តែមិនបានអ្វីសោះ ពីព្រោះមិនសូម។ យ៉ាកុប ៤:២
មានពេលមួយខ្ញុំបានឮសម្លេងស្រែកដោយអំណរ ចេញពីបន្ទប់ក្រោមដី។ ភរិយាខ្ញុំ ឈ្មោះ សឺរលី(Shirley) បានខិតខំសរសេរព្រឹត្តិបត្រ អស់ជាច្រើនម៉ោង ហើយចង់បោះបង់ការព្យាយាម។ ដោយសារការថប់បារម្ភ និងភាពមិនច្បាស់លាស់ អំពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើបន្ទាប់ទៀត នាងក៏បានអធិស្ឋានសូមជំនួយពីព្រះ។ នាងក៏បានស្វែងរកជំនួយពីមិត្តភក្តិក្នុងហ្វេសប៊ុក ហើយមិនយូរប៉ុន្មាន គម្រោងធ្វើព្រឹត្តិបត្រនោះក៏បានបញ្ចប់ ដោយការងារជាក្រុម។
គម្រោងធ្វើព្រឹត្តិបត្រជារឿងតូចតាចក្នុងជីវិត តែរឿងតូចអាចនាំឲ្យមានការព្រួយបារម្ភ ឬថប់បារម្ភ។ អ្នកប្រហែលជាឪពុកម្តាយដែលកំពុងដើរកាត់ដំណាក់កាលនៃការចិញ្ចឹមកូន ជាលើកដំបូង ឬជាសិស្សកំពុងប្រឈមមុខដាក់បញ្ហាប្រឈមក្នុងការសិក្សា ឬក៏កំពុងសោកសង្រេង ដោយសារការបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ឬមួយកំពុងជួបបញ្ហាប្រឈម ក្នុងគ្រួសារ ឬការងារជាដើម។ ជួនកាល យើងហាក់ដូចជាស្ថិតនៅលើមាត់ជ្រោះ ដោយមិនចាំបាច់ ព្រោះយើងមិនបានទូលសូមឲ្យព្រះជួយយើង(យ៉ាកុប ៤:២)។
សាវ័កប៉ុលចង្អុលបង្ហាញអ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូវ នៅទីក្រុងភីលីព ក៏ដូចជាយើងរាល់គ្នា ឲ្យងាកទៅរកការពាររបស់ព្រះ ក្នុងពេលដែលយើងត្រូវការជំនួយ យ៉ាងដូចនេះថា “កុំឲ្យខ្វល់ខ្វាយអ្វីឡើយ ចូរទូលដល់ព្រះ ឲ្យជ្រាបពីសេចក្តីសំណូមរបស់អ្នករាល់គ្នាក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ ដោយសេចក្តីអធិស្ឋាន និងពាក្យទូលអង្វរ ទាំងពោលពាក្យអរព្រះគុណផង”(ភីលីព ៤:៦)។ ពេលណាជីវិតយើងមានភាពស្មុគស្មាញ យើងត្រូវការការរំឭក ដូចបទចម្រៀងទំនុកសកល “ព្រះយេស៊ូវជាមិត្តសំឡាញ់ពិត” ដែលច្រៀងថា យើងខ្ញុំតែងតែខានមានសុខសាន្ដ ក៏មានចិត្តព្រួយថប់បារម្ភ គឺពីព្រោះតែភ្លេចអធិស្ឋាន សូមពរពីព្រះអង្គឧត្តម។
ហើយពេលយើងទូលសូមឲ្យព្រះអង្គជួយ ព្រះអង្គអាចដឹកនាំយើង ទៅរកមនុស្សដែលអាចជួយយើងផងដែរ។—Arthur Jackson
តើមានបញ្ហាអ្វី ដែលអ្នកកំពុងប្រឈមមុខដាក់ ក្នុងពេលសព្វថ្ងៃ ដែលអ្នកអាចថ្វាយដល់ព្រះ ដោយការអធិស្ឋាន? តើហេតុអ្វីអ្នកស្ទាក់ស្ទើរ ក្នុងការទូលសូមព្រះអង្គ ឬអ្នកដទៃ ឲ្យជួយអ្នក?
ឱព្រះវរបិតា សូមព្រះអង្គអត់ទោសឲ្យទូលបង្គំ ដែលមិនបានអធិស្ឋានទូលថ្វាយគ្រប់ទាំងបញ្ហា ដែលរាប់បញ្ចូលទាំងបន្ទុក និងការភ័យខ្លាចរបស់ទូលបង្គំ។ សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំឲ្យឈោងទៅរកអ្នកដទៃ ហើយសូមជំនួយពីគេផងដែរ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ទំនុកដំកើង ១១៩:៨៩-១៧៦ និង ១កូរិនថូស ៨
