ក្សត្រដែលគង់នៅលើខ្នងសត្វលា
មើល ស្តេចនៃនាង ទ្រង់យាងមកឯនាង ទ្រង់សុភាព ហើយគង់លើសត្វលា។ ម៉ាថាយ ២១:៥ ព្រះយេស៊ូវយាងចូលទីក្រុងយេរូសាឡិម នៅថ្ងៃអាទិត្យ ដែលសព្វថ្ងៃនេះ ព្រះវិហារមួយចំនួនបានហៅថ្ងៃនោះថា ថ្ងៃអាទិត្យនៃស្លឹកចាក។ ជាការពិតណាស់ ពេលនោះមិនមែនជាលើកទី១ ដែលព្រះយេស៊ូវបានយាងចូលទីក្រុងយេរូសាឡិមឡើយ។ ក្នុងនាមព្រះអង្គជាជនជាតិយូដា ព្រះអង្គប្រាកដជាបានយាងចូលទីក្រុងនេះជារៀងរាល់ឆ្នាំ ដើម្បីប្រារព្ធពិធីបុណ្យធំៗទាំងបី(លូកា ២:៤១-៤២ យ៉ូហាន ២:១៣ ៥:១)។ កាលពី៣ឆ្នាំមុន ព្រះគ្រីស្ទក៏បានបំពេញព្រះរាជកិច្ច និងបង្រៀនក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡិម។ តែនៅថ្ងៃអាទិត្យនោះ ព្រះអង្គយាងចូលមកក្នុងទីក្រុងនោះ ដោយហេតុផលផ្សេងពីនេះ។ ព្រះអង្គបានយាងចូលទីក្រុងយេរូសាឡិម ដោយគង់នៅលើខ្នងសត្វលា នៅពេលដែលមនុស្សរាប់ពាន់នាក់កំពុងធ្វើដំណើរចូលទីក្រុងនេះ ដូចនេះ មនុស្សជាច្រើនបានងាកមកផ្ដោតអារម្មណ៍ ទៅលើព្រះអង្គ(ម៉ាថាយ ២១:៩-១១)។ ហេតុអ្វីទ្រង់បង្ហាញអង្គទ្រង់ នៅចំពោះមុខមនុស្សរាប់ពាន់នាក់ បន្ទាប់ពីទ្រង់មិនបានស្វែងរកប្រជាប្រិយភាព កាលពី៣ឆ្នាំមុន? ហេតុអ្វីព្រះអង្គព្រមឲ្យគេប្រកាសថា ព្រះអង្គជាស្តេច ពេលដែលព្រះអង្គសល់ពេលតែ៥ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ ព្រះអង្គនឹងសុគតហើយ? កណ្ឌគម្ពីរបានចែងថា រឿងនេះបានកើតឡើង ដើម្បីសម្រេចតាមបទទំនាយ មានអាយុកាល៥០០ឆ្នាំ(ម៉ាថាយ ២១:៤-៥) ដែលបានប្រកាសថា ក្សត្រដែលព្រះទ្រង់បានជ្រើសតាំង នឹងយាងចូលទីក្រុងយេរូសាឡិម “ទ្រង់ជាអ្នកសុចរិត ហើយមានជ័យជំនះ ទ្រង់ក៏សុភាព ទ្រង់គង់លើសត្វលា”(សាការី…
Read article