ចូរប្រើទ្រព្យសម្បត្តិលោកីយ៍នេះ ឲ្យបានមិត្រសំឡាញ់ដល់ខ្លួន។ លូកា ១៦:៩
ក្រុមហ៊ុនមួយ បានឲ្យពិន្ទុ១ពាន់ ដល់អតិថិជនដែលបានទិញអាហារណាមួយមុខ ឲ្យបានចំនួន១០ ។ ពេលនោះ មានបុរសម្នាក់បានដឹងថា ផលិតផលថោកបំផុតដែលគាត់បានទិញពីក្រុមហ៊ុននេះ គឺជាស្ករសូកូឡាជាង១ម៉ឺន២ពាន់ពែង ដោយចំណាយជាសរុបអស់ ៣ពាន់ដុល្លា។ គាត់ក៏បានទទួលចំណាត់ថ្នាក់មាស ហើយគាត់ និងគ្រួសារគាត់ទទួលបាននូវការធ្វើដំណើរដោយឥតគិតថ្លៃតាមយន្តហោះរៀងរាល់ឆ្នាំ អស់មួយជីវិត។ គាត់ក៏បានបរិច្ចាគស្ករសូកូឡាជាច្រើនពែង ធ្វើជាអំណោយមនុស្សធម៌ ដែលបាននាំឲ្យគាត់រួចពន្ធចំនួន៨០០ដុល្លា។ គាត់ពិតជាឆ្លាតណាស់!
ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូល អំពីរឿងប្រៀបប្រដូចមួយ ស្តីអំពីអ្នកគ្រប់គ្រងដែលមានល្បិចកលម្នាក់។ ពេលគាត់ដឹងថា ចៅហ្វាយគាត់កំពុងដេញគាត់ចោល គាត់ក៏បានកាត់បន្ថយបរិមាណទឹកប្រាក់ ដែលកូនបំណុលទាំងឡាយបានជំពាក់ចៅហ្វាយគាត់។ គាត់ដឹងថា គាត់អាចពឹងពាក់ពួកគេនៅពេលក្រោយ ដោយសារគាត់បានជួយកាត់បន្ថយបំណុលឲ្យពួកគេ។ ព្រះយេស៊ូវមិនបានសរសើរទង្វើខុសក្រមសីលធម៌របស់អ្នកគ្រប់គ្រងរូបនោះទេ តែព្រះអង្គជ្រាបថា យើងអាចរៀនសូត្រពីភាពឈ្លាសវៃរបស់គាត់។ ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “ចូរប្រើទ្រព្យសម្បត្តិលោកីយ៍នេះ ឲ្យបានមិត្រសំឡាញ់ដល់ខ្លួន ដើម្បីកាលណាអ្នករាល់គ្នាខាននៅ នោះនឹងមានគេទទួលអ្នករាល់គ្នា ឲ្យនៅក្នុងទីលំនៅដ៏ស្ថិតស្ថេរអស់កល្បជានិច្ចវិញ”(លូកា ១៦:៩)។ បុរសដែលបានទិញស្ករសូកូឡា បានប្រើការទិញបង្អែមដែលមានតម្លៃ១ពែង ១ពាន់រៀល ទៅជាការធ្វើដំណើរតាមយន្តហោះដោយឥតគិតថ្លៃ តែចូរយើងប្រើ “ទ្រព្យសម្បត្តិក្នុងលោកិយ” ដើម្បី “ទទួលបាននូវទ្រព្យសម្បត្តិដ៏ពិត”(ខ.១១)។
តើទ្រព្យសម្បត្តិដ៏ពិតនោះជាអ្វី? ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា “ចូរលក់របស់ដែលអ្នករាល់គ្នាមានទាំងប៉ុន្មាន ហើយចែកឲ្យទៅជាទានចុះ ចូរធ្វើថង់ដែលមិនចេះចាស់ សំរាប់ខ្លួន ជាទ្រព្យដែលមិនចេះអស់ នៅឯស្ថានសួគ៌វិញ ដែលជាស្ថានគ្មានចោរចូលទៅជិតឡើយ ហើយកន្លាតក៏មិនកាត់បំផ្លាញដែរ”(១២:៣៣)។ ការលះបង់ទ្រព្យសម្បត្តិនៅផែនដី មិននាំឲ្យយើងទទួលបានសេចក្តីសង្គ្រោះនោះឡើយ តែវាបានបញ្ជាក់ថា “សម្បត្តិទ្រព្យអ្នកនៅកន្លែងណា នោះចិត្តអ្នកក៏នឹងស្ថិតនៅកន្លែងនោះឯង”(ខ.៣៤)។—Mike Wittmer
ថ្មីៗនេះ តើអ្នកបានបំពេញតម្រូវការខាងសាច់ឈាមនរណាម្នាក់ឬទេ? ហេតុអ្វីការធ្វើទាន ជាការវិនិយោគខាងវិញ្ញាណ?
ឱព្រះនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំឲ្យជួយអ្នកខ្វះខាត ដើម្បីថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះអង្គ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : នេហេមា ១-៣ និង កិច្ចការ ២:១-២១
