ការប្រោសឲ្យជាដែលស៊ីជម្រៅជាង
ទ្រង់ត្រូវរបួស ដោយព្រោះអំពើរំលងរបស់យើង។ អេសាយ ៥៣:៥ នៅថ្ងៃបុណ្យព្រះយេស៊ូវមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ដែលត្រូវជាថ្ងៃអាទិត្យ ឆ្នាំ២០២០ គេបានបញ្ចាំងរូបចម្លាក់ព្រះគ្រីស្ទជាព្រះអង្គសង្រ្គោះ ក្នុងទីក្រុងរីអូ ដេ ជែនេរ៉ូ ប្រទេសប្រេស៊ីល តាមរបៀបដែលធ្វើឲ្យគេឃើញរូបចម្លាក់នោះ មានសំលៀកបំពាក់ដូចគ្រូពេទ្យ។ ការបង្ហាញរូបចម្លាក់ព្រះយេស៊ូវ ឲ្យមានលក្ខណៈដូចគ្រូពេទ្យ គឺដើម្បីលើកទឹកចិត្តគ្រូពេទ្យ ដែលកំពុងប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការរាតត្បាតនៃជំងឺកូរ៉ូណា នៅសមរភូមិមុខ។ ការបញ្ចាំងរូបភាពដូចនេះ ក៏បានពិពណ៌នាអំពីព្រះយេស៊ូវ ដែលជាគ្រូពេទ្យដ៏ធំប្រសើរ(ម៉ាកុស ២:១៧)។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រោសអ្នកជំងឺជាច្រើនឲ្យជា ក្នុងអំឡុងពេលដែលព្រះអង្គធ្វើព្រះរាជកិច្ចរបស់ព្រះអង្គ នៅលើផែនដី ដែលមានដូចជា លោកបារទីមេ ជាមនុស្សពិការភ្នែក(១០:៤៦-៥២) មនុស្សកើតឃ្លង់(លូកា ៥:១២-១៦) ជនពិការដៃជើង(ម៉ាថាយ ៩:១-៨) ជាដើម។ ព្រះអង្គក៏បានបង្ហាញព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះសុខភាពរបស់អ្នកដើរតាមព្រះអង្គ ដោយការបំបាត់ការស្រេកឃ្លានរបស់ពួកគេ ដោយធ្វើឲ្យអាហារតែបន្តិចក្លាយជាអាហារជាច្រើនបរិបូរ ដើម្បីចម្អែតពួកគេ(យ៉ូហាន ៦:១-១៣)។ ការអស្ចារ្យទាំងនេះបានបើកបង្ហាញព្រះចេស្តា និងសេចក្តីស្រឡាញ់ពិតប្រាកដរបស់ព្រះអង្គ ដល់ពួកបណ្តាជន។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការប្រោសជំងឺដ៏អស្ចារ្យបំផុតរបស់ព្រះអង្គ បានកើតមាន តាមរយៈការសុគត និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ដូចដែលហោរាអេសាយបានថ្លែងទំនាយ។ គឺដោយសាររបួសរបស់ព្រះយេស៊ូវ នោះយើងបានទទួលការប្រោសឲ្យជាធំបំផុត ឲ្យរួចផុតពីការដាច់ចេញពីព្រះ ដែលជាផលវិបាកនៃបាបយើង(អេសាយ ៥៣:៥)។ ទោះសុខភាពរបស់យើងនៅផែនដីមិនអាចល្អឥតខ្ចោះក៏ដោយ ក៏យើងនៅតែអាចទុកចិត្តថា…
Read article