មើល ដែលបងប្អូននៅមូលជាមួយគ្នា ដោយចិត្តព្រមព្រៀង នោះជាការល្អ ហើយសមគួរយ៉ាងណាទៅ។ ទំនុកដំកើង ១៣៣:១
មានកីឡាករ១២ក្រុមបានមកចូលរួមប្រកួតរត់ប្រណាំង ដោយក្រុមនីមួយៗមានមនុស្សបីនាក់ ដែលឈរប្រកៀកស្មាគ្នា ដោយមិត្តរួមក្រុមនៅសង្ខាងចងជើងម្ខាងជាប់ជើងម្ខាងទៀតរបស់កីឡាករនៅកណ្តាលគេ នៅត្រង់ជង្គង់ និងកជើង ដែលមើលទៅក្រុមនីមួយៗហាក់ដូចជាមានជើងតែ៤សម្រាប់រត់។ ភ្នែករបស់អ្នកទាំងបី សុទ្ធតែបានផ្ដោតទៅលើទីផ្តាច់ព្រាត់។ ពេលគេផ្លុំកញ្ចែ ក្រុមទាំងឡាយក៏បានស្ទុះរត់ទៅមុខ។ ក្រុមភាគច្រើនបានដួល ហើយក៏បានព្យាយាមងើបឡើងវិញយ៉ាងពិបាក។ មានពីរបីក្រុមដែលបានសម្រេចចិត្តលោតទៅមុខ ជាជាងដើរ។ ក្រុមខ្លះក៏បានបោះបង់ចោលការប្រកួត។ តែមានក្រុមមួយបានពន្យារពេល ក្នុងការចាប់ផ្តើមដើរទៅមុខ ហើយក៏បានស្រុះស្រួលគ្នាធ្វើតាមផែនការរបស់ខ្លួន និងបានទំនាក់ទំនងគ្នាទៅវិញទៅមក ខណៈពេលដែលពួកគេបោះជំហានទៅមុខ។ ពួកគេបានដួល នៅតាមផ្លូវ តែបានក្រោកឈរវិញ ហើយខំមមុលទៅមុខ ហើយមិនយូរប៉ុន្មានក៏បានវ៉ាដាច់ក្រុមទាំងអស់។ ការដែលពួកគេស្ម័គ្រចិត្តសហការគ្នា ហើយបោះជំហានម្តងមួយៗ បានជួយពួកគេឆ្លងផុតទីផ្តាច់ព្រាត់ជាមួយគ្នា។
ការរស់នៅថ្វាយព្រះ ក្នុងសហគមន៍នៃអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ ច្រើនតែមានអារម្មណ៍នឿយណាយ ដូចការព្យាយាមបោះជំហានទៅមុន ក្នុងការរត់ប្រណាំងជើងបួន។ យើងច្រើនតែមានការជំពប់ដួល ពេលយើងទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដែលមានទស្សនៈខុសពីយើង។
សាវ័កពេត្រុសបានបង្រៀនយើង ឲ្យអធិស្ឋាន មានភាពចៅវ៉ៅ និងប្រើអំណោយទានរបស់យើង ដើម្បីសម្របខ្លួនឲ្យមានការរួបរួម សម្រាប់ការរស់នៅក្នុងពេលអនាគត។ គាត់បានជំរុញអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវឲ្យ “ស្រឡាញ់គ្នាឲ្យអស់ពីចិត្ត” (១ពេត្រុស ៤:៨) និងប្រព្រឹត្តនឹងគ្នាដោយសេចក្តីចៅរ៉ៅ ឥតមានត្អូញត្អែរ ហើយខំបំរើគ្នាទៅវិញទៅមក តាមអំណោយទានដែលគ្រប់គ្នាបានទទួលមក ទុកដូចជាអ្នកចែកចាយយ៉ាងល្អ នៃព្រះគុណដ៏បែកជាច្រើនផ្លូវវិញ(ខ.១០)។ ពេលណាយើងទូលសូមព្រះអង្គជួយយើងឲ្យមានទំនាក់ទំនង និងសហការគ្នា នោះយើងអាចនាំលោកិយឲ្យចេះឲ្យតម្លៃមកលើភាពខុសប្លែកគ្នា ហើយរស់នៅជាមួយគ្នា ដោយការរួបរួម។—XOCHITL DIXON
តើអ្នកមានការពិបាក ក្នុងការធ្វើការជាមួយនរណាម្នាក់ ដែលមានភាពខុសប្លែកពីអ្នកទេ? តើព្រះទ្រង់បានជួយអ្នក ឲ្យជម្នះបញ្ហានេះ ដូចម្តេចខ្លះ?
ឱព្រះដ៏មានចេស្តា សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំ ឲ្យមានទំនាក់ទំនង និងសហការជាមួយអ្នកដទៃ ខណៈពេលដែលទូលបង្គំរៀនស្រឡាញ់អ្នកដទៃ តាមគំរូព្រះអង្គ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : នាងអេសធើរ ៣-៥ និង កិច្ចការ ៥:២២-៤២
