ប៉ុន្តែ ខ្ញុំប្រាប់ថា ត្រូវស្រឡាញ់ពួកខ្មាំងសត្រូវ។ ម៉ាថាយ ៥:៤៤
កាលពីក្មេង ខ្ញុំបានឮម្តាយរបស់ខ្ញុំនិយាយប្រាប់ខ្ញុំម្តងហើយម្តងទៀត រាប់ពាន់ដង កុំឲ្យស្តាប់តាមការអូសទាញរបស់មិត្តភក្តិ តែឲ្យស្តាប់ការណែនាំរបស់គាត់វិញ។ គាត់តែងតែនិយាយដូចនេះ ក្នុងពេលដែលខ្ញុំកំពុងទទួលរងសម្ពាធរបស់មិត្តភក្តិ។ គាត់កំពុងព្យាយាមបង្រៀនខ្ញុំ កុំឲ្យដើរតាមហ្វូង។ ខ្ញុំមិនមែនជាក្មេងទៀតទេ តែផ្នត់គំនិតដែលចូលចិត្តដើរតាមហ្វូង នៅតែបន្តមានក្នុងចិត្តខ្ញុំ។ សព្វថ្ងៃនេះ យើងច្រើនតែឮគេបង្រៀនយើងឲ្យសេពគប់តែមនុស្សវិជ្ជមានបានហើយ។ នេះជាទស្សនៈដ៏ពេញនិយម ក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្ន តែយើងត្រូវសួរខ្លួនឯងថា “តើព្រះគ្រីស្ទសេពគប់តែមនុស្សវិជ្ជមានដែរឬ?”
ក្នុងបទគម្ពីរម៉ាថាយ ជំពូក៥ មានខជាច្រើន ដែលបានចាប់ផ្តើមដោយឃ្លា “ប៉ុន្តែ ខ្ញុំប្រាប់ថា… ”។ ព្រះអង្គបានប្រើឃ្លានេះជាញឹកញាប់ ព្រោះព្រះអង្គជ្រាបច្បាស់ថា លោកិយកំពុងតែនិយាយអ្វីខ្លះប្រាប់យើង។ តែព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងរស់នៅ ខុសពីលោកិយ។ ជាក់ស្តែងព្រះអង្គបានបង្គាប់យើងថា “ត្រូវស្រឡាញ់ពួកខ្មាំងសត្រូវ ត្រូវឲ្យពរដល់អ្នកណាដែលប្រទេចផ្តាសា ត្រូវប្រព្រឹត្តល្អនឹងអ្នកណាដែលស្អប់អ្នករាល់គ្នា ហើយត្រូវអធិស្ឋានឲ្យអ្នកណាដែលធ្វើទុក្ខបៀតបៀនដល់អ្នករាល់គ្នាវិញ”(ខ.៤៤)។ ក្រោយមក ក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី សាវ័កប៉ុលបានប្រើពាក្យ ខ្មាំងសត្រូវ សំដៅមកលើនរណា? គឺសំដៅមកលើយើងរាល់គ្នា។ ព្រោះកាលយើងមិនទាន់ជឿព្រះ យើងជាខ្មាំងសត្រូវរបស់ព្រះអង្គ(រ៉ូម ៥:១០)។ លោកិយបានប្រាប់យើងថា “ពុតគ្រូកុំត្រាប់ ច្បាប់គ្រូឲ្យយក” តែព្រះយេស៊ូវបានធ្វើជាគំរូ ដោយប្រព្រឹត្ត ដូចអ្វីដែលព្រះអង្គបានមានបន្ទូលយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ។ ព្រះអង្គស្រឡាញ់យើង ហើយក៏បានលះបង់ព្រះជន្មសម្រាប់យើងរាល់គ្នា។
ចុះបើសិនជាព្រះយេស៊ូវបានបើកចំហទំនាក់ទំនង សម្រាប់តែ “មនុស្សវិជ្ជមាន” តើយើងនឹងទៅជាយ៉ាងណា? តែអរព្រះគុណព្រះអង្គដែលបានស្រឡាញ់ នឹងយាងមករកមនុស្សគ្រប់គ្នា ដោយមិនរើសមុខ។ ដោយសារព្រះអង្គស្រឡាញ់មនុស្សក្នុងលោកិយដល់ម្ល៉េះ នោះព្រះអង្គក៏បានត្រាស់ហៅឲ្យស្រឡាញ់មនុស្សទាំងអស់ ដោយពឹងអាងកម្លាំងព្រះអង្គផងដែរ។—JOHN BLASÉ
កាលអ្នកកំពុងរស់នៅជាមនុស្សអវិជ្ជមាន តើមាននរណាបានបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់មកអ្នក?
តើសព្វថ្ងៃនេះ អ្នកអាចបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ដល់ខ្មាំងសត្រូវ ដោយការប្រព្រឹត្តដូចម្តេចខ្លះ?
ឱព្រះវរបិតា ទូលបង្គំចូលចិត្តនៅក្បែរតែមនុស្សដែលស្រឡាញ់ទូលបង្គំ។ តែព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យឲ្យទូលបង្គំស្រឡាញ់មនុស្សទាំងអស់ រាប់បញ្ចូលទាំងខ្មាំងសត្រូវទូលបង្គំផងដែរ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : លោកុប្បត្តិ ៤៦-៤៨ និង ម៉ាថាយ ១៣:១-៣០
