អ្នកទាំង២រត់ទៅជាមួយគ្នា តែសិស្ស១នោះរត់លឿនជាងពេត្រុស បានដល់ផ្នូរមុន។ យ៉ូហាន ២០:៤
ក្នុងការធ្វើដំណើរទៅទីក្រុងប៉ារីស ប៊ែន(Ben) និងមិត្តភក្តិរបស់គាត់បានទៅសារមន្ទីរដ៏ល្បីល្បាញមួយ។ ប៊ែនមិនដែលបានទទួលការបណ្តុះបណ្តាលឲ្យក្លាយជាវិចិត្រករទេ តែគាត់មានការភ្ញាក់ផ្អើល ពេលគាត់មើលផ្ទាំងគំនូរ ដែលមានចំណងជើងថា សាវ័កពេត្រុស និងសាវ័កយ៉ូហាន រត់ទៅផ្នូរ នៅពេលព្រឹកថ្ងៃព្រះអង្គមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ដែលលោកយូជីន បឺនែន(Eugène Burnand)បានគូរ។ ទឹកមុខរបស់សាវ័កពេត្រុស និងសាវ័កយ៉ូហាន និងដៃរបស់ពួកគេ ក្នុងរូបគំនូរនោះ បានបង្កប់អត្ថន័យដ៏ជ្រាលជ្រៅ ដោយអញ្ជើញអ្នកទស្សនាទាំងឡាយ ឲ្យយល់អំពីអារម្មណ៍ដែលសាវ័កទាំងពីរ មាននៅពេលនោះ។
តាមបទគម្ពីរយ៉ូហាន ២០:១-១០ អ្នកទំាងពីរបានរត់ទៅកាន់ផ្នូររបស់ព្រះយេស៊ូវ ដែលនៅទទេ(ខ.៤)។ ផ្ទាំងគំនូរដ៏ល្អឯកនេះបានឆ្លុះបញ្ចាំង អំពីភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃអារម្មណ៍របស់ពួកគេ។ ពួកគេកំពុងរត់ទៅតាមទិសដៅដ៏ត្រឹមត្រូវ ហើយទីបំផុត នៅពេលក្រោយមកទៀត ព្រះយេស៊ូវក៏បានបង្ហាញព្រះអង្គទ្រង់ឲ្យពួកគេបានឃើញ(ខ.១៩-២៩)។ ពួកគេបានទៅរកព្រះយេស៊ូវ គឺមិនខុសពីអ្នកស្វែងរកព្រះយេស៊ូវ នៅសតវត្សរ៍ក្រោយៗទៀត។ ទោះយើងមិនបានទៅមើលផ្នូររបស់ព្រះអង្គដែលនៅទទេ ឬបានឃើញផ្ទាំងគំនូរដ៏ល្អឯក ដោយផ្ទាល់ក៏ដោយ ក៏យើងអាចឃើញដំណឹងល្អយ៉ាងច្បាស់។ ព្រះគម្ពីរបានបណ្តាលចិត្តយើង ឲ្យសង្ឃឹម ស្វែងរក និងរត់ទៅរកព្រះយេស៊ូវ និងទៅរកសេចក្តីស្រឡាញ់ព្រះអង្គ ទោះយើងមានការសង្ស័យ មានសំណួរ និងភាពមិនច្បាស់លាស់ក៏ដោយ។ ក្នុងការប្រារព្ធថ្ងៃបុណ្យព្រះយេស៊ូវមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ សូមយើងនឹកចាំព្រះបន្ទូលព្រះយេស៊ូវ ដែលបានចែងថា “ឯងរាល់គ្នានឹងស្វែងរកអញ ហើយនឹងឃើញផង គឺកាលណាឯងស្វែងរកអញឲ្យអស់អំពីចិត្ត”(យេរេមា ២៩:១៣)។—ARTHUR JACKSON
បើអ្នកមិនបានស្គាល់ព្រះយេស៊ូវ តើអ្នកនឹងរត់ទៅរកព្រះអង្គ និងក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ ដោយរបៀបណា? បើអ្នកជាអ្នកជឿ តើអ្នកនឹងចែកចាយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គដល់អ្នកដទៃ ដោយរបៀបណា?
ឱព្រះយេស៊ូវ សូមព្រះអង្គដឹកនាំទូលបង្គំ ចូលទៅក្នុងព្រះហស្តព្រះអង្គ នៅថ្ងៃនេះ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ: ១សាំយ៉ូអែល ១០-១២ និង លូកា ៩:៣៧-៦២
