តូចតែធំប្រសើរ
ដ្បិតតើអ្នកណាបានមើលងាយក្នុងថ្ងៃនៃការបន្តិចបន្តួចនោះ? សាការី ៤:១០ កីឡាករហែលទឹកមហាវិទ្យាល័យម្នាក់មានការព្រួយបារម្ភថា ល្បឿននៃការហែលទឹករបស់នាងយឺតពេក មិនអាចចូលរួមប្រកួតនៅអូឡាំពិកបានទេ។ ប៉ុន្តែ ពេលដែលលោកខេន អូណូ(Ken Ono) ជាសាស្រ្តាចារ្យគណិតវិទ្យាបាលសិក្សាអំពីវិធីសាស្រ្តនៃការហែលទឹករបស់នាង គាត់ក៏បានរកឃើញវិធីជួយឲ្យនាងអាចហែលទឹកបានលឿនជាងមុន៦វិនាទី ដែលជាការផ្លាស់ប្តូរដ៏សំខាន់ ក្នុងកំរិតនៃការប្រកួតនៅអូឡាំពិក។ គាត់បានដាក់ឧបករណ៍ស្ទង់នៅលើខ្នងរបស់នាង ពេលនាងហ្វឹកហាត់ហែលទឹកហើយគាត់បានរកឃើញចំណុចតូចមួយដែលត្រូវកែលម្អ ដែលអាចធ្វើឲ្យកីឡាកររូបនេះ អាចហែលទឹកកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព និងទទួលជោគជ័យក្នុងការប្រកួតបាន។ ការកែតម្រង់ ក្នុងរឿងខាងវិញ្ញាណអាចនាំមកនូវការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំ សម្រាប់យើងផងដែរ។ ហោរាសាការីបានបង្រៀនគោលការណ៍ស្រដៀងនេះ ដល់សំណល់នៃជនជាតិយូដា ដែលកំពុងបាក់ទឹកចិត្ត និងលោកសូរ៉ូបាបិល ជាជាងសំណង់ ដើម្បីសាងសង់ព្រះវិហាររបស់ព្រះឡើងវិញ បន្ទាប់ពីពួកគេបាននិរទេស។ ព្រះអម្ចាស់ក៏បានមានបន្ទូលដល់លោកសូរ៉ូបាបិលថា មិនមែនដោយឥទ្ធិឫទ្ធិ ឬដោយអំណាចទេ គឺដោយសារវិញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គវិញ(សាការី ៤:៦)។ គឺដូចដែលហោរាសាការី បានប្រកាសថា “តើអ្នកណាបានមើលងាយក្នុងថ្ងៃនៃការបន្តិចបន្តួចនោះ?”(ខ.១០)។ ពួកជននិរទេសទាំងនោះព្រួយបារម្ភថា ព្រះវិហារដែលពួកគេសាងសង់នឹងមិនអាចប្រៀបផ្ទឹមនឹងព្រះវិហារ ដែលបានសាងសង់ ក្នុងរាជស្តេចសាឡូម៉ូនបានទេ។ ប៉ុន្តែ ដូចដែលកីឡាករហែលទឹកបានទៅប្រកួតនៅអូឡាំពិក ឈ្នះបានមេដាយមួយ បន្ទាប់ពីនាងព្រមទទួលការកែតម្រង់ ពួកជាងរបស់លោកសូរ៉ូបាបិលក៏រៀនបានថា សូម្បីតែកិច្ចការដ៏តូច និងត្រឹមត្រូវ ដោយជំនួយមកពីព្រះ អាចនាំមកនូវជោគជ័យពេញដោយអំណរ បើសិនជាកិច្ចការដ៏តូចនោះ បានថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះអង្គ។ នៅក្នុងព្រះអង្គ កិច្ចការដ៏តូចក្លាយជាកិច្ចការដ៏ធំប្រសើរ។—PATRICIA RAYBON…
Read article