ព្រះអង្គមិនដែលឲ្យយើងឯកោ
ហើយបង្រៀន ឲ្យគេកាន់តាមគ្រប់ទាំងសេចក្តី ដែលខ្ញុំបានបង្គាប់មកអ្នករាល់គ្នាផង ហើយមើល ខ្ញុំក៏នៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាជារាល់ថ្ងៃដែរ ដរាបដល់បំផុតកល្ប។ អាម៉ែន។ ម៉ាថាយ ២៨:២០ អ៊ំស្រីរបស់ខ្ញុំបានគេងនៅលើគ្រែសម្រាកព្យាបាលជំងឺ ដោយទឹកមុខញញឹម។ សក់ស្កូវរបស់គាត់បានវែកចេញពីផ្ទៃមុខគាត់ ហើយស្នាមជ្រួញបានលេចឡើងនៅលើថ្ពាល់គាត់។ គាត់មិនសូវនិយាយច្រើនទេ តែខ្ញុំនៅចាំពាក្យពីរបីម៉ាត់ ដែលគាត់បាននិយាយ កាលឪពុកម្តាយខ្ញុំបានទៅសួរសុខទុក្ខគាត់ជាមួយខ្ញុំ។ គាត់និយាយខ្សឹបៗថា គាត់មិនដែលមានភាពឯកោឡើយ ព្រោះព្រះយេស៊ូវតែងតែគង់នៅជាមួយគាត់ជានិច្ច។ កាលនោះ ខ្ញុំមិនទាន់រៀបការ ខ្ញុំមានការកោតស្ញប់ស្ញែង ចំពោះការប្រកាសរបស់អ៊ំស្រីខ្ញុំ។ ស្វាមីរបស់គាត់បានលាចាកលោកកាលប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ហើយកូនៗគាត់រស់នៅឆ្ងាយពីគាត់។ គាត់មានអាយុជិត៩០ឆ្នាំហើយ តែគាត់រស់នៅម្នាក់ឯង ដោយសម្រាកព្យាបាលនៅលើគ្រៃ ស្ទើរតែកំរើកខ្លួនមិនរួច។ តែគាត់នៅតែអាចនិយាយថា គាត់មិនមានភាពឯកោទេ។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលទៅកាន់ពួកសាវ័កថា “ខ្ញុំក៏នៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាជារាល់ថ្ងៃដែរ ដរាបដល់បំផុតកល្ប”(ម៉ាថាយ ២៨:២០)។ អ៊ំស្រីរបស់ខ្ញុំបានជឿថា ព្រះអង្គពិតជាគង់នៅជាមួយគាត់មែន ហើយយើងក៏ត្រូវជឿដូចគាត់ផងដែរ។ គាត់ដឹងថា ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគ្រីស្ទគង់នៅជាមួយគាត់ គឺដូចដែលព្រះអង្គបានសន្យា កាលព្រះអង្គបង្គាប់ពួកសាវ័កទ្រង់ឲ្យចេញទៅក្នុងលោកិយ ដើម្បីផ្សាយព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ(ខ.១៩)។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹង “គង់នៅជាមួយ” ពួកសាវ័ក ក៏ដូចជាយើងរាល់គ្នា(យ៉ូហាន ១៤:១៦-១៧)។ ខ្ញុំជឿជាក់ថា អ៊ំស្រីខ្ញុំពិតជាបានឃើញព្រះបន្ទូលសន្យានេះ សម្រេចក្នុងជីវិតគាត់។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានគង់នៅជាមួយគាត់ ខណៈពេលដែលគាត់កំពុងសម្រាកនៅលើគ្រែគាត់។…
Read article