រះអង្គបានប្រទានក្នុងជីវិតទូលបង្គំ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ចោទិយកថា ២៣-២៥ និង ម៉ាកុស ១៤:១-២៦
