ព្រមទាំងមានចិត្តសុភាព ហើយស្លូតបូតគ្រប់ជំពូកទាំងអត់ធ្មត់ ហើយទ្រាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយស្រឡាញ់។ អេភេសូរ ៤:២
កាលប៉ុន្មានឆ្នាំមុន នៅពេលព្រឹកថ្ងៃមួយ កូនពៅរបស់ខ្ញុំបានចុះតាមជណ្តើរ ពេលនាងឃើញខ្ញុំកំពុងអង្គុយនៅលើកៅអី នាងក៏បានរត់មករកខ្ញុំ ហើយឡើងអង្គុយនៅលើភ្លៅខ្ញុំ។ ខ្ញុំក៏បានឱបនាងដោយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ឪពុក ហើយក៏បានថើបថ្ងាសនាងថ្មមៗ ហើយនាងក៏បានបង្ហាញនូវចិត្តសប្បាយរីករាយ។ តែបន្ទាប់មក នាងក៏បានជ្រួញចិញ្ចើម ញាក់ច្រមុះ ហើយក៏បានសម្លឹងទៅពែងកាហ្វេរបស់ខ្ញុំ ដោយការសង្ស័យ។ នាងក៏បាននិយាយដោយស្រទន់ថា “ប៉ា កូនស្រឡាញ់ប៉ា កូនចូលចិត្តប៉ា តែកូនមិនចូលចិត្តក្លិនរបស់ប៉ាទេ”។
ថ្ងៃនោះ កូនស្រីខ្ញុំបាននិយាយការពិត ដោយបំណងល្អទេ។ នាងមិនចង់ឲ្យខ្ញុំមានការអាក់អន់ចិត្តទេ តែនាងមានអារម្មណ៍ថា នាងត្រូវតែនិយាយប្រាប់ខ្ញុំត្រង់ៗ។ ជួនកាល យើងចាំបាច់ត្រូវធ្វើដូចនេះផងដែរ ក្នុងទំនាក់ទំនងរបស់យើង។
ក្នុងបទគម្ពីរអេភេសូរ ជំពូក៤ សាវ័កប៉ុលបានបង្រៀនយើងអំពីរបៀបទំនាក់ទំនងជាមួយគ្នា ជាពិសេស នៅពេលដែលយើងពិបាកនិយាយការពិត។ គឺដូចគាត់បានប្រាប់យើងឲ្យ “មានចិត្តសុភាព ហើយស្លូតបូតគ្រប់ជំពូកទាំងអត់ធ្មត់ ហើយទ្រាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយស្រឡាញ់”(ខ.២)។ ការបន្ទាបខ្លួន ភាពស្លូតបូត និងការអត់ធ្មត់ ជួយឲ្យទំនាក់ទំនងរបស់យើងមានគ្រឹះរឹងមាំ។ យើងត្រូវមានលក្ខណៈសម្បត្តិទាំងនេះ ដើម្បីឲ្យយើងអាចនិយាយការពិត ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់(ខ.១៥) តាមការដឹកនាំរបស់ព្រះ ហើយបញ្ចេញតែពាក្យណាដែលល្អ សំរាប់នឹងស្អាងចិត្តតាមត្រូវការ ដើម្បីឲ្យបានផ្តល់ព្រះគុណដល់អស់អ្នកដែលស្តាប់(ខ.២៩)។
គ្មាននរណាចូលចិត្តឲ្យគេនិយាយត្រង់ៗ អំពីចំណុចខ្សោយ និងកំហុសរបស់ខ្លួននោះទេ។ តែពេលណាយើងមានចំណុចដែលត្រូវកែតម្រង់ ព្រះទ្រង់អាចប្រើមិត្តភក្ដិដ៏ស្មោះត្រង់ ឲ្យនិយាយប្រាប់យើងត្រង់ៗ ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ សេចក្តីពិត ការបន្ទាបខ្លួន និងចិត្តសុភាព។—ADAM R. HOLZ
តើមាននរណាម្នាក់បាននិយាយប្រាប់អ្នកត្រង់ៗ អំពីកំហុសរបស់អ្នក នៅពេលណា? ពេលណាអ្នកចង់ជួយកែតម្រង់នរណាម្នាក់ តើអ្នកអាចនិយាយត្រង់ៗប្រាប់ពួកគេ យ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ?
ឱព្រះវរបិតា សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំឲ្យទទួលការកែតម្រង់ និងជួយឲ្យទូលបង្គំកែតម្រង់អ្នកដទៃ ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ការបន្ទាបខ្លួន និងចិត្តសុភាព។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : និក្ខមនំ ១-៣ និង ម៉ាថាយ ១៤:១-២១
