ព្រោះទ្រង់បានផ្អៀងព្រះកាណ៌មកស្តាប់ខ្ញុំ បានជាខ្ញុំនឹងអំពាវនាវដល់ទ្រង់អស់១ជីវិត។ ទំនុកដំកើង ១១៦:២
ក្នុងសៀវភៅ មានចំណងជើងថា រូបវិទ្យា លោកឆាល រីបឺក ម៉ាន(Charles Riborg Mann) និងជច រេនសិម ធ្វីស(George Ransom Twiss) បានចោទជាសំណួរថា “ពេលដែលដើមឈើមួយដើម ដួលរលំក្នុងព្រៃដែលនៅដាច់ឆ្ងាយពីគេ ដោយគ្មានសត្វព្រៃណាមួយនៅក្បែរនោះឮសម្លេងដើមឈើនោះរលំ តើការដួលរលំនោះ បានបញ្ចេញសម្លេងដែរឬទេ?” ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមកនេះ សំណួរនេះជំរុញឲ្យមានការពិភាក្សាផ្នែកទស្សនវិជ្ជា និងវិទ្យាសាស្ត្រ អំពីសម្លេង ការដឹង និងការមានវត្តមាន។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មិនទាន់មានចម្លើយដ៏ច្បាស់លាស់មួយ បានលេចឡើង សម្រាប់សំណួរនេះនៅឡើយទេ។
នៅពេលយប់មួយ ពេលដែលខ្ញុំកំពុងមានអារម្មណ៍ឯកោ និងពិបាកចិត្ត ដោយសារបញ្ហាមួយ ដែលខ្ញុំមិនបាននិយាយប្រាប់នរណាម្នាក់នៅឡើយ ខ្ញុំក៏បាននឹកចំា អំពីសំណួរដែលបានសួរថា តើព្រះទ្រង់ស្តាប់ឮខ្ញុំដែរឬទេ នៅពេលដែលគ្មាននរណាម្នាក់ស្តាប់ខ្ញុំស្រែកហៅឲ្យគេជួយ?
អ្នកនិពន្ធបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក១១៦ ប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថា គេបានបោះបង់ចោលគាត់ ពេលដែលគាត់កំពុងប្រឈមមុខដាក់សេចក្តីស្លាប់ និងមានទុក្ខព្រួយជាពន់ពេក។ ដូចនេះ គាត់បានស្រែករកព្រះ ដោយដឹងថា ព្រះអង្គកំពុងស្តាប់ ហើយនឹងមកជួយគាត់។ គឺដូចដែលគាត់បានសរសេរថា “ទ្រង់តែងស្តាប់សំឡេងខ្ញុំ និងពាក្យដែលខ្ញុំទូលអង្វរ ហេតុព្រោះទ្រង់បានផ្អៀងព្រះកាណ៌មកស្តាប់ខ្ញុំ”(ខ.១-២)។ ពេលដែលគ្មាននរណាម្នាក់ដឹងថា ខ្ញុំឈឺចាប់ ព្រះទ្រង់ជ្រាប។ ពេលដែលគ្មាននរណាឮសម្លេងខ្ញុំយំ ព្រះទ្រង់ស្តាប់ឮ។
ពេលណាយើងដឹងថា ព្រះទ្រង់នឹងបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការការពារ(ខ.៥-៦) យើងអាចសម្រាក ក្នុងពេលដ៏ពិបាក(ខ.៧)។ ពាក្យជាភាសាហេព្រើរ ដែលប្រែមកថា “សម្រាក”(ម៉ាណូអាខ) ពិពណ៌នា អំពីទីកន្លែងមួយ ដែលស្ងាត់ស្ងៀម និងមានសុវត្ថិភាព។ យើងអាចមានសន្តិភាពក្នុងចិត្ត មានកម្លាំងឡើង ព្រោះព្រះអង្គបានធានាថា នឹងគង់នៅជាមួយ និងជួយយើង។
សំណួរដែលលោកម៉ាន និងលោកទ្វីសបានលើកឡើង បាននាំឲ្យមានចម្លើយជាច្រើន។ ប៉ុន្តែ បើគេសួរថា តើព្រះទ្រង់ស្តាប់ឮទេ? នោះយើងមានចម្លើយដ៏សាមញ្ញគឺ ព្រះអង្គតែងតែស្តាប់យើងឮជានិច្ច។—KAREN HUANG
តើអ្នកធ្វើដូចម្តេច ពេលដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ឯកោ និងត្រូវគេបោះបង់ចោល? តើអ្នកនឹងទូលសូមអ្វីពីព្រះ ដែលស្តាប់ឮសម្លេងទួញយំរបស់អ្នក ហើយយកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះអ្នក?
ឱព្រះវរបិតា ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលតែងតែស្តាប់ឮសម្លេងទួញយំ ចេញពីចិត្តទូលបង្គំ។ ជំនួយ និងព្រះវត្តមានព្រះអង្គ បានប្រទានមកនូវការសម្រាកដល់ទូលបង្គំ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈ១ឆ្នាំ : ១របាក្សត្រ ៧-៩ និង យ៉ូហាន ៦:២២-៤៤
